Omgang wijzigen ivm sport?

Jammer voor zoon

Vader kan zomertijd ook op vrijdagavond mee en de zaterdagen in het weekend dat kind bij moeder is. Vader kan alles voor deze sport doen. Maar wil vader dat?
Als kind zelf vraagt/overlegt met deze ouder wil wel eens verschil maken.
Je kunt vader ook niet verplichten kind maandags naar school te brengen, vrijdag op te halen uit school. School is moeten. Sport wil hij heel graag en heeft zijn zinnen erop gezet. Dat is toch wel jammer dan.

Lanza

Ok, dan laat ik het dan vanuit mijn eigen situatie invullen. Mijn ex - maar ook ik - zouden er best van balen als de een de tijd van de ander zou invullen. Wij hebben wel altijd pragmatisch nagedacht hoe een dergelijk situatie op te lossen, maar de relatie tussen kind en ouder stond wel voorop. Het is ook maar een sport he. Ik heb niet begrepen dat zoon van TS gescout is door Ajax wat een once in a lifetime situatie zou zijn,
Verder prima als jij dat anders zou doen maar ik betwijfel of jij precieze situatie van TS kent (als dat wel zo is, dan is het handig dat ook even te melden)

Watervrouw

Ja, dat zou de ideale wereld zijn, maar ook in gezinnen die bij elkaar zijn kan niet alles en moeten keuzes gemaakt worden. 2 kinderen tegelijk op een verschillende plek brengen gaat ook dan niet lukken als je op dat moment alleen thuis bent.

Mijn dochter wil al jaren op ski-en, gaat alleen niet lukken omdat de training op een tijdstip begint dat ik niet kan halen met werk en ze er op de fiets niet heen kan.

De selectie training om 13:30 in het midden van het land kan ze ook vergeten, dat haal je niet, ook niet als je 160 km/h rijdt. En ik weiger ook de training om 6:30 (in de ochtend ja) voor school, kunnen de vriendjes nog wel gaan, ik begin er niet aan.

Aan de andere kant breng ik haar na de vrijdag training wel naar haar vader terwijl in het convenant staat dat hij haalt/brengt. Dat konden we wel in ons schema passen.

Kinderen kunnen niet alles krijgen wat ze willen helaas, en dat is ook een te leren levensles. Ik kan me voorstellen dat een vader die zijn kind 1x per 14dagen een kort weekend heeft niet zit te wachten op een ex die zijn tijd wil invullen omdat het kind dat wil, dat moet je wel overleggen. Ik steiger ook als mijn ex dat zou doen.

Het gaat inderdaad om de tijd van het kind

Het kind wil in de eigen omgeving met vriendjes op een sport. Dat is een heel gewone wens die binnen de grenzen van het normale valt. Alle kinderen zitten bijna wel op een sport of een hobby en veel gebeurt in het weekend.

Natuurlijk moet een kind leren dat niet alles mogelijk is. Maar dit is iets gebruikelijks en belangrijks in het sociale leven van een kind van 9 en als ouders heb je de plicht om hierin enigszins toeschietelijk te zijn. Als je al dit soort verplichtingen niet wil, dan kun je beter niet aan kinderen beginnen. Dit is echt zoiets wat erbij hoort, al is het vast niet de grootste hobby van al die ouders aan de zijlijn.

Soms doe je iets in het belang van je kind, dat wat meer geregel kost. Dat hoort erbij.

Flavia

Nou, 1 normale sport zou toch moeten kunnen? Ik vind dat je dat je kind niet kan onthouden. En bij veel sporten horen nu eenmaal weekendactiviteiten en ja soms op het zelfde tijdstip als hun brusjes maar daarom hoeven ze er niet mee te stoppen.
En zijn ex vult die tijd niet in maar eigenlijk het kind.
Bovendien in de ideale wereld waarin de ouders bij elkaar zijn kan de ene ouder met het ene kind mee en de andere met het andere kind, dit is niet altijd zo bij gescheiden ouders die moeten dan iets regelen.

Watervrouw

En bij 3 of meer kinderen?
Dan heb je meer kinderen dan ouders. Zal ook niet alles gaan.

Er zijn ook veel kinderen die niet sporten /andere hobby's hebben omdat het tijdtechnisch niet past.

Zelf heb ik veel mogen doen maar zaterdagochtend was geen optie want dat was het enige tijdstip dat er aangepast paardrijles werd gegeven, iets dat mijn zus wel kon doen. Twee ouders maar mijn vader werkte op zaterdag. Er was ook maar 1 auto.

