Oudste wilt geen co-ouderschap meer

Ik snap dat je mijn houding kort door de bocht vind. Dat komt omdat ik een ander licht op de situatie probeer te werpen.
Het nu eenmaal heel vaak zo dat ouders vinden dat de andere ouder de hard is, of zaken niet goed aanpakt, ook binnen een huwelijk. Het feit blijft staan dat het voor de kinderen belangrijk is om ermee te leren om te gaan. Wellicht ben ik voor veel mensen nu weer te hard maar: mensen in de wereld zullen geen rekening houden met je kinderen. De oudste is 14, nog 4 jaar en dan is ze voor de wet gezien een volwassen vrouw. Dat betekend dat er in de wereld heel veel mensen zullen zijn die haar ook op die manier zullen benaderen.

Juist omdat het een lange geschiedenis heeft, lijkt het mij nog van groter belang om je kinderen te leren met hun moeilijke vader om te gaan. Dat je probeert om hem te veranderen en je kinderen wil beschermen tegen die moeilijke man is heel nobel. Maar als hij al niet veranderde toen jullie samen woonden, is de kans nu nog veel kleiner.
Daarnaast heb ik ook nergens gezegd dat je er niets mee moet doen. Ik denk alleen dat je vooral moet kijken naar hoe jij je kinderen kunt helpen om met de situatie om te gaan, waarbij je in je achterhoofd moet houden dat het wel een puber is.

Verder heb ik niet gezegd dat dochter een drama maakt over de kleinste dingen. Wat ik wel heb gezegd is dat het wellicht dat vader nog steeds hetzelfde is, maar dat dochter (wellicht zelfs onbewust) van zaken een groter drama maakt bij vader, waardoor ze het ook groter kan maken bij jou.

Gesprekken zijn dus prima, maar verwacht geen wonderen. Persoonlijk zou ik dus veel meer inzetten op het leren omgaan met moeilijke mensen van je kinderen, dan het veranderen van vader (die kans is klein dat het gaat lukken). Kinderen hebben er veel meer aan om dingen te leren en te ervaren dan dat een ouder de moeilijke dingen probeert weg te houden bij hun. Daarnaast gaat het om hun vader. De man waarvan ze ook de helft van hun genen hebben. Dus leren omgaan met hun moeilijke vader is ook nog eens leren hoe jezelf in elkaar zit.

Aannames doen we allemaal, dat komt omdat jij nooit het hele verhaal hier kunt opschrijven, waarbij het al helemaal moeilijk is om goed te beschrijven wat voor gevoel het bij jou geeft. Daarnaast doe jij ook aannames, namelijk dat ik geen idee heb waar ik het over heb, want er is een lange geschiedenis aan vooraf gegaan. Dat je meer kunt met de nuances van Mija snap ik ook. Het is makkelijker om het eens te zijn met iemand die verteld wat je graag wilt horen.

Dat jij het beste voor je kinderen wilt zie ik echt wel in. Helaas heb ik al heel vaak gezien dat goede bedoelingen van mensen, vaak helemaal verkeerd uitpakken. Dat is ook de reden dat ik probeer aan te geven hoe het ook zou kunnen zijn en waarom het belangrijk is om te kijken naar jouw rol in het geheel. Waarbij ik dus niet zeg dat het jouw fout is, maar wel dat de hele situatie zo is geworden door de mensen die jullie zijn (zowel vader als jij, maar ook jullie kinderen). Het enige persoon dat je kunt veranderen ben jezelf, daarnaast kun je jouw kinderen handvatten geven voor de situatie (zelf of door een professional), maar vader veranderen is zo goed als onmogelijk. De enige die daar nog enigsins een invloed op zouden kunnen hebben zijn jullie kinderen, vandaar ook dat ik aangeef: leer je kinderen om te gaan met de situatie en geef ze niet de kans om ervan weg te lopen. Daar hebben ze de rest van hun leven wat aan. Weglopen is alleen een tijdelijke oplossing en hij blijft hun hele leven toch hun vader, dus daar heeft niemand wat aan.

