Update
Hallo allemaal,
Ik dacht: ik zal eens een update doen. Jullie hebben allemaal zo meegeleefd in mijn vorige topic 🥰
Met mij gaat het goed. Er is veel meer rust nu in huis, zonder de stress en spanningen tussen ex en mij. Ook wij kunnen rustiger met elkaar communiceren nu er meer afstand is. Het is minimale communicatie, maar dat is prima. Helaas heeft hij nog steeds geen woning. Soms moet hij zoeken naar een verblijfplaats, maar meestal zit hij bij iemand. Voor zover ik weet heeft hij zich nog niet aangemeld bij de daklozenopvang.
De kinderen zien hem door de weeks om de dag even en op zaterdag de hele dag. Ook dat gaat goed. Soms willen ze niet mee omdat ze moe zijn, en dan is dat ok. Wel probeert mijn ex nog vrijwel elke zaterdag de afspraken te wijzigen, en dan het liefst face-to-face en niet in die groepsapp. Maar ik word steeds beter in 'nee' zeggen.
Met de kinderen gaat het ok. De jongste is sowieso altijd blij en vrolijk. De oudste heeft het nu even moeilijk. Ik denk dat ze alles aan het verwerken is, dus veel huilbuien, boos zijn en verdriet. Heel sneu.
Al met al voel ik me wel veel beter. Daar helpt de medicatie trouwens ook wel bij. Ik heb een pittige therapeut gevonden die echt helemaal terug naar de basis is gegaan, en krijg nu ook EMDR. Ik leer ontzettend veel over mezelf en over hoe het zo heeft kunnen lopen in mijn relatie.
Dus ja, eigenlijk zijn het allemaal positieve stappen. Ik hoop wel echt dat mijn ex snel een woning vindt. Natuurlijk voor hem, maar ook zeker voor meer rust voor de kinderen, en voor mijzelf. Want nu heb ik 4 uurtjes per week voor mezelf, en dat is wel echt heel pittig.
Nou mw Krul ik ben ook blij te lezen dat er rust is en structuur bijna 😉😉😉
Nu dat laatste bericht gaat het wel heel lekker zou ik bijna zeggen
Wat het vooral zegt, dat je weer ruimte voor jezelf hebt ook. Daar wordt ik vrolijk van dat het leven ook weer leuk en gelukkig kan zijn. Geniet ervan
Wat ontzettend leuk Mevrouw Krul!! En fijn dat vader bij iemand woont bij jij zo’n vertrouwd gevoel hebt. Geniet van je vrije tijd in de tijd dat ze naar Marokko zijn. Je hebt het dubbel en dwars verdiend!
MevrouwKrul schreef op 25-01-2023 om 10:12:
Nou, vooruit, als we dan toch aan het updaten zijn: ik ben aan het daten met een leuke en lieve man 😊
Ah fijn, extra positiviteit in je leven! Geniet ervan, hoor, het is je gegund.
Weet je ex het? Zo nee, dan zou ik het de kinderen en hem voorlopig niet laten merken. Eerst maar kijken of hij een blijvertje is.
ArianneH schreef op 25-01-2023 om 12:12:
[..]
Ah fijn, extra positiviteit in je leven! Geniet ervan, hoor, het is je gegund.
Weet je ex het? Zo nee, dan zou ik het de kinderen en hem voorlopig niet laten merken. Eerst maar kijken of hij een blijvertje is.
Nee, niemand weet het nog en dat houd ik inderdaad voorlopig nog zo. One step at the time.
MevrouwKrul schreef op 25-01-2023 om 12:13:
[..]
Nee, niemand weet het nog en dat houd ik inderdaad voorlopig nog zo. One step at the time.
Zo ontzettend leuk en inderdaad lekker even voor jezelf houden, veel plezier MK ❤️😉
We zijn weer twee maanden verder, dus tijd voor een update. Hoewel er weinig te updaten valt.
Mijn ex heeft nog steeds geen eigen woning. Het communicatietraject is met een half jaar verlengd maar loopt niet echt. Mijn ex komt niet uit zijn boosheid en is nog steeds niet in staat om het belang van de kinderen boven dat van zichzelf te zetten. Dit is overigens de waarneming van de trajectmensen.
