Verhuizen na scheiding
Hallo allemaal ,
Nieuw hier op forum beetje door gekeken maar niet gevonden wat ik zocht.
Mijn ex vrouw en ik staan op het punt het gehele scheidings proces in te gaan. Na 18 jaar samen te zijn geweest , 2 kids samen hebben was voor mij de koek op, de liefde was / is weg.
Juni is de kogel door de kerk gegaan. En mede gedeeld dat ik wil stoppen met de relatie. Om het voor de kinderen zo makkelijk mogelijk te houden hebben we afgesproken dat we het huis verlopig aanhouden en wij als ouders van woonplek verwisselen , zij 3 dagen in het huis en ik de andere 4. Beide verblijven op de ajdere dagen bij familie en of vrienden, niet ideaal maar dit was de makkelijkste oplossing voor ons beide. En rustig aan opzoek te gaan naar een eigen plekkie en daarna het huis te verkopen.
Na enige weken hebben we beide een nieuwe relatie al wat heel gek , heel snel gaat voor beide. Ik spreek voor mezelf en de snelheid waarin mijn nieuwe liefde gaat voelt goed. Zo goed dat we beide zoiets hebben van we gaan binnen enkele maanden samenwonen.
De relatie van mijn ex speelt zich af in huidige woonplaats die van mij daarin tegen , aan de andere kant van het land.
De scheiding gaat binnenkort echt vormen aan te nemen. En hoe ik dit in wil gaan is als volgt.
Ik haal elke vrijdag de kids op en breng ze zondagavond weer netjes thuis. En draai natuurlijk zelf voor de gemaakte reiskosten op. De kids zullen beide ingeschreven worden bij moeder. Co ouderschap is door werk geen optie.
Nu lees ik op internet helaas veel verschillende verhalen.
Wie kan mij vertellen of verhuizen naar de andere kant van het land met deze toevoeging aan het covenant kan en mag?
Mvg Harrie Nak
Lijkt me een slecht plan
Op alle fronten vind ik het geen ideaal (understatement) plan.
Het lijkt me voor je kinderen niet oké te merken dat hun vader zijn nieuwe liefde liever dichtbij wil hebben dan dag hij hen dichtbij wil hebben. Slechte boodschap geef je hen daarmee. Eigenlijk is het de boodschap dat je nieuwe liefde belangrijker is dan je kinderen.
Ik zou als kind niet ieder weekeinde naar een plek willen waar ik geen sociaal leven heb.
Wanneer kinderen ouder worden, hebben ze steeds meer drukte in de weekeinden. Dan willen ze steeds minder weg van hun woonplek.
Ik zou het als moeder niet fijn vinden de kinderen altijd te moeten missen in het weekeinde. Dan ben je altijd verantwoordelijk om de kinderen op school, bij dokters enzovoort te krijgen, om het huiswerk geregeld te krijgen enzovoorts. En dan heb je nooit de rustige tijd, de tijd om ook eens wat leuks te doen.
En als je nu 4 van de 7 dagen zorgt, waarom is co-ouderschap dan geen optie? Dat lijkt alleen te maken te hebben met je nieuwe liefde en niet met de rest.
Kortom, ik vind het een plan dat alleen uitgaat van jezelf en niet van je kinderen.
Goed plan
Als je een hekel aan je ex en kinderen hebt.
De kinderen sporten hoop ik ook en bij baantjes, vrienden. Dat ontneem je ze allemaal.
30km is al veel afstand. Mijn dochter is er nu wel klaar mee en wil niet meer naar haar vader. 1* per week bellen zou ze nog wel willen.
Ze is 15 en ik geef haar gelijk. Al ben ik er niet blij mee want ik ben mijn ene vrije avond en mijn weekend kwijt. Ik zit al 4 dagen van de week met haar in een sporthal en bij wedstrijden of toernooien 5 of 6. Ik zou graag ook weer een sociaal leven krijgen
Dus, nee, heel slecht idee van je.
