Vakantie verdelen
Onze oudste heeft straks 6 weken zomervakantie. Dat moet worden opgevangen. Mijn ex heeft nog steeds geen woning en zegt dat hij ze dus niet kan opvangen.
Hij wil de kinderen meenemen naar Marokko voor het Offerfeest. Dit valt net voor de vakantie. Even los van de vraag of hij toestemming van school zal krijgen (dochter is dan net 5), kan ik in het gesprek met de trajectmensen (zie overige topics van mij) aangeven dat ik wil dat hij minstens 2 weken de kinderen heeft? Ook als dat betekent dat hij niet met het Offerfeest maar in de zomer naar Marokko moet gaan? Ik werk zelf in het onderwijs dus ben die hele periode vrij. Maar inmiddels ben ik ook overspannen (morgen gesprek met mijn werkgever en heb al contact met de bedrijfsarts) en vind ik het niet meer dan normaal dat je de dagen verdeelt.
Extra dagen opvang kan hij ook al niet, want hij heeft ook geen (gratis) slaapplek voor ze. Ik kan wel extra dagen regelen, maar die komen dan voor mijn rekening en dat vind ik ook niet eerlijk in deze constructie. Ze gaan nu in de vakanties twee dagen per week naar de opvang. Dat heb ik altijd voor mijn rekening genomen sinds we uit elkaar zijn. Hij heeft ook nog niet een vakantie extra dagen op zich genomen.
MamaE schreef op 14-04-2023 om 11:01:
Het ding met steeds op het laatste moment dingen voorstellen of aangeven te wensen is dat mensen dan al wat anders gepland kunnen hebben. Zo werkt dat in het leven.
Dat moet hij dan maar op de harde manier leren. Je hebt een voorstel gedaan en hij weigert antwoord te geven. Dan ga je gewoon. Je kunt niet oneindig wachten met boeken want dan is alles vol.
Jij hebt veel meer belang bij drie weken in de zomer voor de kinderen zorgen dan ze buiten de schoolvakanties meenemen naar Marokko.
Dit soort dingen moeten gewoon duidelijk vastgelegd worden. Er kan, op termijn, altijd een keer van afgeweken worden in goed overleg. Maar daar zit bij hem het probleem, dat goed overleg niet mogelijk is. Hij meldt gewoon te pas en te onpas dingen en verwacht dat jij het oplost.
Mee eens. En dat is ook de boodschap waarmee ik vandaag het gesprek in ga. En ik weet dat de trajectmensen er zo ook in staan.
Mijn ex weet dat dit soort toestemming uitzonderlijk is. Stampij maakt hij alleen bij mij 😅 Dus bij school zal hij een 'nee' zonder problemen accepteren. En vervolgens dat probleem naar mij door te schuiven 😅
oh, veel succes met het gesprek!
Het zal vast juridisch wel kloppen, maar waarom wordt er geen financiële tussenregeling afgesproken voor degene van de twee die tijdens dit 'verbetertraject' de pineut is omdat de ander verzaakt? Lekker dat jij elk half jaar weer moet afwachten of je eindelijk eens een financiëel probleem kunt laten oplossen en afdwingen. Van lucht en 'communicatieverbetering' kan een mens niet leven, toch?
Ik zou dat zeker vanmiddag zeggen. Dat je sowieso financiële compensatie gaat afdwingen gedurende het communicatietraject en dat het dan met de toekomstige regeling straks in lijn kan worden gebracht. . .
gr Angela
Ik heb niet het hele draadje volledig gelezen, maar ik begrijp heel goed waar je tegenaan loopt.
Wel wil ik even meegeven dat het er 'doordrukken' van een ouderschapsplan geen zin heeft. Je hebt er namelijk niets aan in deze situatie. Het enige dat je geregeld kunt krijgen is het financiële verhaal en daar kun je ook iets mee als hij zich daar niet aan houdt. Alle andere afspraken zijn eigenlijk niet belangrijk, want als 1 van de partijen zich er niet aan houdt, kun je er niets mee.
