Stiefmoeder aanwezig op kinderfeestje?
Wij zijn sinds een jaar gescheiden. Het afgelopen jaar hebben we de kinderfeestjes van onze drie kinderen gezamenlijk gevierd (samen organiseren, samen begeleiden, of het nu thuis of buiten de deur was).
Binnenkort viert mijn dochter haar verjaardag. Ze wil graag een slaapfeestje geven in het huis van haar vader. Samen met ex door gesproken hoe en wanneer en wat. De kinderen komen rond etenstijd, doen daarna spelletjes en kijken film en gaan dan 'slapen'. Ik ben hier bij, maar ga natuurlijk op een gegeven moment terug naar mijn eigen huis om te slapen. De volgende ochtend maken we ontbijt, ruimen we op en brengen we de kinderen terug naar hun ouders. Prima plan dus.
Totdat ex ineens doodleuk meedeelt dat zijn vriendin (met wie hij een lat-relatie heeft) er ook zal zijn.
Ik ben het hier om meerdere redenen niet mee eens.
1. Het wordt meegedeeld en niet overlegd
2. Ik vind kinderfeestjes iets van de ouders (net zoals rapportavond)
3. Hij verandert zonder overleg de stilzwijgende afspraak hoe/met wie wij kinderfeestjes vieren
De nieuwe vriendin en ik hebben niet echt een klik, dus als zij erbij is wordt de situatie een stuk minder ontspannen (ook niet leuk voor dochter). Ik heb ex dan ook gevraagd of hij kan regelen dat zij er niet bij is (ze latten tenslotte, het is niet haar huis), of desnoods niet zichtbaar aanwezig kan zijn (tijdens het avondprogramma naar een vriendin gaan ofzo en de volgende ochtend lang uitslapen). Maar ex wil daar niks van weten en vindt het doodnormaal dat zijn vriendin erbij is.
Wat vinden jullie? Kan hij zomaar zonder overleg z'n vriendin op het kinderfeestje uitnodigen? Moeten wij dit met zijn drieën gaan doen, of kan ik hem gewoon houden aan hoe we het altijd doen en dat zij dus niet (zichtbaar) aanwezig is.
tjonge Vesta
Ik zou toch wel zo mijn bedenkingen hebben over haar verstandelijke vermogens als de ex van mijn vriend dit argument aanvoerde om bij een kinderfeestje te zijn. Hoe verzin je het. Zijn er hier geen mannen met een weerwoord?
@Emma
Ik snap uberhaubt niet waarom die feestjes zo nodig samen georganiseerd moeten worden. Kind woont bij de een, en daar doe je het feestje, doe je het feestje bij de ander organiseert die het naar goed dunken en je stuurt een aantal foto's. Het feestje is van het kind, niet van de ouders.
Bij de meeste gezinnen die bij elkaar zijn is er ook maar 1 ouder aanwezig.
Dat komt
van scouting en scholen. Tenminste, hier wil zowel de scouting als de school ook graag een vrouw mee als begeleiding en dat is inderdaad met het argument dat er altijd wel een meisje is dat net tijdens (groep 8) kamp voor het eerst ongesteld wordt.
Zouden er bij de meeste ouders die bij elkaar zijn inderdaad maar één ouder aanwezig zijn? Bij een slaapfeestje toch zeker twee. En ik begin ook niet aan een feestje zonder mijn man. Dat is enerzijds omdat ik denk dat hij ook mee mag 'genieten', maar ook voor het geval er een kind is dat zich bezeert en waarmee de huisartsenpost bezocht moet worden. Dan kan één ouder meegaan en één ouder bij de andere kinderen blijven. Bij onze scouting moeten ouders ook verplicht meedraaien omdat er onvoldoende staf is. Dat is ook voor het geval er iemand uit een boom valt of in zijn voet hakt. Dan kan de staf mee en de ouder bij de rest van de kinderen blijven - of andersom, neem ik aan, als het jouw kind is, dat uit de boom dondert of in zijn voet hakt.
Vaders beslissing
Hier hebben we de verjaardagen soms samen gevierd maar ook wel apart.
Dan kreeg een kind gewoon twee keer een feestje. Kun je ook nog doen.
De kinderen melden dat de vriendin van vader er al bij is en dat je daarom besloten hebt dat jij zelf apart nog een feestje gaat geven. En je trekt de medewerking aan het feest van vader terug. Ook financieel.
Kun je per keer bekijken. Voorkomen dat je er zelf een drama van maakt voor de kinderen maar ook voor jezelf.
Precies
Ik vind bij een slaapfeestje dat er echt wel twee mensen aanwezig moeten zijn. En ik vind het echt helemaal niet gek dat er ook een vrouw bij aanwezig is, graag zelfs. Ik snap de gevoelens van TO maar ik vind dat vader het prima heeft geregeld. Feestje is in zijn huis, hij regelt het meeste (lijkt me) en hij zorgt dat het 's nachts veilig is.
Pfff
Ik weet niet wat ik hoor (lees). Hoe moet dat met éénoudergezinnen met meerdere kinderen?
Maar laten we ontopic blijven 
Tradities veranderen, ook bij gescheiden stellen. Misschien is het wel helemaal niet zo'n goed idee om altijd maar die feestjes samen te doen. Kinderen worden ook ouder. Over een paar jaar willen ze er helemaal niemand meer bij. Daar zou ik veel meer problemen mee hebben (huis vol pubers dan)
Meerdere kinderen
Ik ben wel eens, in mijn eentje, in de buurt met een groepje kinderen naar discobowlen gegaan, maar verder vroeg ik altijd hulp aan wie beschikbaar was. Kinderen hun eigen vader, mijn vader, vriendinnen. Of het kinderfeestje werd opgenomen in het grotere familiefeest voor de kinderen, bijvoorbeeld gezellig naar een park waar van alles te doen was en de kinderen konden midgetgolfen en met een treintje door het park. Dan waren er ook genoeg volwassenen in de buurt.