Ondertussen snoept hij stukje bij beetje meer tijd en geld bij mij weg en is het nog steeds alleen nemen en niet geven. Zo wil hij niet meer wekelijks de oudste van het zwemmen ophalen, maar om de week. Dat heeft veel impact op de kinderen (meer heen en weer gesleep met de jongste rond etenstijd, dus meer stress, later thuis en de kinderen een stuk later naar bed, tot nu toe bracht hij de jongste naar mij en kon ik haar klaarmaken voor bed voordat de oudste thuis kwam, veel meer rust voor iedereen). Ex wint er een klein uurtje mee, ik verlies mijn enige avond in de week waarop ik na mijn werk niet hoef te stressen met eten en kinderen.
Ik stelde voor om dat te doen, maar dan wel te compenseren op de zondagen dat ze bij hem slapen, dat ze dan wat later naar mij komen zodat ik wat meer tijd in de ochtend heb. Dit wilde hij niet.
Ook heeft hij ineens besloten dat hij niet meer meebetaalt aan de zwemlessen, omdat ik ook alimentatie, toeslagen en kinderbijslag krijg. Die dekken echt bij lange na niet de kosten die ik maak voor de kinderen. Dus ook daar moet ik weer inleveren, terwijl het al zulke dure tijden zijn.
Kortom, we komen gewoon geen steek verder. De trajectmensen zien dit ook en laten doorsluimeren dat ze op deze manier geen co-ouderschap gaan adviseren.
Ik probeer overal boven te blijven staan en zet doorgaans heel snel de knop om van 'ok, prima, dan niet, dan regel ik het zelf wel'. Maar ik ben ondertussen ook nog steeds doodmoe en na weer een aanvaring deze week ook echt een beetje moedeloos. Mijn nieuwe baan is ook ontzettend intensief, dus op dit moment heb ik het gevoel dat mijn hoofd constant overuren draait.
Aan de start van het traject wist ik dat ik niet teveel verwachtingen moest hebben. Maar ik had echt heel graag gewild dat we beter zouden gaan communiceren en tot een co-ouderschap konden komen. Veel beter voor de kinderen, maar ook voor mijn gezondheid. Maar zoals het er nu voorstaat, gaat dat niet gebeuren.
Dit klinkt enorm vermoeiend inderdaad. Kan je investeren in een vaste oppas? Een aardige buurtpuber ofzo? Zodat je bijvoorbeeld de jongste bij de oppas kan laten als de oudste naar zwemles moet.
Wel weer meer kosten, maar misschien ook meer rust
Temet schreef op 17-03-2023 om 23:19:
Dit klinkt enorm vermoeiend inderdaad. Kan je investeren in een vaste oppas? Een aardige buurtpuber ofzo? Zodat je bijvoorbeeld de jongste bij de oppas kan laten als de oudste naar zwemles moet.
Wel weer meer kosten, maar misschien ook meer rust
Ik heb inmiddels een hele fijne oppas, maar zij sport op die avond. Maar het is ok. Ik deal er gewoon mee, en probeer bij al zijn beslissingen de mantra 'if you think that's best' te herhalen en niet uit te leggen of in discussie te gaan. Ik red het wel. Ook dit gaat voorbij.
Erg jammer dat co-ouderschap er op deze manier niet in lijkt te zitten. Dat had voor alle partijen meer evenwicht in de belasting gegeven. Maar goed, dat is fictief. Als het niet gaat, dan gaat het niet. Wel fijn dat je dat niet zelf/alleen hoeft te beslissen maar dat professionals daar serieus en onderbouwd straks over adviseren.
En tegelijkertijd een hele uitdaging voor jou om je eigen gezondheid en energie op peil te houden. Niet makkelijk als alleenstaande ouder met jonge kinderen en een intensieve baan. Ik hoop dat je er gaandeweg steeds meer je draai in vindt en ook steun kunt organiseren voor jouzelf. 
Heel eerlijk gezegd verwacht ik niet dat dat co-ouderschap er gaat komen. Dan heeft hij de helft van de tijd volledig de zorg en verantwoordelijkheid voor de kinderen en hij heeft tot nu toe nog niet laten zien dat aan te kunnen. Later ophalen, eerder terugbrengen, zijn prioriteiten gaan voor, van zwemles halen is te veel moeite. Het zijn wel allemaal dingen die er gewoon bij horen als je kinderen hebt.