Ook nah
Ik verkeer met mijn kinderen al 10+ jaar in de situatie dat vader op een uur rijden woont. Ik zou zelf onder geen enkele voorwaarde akkoord zijn gegaan met ieder weekend bij vader. Dat betekent namelijk dat je als doordeweekse ouder alleen nog maar ‘zorgouder’ bent, steeds in de structuur van school en werk, regelen, aansporen, zorgen. En weinig ontspannen vrije tijd met elkaar kan doorbrengen. Niet lekker lang opblijven en een film kijken, geen familiefeestjes, dagjes uit of logeerpartijtjes van vriendjes, een luie zondag lummelen of lekker een boswandeling maken met de hond. Om maar een paar voorbeelden te noemen.
Voor echt jonge kinderen is die afstand nog wel te doen. Zeker als ze er jong aan gewend raken. Maar in de loop van de basisschool hebben ze er gaandeweg steeds minder zin in. En in de puberteit wordt het hangen en wurgen. Ik verwacht dat kinderen het al helemaal niet lang trekken als het ieder weekend is. Want dat betekent ook voor hen: geen feestjes, geen uitjes met moeder of moeders familie en vrienden, niet logeren etc. Ze beschikken daarmee ook nauwelijks over hun eigen vrije tijd en hun eigen sociale leven.
Ik denk ook dat je te snel gaat door nu meteen te willen samenwonen. Je kinderen hebben al een klap gekregen doordat je geen gezin meer vormt met hun moeder en dan haak je helemaal af in hun dagelijks leven. En dat voor een relatie die nog maar kort is. Ik zeg niet dat hij daarom niet serieus kan zijn maar ik vind wel dat je kinderen ‘oudere rechten’ hebben op jou.
En dan heb ik het nog niet eens over je ex gehad. Haar laat je met alle zorgtaken zitten als je dit doet. Dat vind ik ook niet zo fraai. Kinderen zijn een verantwoordelijkheid die je samen bent aangegaan en die je samen zou moeten voortzetten als daar geen zwaarwegende argumenten tegen zijn. Dat is in het algemeen ook beter voor kinderen omdat je een stuk frisser blijft als je niet voor alles alleen opdraait.
Oftewel: er zijn alleen voor jou en je nieuwe vriendin pluspunten. Voor je kinderen en ex-vrouw zijn er alleen maar nadelen. Een no brainer dus. Helaas: hiermee krijg je de handen niet op elkaar.
Niet doen
Eens met alle anderen. En daar wil ik nog aan toevoegen: ga eerst eens een paar jaar op jezelf wonen. Deze liefde lijkt nu misschien fantastisch, maar na de eerste verliefdheid kan dat helemaal anders zijn. En je kinderen zitten ook echt niet op een vreemde vrouw in huis te wachten, die willen de tijd die ze met jou hebben echt niet gelijk met je vriendin delen. Mochten jullie over vijf jaar nog samen zijn, dan kun je altijd nog over samenwonen gaan nadenken.
zoektermen
Volgens mij heb jij niet de goede zoektermen gebruikt. Als je op dit forum bij Echtscheiding en erna zoekt op Verhuizen kom je o.a. op deze discussies:
https://www.ouders.nl/forum/echtscheiding-en-erna/ex-houdt-zich-niet-aan-convenant-wat-te-doen
https://www.ouders.nl/forum/echtscheiding-en-erna/co-ouderschap-en-afstand
https://www.ouders.nl/forum/echtscheiding-en-erna/vader-gaat-verhuizen-zonder-de-kinderen
Vrij unaniem wordt daarin hetzelfde gezegd als wat de reageerders hierboven in jouw draad zeggen.
Door werk geen optie
'Co ouderschap is door werk geen optie.'
Ik val daar echt over.
Werk van wie? En wat moet die ander dan doen?
Zeg je nu dat je eigenlijk gewoon geen tijd hebt voor de kinderen? Behalve dan in het weekend, als je ten minste dan geen werk hebt?
Ouderschap en werk combineren kan wel degelijk, heel veel mensen doen het. Of denk je dat de rest van Nederland nog uit thuisblijvende huisvrouwen bestaat?
Wees een vent en neem je verantwoordelijkheden, ook voor je kinderen. Zorg eerst dat je die combinatie, werk en kinderen goed op orde hebt.
