Verhuizen maar geen toestemming van ex
Goedemiddag, wij zijn sinds 7 jaar uit elkaar en hebben echt wel een vechtscheiding gehad.
Hij bepaalt alles.. medicatie, sport club alimentatie strijd.
Nu is het zo, dat ik de moeder nu zo'n 6 jaar een relatie heb met iemamd
Wij willen heel graag samen gaan wonen, de kinderen hebben het hoofdverblijf bij mij. Mijn vriend heeft co ouderschap.
Wij hebben destijds afgesproken dat de kinderen de basisschool afmaken en dat we 25 km bij elkaar vandaan morgen wonen.
Wij wilde al eerder gaan samen wonen, maar een rechter heeft toen besloten dat ik niet mag verhuizen met kinderen. Omdat dit in het convenant stond beschreven. Achteraf terecht.
Maar nu inmiddels weer ruim twee jaar later en de jongste maakt nu de dit jaar de basisschool af en start aankomende zomer op de middelbare school.
Nu wilde wij een bod doen op een woning, en ex hoorde dat en wilde dat wij ons bod zouden intrekken.
Dit hebben we niet gedaan. Maar uiteindelijk hebben we geen huis omdat er flink werd overboden.
Ex is in aanraking geweest met de politie voor stalking en lopen inmiddels bij veilig thuis. Ex helemaal door het lint gegaan toen onze kinderen bij hem waren.
Maar dagen later opgepakt en vast gezeten. Ook zijn ex vriendin met haar kinderen lopen veilig thuis.
Ik kan deze situatie niet meer aan, en ben bang dat er ooit iets met ons gebeurd. en toch houd hij ons tegen om te gaan verhuizen. Heb al twee rechtzaken verloren. En zit nog steeds in een huis dat op een paar meter afstand van hem is. Nu werk ik zelf in het dorp waar ik woon en kom regelmatig mensen tegen die mijn of mijn ex kennen. Dus ik wordt regelmatig ook proef gesteld op mijn werk. Ik kan overplaatsing aanvragen, maar durf dot nog niet te doen zolang wij hier moeten blijven wonen.
Ik wil rust na al die jaren.. en wil dit ook voor kinderen een veilige basis. De kinderen zijn loyaal aan hun vader. En krijgen hier niet veel van mee. Gelukkig maar.
Graag kom ik on contact met mensen die hetzelfde mee hebben gemaakt of het hetzelfde moeten doorstaan.
Advies is natuurlijk ook altijd welkom.
Over welke afstand hebben we het? 50 km? 200 km? Kan de omgangsregeling in stand blijven na de verhuizing?
Mijn ex is psychisch niet in orde en ik was blij dat we vlak bij elkaar bleven wonen. Als er iets mis ging was ik snel bij de kinderen of bij ex. En kinderen konden ook zelf naar huis lopen als ze bij vader voor een dichte deur stonden.
Verder kon vader ook met ze mee naar muziekles of andere activiteiten en dat kon ik snel overnemen als het niet lukte. Of als ze opgehaald zouden worden door vader en het gebeurde niet.
Dat lukt je niet op afstand.
We hebben afgesproken 25 km we zouden op 22 km gaan wonen. Ook omdat de kinderen van mijn vriend wel door de weeks bij hem verblijven. Ik heb nu een inmiddels een afspraak op persoon via de politie. De omgangregeling is 3 dagen in de dagen 14 dagen bij vader. Rest van de tijd wonen ze bij mij.
Mijn vriend woont 25 km hier vandaan, en ik verblijf ook daar als de kinderen bij hun vader zijn. We hebben wel afgesproken als ze zich niet prettig voelen om wat voor reden dan ook dat ze mij bellen.
alleen de zomer vakantie en een week met de kerstvakantie heeft hij de kinderen extra en de rest van de vakanties zijn ze bij mij.
Wil ook meewerken dat de kinderen in vakantie wat vaker bij hem zijn.
Zodat we evt wat kunnen compenseren.
De eerder voorgestelde verhuizing die de rechter verboden heeft was die ook binnen de 25 km? Zo niet dan zou ik nu gewoon gaan, het is binnen jullie convenant, en met deze afstand is de omgangsregeling die jullie nu hebben gewoon mogelijk.
Die was ook binnen 25 km, maar omdat we in het convenant hebben afgesproken dat de kinderen de basisschool af moeten maken.
Dit is deze zomer ook niet meer toepassing.
En zitten en gaan ze beide naar de middelbare school.
Je houd je dus aan het convenant, het is niet heel ver. Ik zou gewoon gaan. Je moet er wel rekening mee houden dat je kinderen die pubers zijn er wellicht voor kiezen om bij hun vader te gaan wonen. Heb je dat er voor over?
Hier hebben we het natuurlijk al uitvoerig over gesproken.. zoon geeft aan dit te willen... is op moment dat wij gaan verhuizen bijna 15 ik geef aan dat de deur altijd open zal staan. Meer kun je als moeder niet doen. Ik zal staan achter de keuze van mijn kinderen hoe moeilijk ook. Mijn dochter wil graag met ons mee.
Maar word gemanipuleerd door haar vader. en qua schoolkeuze wordt het gemakkelijker op nu ze online naar open dag moeten kijken.
Ik zou dat geen manipuleren noemen
Als het al zeker is dat haar broer bij hun vader gaat wonen, kan ik me goed voorstellen dat je dochter ook twijfelt. Als ze in haar huidige woonplaats blijft kan ze wellicht met klasgenoten naar de middelbare school, in plaats van dat ze ergens anders alles opnieuw moet opbouwen.
