Vrienden gaan scheiden

Niet op de zaken vooruitlopen

Ja, het is erg verdrietig. In het begin zal het allemaal nog pijnlijk zijn voor beiden, maar het kan best zijn dat ze na verloop van tijd (maanden of jaren, onmogelijk te voorspellen) best wel weer tegelijkertijd op hetzelfde feestje aanwezig kunnen en willen zijn. Ik zou op het moment dat dat gaat spelen beide exen gewoon vragen hoe ze dat zelf zien.

Fijn dat jullie niet willen kiezen. Dat soort vrienden zijn erg waardevol.

niet echt jouw probleem

Misschien niet zo meelevend van me, maar ik ga ermee om zoals ik ook vroeger met mijn gescheiden ouders omging: het is niet echt mijn probleem. Dus ik doe wat ik wil. En als dat is: je houdt 's avonds (of 's middags) een feest en je wil ze beiden uitnodigen, dan doe je dat. Je hoeft ze wat mij betreft geen extra bericht te sturen: 'ik heb de ander ook uitgenodigd', of 'wil jij begin van de middag komen, dan nodig ik X vanaf 15.30 wel uit'. Nee zeg.
Mochten zij een probleem hebben, dan kan diegene zelf besluiten niet te komen. Of jou te laten weten dat je het (nog) moeilijk vindt en vragen of die ander misschien afgezegd heeft. Natuurlijk kun je wel antwoorden, maar ik zou echt het probleem bij hun laten.

Ik ben ook nog goed bevriend met de ex van mijn zus. Het was wel even slikken, misschien voor beiden, maar ze gaan op zulke momenten uiteindelijk best goed met elkaar om (en er zijn verder geen kinderen van hun).

Ligt eraan

Het is inderdaad niet jouw probleem. Maar of je met beide bevriend kan blijven is de vraag. Dat hangt erg af van de voorgeschiedenis van de scheiding. Ik ben door de scheiding wel vrienden kwijtgeraakt. Maar dat waren vrienden die al met mijn ex bevriend waren voordat ex en ik elkaar leerden kennen. Gezien de aanleiding en het verloop van mijn scheiding heb ik geen zin om gezellig met ex en zijn huidige vrouw op een feestje te komen.

Dat ligt er aan

'Fijn dat jullie niet willen kiezen. Dat soort vrienden zijn erg waardevol.'

Nou, dat hangt van de reden van de scheiding af. Ik zou van mijn vriendinnen toch echt verwachten dat ze een beetje mijn kant zouden kiezen. Al is het maar omdat ik anders bang zou zijn dat wat ik ze vertel, aan mijn ex doorverteld zou worden.

niet invullen

Ja ik denk ook dat jij niets hoeft te doen. En jij bent nu aan het invullen voor hen. Misschien is het wel helemaal niet zo pijnlijk en als dat zo is, dan hoor je dat wel. Wat fijn dat je met allebei bevriend wil blijven en geen partij kiest. Ik denk dat ze dat zeker zullen waarderen.

Mijn ervaring

is dat het toch wel lastig is om met beide stellen bevriend te blijven. Maar dan spreek ik van de lange termijn. Ik weet natuurlijk niet of er een ander in het spel is, maar dat maakt de situatie dan al ongelijkwaardig. Want als je ze allebei uitnodigt hoeft dat op zich geen probleem te zijn, maar wat als de één zijn nieuwe relatie meeneemt?

Ik kan me herinneren dat een vriendin (die ons ook beiden in haar vriendenkring wilde houden) mijn ex spontaan uitnodigde voor een bbq. Hij kwam, met de kinderen die bij hem waren en zijn nieuwe vriendin en haar kinderen. Als one big happy family, maar daar maakte ik uiteraard geen deel meer van uit. Dit hoorde ik later van mijn kinderen en ik vond het vreselijk pijnlijk. De vriendin was zich van geen kwaad bewust dat ik dit moeilijk zou vinden en dat is misschien al veelzeggend. Nou was dat niet de druppel, maar wel dat wat hij in vertrouwen vertelde, met mij werd besproken. Dan gebeurt het natuurlijk ook andersom. Nadat ik na een akkefietje met mijn ex m'n hart bij haar had uitgestort en ik haar een dag later met mijn ex op een terrasje tegenkwam, heb ik besloten dat ik afstand nam.

