Verdeling spullen na echtscheiding

Als je man een erg kort lontje heeft, zou ik alvast de persoonlijke waardevolle dingen naar een veilige plek verplaatsen. Uiteraard niet de piano, maar wel het medaillon van Oma en het Gouds platelen bord van tante Rie. Want je wil niet dat hij die dingen kapot smijt of door de wc spoelt.
Verder is het dacht ik wettelijk zo dat bij gemeenschap van goederen beide partners recht hebben op de helft van de waarde van de boedel, maar dat bij de verdeling de persoonlijie kleding en sieraden worden toegescheiden aan de persoon bij wie ze horen. Als die persoonlijke spullen van de een veel meer waard zijn van de ander dan leidt dat tot een recht op vergoeding voor degene die het minste toebedeeld heeft gekregen.
Het is vziw niet ongebruikelijk dat de meubels etc in de woning achterblijven en dat degene die de woning verlaat, geld krijgt (de helft vd waarde van die meubels). Maar dat is allemaal niet wettelijk geregeld. Alles wat je onderling afspreekt is goed, als jullie het maar eens zijn.
Maar tzt moet je eea vooral ook met je advocaat bespreken, die weet hoe het precies zit

Kun je wachten tot 1 januari met de aankondiging? Dan kun je in ieder geval de jaaroverzichten vragen en dan heb je goed overzicht over wat er op alle rekeningen staat, ook die van hem. Je kan dan ook in de gaten houden of er bij de afrekening veel geld mist. Grote verschillen moet hij verklaren. 

Op advies van de advocaat/mediator: degene die het huis verlaat mag als eerste uitzoeken wat hij/zij mee wil nemen.Dat betekende dat ik een weekend weg ging met de kinderen, hij in die tijd met een busje kon komen en spullen kon meenemen. Hij maakt een overzicht, ik ook, dat werd gedeeld bij het volgende gesprek. Is er nog iets wat verdeeld moet worden of waarvan de waarde bepaald moet worden? Nee, klaar.
Bij de notaris hoorden we dat er mensen zijn waarvan de een de beschuitdoos had en de ander de deksel. Of een kennis die aangaf gestreden te hebben voor de fritespan om die vervolgens nooit meer uit de kast te hebben gehaald.
Persoonlijke spullen en spullen van de kinderen zijn uitgezonderd, die worden niet verdeeld.
Als je bereid bent om alles op te geven zul je zien dat je ontzettend veel overhoudt. Als je bang bent om iets weg te geven zul je zien dat je heel veel tekort komt.

Tsjor

Maar alles bij elkaar ben je hier nu heel veel voornemens aan het verzamelen, terwijl je man nog van niets weet. Je hebt dadelijk een hele voorsprong en dat zal zeker bijdragen aan zijn boosheid: de gedachte dat je er al heel lang mee bezig bent en alles al uitgedacht hebt voordat hij ook maar iets kan bedenken.
Als je zo bang bent voor die echtscheidingsmelding en zijn boosheid, regel dan eerst dat je ergens een adres hebt waar je naartoe kunt en dat je een tas klaar hebt staan met daarin de belangrijkste dingen zoals je paspoort, bankpas en mobieltje.
Daarna zul je toch met hem moeten gaan bespreken hoe jullie dingen gaan regelen. De afspraken die je maakt over het proces zijn belangrijker nog dan de uiteindelijke uitkomst. Als je beiden het gevoel hebt dat de weg ernaartoe fair was dan accepteer je de uitkomst ook makkelijker.
De mededeling dat je wil scheiden zal zeker enige emotie oproepen. Of het moet zijn dat hij blij is dat hij van je af is. Maar dan nog zal hij voor de vorm boos, verontwaardigd of verdrietig zijn.

Tsjor

Ik ben gescheiden van een soortgelijk type, en die zette met zn nieuwe vriendin de inboedel tot op de breinaalden en de deurmat op papier. 

Bij mij hebben ze gezegd, uiteindelijk heeft inboedel geen feitelijke waarde (idd tenzij er duur antiek ofzo bij staat), en als je er zelf niet uitkomt kan de rechter een verdeling maken en is het maar afwachten wie wat krijgt. Wij hebben uiteindelijk dus kruisjes gezet bij wat we wilden hebben en over een paar dingen onderhandeld. Waarde moet je loslaten, het is het gezeik niet waard. Sterkte!