Een voorbeeld:
In het ouderschapsplan staat dat het wisselen van sport in onderling overleg gaat. Maar jij doet dat niet en je laat je kind niet langer voetballen, maar ze gaat bergbeklimmen. Vader kan daar niets mee, alleen tegen jou zeggen: dat is niet afgesproken.
Mijn scheiding is een aantal jaar geleden uitgesproken zonder ouderschapsplan. De rechter had door dat het geen zin had, omdat mijn ex een ouderschapsplan had ondertekend (geregeld met een mediator), maar weigerde om 4 getekende exemplaren in te leveren bij de rechtbank toen het tot een zitting kwam.
Behalve dat ik er financieel slecht uitgekomen ben (mensen die frauderen worden helaas niet zo makkelijk ontmaskert als er alleen een ex-partner de dupe van is). Maakte het hebben van een ouderschapsplan wel of niet in praktijk weinig uit. Mijn toenmalig vriend had wel een ouderschapsplan, maar zijn ex-partner hield zich er niet aan. En als ik uiteindelijk een afspraak had gemaakt met ex, hield hij zich er meestal wel aan. Anders had hij niet kunnen rekenen dat ik mij aan de afspraken zou houden die hij belangrijk vond.
Kortom, staar je er niet blind op, maar probeer zo zakelijk mogelijk afspraken te maken
Nou, het gesprek is geweest. Weer anderhalf uur lang discussie zonder een uitkomst. En hij moet dit weekend laten weten of hij akkoord is met mijn vakantie. Ik ga er vanuit dat hij wel akkoord is, en anders vraag ik via de rechter vervangende toestemming. Ik ben er nu wel klaar mee.
Ik ben echt dood-, en doodop. Dit kost steeds zoveel energie. De trajectmensen zeggen nu ook: zolang ex geen woning heeft, heeft dit geen zin. Mijn advocaat heb ik vandaag niet te pakken gekregen, dus hopelijk volgende week. Want er moet echt iets gebeuren.
en geld?
Gr Angela
Angela1967 schreef op 14-04-2023 om 18:27:
en geld?
Gr Angela
Dat heeft hij niet, zegt hij.
Oh, nu wilde hij wel ineens de kinderen drie weken mee naar Marokko nemen. Dat was de enige oplossing waar hij mee kwam. En mijn vakantie is niet zo belangrijk. De kinderen willen gewoon bij mij zijn, het maakt ze niet uit waar. Thuis of op vakantie.
Ik zou jouw vakantie doorzetten en als hij ze daaromheen meeneemt prima, maar jij zegt je vakantie niet af. Dan dram jij maar eens een keer.
Angela1967 schreef: en geld?
MevrouwKrul schreef: Dat heeft hij niet, zegt hij.
Lekker makkelijk, hij heeft een baan en geen huis, dus er is wel geld. Hij geeft het misschien liever aan andere dingen uit, dat kan. Dit moet dan blijkbaar door de rechter bepaald worden.
Als hij geen geld heeft kan hij sowieso niet naar Marokko. Als dat wel kan, is er dus ook geld
Jippox schreef op 14-04-2023 om 21:00:
Als hij geen geld heeft kan hij sowieso niet naar Marokko. Als dat wel kan, is er dus ook geld
Voor Marokko hoeft hij misschien alleen de tickets te betalen, als hij daar bij familie blijft?
laat drie tickets en alle kosten zonder verblijf 1500 euro kosten. Dan kan hij ook vijf maanden lang 300 euro bijdragen aan huishouden/kinderkosten/opvang.
Gr Angela
Ps erger nog, stel dat hij geldt leent van iemand of een bank voor drie weken vakantie dan heeft hij daarna aflossing te betalen en kan hij dus ook zijn tijd niet in geld omzetten
MevrouwKrul bij het lezen van je topics word ik ook altijd plaatsvervangend moe. Dat heeft niet alles met je ex te maken. Maar ook veel met de energie, het denkwerk en de opwinding in jouw hoofd.