Tsjor
Tsjor
Mooi gesproken.
Ik snap alle aangegeven punten heel goed.
Ookal zijn alle reacties ib minn nadeel en dusbin het voordeel van mijn ex vrouw.
Echter weet ik dat ik ten alle tijden mijn plicht zou doen , halen , brengen en financieel.
Maar nogmaals ... ook ik , papa , verdient een gelukkig leven op te kunnen bouwen.... na jaren in een ongelukkig relatie te hebben gezeten. Waarin beide ouders ongelukkig waren. Waarin de oudste aangeeft is het niet verstandig dat .... jullie uit elkaar gaan?
Waarin oudste nu al aangeeft als examen jaar voorbij ook wel mee zou willen met papa naar de andere kant van het land en de grote stad langzaam maar zeker zat begint te worden , zich steeds onveiliger voelt in de grote stad.
Mama wordt nu weg gezet in de reacties als een door-de-weekse zorgouder. Alleen was dit voor het moment van scheiden ookal zo omdat ik 40 tot 60 uur per week werk!! En mama afgekeurd thuis zat.
In mijn ogen veranderd er niks aan deze situatie.
Daarbij is er wellicht overheen gelezen dat deze mama , net als papa ookal een nieuwe liefde is tegengekomen... alleen weet ik niet hoe snel dat gaat.
Verdienen kinderen het dan niet om 2 gelukkige ouders te hebben , ofnwellicht 4 gelukkige ouders/bonus ouders?
Hoogste tijd om te veranderen
Altijd jammer als iemand zijn werk belangrijker vindt dan zijn kinderen. Hoogste tijd om minder te gaan werken en meer tijd aan je kinderen te besteden, nu kan het nog. Je hebt dus eigenlijk helemaal geen tijd voor een nieuwe vriendin.
Je ‘plicht’ als vader houdt echt heel wat meer in dan halen, brengen en betalen.
tsjor
wees een vent ?
Wtf ... lees je er dan overheen dat ik 40 tot 60 uur werk per week.
Niet veel anders fan ik al denjaren ervoor ook al deed ... nu tijdelijk minder.
Er moet toch geld binnen komen of niet?
Werk van wie?
Mijn werk.
Wat doet die ander dan (mijn ex) ?
Uhm niks is afgekeurt.
Dus ja in mijn wereld was er een thuisblijvende huisvrouw.
En ja ik neem mijn verantwoordelijkheden als vader. Door mijn kids te kunnen geven wat ik wil, wat hun willen.
Er ondanks de 60 uur ook in het weekend op het sportveld sta , ook ondanks de 60 uur mee ga naar ouder gespreken op school , en ja ondanks de 60 uur ook 6 van de 7 avonden een boekje lees voor het slapen gaan met de kleinste. En ja ondanks de 60 uur de vervelende nachten op me neem , en ja ondanks de 60 uur me help met vragen over huiswerk , presentaties maak , en spreekbeurten voorbereid.
Dus alsjeblieft trek niet heel snel je conclusie.
En zijn ook vaders die echt vader zijn. En niks maar dan ook niks uit de weg gaan. Maar na jaren ongelukkig te zijn geweest toch voor hun eigen geluk kunnen , durven en mogen kiezen.
Zonnehoed
lees mijn laaste reactie voordat ook jij conclusie trekt.
Tuurlijk
Kinderen verdienen gelukkige ouders.
Maar ze verdienen nog veel meer rust en regelmaat en stabiliteit. En ouders die er voor hun zijn.
Dus heb gesleep van hot naar her, geen gedoe en geruzie. Geen ouder helemaal die op gaat in een nieuwe liefde...
Als je dan echt perse na een paar maanden al wilt gaan samenwonen, die dat dan in de buurt van je ex. Zodat de kinderen zelf makkelijk heen en weer kunnen.
Kortom
Je wilt geen echte reacties maar bevestiging.