In jouw geval zou ik het aanzien... Realiseer je dat sommige dingen gevoelig liggen en wees eerlijk naar beiden. En mocht het niet lukken, dan is er de kans dat één van de vriendschappen verwatert... maar dan hebben jullie het wel geprobeerd.

Moeilijk

Mijn ervaring is ook dat het lastig is. Natuurlijk als het stel in gezamenlijk overleg en alle vriendelijkheid uit elkaar gaat is het anders. Echter dat is meestal niet zo. Zelfs als er geen ander in het spel is zit er vaak veel zeer bij beide partijen en gezellig samen borrelen zitten er meestal niet in, zeker niet op de korte termijn.
Bovendien bespreek je vaak intieme zaken met je vrienden en als beiden dat willen doen kom je als gezamenlijke vriend ook in een lastige positie. Ik heb bijvoorbeeld een gescheiden stel op facebook. Dat zijn kennissen dus we zijn niet echt close maar alsnog is het erg ongemakkelijk om haar berichten over hem en die van haar over hem te lezen (ze zijn laten we zeggen niet erg vriendelijk naar elkaar toe.)
Bij al mijn gescheiden vrienden heb ik gemerkt dat het contact met 1 van de 2 verwatert. Vaak is er ook wel een primaire vriend/vriendin en ben je niet met allebei even close. Bij de uitzonderingen daarop heb ik gemerkt dat vaak 1 van de 2 afstand gaat nemen (soms letterlijk door te verhuizen) of dat het contact gewoon heel oppervlakkig wordt.

Mijn advies is om neutraal en transparant te blijven, duidelijk maken dat je zowel x als y uitnodigt etc. Maar bereid je er ook op voor dat het kan zijn dat het niet mogelijk is en dat je dus moet kiezen of dat zij zullen kiezen. Hangt natuurlijk ook van jullie onderlingen relatie af. Bij kennissen zal het makkelijker zijn om met beiden bevriend te blijven dan met hele goede vrienden met wie je veel samen bespreekt en samen doet.

Kiezen

Als je al bevriend was voor hun relatie zou ik kiezen voor degene met wie je eerst bevriend was. Ik heb me behoorlijk bedrogen gevoeld toen na de scheiding vriendinnen van mij nog gezellig met ex omgingen, ondanks dat ze wisten hoe hij zich naar mij gedroeg (en dat was echt niet ok zullen we maar zeggen).

Hetzelfde

Als Leanne en Zonnehoed. Ik had een vriendin en haar dochter was eens in de week bij mij.
Mijn ( toen nog) man accepteerde haar als mijn vriendin maar had zelf geen echte vriendschap met haar.
Na de scheiding vertelde ik haar dat ze niet hoefde te kiezen en mijn ex en ik kwamen samen op hun verjaardagen.
Tot ik er achter kwam, via mijn kinderen, dat ze meer winst haalde uit het contact met mijn ex dan met mij.
Dat ze samen sporten, zij op de koffie kwam bij hem en mij nooit meer wat liet horen.
Terwijl het mijn vriendin was, niet de zijne.

Wat ik wil zeggen: wat je ook doet of besluit, uiteindelijk zul je meer naar 1 kant trekken of geen kant misschien. Maar echt goed kun je het vast niet doen voor hen en voor jezelf.
Mijn ex kreeg ladingen dames over hem heen die hem allemaal zielig vonden, kookten, schoonmaakten, met hem gingen sporten enz; ik mocht het zelf uitzoeken en dat heb ik als bijzonder pijnlijk ervaren. Zeker omdat het in alle gevallen mijn vriendinnen waren.

Inderdaad, blijf neutraal, praat niet over de scheiding of de partners maar blijf wel trouw aan degene die het eerst je vriend(in) was..tenzij je ze getrouwd hebt leren kennen...lastig!

Vriendschap met beiden behouden

Een stel van onze beste vrienden zijn uit elkaar. In eerste instantie was ik bevriend met mijn vriendin en toen ik later wat mijn man kreeg klikte het ook goed tussen mijn man en haar man. Nu zijn ze na lange tijd uit elkaar. Mijn vriendin kreeg een nieuwe vriend en hij was een heel ander type, maar ik zag dat mijn vriendin gelukkig met hem is en dat is voor mij het allerbelangrijkst. Inmiddels ben ik aan de situatie. Haar ex was dus ook goede vriend van mijn man. Hij kreeg ook een leuke vriendin, wat klikte. Ik voelde me wel een beetje een verrader. Ik heb echter meteen open kaart gespeeld tegen mijn vriendin. Ik heb gezegd dat ik niet wil kiezen en ben open en eerlijk dat wij haar ex nog af en toe zien. Gelukkig gaat het goed want ik wil mijn vriendin niet kwijt en mijn man ook zijn vriend niet. We hebben nu 2 leuke nieuwe stellen als vrienden!