"Even los van de vraag of hij toestemming van school zal krijgen (dochter is dan net 5), kan ik in het gesprek met de trajectmensen (zie overige topics van mij) aangeven dat ik wil dat hij minstens 2 weken de kinderen heeft? Ook als dat betekent dat hij niet met het Offerfeest maar in de zomer naar Marokko moet gaan?"
Als jij stopt met de vraag wat je kan en mag, en gewoon aangeef en in werking zet (vakantie uitzoeken) wat je wil, hoef je met deze vraag al niet meer bezig te zijn. Als je je niet bezighoudt met wat je ex voor ogen heeft, en accepteer dat hij meer van de 'insjallah' en we zien het nog wel, kijken hoe het loopt is, dan bespaart je dit veel energie.
Als jij 'ik weet wat ik graag wil' en dit geef ik aan, zonder spanning, en daarvan ook iets overneem van het 'insjallah' ik zie dan wel hoe het uitpakt, dan put je jezelf minder uit.
Labyrinth schreef op 15-04-2023 om 09:09:
MevrouwKrul bij het lezen van je topics word ik ook altijd plaatsvervangend moe. Dat heeft niet alles met je ex te maken. Maar ook veel met de energie, het denkwerk en de opwinding in jouw hoofd.
"Even los van de vraag of hij toestemming van school zal krijgen (dochter is dan net 5), kan ik in het gesprek met de trajectmensen (zie overige topics van mij) aangeven dat ik wil dat hij minstens 2 weken de kinderen heeft? Ook als dat betekent dat hij niet met het Offerfeest maar in de zomer naar Marokko moet gaan?"
Als jij stopt met de vraag wat je kan en mag, en gewoon aangeef en in werking zet (vakantie uitzoeken) wat je wil, hoef je met deze vraag al niet meer bezig te zijn. Als je je niet bezighoudt met wat je ex voor ogen heeft, en accepteer dat hij meer van de 'insjallah' en we zien het nog wel, kijken hoe het loopt is, dan bespaart je dit veel energie.
Als jij 'ik weet wat ik graag wil' en dit geef ik aan, zonder spanning, en daarvan ook iets overneem van het 'insjallah' ik zie dan wel hoe het uitpakt, dan put je jezelf minder uit.
Ja je hebt gelijk. Daar zit nog steeds een heel groot leerpunt voor mij. Het gaat al beter dan voorheen, maar ik ben nog steeds heel erg aan het anticiperen op zijn reactie als ik een keer op mijn strepen ga staan. En dan speel ik alle scenario's af in mijn hoofd.
Wat ik ook heel vermoeiend vind, is dat ik in die gesprekken ook zie dat zijn situatie echt mega zwaar is. En ik vind het heel lastig dat we niet in een situatie zitten waarin ik empathie kan tonen. Hij is nog veel te boos op mij, en zit helemaal niet te wachten op mijn empathie. Ik zou echt zo graag willen dat de dingen anders waren gelopen, waardoor we meer harmonieus uit elkaar hadden kunnen gaan. En daar heb ik ook last van. Want enerzijds vind ik het echt rot, en anderzijds kan ik niet anders dan ook heel stellig in de gesprekken te zitten. Die twee emoties zijn ook echt heel vermoeiend.
Dus ik moet nog meer leren om in alle rust te staan waar ik voor sta. En om emotioneel meer afstand te nemen van zijn situatie. We hebben ieder ons eigen proces, en ik gun hem heel erg dat hij dat van hem ook echt gaat volgen.
Tijdens de scheiding van mijn moeilijke ex heeft mindfulness me heel veel opgeleverd. Ik snap dat jij naast je overvolle agenda niet even een volledige cursus kunt doen, maar er zijn ook goede apps. Headspace is er een, er zijn er meer. Je leert daar o.a. je "automatische reacties" te beteugelen, bv. boos worden om wat een ander doet en handelen uit medelijden. Je leert een stapje terug te zetten, naar je emoties te kijken en daarna pas te beslissen of je er wat mee wilt doen, en zo ja, wat. Dat gaf mij ontzettend veel rust, en nog steeds. Misschien is het ook wat voor jou.