En je vrouw wordt hier niet weggezet als meestverzorgende ouder, dat doe jij. Zij moet de verzorgende ouder zijn en blijven want zo was het. En nu moet het zo blijven want dan kun jij jouw ding doen. Maar de situatie is niet zoals het was. En als je je vaderschap serieus neemt, dan blijf je bij ze in de buurt.
En niemand zegt dat je niet gelukkig weer mag worden, maar wat je nu doet is de kinderen op het tweede plan zetten terwijl zij je eerste prioriteit moeten zijn.
Kiezen of delen
Het wordt kiezen of delen. Niemand kan jou zeggen wat de toekomst brengt.
Je zult het met je a.s. exvrouw eens moeten worden over de verdeling.
En het is niet gezegd waar je pubers zich permanent gaan vestigen. Het lijkt er op of 1 van je kinderen al neigt naar bij jou wonen. Tenminste als ze dat echt menen of je naar de mond praten. Waardoor de andere ouder ze minder ziet. Want dat weekend gedoe is helaas meestal geen blijvertje voor pubers.
Birdnesting
Ik heb er zelf geen ervaring mee maar ik heb nooit anders om me heen gezien dat dat allemaal prima te doen is voor iedereen totdat één van de twee een ander heeft.
Een paar weken is wel heel erg snel na 18 jaar samen. De koek kan voor jou dan wel op zijn, voor je kinderen is het dat niet.
(Btw: zolang jij jezelf ziet als financiële haal-brengouder en je ex als niet betalende afgekeurde zorgouder voor door de week lijkt het me logisch dat je onmiddellijk stopt met dat zogenaamd gezellige birdnesting-gedoe.)
Sorry hoor, maar in het belang van de kinderen voed je samen op, ook als je uit elkaar bent. Je klinkt niet bepaald alsof je daarvoor gaat. Nieuwe vlam kan best een paar jaar wachten. Alles op zijn tijd!
de enigste bevestiging die ik zocht was of het kan en mag te verhuizen naar de andere kant van het land.
Ik vraag niet om reacties als wees een vent. Wees een echte vader voor je kids. Ik weet namelijk dat ik dat ben. Ik ben in hun ogen niet "die man dienio zondag het vlees snijdt".
Ik ben die lieve , gekke , zorgzame vader. Die alles voor zijn kids doet. En ja dat ik nu een liefje aan de ajdere kant van het land heb is denk ik geluk bij een ongeluk.
Ik snap alleen niet zo goed wat je bedoelt met ;
En je vrouw wordt hier niet weggezet als meestverzorgende ouder, dat doe jij. Zij moet de verzorgende ouder zijn en blijven want zo was het. En nu moet het zo blijven want dan kun jij jouw ding doen.
Je liefje
Kan ook naar jouw kant van het land verhuizen, toch?
birdnesting wilma
huh ... waarop maak je uit dat ik niet samen wil opvoeden? Ook als we uit elkaar zijn.
Doordat ik ze in het weekend zou willen ?
Ik zie mezelf niet als financieel haal en breng ouder. Ik ben 100% vader ONDANKS de 60 uur werk.
Liefde slaat toe daar waar het maar kan toch ?
En nu is dat heel snel , i know , gebeurt aan de andere kant van het land ! , niet aan de andere kant van de wereld.
Maarja helaas heb ik nog niet echt antwoord op mijn enigste echte vraag.
Jippox
ja idd , zou kunnen. Is optie 2 is zelfs al besproken.
Maar toch ga ik liever nog voor optie 1.
Mede doordat ik de drukte van de grote stad meer dan zat ben. En verplaatst mijn ooit zo grote stadse hart al enige jaren naar een wat rustiger limburgs dorpje 🤣🤣.
Of gelders dorpje in minn nieuwe geval.
Vraag
"Wie kan mij vertellen of verhuizen naar de andere kant van het land met deze toevoeging aan het covenant kan en mag?"
Wat staat er in het convenant dan? Dat de kinderen in het huis blijven en jullie telkens elders een paar dagen logeren? Nee dan kun je niet zomaar aan de andere kant van het land gaan wonen, tenzij je elke week een paar dagen komt logeren.
Nogmaals sorry, maar birdnesting is in mijn ogen een regeling voor in een beginfase na een scheiding waarin beide ouders (nog) geen eigen leven hebben verkend.