Ik zou er nog eens goed over nadenken, kun je net beter voorlopig latten met je vriend?
Haar broer lijkt heel veel op zijn vader. Waardoor het voor haar ook wel fijn is om even tot rust te komen.
Ze heeft geen leuke schooltijd gehad, en er gaan geen vriendinnen naar evt de dezelfde school ivm niveau.
na 6 jaar een lat relatie te hebben gehad zijn wij wel toe aan de volgende stap. Mijn vriend zit in onzekerheid als hij thuis is.
Dat mijn ex niet langskomt en mij lastig komt vallen.
Al een keer lichamelijk mishandelt en een vernieling aan mij huis.
Het zou zeker rust kunnen geven om wat verder weg te gaan wonen. Ik ben destijds 80km verderop gaan wonen en dat heeft de boel enorm afgekoeld. Ex dreigde eerst ook met van alles en nog wat maar sloeg uiteindelijk geen deuk in een pakje boter. Maar bij ons was er toen nog geen convenant. Als je er vrede mee hebt dat je zoon en evt ook je dochter bij je ex gaan wonen, kun je de stap volgens mij gerust zetten. Het is binnen de afspraken, tenslotte. Zo te lezen is jouw ex ongewoon dwingend en wil hij jou graag zijn wil opleggen. Er lijken ook nog veiligheidsrisico’s. Zijn je kinderen wel veilig als ze bij hem zijn en als ze bij hem zouden gaan wonen? AnneJ schrijft dat ze blij was dat ze dichtbij woonde, omdat ze er dan snel naartoe kon, maar dan moet je bij ex niet als een rode lap op een stier werken. Bij ons zou het niet gewerkt hebben. Daar liepen de gemoederen te hoog voor op; de hele tijd confrontaties. Afstand was veel beter, heeft veel rust gebracht.
L.s schreef op 07-02-2021 om 21:04:Die was ook binnen 25 km, maar omdat we in het convenant hebben afgesproken dat de kinderen de basisschool af moeten maken.
Dit is deze zomer ook niet meer toepassing.
En zitten en gaan ze beide naar de middelbare school.
Kan de oudste wel op zijn middelbare school blijven? En op eigrn gelegenheid naar zijn vader?
Inderdaad, focus je niet op de afstand, maar op de vraag of je kinderen dan nog naar de middelbare school kunnen gaan en naar hun vader.
Blijkbaar heb je eerder al een poging gedaan, waarbij de kinderen niet meer naar de eigen basisschool konden gaan. Dan trek je in feite teveel beslissingen naar jezelf toe. Dat moet je niet doen. Als de middelbare school waar de kinderen nu naartoe gaan in overeenstemming is met de vader, dan zou ik die school voor de kinderen handhaven. Neem dat dus als uitgangspunt, met een bereisbare afstand voor de kinderen.
'Ik kan overplaatsing aanvragen, maar durf dot nog niet te doen zolang wij hier moeten blijven wonen.' Kijk wat je zelf kunt doen om de afstand tussen wonen en een andere werklocatie te overbruggen. Als die andere werklocatie bereisbaar is zou ik ervoor kiezen om overplaatsing aan te vragen, omdat je jezelf dan wat veiliger voelt. Nu zet je jezelf in feite een beetje klem.
'Mijn vriend zit in onzekerheid als hij thuis is. Dat mijn ex niet langskomt en mij lastig komt vallen.' Neem die angst bij je vriend weg, dat haalt dan ook de druk bij jou weg. Dat betekent dat je zelf goed moet nadenken over de maatregelen die je zelf kunt nemen als je ex jou lastig valt. Wat kun je zelf doen om jezelf te beschermen? Straal kracht en zelfvertrouwen uit. Zoek geen onnodige conflicten. Kijk naar mogelijkheden die er wel zijn en zet jezelf niet vast in je eigen denkpatroon.
Tsjor
Mss ook wel bang geworden... maar heb me altijd aan de afspraken gehouden. Voor mijn gevoel ben ik klaar met vechten.. het vreet energie en zuigt mij helemaal leeg.
We zijn niet verhuisd destijds en de kinderen hebben hun basis schooltijd netjes kunnen afmaken. Zoals ook de uitspraak was van de rechter.
De kinderen kunnen evt met het openbaar vervoer naar school 45 min ( Bus en trein) ik ben het zo zat.. Dat wij inmiddels ruim 7 jaar uitelkaar zijn en hij bepaald nog steeds wat er gebeurd en wat niet.
En dat alles een strijd is...
Ik heb eigenlijk geluk gehad dat ik direct verhuisd ben. Hij had mij met een aantal eenzijdige beslissingen aantoonbaar praktisch en financieel in een bijzonder lastig parket gebracht en dat speelde een doorslaggevende rol. Ik verhuisde niet omdat ik hem zat was maar omdat ik anders, door zijn toedoen, dakloos zou worden met de kinderen. Mede daarom zag mijn advocaat weinig problemen.
Heb je al juridisch advies gevraagd? Bijvoorbeeld bij het juridisch loket van de Rechtstelefoon of op een gratis juridisch spreekuur van een lokale advocaat.
Als er psychische problematiek speelt, zou je ook eens kunnen bellen met Labyrint, een belangenorganisatie voor naasten met psychische problematiek https://labyrint-in-perspectief.nl/ Daar zijn hier wisselende ervaringen mee. Sommigen zijn zeer goed geholpen, anderen schoten er niks mee op.
Jouw situatie is natuurlijk ook nog gecompliceerd omdat Veilig Thuis betrokken is. In hoeverre loopt dat hier doorheen? Hoe zitten zij in de situatie en wat 'verwachten zij' van jou en je ex?