Fruitijsje schreef op 27-06-2022 om 08:12:

Ik Dat je meer kunt met de nuances van Mija snap ik ook. Het is makkelijker om het eens te zijn met iemand die verteld wat je graag wilt horen. 

(…)

leer je kinderen om te gaan met de situatie en geef ze niet de kans om ervan weg te lopen. Daar hebben ze de rest van hun leven wat aan. Weglopen is alleen een tijdelijke oplossing en hij blijft hun hele leven toch hun vader, dus daar heeft niemand wat aan.

Beetje flauw, om jezelf neer te zetten als degene die een taaie maar dappere en noodzakelijke boodschap brengt en mij als iemand die haar naar de mond praat. Iets klopt er niet aan want volgens mij zijn we het grotendeels eens.

Het enige waar we misschien over van mening verschillen is dat voor mij in de gereedschapskist voor ‘omgaan met de situatie’ wel degelijk ook ‘omgangsregeling wijzigen’ zit. Liefst ergens onderin. Maar je onttrekken aan een situatie die schadelijk voor je is en waarin het niet lukt voor jezelf verbetering te brengen, kan voor mij ook een waardevolle les zijn bij het opgroeien. Je hoeft immers niet onder alle omstandigheden degene te zijn die verantwoordelijk is voor een oplossing waarbij de kool en de geit worden gespaard. Je mag ook een keuze maken voor meer afstand, als dat gezonder voor je is.

Dat je dat als (andere) ouder niet zomaar steunt, zonder eerst verschillende andere gereedschappen uit de kist geprobeerd te hebben, om kind te helpen een evenwicht te vinden en met zoveel mogelijk oog voor duurzame relaties, is voor mij ook heel duidelijk. Want het klopt natuurlijk dat ze maar één vader heeft en dat er veel aan gelegen is voor kinderen om op een voor henzelf gezonde manier met hun vader te blijven omgaan. Die band moet een heel leven lang mee en als hij kapot gaat, komt er geen nieuwe. Maar er zijn veel mogelijkheden tussen 100% breken en 100% meebewegen met een onbeweeglijke ander. Dat is voor mij de nuance. Dat je als kind die vrijheid uiteindelijk hebt, om je over dat hele spectrum te bewegen. Er moet immers een oplossing komen die kind kan dragen. En wij hebben te weinig informatie om te kunnen vaststellen wat voor dit kind draaglijk is in deze situatie. 

Fruitijsje schreef op 27-06-2022 om 15:39:

TS vindt jouw nuance fijner, terwijl jij nu aangeeft dat wij beide zo'n beetje hetzelfde zeggen. Waar dat dan inzit weet ik niet, misschien dat TS dat dan beter uit kan leggen.

Ik vond het gewoon vervelend dat je mij framet als iemand die mensen naar de mond praat. Vandaar dat ik het nog een keer wil verduidelijken. Ik hoef niet per se uitleg van TO. 

Mija schreef op 27-06-2022 om 17:14:

[..]

Ik vond het gewoon vervelend dat je mij framet als iemand die mensen naar de mond praat. Vandaar dat ik het nog een keer wil verduidelijken. Ik hoef niet per se uitleg van TO.

Tjoh, pot verwijt de ketel? Jij maakt er zelf van dat je mensen naar de mond praat. Ik heb alleen gezegd dat dat voor TS makkelijker is om het met iemand eens te zijn die het met haar eens is. Betekent niet dat ik vind dat jij haar naar de mond praat, dat maak jij er zelf van. Het kan namelijk ook heel goed zijn dat het jouw mening is, waar ik vanuit ging. Naar de mond praten is dat je iets verwoord als jouw mening, maar het in werkelijkheid niet is om maar in een goed daglicht te komen bij degene waar je mee praat.  Ik heb jou dus alleen maar beschuldigt van het verkondigen van een oprechte eigen mening.

Yeps schreef op 29-06-2022 om 00:02:

ik weet nu niet meer zo goed waarop ik moet reageren

Waar jij op wil reageren natuurlijk 😃

Zullen we het weer bij de discussie houden en niet bij alles daarom heen en hoe iemand iets zegt? Verdere reacties met inhoud als hierboven worden verwijderd.