Reactie
‘Mama wordt nu weg gezet in de reacties als een door-de-weekse zorgouder. Alleen was dit voor het moment van scheiden ookal zo omdat ik 40 tot 60 uur per week werk!! En mama afgekeurd thuis zat.‘
Jij doet alsof de reacties dit zeggen. Maar de reacties zeggen dat jij er door jouw handelen voor zorgt dat mama de meest verzorgende ouder wordt. En jij peert ‘m naar de andere kant van het land. Dat heeft niets te maken met of zij voor de scheiding de meeste zorg op zich nam en waarom. Want daar zei je niets over. Integendeel, je beschreef de verdeling in het huis (en dus bij de kinderen!!!) als 4 dagen voor jou en 3 van je bijna-ex. Dat suggereert niet dat je door je werk niet voor de kinderen kunt zorgen. En later zeg je dat co-ouderschap geen optie is. Oftewel, jij zet haar weg als degene die natuurlijk de zorg op zich neemt. Niet wij.
Wilma
nee ... NU is er nog niks op papier gezet. Want de grote stap richting het scheiden moet nog gezet worden.
Als eerste zit er een mediation eerste gesprek aan te komen.
Nu wonen we allebei een oaar dagen in ons gezamelijk huis.
Ik 4 dagen met de kids (tijdelijk doordat ik minder ben gaan werken) en mijn "ex" vrouw 3 dagen. Dit om te voorkomen dat de kids heen en weer moeten gaan verhuizen. En ze NU nog niet uit hun oude vertrouwde omgeving willen halen.
Nu ... zo opdeze manier omdat we beide niet 123 een ander huis hebben , NU op deze manier omdat we ons koophuis nog niet verkocht hebben en te koop hebben gezet.
Ik vraag alleen of ik kan en mag verhuizen met 2 kids.
Ik vraag niet of het goed is voor de kids... (en nee ik ben daarin niet me kids op het 2de spoor aan het zetten.) Ik zlu verhuizen naar de andere kant van het land (randstad naar gelderland) niet Nederland naar Australie.
Kan en mag
"Wie kan mij vertellen of verhuizen naar de andere kant van het land met deze toevoeging aan het covenant kan en mag? "
Ik vond deze uitspraak:
"De voorzieningenrechter is van oordeel dat gelijkwaardigheid van partijen met betrekking tot de verzorging en opvoeding van de kinderen ook na scheiding uitvloeisel is van de gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de opvoeding en ontwikkeling van de kinderen. De voorzieningenrechter acht gelijkwaardig overleg over de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken dan ook van essentieel belang voor de echtscheidingsprocedure van partijen, ongeacht wat de uitkomst hiervan zal zijn. "
Nu gaat uiteindelijk de rechter er over als je er samen niet uitkomt.
Je hebt gedeeld gezag. Je zult het met je a.s. exvrouw eens moeten worden en dat in het ouderschapsplan zetten. Zo niet, het lukt jullie niet, dan beslist de rechter en daar kun je niet echt op voorsorteren. Het is geen wiskunde.
Kortom, het kan en mag, mits de andere ouder ook akkoord is en je tot een compromis of gedeeld besluit komt. Net zoals het in een huwelijk ook gaat. Daar gaat verder niemand anders over.
En als dat niet lukt is de uitkomst ongewis. Hoewel er wat patronen lijken te zijn.
Hoe
oud zijn de kinderen en snappen ze wel dat ze voortaan élk weekend ergens naar toe moeten, ver van hun vrienden en wortels, sport, bijbaantje én familie.
Dat ze hun moeder alleen nog maar zien voor het strenge doordeweekse leven zonder ontspanning?
Niet doen
'Maar na jaren ongelukkig te zijn geweest toch voor hun eigen geluk kunnen , durven en mogen kiezen'
Nee, want je kinderen zijn nog niet zelfstandig. En die verantwoordelijkheid kun je niet zomaar van je af schuiven omdat je gaat scheiden en een nieuwe liefde hebt.
Elk weekend de kinderen op grote afstand van school doet geen recht aan hún belangen.