Nou ja, TO schrijft neem ik aan niet voor niets dat ze een beetje bang voor de scheidingsmelding is. Dus het kan zijn dat het er niet zo harmonieus toegaat als hierboven beschreven wordt.
Mijn ex had een ander en trok meteen bij haar in, mij verbijsterd achterlatend. Achteraf was het voordeel dat hij niets van de spullen wilde maar alleen een geld bedrag voor de oude meuk die hij achterliet en de helft van de waarde van de auto. Dat is achteraf gelukkig prima verdeeld. Geld ging ook redelijk oke, alhoewel; wij hadden een en/of rekening en ja hoor, daar kocht hij bij een juwelier iets van 200 euro (toen waren we nog niet gescheiden en hij houdt niet van sierraden, dat was dus voor haar) (doe dat dan even met cash geld, voelde zo lullig, maar goed dit is offtopic, maar moest het even kwijt )
Ik zou de scheidingsmelding inderdaad pas op 1 januari doen, dan heb je iets aan de jaaropgaven en ik zou het zo brengen dat ik niet al te voorbereid over komt, gewoon om de klap niet te hard te laten aan komen.
Mijn voorbereidend werk zou wel zijn dat ik de allerbelangrijkste dingen zou veiligstellen (dus dingen die je echt nooit opnieuw kan kopen)
Meerderen hadden het hier over antiek, nog een offtopic verhaal, laatst de inboedel (vol duur gekocht antiek) van mijn overleden moeder verkocht voor 500 euro, op dit moment is antiek niets meer waard.
Dus ja, misschien extra kopieën maken van alle kinderfoto's, je eigen papieren alvast kopiëren of neerleggen bij iemand die je vertrouwt en dan op een rustig tempo gaan handelen. Kan je ergens gaan wonen, hebben jullie een koop of huurhuis? Enz.. ondanks dat wij op een nette manier (uiteindelijk) uit elkaar zijn gegaan duurde het toch nog een half jaar voordat we de papieren konden tekenen.

Wij hebben gewoon om de beurt gekozen. Hij de aftandse auto, ik de oven/magnetron, enz. De dure spullen worden dan het eerst gekozen, later kom je bij de rest van de troep. Mijn zus heeft ook zo'n ex die overal over ging strijden. Die wilde de pannetjes van het gourmetstel toen zus het gourmetstel wilde hebben. Zus heeft hem het hele geval cadeau gedaan en met kerst in de aanbieding een nieuwe gekocht. Wat een gezeik. 
Mijn moeder had voor mijn ex een album gemaakt met de leukste foto's van onze dochter, met de mededeling dat hij voortaan dan zelf zijn herinneringen met haar kon vastleggen. De nieuwe vrouw van ex moest mijn dochter niet (ze wilde haar eigen gezinnetje), dus dat zorgvuldig ingeplakte album belandde in de prullenbak. 
Wat Joey1974 ook zegt: het is het gezeik niet waard.  

Dymo schreef op 28-11-2023 om 11:09:

Mijn moeder had voor mijn ex een album gemaakt met de leukste foto's van onze dochter, met de mededeling dat hij voortaan dan zelf zijn herinneringen met haar kon vastleggen. De nieuwe vrouw van ex moest mijn dochter niet (ze wilde haar eigen gezinnetje), dus dat zorgvuldig ingeplakte album belandde in de prullenbak.
Wat Joey1974 ook zegt: het is het gezeik niet waard.

Oh wat een pijnlijk verhaal zeg... jemig, voor iedereen pijnlijk. Dat doe je toch niet. En het ging ook nog om zijn eigen dochter. Au au. 

Even afgezien van de waardevolle tips over de scheidingsmelding en (als er gevaar dreigt) het regelen van een veilige plek, maar er is een mijns inziens nog iets te zeggen over het verdelen van spullen.
Uiteraard neem je eerst allebei je eigen dingen.
Daarna is er een stapel gezamenlijke spullen en het lijkt logisch om daarbij steeds om en om te kiezen. Maar dat betekent dat de eerste kiezer altijd een voordeeltje heeft. Want bij elke ronde is hij/zij de eerste die mag kiezen.

Om dat op te vangen kun je afspreken dat de tweede die mag kiezen een keer extra mag kiezen. Of je kiest een biedsysteem voor de spullen die het moeilijkst te verdelen zijn. Degene met het hoogste bod krijgt het ding maar de ander krijgt dan hetzelfde bedrag vanuit het banktegoed.
Of de één maakt een verdeling in twee pakketten, waar de ander dan uit mag kiezen.

In elk geval: het meest rechtvaardig voelt een systeem waarbij het je vooraf niet uitmaakt wat je uitgangspositie is, dus dat je het gevoel hebt dat je even goed af bent of je nou als eerste mag kiezen of niet. 

Maar liever voorkom je dat alles en heb je een en ander goed uitgesproken vóór je aan de feitelijke verdeling toekomt. Anders kun je inderdaad in de situatie terechtkomen dat er zelfs over de beschuitdoos gevochten wordt.