Problemen met ex
Hallo allemaal,
Een aantal van jullie kennen mijn verhaal wel van eerdere berichten hier. Mijn ex en ik zijn sinds een aantal maanden uit elkaar. We hebben samen een zoontje. Mijn ex is verslaafd en daarom wil ik dat hij ons zoontje alleen onder toezicht ziet. Veilig thuis heeft onderzoek gedaan en we zijn doorverwezen naar een bor traject, hiervoor staan we op de wachtlijst. In de tussentijd heeft mijn ex een advocaat ingeschakeld en geprobeerd omgang te krijgen maar helaas is dit niet gelukt omdat hij niet akkoord gaat met de voorwaarden en daardoor is de omgang nu opgeschort. Ik vind het heel erg moeilijk om met mijn ex om te gaan, hij is erg manipulatief. Heeft iemand ervaring met zo'n zelfde situatie en tips voor mij?
Anoniemvoornu schreef op 25-05-2025 om 08:55:
[..]
Dat dat voor jou zo voelde hoeft niet te betekenen dat dat voor alle kinderen met een afwezige vader zo is , mijn halfsiblings gaan/gingen er allebei ook anders mee om, ieder mens is anders de een zal er juist over willen praten de ander helemaal niet. Dat jouw moeders emotie erover zoveel invloed op jou had is heel verdrietig.
Hoe dan ook kan niemand iets aan de keuzes van de vader veranderen, alleen hijzelf. En moeder kan het kind steunen met waar het kind behoefte aan heeft, zonder te dramatiseren of het dood te zwijgen. Maar uiteindelijk is het geen ideale situatie, alleen is het wel zoals het is.
Het lijkt mij voor een kind ook niet ideaal om steeds noodgedwongen op stap te moeten met een man die dan een uur op zijn telefoon kijkt tot hij weer weg mag. Maar dat ervaren veel kinderen van niet gescheiden ouders tegenwoordig ook, als ik zo rondkijk buiten. Dus daar hebben ze allemaal mee te maken. Hoe dat uit gaat pakken later zullen we gaan zien.
Temet schreef op 26-05-2025 om 23:29:
Hij heeft vziw tot nu toe zich nog nooit een half jaar achtereen aan afspraken kunnen houden. Als hem dat nu wel zou lukken, zou er echt iets veranderd zijn.
Maar de kans lijkt me klein.
Ik heb het gevoel dat die omgangsbegeleider hem gaat helpen om dit te laten slagen want dan kan zij met ons door. Zij heeft het evaluatie verslag ook positiever gemaakt dan dat ik dat zie. Elk klein dingetje dat mijn ex goed doet word heel erg vergroot. Er staat bijv in dat mijn ex op tijd komt. Dat lijkt mij niet meer dan logisch maar hij krijgt daar helemaal een schouderklopje voor. Ik ben ook altijd op tijd, maar dat staat er niet in. En er staat in dat mijn ex geen ruzie maakt met mij tijdens de omgang, nee dat moest er nog eens bij komen.
Ze heeft ook tegen mij gezegd dat als ik voor optie 1 kies dat ik dan alles heb geprobeerd. Terwijl ik nu alles al geprobeerd heb de afgelopen jaren, ik heb al meerdere trajecten gedaan en mijn ex kansen gegeven om te laten zien dat hij contact wil met zijn zoon. Ik vindt het ook raar dat als ik voor optie 2 ga dat we dan naar een andere hulpverlening moeten, ik heb aan het begin van dit traject gevraagd of dit tijdelijk was en gezegd dat ik niet nog een traject wilde doen wat maar voor een korte tijd is en toen zei ze tegen mij dat dit traject wel kan duren totdat zoontje 16 jaar is. En nu ineens wil ze niet verder als we niet omhoog gaan met de omgang, nu kan het ineens niet meer als we 1x per 4 a 6 weken een omgang hebben terwijl we dat de afgelopen 1,5 jaar wel hebben gehad.
Ook heeft ze voor de komende maanden al datums voorgesteld van elke 3 weken en ook al meer tijd terwijl ik nog niet eens een keuze heb gemaakt. Ze is mij gewoon die kant op aan het sturen. Ik vind het allemaal erg raar hoe dit gaat.
Dat alles staat los van de vraag: wat wil jij. Wat wil je wel en niet?
IMI-x2 schreef op 06-06-2025 om 08:07:
Dat alles staat los van de vraag: wat wil jij. Wat wil je wel en niet?