Natuurlijk probeer je zo veel mogelijk maar het moet maar net kunnen en daarover zul je echt moeten overleggen. Kan dat de uren ergens anders gecompenseerd worden, kan dat de andere ouder meer rijdt maar soms lukt het gewoon niet.

En een kind van 9 kan een sportwens hebben, maar kan nog niet beslissen.

Voor ons

is dat een van de redenen om niet voor een derde te gaan. We gunnen het onze kinderen dat ze op een sport kunnen, dat ze sociale contacten kunnen onderhouden, dat ze worden uitgedaagd en ruimte krijgen om hun eigen interesses.

Met drie kinderen is dat niet mogelijk, omdat je met z'n tweeën nooit op drie plekken tegelijk kan zijn. Dat lijkt me echt niet leuk voor die derde, die altijd maar mee moet, of waarvoor geen tijd/ mogelijkheid is om te sporten, of een hobby te hebben.

Drie

Lanza, dat zou ik nou nooit bedacht hebben. Ik heb überhaupt niet bedacht dat ik op zaterdagmorgen in alle vroegte ergens op een veld zou staan. Met meer kinderen andere oplossingen zou ik denken.

Heb jij

zelf kinderen, Watervrouw?

Lanza

haha, is het nou ook al zielig om 3 (of meer) kinderen te hebben? Wat een flauwekul. Hier 4 kinderen die allemaal prima op een sport kunnen, sociale contacten kunnen onderhouden, worden uitgedaagd etc (wat je er ook verder allemaal maar bij wilt slepen).
Tegen de tijd dat de jongste toe is aan een sport/hobby, is de oudste al zelfstandig genoeg om zelf naar een training te fietsen bijvoorbeeld. De meeste mensen krijgen geen 4 kinderen tegelijk namelijk. En verder kun je ook dingen combineren met andere ouders natuurlijk.
Nee, niet altijd alles kan op elk moment. Maar dat lijkt me nou niet direct traumatisch voor een kind. En wat wel of niet kan hangt natuurlijk ook van wel meer factoren af. Als je kind op schaatsen wil en de dichtstbijzijnde baan is op 2 uur rijden, zeg je waarschijnlijk ook geen ja....

ps. kun je trouwens uitleggen waarom je zou vinden dat alleen voor het 3e kind dan geen tijd zou zijn voor sport of hobby?!

Ik ben zo'n derde

Herkenbaar, toch kon het wel. De eerste twee hadden al wel drie a vier verschillende hobby/sport cursusjes gedaan. Iets anders regelen of kind gaat zelf (daar kwam t bij mij vaak op neer). Ook een levensles (8 a 9 jaar was ik toen).
Maar heeft vader wel levenslessen genoten? Heeft hij een sociaal netwerk?
En niet kan (lukken) of wil niet is toch een klein verschilletje. Heb een beetje moeite met het opleggen, het is een vraag tot overleg. Tijd invullen is iets dat kind toch ook bij beetje mag mee bepalen. Dat situaties verschillen bij de ouders is acceptabel. Maar het blijft de wens van het kind die toch wel graag zou willen.

Voor ons

is het belangrijk om betrokken te zijn bij onze kinderen. We vinden twee kinderen om die reden genoeg. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken om er nog meer te krijgen. Er is nu genoeg 1 op 1 tijd tussen ouder en kind en het is fijn om met z'n vieren weg te zijn. Het voelt helemaal in balans zo.

Bij grotere gezinnen zie je toch vaak dat er veel niet mogelijk is. Vaak worden jongere broertjes en zusjes gedwongen om dezelfde sport te kiezen, omdat het anders niet te doen is voor de ouders. Of ze moeten altijd maar mee met anderen, nooit een belangstellende ouder langs het veld. Dat zou echt niets voor ons zijn.

Om antwoord te geven op je vraag: als moeder bij de oudste haar balletles staat en vader staat langs het hockeyveld, dan zie je vaak de derde kinderen erbij hangen, want die moeten 'mee' in plaats van dat ze zelf iets mogen kiezen, dat komt op mij altijd triest over.

Lanza

Heb jij even geluk dat je 2e geen twee of meerling was.

Die kans was heel klein

omdat we geen enkele tweeling in de familie hebben. Als het wel zo was geweest, dan hadden we het ermee moeten doen. Maar zelf zouden we niet voor een derde kiezen.

Ik lees hier dingen...

...

waar ik toch wel even de wenkbrauwen van frons.

Enfin, dat gezegd hebbende, ik ben wel benieuwd naar de reactie van topicstarter...