Het is jammer als het niet lukt, maar als je er vanuit gaat dat alles op jou aan komt, dan kan het de teleurstelling wellicht wat verminderen. Ik snap dat het zwaar is.
Mevrouw Krul, ik haal uit je postings niet helemaal of het ook bij de trajectmensen duidelijk is dat ex steeds aan de afspraken loopt te morrelen. Als dat nog niet zo is, dan zou ik het wel een paar keer duidelijk benoemen en ook aangeven er niet gelukkig mee te zijn. Om te voorkomen dat jouw houding "ok, ik doe het wel weer" door ex later wordt verkocht als "ja, maar ze was het er helemaal mee eens!"
'Ook heeft hij ineens besloten dat hij niet meer meebetaalt aan de zwemlessen, omdat ik ook alimentatie, toeslagen en kinderbijslag krijg.'
Ligt dat dan nog niet vast? Of zijn het extra afspraken die gebaseerd zijn op kosten, dus naast de afspraken die vastliggen?
Tsjor
Tsjor heeft een punt. Als het om vastgelegde kinderalimentatie gaat, is dat normaal gesproken een all-inclusive bedrag en behoor jij de zwemlessen etcetera te betalen.
Tenzij jullie duidelijk iets anders hebben afgesproken (of als er nog geen kinderalimentatie is afgesproken of zo).
Temet schreef op 20-03-2023 om 13:35:
Mevrouw Krul, ik haal uit je postings niet helemaal of het ook bij de trajectmensen duidelijk is dat ex steeds aan de afspraken loopt te morrelen. Als dat nog niet zo is, dan zou ik het wel een paar keer duidelijk benoemen en ook aangeven er niet gelukkig mee te zijn. Om te voorkomen dat jouw houding "ok, ik doe het wel weer" door ex later wordt verkocht als "ja, maar ze was het er helemaal mee eens!"
De trajectmensen zitten hier allemaal bij. Zij mogen zich inhoudelijk niet bemoeien met de beslissingen die we nemen, maar begeleiden de gesprekken. Ik weet dat zij hetzelfde zien als ik en op dit moment daarom geen co-ouderschap zouden adviseren.
tsjor schreef op 20-03-2023 om 14:21:
'Ook heeft hij ineens besloten dat hij niet meer meebetaalt aan de zwemlessen, omdat ik ook alimentatie, toeslagen en kinderbijslag krijg.'
Ligt dat dan nog niet vast? Of zijn het extra afspraken die gebaseerd zijn op kosten, dus naast de afspraken die vastliggen?
Tsjor
Er ligt een bedrag aan alimentatie vast. Maar dit bedrag is op basis van een omgangsregeling die er (nog) niet is omdat ex nog geen woning heeft. De kinderen zijn in werkelijkheid dus veel vaker bij mij dan wat op papier staat zonder dat dat wordt gecompenseerd. Ik heb daar verder geen punt van gemaakt omdat het uiteindelijk verandert, omdat ik de lange termijn (verstandhouding) belangrijker vindt, en omdat ex dus nog wel meebetaalde aan een paar andere kosten (bril en dus die zwemlessen).
Het is inderdaad wettelijk niet verplicht, er is ook nog niks over andere kosten vastgelegd. Maar iemand die co-ouderschap eist maar niet meer dan 107 euro betaalt voor zijn kinderen terwijl hij een fulltime salaris heeft en een lage huur die ook nog eens all-in is....daar erger ik me wel aan ja. Ook als hij dan ook nog mij een deel van de zwemlessen laat opknappen omdat hij 'aan het eind van de week moe is en een avond voor zichzelf wil'.
Ik ben inmiddels op alles voorbereid en zucht doorgaans maar eens diep en neem dan gewoon over waar hij het laat vallen. Maar afgelopen week was ik er echt wel even klaar mee. Ik heb toen ook het gesprek bij die trajectmensen beëindigd en ben vertrokken, omdat hij weer verviel in het oude liedje van eisen stellen maar daar geen enkele centimeter ruimte tegenover wilde zeggen. Overigens begrijpen de trajectmensen mij heel goed en vonden ze het ook goed dat ik de cirkel van de machtsstrijd doorbrak door weg te lopen. Maar het blijft wel nog energie kosten, en nog meer omdat ik nog steeds zoveel boosheid en schuld over me heen krijg.