Ik ben er voor mezelf wel al uit dat ik niet ga voor plan 1. Ik heb de afgelopen jaren kunnen zien wat het hoogst haalbare is bij mijn ex en dat is 1x per 4-6 weken 1 uur omgang. Meer komt er niet van de grond. Ik wil het daarom daar bij laten. Ik heb geen zin om weer tijd en energie te steken in een plan waarvan ik denk dat het niet gaat werken.
De achterliggende gedachte vind ik verkeerd. Ons zoontje moet vaker en langer heen om te zien of ex dan gemotiveerd raakt. Dat is toch de omgekeerde wereld? Mijn ex moet al gemotiveerd zijn om zijn zoon te zien. Ons zoontje word gewoon gebruikt. En dat brengt een risico mee. Hij moet nu vaker en langer heen en bouwt dan een band op met ex en rekent erop dat hij heen mag en wordt dan daarna teleurgesteld omdat hij niet meer zo vaak en lang heen mag. Ik merk het nu al als we langs de plek gaan waar we wel eens afspreken voor de omgang dat zoontje daar heen wil en dat ik dan moet zeggen dat we daar een andere keer heen gaan. Dat wordt alleen maar erger als hij vaker heen gaat en dan ben ik degene die hem daarna moet teleurstellen als vader weer eens niet wil afspreken omdat zijn werk belangrijker is of als hij het gewoon vergeten is. Ik wil voor hem rust en stabiliteit. Dat hij weet waar hij aan toe is.
We hebben te maken met een verslaafde, iemand die niet betrouwbaar is en andere dingen belangrijker vind dan zijn eigen kind.
IMI-x2 schreef op 06-06-2025 om 08:07:
Dat alles staat los van de vraag: wat wil jij. Wat wil je wel en niet?
Dan blijft dus over plan 2 maar ik weet nog niet of ik dat wil. Het is qua omgang wel wat ik nu zou willen en ook word er dan niets meer van mijn ex verwacht dus ook geen teleurstellingen. Ik vind het alleen erg vervelend dat we dan weer naar een nieuwe omgangsbegeleiding moeten zoeken. Ik heb die vrouw gevraagd of dit traject kortdurend was en zij zei mij toen dat dit wel kan duren totdat zoontje 16 is maar nu ineens kunnen we niet meer bij haar blijven. Ze zegt dat we dan weer naar een bor traject moeten. Maar dat is maar een kortdurende traject. Dus dan zitten we daarna weer met hetzelfde probleem. Ik zie het niet zo zitten om steeds van traject naar traject te hoppen. Ik moet steeds opnieuw kennis maken met die mensen en weer nieuwe afspraken maken enz. Kost mij veel tijd en energie. Ik wil gewoon omgangsbegeleiding voor een langere tijd en op de voorwaarden die we nu hebben.
Dan is er nog de optie om te stoppen nadat dit contract met deze begeleiding stopt. Dat loopt in juli al af. En dan kijken wat ex gaat doen. Of hij zelf met een nieuw traject komt of dat hij naar de rechter gaat. Mocht hij naar de rechter gaan dan dien ik gelijk een verzoek voor de alimentatie in. Hij loopt nu al 10 maanden achter met betalen en reageert ook niet op mijn mailtjes.
Ik twijfel nog een beetje tussen deze 2 opties.
Ik volg je redenering. Het is een heel duidelijk verhaal. Optie 1 wil jij niet, dus de begeleiding kan (voor nu) alvast data voor optie 2 voorstellen. Zeg dat maar gewoon, dan weet iedereen waar hij/zij aan toe is.
Dan kun je nog even nadenken over de vraag: wat daarna?
Maar optie 2 wil ze ook niet. De grootste angst lijkt te zijn dat kind een band krijgt met vader.
Dat hij op tijd komt is vermeldenswaardig als jouw klacht eerst was dat hij niet op tijd komt.
Dat hij geen ruzie met je maakt is vermeldenswaardig als jij eerst verklaart dat jij je geïntimideerd voelt door hem.
Dat zij een plan maakt waarvan ze hoopt of verwacht dat hij daardoor een betere band krijgt en de omgang gaat oppakken is precies wat het doel is van haar begeleiding.
Het lijkt erop alsof jij deze omgangsbegeleiding hebt ingezet om te laten zien hoe hopeloos en erg en schadelijk voor je kind je ex is, alsof je dat wilde aantonen, zodat je hem uit het leven van jou en je kind kon schrappen.