Vaak blijkt dat na even betijen de situatie zichzelf wel regelt.

Om ook maar wat aannames te doen (of liever, eentje). Er staat: zoon heeft nu zijn zinnen gezet op... (die bepaalde sport). Mijn aanname is nu dat hij er nog niet op zit, en dat hij bedacht heeft dat dit wel eens een leuke sport zou kunnen zijn. Het gaat hier dus niet om een geliefde sport die het kind al jaren bedrijft. Hij is negen jaar en heeft zich bedacht dat een bepaalde sport wel eens leuk zou kunnen zijn.

Ik ben zelf van mening dat je je kind (van negen jaar) best wel kunt een beetje kunt bewerken. Dus als je uitlegt dat nou net die ene sport niet van pas komt, maar dat er nog genoeg andere sporten zijn, zal dat vast geen punt zijn. Een sport is nou ook weer geen halszaak.

Nogmaals, ik zou daar een werkzame verhouding tussen twee ouders zeker niet voor op het spel zetten.

Ook is het naar mijn mening zo dat de tijd van een kind niet heilig is. Ik ben de ouder, en ik doe mijn best om het gezin op de rit te houden, met werk, huishouden en nog zo wat. Het is absoluut niet mijn hobby om bij sporten langs het veld te hangen, dus... en nu komt de klapper, mijn kinderen MOCHTEN van mij niet eens op een sport in het weekeinde als dat zou betekenen dat daar in verhouding onevenredig veel tijd van mij naartoe zou gaan, als ze er bijv niet zelf naartoe zouden kunnen. Dus helaas zijn er bij ons vast wel sportcarrières in de dop geknakt en nooit tot wasdom gekomen. We zullen het nooit weten.

Staat tegenover dat wij nog wel eens iets cultureels deden in het weekeinde, met het hele gezin...
En het gaat goed met ze.

En ook: ik vind het helemaal niet erg dat kinderen op elkaar leren wachten, dan hangen ze maar wat rond. Je leert ervan dat je niet altijd in het middelpunt staat en dat de wereld niet altijd om jou draait.

Lanza

Dat is onzin vaak is zo'n broertje of zusje gewoon nog te jong of heeft dat op een veel vroeger tijdstip al gesport. Ik weet nog goed hoe mijn buren voorheen om 7:30 al op pad gingen met de sportende kinderen, soms als gezin soms werd er een even weggebracht en ging men met de andere 2 naar de andere sporten. Maar vaak genoeg ook waren ze met het hele gezin de hele dag weg.

Kan natuurlijk ook dat een van de kinderen (net zoals mijn zoon) een sport doen waar ze zelden in het weekend voor moeten opdraven.

Helaas zie ik

toch echt anders. Vader en moeder kunnen nu eenmaal niet op drie plekken tegelijk zijn.

Jaahaa ...

Maar twee of drie kinderen wel op één plek tegelijk!

Tijden

Ja maar die sporten zijn nooit tegelijk. De kleintjes sporten vaak voordat de meeste andere mensen wakker worden op zaterdag, hoe ouder ze worden hoe later ze sporten.

Die kleine die er nu bij hangt zou best nog weleens een wedstrijd achter de rug kunnen hebben. Overigens is het best oké als een ouder er niet altijd bij kan zijn.

Maar dan

moeten ze dus alledrie of tenminste twee op dezelfde sport zitten. Dat zou ik al niet willen voor mijn kinderen, dat dat per se moet, dat ze zelf geen keuze mogen maken, maar moeten doen wat de oudste leuk vindt.

Nee hoor Lanza

Bij veel sporten zijn eerst de jongeren en aan het eind van de dag de oudsten.

Hier speelt de jeugd in principe in het weekend maar door een te kort aan hallen hebben we nu ook wedstrijden op vrijdagavond. 18:30 beginnen en dan hopen we om 23:00 klaar te zijn. Oudste in team van dochter is 17, jongste moet nog 12 worden, ze spelen U19.

Bij hockey, voetbal, handbal is het gebruikelijk dat de jongsten vroeg spelen. Hoeven ze niet dezelfde sport te doen.

Als je pech hebt zitten ze wel bij dezelfde club maar hebben ze een verschillende speelsleutel, speelt de een thuis en de ander uit op hetzelfde moment. Of de een op zaterdag en de ander op zondag. En dan mogen ze invallen zit je er 2 dagen. Of ze spelen bij de jeugd en de senioren (vanaf een jaar of 14 bij ons)

Sport is echt wel een ding om goed georganiseerd te krijgen. Dan bepalen de ouders toch echt wel de grenzen.