Zoiets in je eentje lijkt me inderdaad niet veilig. Een ongeluk zit in een klein hoekje.
nee hoor
mijn man die verder echt veel leuke dingen met zijn zoon gedaan heeft, is nooit bij een partijtje geweest. Om de simpele reden dat hij dan werkt, dat deden wij altijd op woensdagmiddag. Ik deed het altijd samen met mijn zus: haar zoons aren bij het partijtje van de mijne en vice versa. Reuze gezellig
@Emma
Bij een kinderfeestje met een ontbrekende partner vraag ik een vriendin, zus, nicht, ouder van een van de kinderen of wie dan ook erbij. Ik ga echt niet in mijn eentje een kinderfeestje doen. Nu ben ik uit de kinderfeestjes, maar altijd met twee personen gedraaid.
Ik heb ooit bij de huisarts gezeten omdat een buik gehecht moest worden, ik heb gehad dat een kind helemaal niet lekker werd en niet mee kon met de speurtocht enzovoort. Erg fijn dat je dan niet in je eentje bent!
dochter
Ik zou het vooral - en eigenlijk alleen maar - belangrijk vinden wat dochter wil. Als zij het ok vindt, dan zou ik me er in schikken.
Ik vind de gedachtengang dat een vader geen slaapfeestje kan organiseren want het is een man, tamelijk verontrustend. Maar dat terzijde.
En nog meer terzijde, ik vind de term bonusmama echt vreselijk.
Alkes
Ik vind 'bonus' juist prachtig klinken. Stiefvader of -moeder vind ik zo onaardig klinken. Ik noemde de partner van mijn moeder altijd mijn reservevader omdat ik de term bonusvader nog niet kende. Een bonus, een extraatje, hoe fijn is dat.
En het is niet dat een man geen feestje kan organiseren, maar ik vind dat er twee mensen aanwezig moeten zijn. Om ellende en geroddel te voorkomen lijkt het mij wenselijk dat er ook iemand van het andere geslacht aanwezig is. Schijnoplossing en niet nodig, maar dit is wel hoe de wereld tegenwoordig in elkaar zit. Een leerkracht laat ook de deur open bij een leerlinggesprek. Daar kan je een hoop van vinden, en ik vind daar ook wat van maar daar gaat het niet om.
Milcham
Zal zijn dat ik het raar vind dat je een ander dan je vader ook vader noemt. Maar ik noem mijn schoonmoeder ook geen mama maar gewoon bij haar voornaam.
Mijn dochter heeft geregeld vriendinnetjes te logeren als ze bij haar vader is. Ik heb nog nooit gehoord dat iemand daar een probleem mee heeft. Maar misschien verkeren wij in een minder wantrouwig sociaal milieu dan jij.
Alkes
Ach, 'partner van mijn moeder' is ook zo wat he? Ik noemde hem bij de naam, maar tegenover een kennis had ik het over mijn reservevader. Maakt duidelijk hoe het zit, de verhaallijnen gaan anders wat door elkaar lopen. De ene keer heeft hij dan kinderen, de keer erop niet, de baan is de ene keer anders dan de andere keer. Ingewikkeld allemaal, vandaar 'vader' en 'reservevader'. Gewoon voor de duidelijkheid.
Ik begrijp de comments van Milcham héél goed
In een aangrenzende gemeente was er enige tijd geleden ook zo'n slaapfeestje bij papa. Een van de jeugdige deelneemsters begon kort daarna allerlei verhalen over oneerbaar gedrag te vertellen. Het daaropvolgend gerechterlijk onderzoek kon, gelukkig voor papa, onomstotelijk aantonen dat er van het verhaal niks aan was.
Maar die man is wel door de hel gegaan en het voorval heeft diepe wonden geslagen.
Zo'n situatie zal wel uitzonderlijk zijn, maar als mijn kleine een slaapfeestje suggereert is mijn antwoord toch altijd: "doe dat maar bij mama"...
nou ja yvan
heel naar natuurlijk, maar de aanwezigheid van een vrouw in huis maakt oneerbaar gedrag van de man des huizes helaas niet onmogelijk hoor!
Of van moeders
Want dat gebeurt net zo goed.
Yvan
Blijft bijzonder dat een jong meisje schijnbaar zo naar in haar vel zit dat ze dit soort verhalen gaat rondstrooien en dat de reactie is: " vaders moeten ook geen feestje organiseren".
Bogus
Mijn vader is op mijn 23e hertrouwd. Dat ik haar toch stiefmoeder noem is juist om aan te geven dat de verhouding heel goed is, en we betrokken bij elkaar zijn. Maar dat ik haar nou ale bonus zie in de vorm van een leuk extraatje...mwaoh. Ik had er toch de voorkeur aan gegeven dat mijn moeder een wat meer gangbare leeftijd bereikt had. En ik denk toch dat de meeste kinderen van gescheiden toch liever hadden gehad dat papa en mama elkaar wel lief hadden blijven vinden.
Ik weet trouwens van een meisje dat praatjes is gaan rondstrooien over een docent. Nu zijn op basisscholen al amper meer mannen te vinden, als je zo redeneert moeten we ze ook maar uit het middelbaar onderwijs weren.
Overigens zie ik de noodzaak van slaapfeestjes net zo min als elk week trouw langs de lijn staan (zie aldaar). Dat laat ikook graag aan de Alles zum Liebe des Kindersouders over.