AnneJ
'Kortom, het kan en mag, mits de andere ouder ook akkoord is en je tot een compromis of gedeeld besluit komt. Net zoals het in een huwelijk ook gaat. Daar gaat verder niemand anders over.'
Ik vind dat de kinderen er óók over gaan.
Het kan en mag misschien
maar ik hoop dat je ex in staat is voor haar belangen en die van de kinderen op te komen. Of dat er iemand is die voor haar opkomt, als ze zich financieel onder druk gezet voelt omdat jij 60 uur per week werkt en zij is afgekeurd. Gelukkig is er een mediator, hopelijk een goede. Dat zij nooit met de kinderen naar familie kan of een weekendje weg lijkt me onaanvaardbaar. De weekenden verdelen lijkt me het minste.
Bij de belangen van de kinderen is hun leeftijd van belang. Die lijkt nogal uiteen te lopen. Bij de oudste is sprake van 'als het examenjaar is afgelopen' . Bij de kleinste is sprake van 'een boekje lezen voor het slapengaan' en 'de vervelende nachten die jij voor je rekening neemt' . Misschien zijn de kinderen nu toevallig allebei op een leeftijd dat de verhuizing ze niet zo raakt, omdat de oudste bij je wil komen wonen en de jongste nog klein is, maar de jongste gaat het steeds vervelender vinden op zaterdag niet mee te kunnen doen met het sporten, niet naar vrienden te kunnen, geen baantje te kunnen nemen. Als je het er bij je ex door krijgt, kan het misschien, maar je denkt alleen aan jezelf.
als ik google
Blijkbaar wil je alleen het juridische antwoord op je vraag, dan kun je misschien beter bij een juridisch forum aankloppen. Als je dan googlet op je vraag:
kan je verhuizen naar andere kant van het land na scheiding
is dit de eerste reactie, van een mediationgroep lijkt het. Vgm staat daar alles in: https://www.verder-online.nl/verhuizen#:~:text=Na%20een%20scheiding%20komt%20het,met%20de%20kinderen%20wil%20verhuizen.&text=Als%20een%20ouder%20het%20eenhoofdig,of%20zelfs%20naar%20het%20buitenland.
en de volgende links die ik gelezen heb (van advocatenkantoren en juridische advieusbureas), geven allemaal hetzelfde resultaat. Ja, het kan en mag, maar...
Vader zijn
“En ja ik neem mijn verantwoordelijkheden als vader. Door mijn kids te kunnen geven wat ik wil, wat hun willen.
Er ondanks de 60 uur ook in het weekend op het sportveld sta , ook ondanks de 60 uur mee ga naar ouder gespreken op school , en ja ondanks de 60 uur ook 6 van de 7 avonden een boekje lees voor het slapen gaan met de kleinste. En ja ondanks de 60 uur de vervelende nachten op me neem , en ja ondanks de 60 uur me help met vragen over huiswerk , presentaties maak , en spreekbeurten voorbereid.”
Maar dit kun je dan straks toch allemaal niet meer doen? Dan kun je nu een geweldige vader zijn, maar dat gaan je kinderen dan toch enorm missen?
Oh, bedoel je dat!
Je wil weten of het mag. Mijn wedervraag is: wie houdt je tegen? Je kunt het natuurlijk gewoon doen. De politie komt je niet halen. De vraag is dan wel wat het je kost. Zoals door anderen opgemerkt: als moeder akkoord en tevreden is met ieder weekend en de kinderen hebben er ook zin in en stappen braaf en fluitend iedere vrijdag en zondag in de auto dan is er geen vuiltje aan de lucht. Wie zijn wij of de rechter dan om daar nog iets van te vinden?
Als moeder en kinderen zich ertegen verzetten (wat volgens de goegemeente hier in de lijn der verwachting ligt) gaan er conflicten en verwijdering komen. Ik denk dat niemand anders dan jijzelf antwoord kan geven op de vraag hoe hoog de prijs, van verlies, last en pijn, van jezelf, je kinderen en je ex, mag zijn voor een nieuw begin met een nieuw lief.