Nee

Hoezo? Je hebt 2 ouders iedere ouder kan met een kind mee, ze zullen niet altijd gelijk spelen dus kans dat er een zelfs bij 2 wedstrijden kan zijn. Daarnaast zitten bij sporten meerdere kinderen in teams en kun je zo nu en dan een van de kinderen mee laten rijden met iemand anders. Wordt een kind echt niet slechter van. Tenminste als het niet iedere keer hetzelfde kind is.

Overigens doet mijn kind aan een sport waar hij niet of nauwelijks voor in het weekend sport 2 misschien 3 keer per jaar sport hij in het weekend.

#41

Ja Lanza, ik heb kinderen.

Tjee Lanza

Wat een extreem beperkt blikveld heb jij. Denk inderdaad dat het voor jou, en met name voor je kinderen, heel goed is dat je er niet meer dan twee hebt!

Lanza jij leeft in "de droom"

Besef jij wel dat je solide, goed overdachte, precies op maat gebouwde droomgezin door factoren van buitenaf ineens in elkaar kan storten?

Ook met maar 2 kinderen kan het gebeuren dat er niemand langs de lijn staat.
Erger nog, dat je oudste zichzelf door een proefwerkweek moet helpen zonder support van ouders, omdat die met jongste in een bijna dood fase in het ziekenhuis zitten.
Dat maanden later er nog geen ouder bij de wedstrijden kan kijken, omdat jongste niet alleen thuis kan zijn. Oudste naar de wedstrijd op zaterdag, vader met jongste thuis en moeder boodschappen doen.

Voordat kind ziek werd waren beide kinderen al puber dus het was een hele omslag binnen het gezin.
Ons solide "huis" had niet een beetje betonrot dat nog wel te repareren was, nee het bleek een kaartenhuis dat met donderend geraas instortte en weer opgebouwd moest worden.

Ik gun het niemand en hoop oprecht dat jij niet door hoeft te maken wat wij hebben meegemaakt en nog steeds de naweeën van hebben. De maakbaarheid van de droom is beperkt bleek bij ons.

En on topic

Bij mijn kind op de sport zijn kinderen van gescheiden ouders die er niet zijn als ze bij vader zijn. Geregeld in overleg met de club, team weet ervan er is begrip voor.
Persoonlijk vind ik het wel heel jammer voor de kinderen. Sporten in een team, samenwerken om te proberen te winnen is leerzaam en goed voor hun ontwikkeling. De wedstrijd om het kampioenschap missen, omdat vader niet wil brengen is voor die kinderen helemaal vreselijk.
Mocht de beker mee naar school en kon betreffende kind vertellen dat ze kampioen waren geworden maar geen verhaal vertellen over de laatste wedstrijd, daar was ze namelijk niet bij.

Fiets?

Hier een gezin met vier kinderen, ik was de derde. Nou is dat wel lang geleden, maar wij gingen gewoon op de fiets naar trainingen en thuiswedstrijden. Af en toe moest mijn vader rijden voor een uitwedstrijd, of hij ging voor de leuk kijken bij een voetbalwedstrijd van een van de brussen. Kan me niet herinneren dat ze nou zo knaldruk waren met onze sporten, hooguit veel was misschien.
Zelf heb ik twee kinderen maar samen met man een eigen bedrijf dus kan er qua tijden lang niet alles wat de kinderen willen. Jammer dan, er kan ook genoeg wel.

Het gaat

niet lukken om me over te halen. Er zijn nog een miljoen andere redenen waarom wij het graag bij twee kinderen willen houden, maar dit is er een van.

We proberen je niet over te halen

Ik wil je laten zien dat jouw sprookjes huwelijk in je luchtkasteel misschien niet blijvend is en daar is geeneens een scheiding voor nodig.
Derde kind of niet er kan van alles gebeuren waardoor de 1 op 1 momenten met je kinderen komen te vervallen.
Zoals ik het lees willen ook anderen je duidelijk maken dat je, met hoeveel kinderen je ook hebt, nooit bij elke wedstrijd, toneeluitvoering of wat dan ook kunt zijn.
Zelfs je kind grootbrengen met de belofte dat papa of mama altijd langs de lijn zal staan lijkt mij al gevaarlijk.
Papa met 1 kind mee mama met andere kind en dan moet je met spoed naar het ziekenhuis waar je eigen moeder is opgenomen nog voor de wedstrijd is begonnen. Trekt je kind dat zonder de wedstrijd totaal te verknallen voor zichzelf én het hele team, omdat zijn ouder ineens weg moest?