Overigens: er zijn mensen die zelfs met een verslaving nog goed functioneren, werken etc. Er zijn ook mensen die willen stoppen met hun verslaving (zoals je ex) maar dan later toch weer een terugval hebben (zoals je ex). Dat hij verslaafd is lijkt nu nog het enige argument te zijn waarom je hem niet in de buurt van je kind wil hebben. Als je het zo objectief vraagt zal iedereen zeggen: natuurlijk. Maar in werkelijkheid zijn er hele andere verhalen te vertellen. Of te lezen, zoals hier op het forum.
Ik vind de omgangsbegeleiding ook erg verwarrend als ik lees wat ze allemaal tegen jou zeggen. Niet echt professioneel. Maar als zij een eindrapport maken en de eindconclusie is dat jij jouw medewerking staakte op het moment dat het erop leek dat je ex de omgang goed oppakte, dan ben jij degene die tegenwerkt en dan kan het alsnog naar de kinderbescherming gaan.
Ik zou het echt anders aanpakken: fijn dat ex nou op tijd komt en geen ruzie meer wil maken. Gaan voor plan 1. En als uitkomt wat jij denkt zal dat alsnog in het eindrapport komen.
Ik ben het niet zonder meer eens met alles wat Tsjor schrijft, maar wel met haar conclusie. Ga mee in plan 1 en zie wat ervan komt. Of hij betert alsnog zijn leven, of het is hierna klaar
Proberen strategisch te kiezen op grond van wat je verwacht dat de begeleiding en wat je ex gaan doen in de toekomst is lastig, je hebt daar te weinig inzicht in wat ieder van hen beweegt.
Kies voor de optie die jou ligt, en houd je daar aan. Hij zal onbetrouwbaar blijven, en je zoon zal het daarmee moeten doen. Je mag best kiezen voor de opties waar jij het minste last van hebt (en hopelijk je zoon ook). Benader het maar een beetje praktisch. En wees niet bang om straks te achteraffen, want achteraf is het mooi wonen, maar wat je nu kiest zal nadelen hebben hoe dan ook, net als elke keuze nadelen heeft. Maar ook voordelen. Over een jaar kun je denken: had ik het toen maar anders gedaan, maar dat kan bij elke keuze gebeuren. Je kent de toekomst niet.
Dus kies wat nu zeker de meeste voordelen biedt voor jou. Zie je ex maar wat meer als het weer, soms zit het mee en soms zit het tegen.
AnnaPollewop schreef op 08-06-2025 om 00:01:
Proberen strategisch te kiezen op grond van wat je verwacht dat de begeleiding en wat je ex gaan doen in de toekomst is lastig, je hebt daar te weinig inzicht in wat ieder van hen beweegt.
Kies voor de optie die jou ligt, en houd je daar aan. Hij zal onbetrouwbaar blijven, en je zoon zal het daarmee moeten doen. Je mag best kiezen voor de opties waar jij het minste last van hebt (en hopelijk je zoon ook). Benader het maar een beetje praktisch. En wees niet bang om straks te achteraffen, want achteraf is het mooi wonen, maar wat je nu kiest zal nadelen hebben hoe dan ook, net als elke keuze nadelen heeft. Maar ook voordelen. Over een jaar kun je denken: had ik het toen maar anders gedaan, maar dat kan bij elke keuze gebeuren. Je kent de toekomst niet.
Dus kies wat nu zeker de meeste voordelen biedt voor jou. Zie je ex maar wat meer als het weer, soms zit het mee en soms zit het tegen.
Ja ik zit zo in mijn hoofd te malen over wat er kan gebeuren als dit of straks dan gebeurd er dat maar ik kan niet in de toekomst kijken. Ik zou het graag willen want dan weet ik wat ik moet kiezen maar zo werkt het niet helaas.
Ik merk dat ik het nu ook extra lastig vind om een keuze te maken omdat het niet goed gaat met mij. Ik zit sinds een paar weken ziek thuis vanwege een overspannenheid. Ik heb heel veel lichamelijke klachten en de arts zegt dat het komt doordat alles teveel wordt. De zorg die ik alleen draag voor ons zoontje, de stress op mijn werk en al het gedoe met die hulpverlening is me teveel geworden. Ik sta al jaren in de overlevingsstand en mijn batterij is nu leeg. Ik heb me nu dus noodgedwongen moeten ziekmelden.
Goede reden om aan te geven dat je op zijn best kunt instemmen met eens in de 4 à 6 weken omgang. Dat kan dan eventueel wellicht wel langer zijn dan een uur.