Ik ben zelf gescheiden na 20 jaar. Mijn ex-partner wordt nog wel op feestjes van onze gezamenlijke 'vrienden' uitgenodigd. Ik niet meer, want ik heb een nieuwe partner en daar hebben mensen een duidelijk oordeel over. Mijn ex is de zieligerd, ik ben de boze boeman. Zonder de reden waarom we uit elkaar zijn echt te kennen (we leefden jaren als broer en zus, mijn behoeftes waren niet belangrijk voor mijn ex. O.a. mijn kinderwens werd door mijn ex weggezet als 'wil ik niet dus doen we niet'. Ik heb lang naar moed moeten zoeken om mijn eigen behoeftes belangrijk te maken). 

Die sociale uitsluiting, de oordelen en het kant kiezen vind ik verschrikkelijk. In het pijnlijkste fase van mijn leven hebben mensen me keihard laten vallen 'omdat het voor hen zo moeilijk is dat twee vrienden uit elkaar zijn'. In feite kunnen ze zelf niet omgaan met het ongemakkelijke gevoel dat ze in zichzelf ervaren en gaan ze dat uit de weg. 

Dus. Hou op met zeuren dat het voor jou zo moeilijk is en dat je zelf aan het rouwen bent. Dit gaat niet om jou. De mensen die gescheiden zijn moeten de echte last dragen. De ene niet meer dan de ander. Nodig je vrienden gewoon uit als je ze uit wilt nodigen. Als ze daar zelf een probleem mee hebben, dan laten ze echt wel aan elkaar weten dat ze zijn uitgenodigd en vinden Ze zelf een oplossing. Ze zijn allebei volwassen, dus ga daar niet tussen zitten als een soort scheidsrechter. Of als een moeder Theresa die het voor iedereen goed wil doen. Maak jezelf niet zo belangrijk. Hun relatie en hun beslissing is none of your business. En tel je zegeningen. 

Ik denk dat de situatie zich al wel heeft opgelost, het draadje is bijna 2,5 jaar oud…

Nelly2 schreef op 28-12-2022 om 20:05:

Ik ben zelf gescheiden na 20 jaar. Mijn ex-partner wordt nog wel op feestjes van onze gezamenlijke 'vrienden' uitgenodigd. Ik niet meer, want ik heb een nieuwe partner en daar hebben mensen een duidelijk oordeel over. Mijn ex is de zieligerd, ik ben de boze boeman. Zonder de reden waarom we uit elkaar zijn echt te kennen (we leefden jaren als broer en zus, mijn behoeftes waren niet belangrijk voor mijn ex. O.a. mijn kinderwens werd door mijn ex weggezet als 'wil ik niet dus doen we niet'. Ik heb lang naar moed moeten zoeken om mijn eigen behoeftes belangrijk te maken).

Die sociale uitsluiting, de oordelen en het kant kiezen vind ik verschrikkelijk. In het pijnlijkste fase van mijn leven hebben mensen me keihard laten vallen 'omdat het voor hen zo moeilijk is dat twee vrienden uit elkaar zijn'. In feite kunnen ze zelf niet omgaan met het ongemakkelijke gevoel dat ze in zichzelf ervaren en gaan ze dat uit de weg.

Dus. Hou op met zeuren dat het voor jou zo moeilijk is en dat je zelf aan het rouwen bent. Dit gaat niet om jou. De mensen die gescheiden zijn moeten de echte last dragen. De ene niet meer dan de ander. Nodig je vrienden gewoon uit als je ze uit wilt nodigen. Als ze daar zelf een probleem mee hebben, dan laten ze echt wel aan elkaar weten dat ze zijn uitgenodigd en vinden Ze zelf een oplossing. Ze zijn allebei volwassen, dus ga daar niet tussen zitten als een soort scheidsrechter. Of als een moeder Theresa die het voor iedereen goed wil doen. Maak jezelf niet zo belangrijk. Hun relatie en hun beslissing is none of your business. En tel je zegeningen.

Waarom reageer je op zo'n oud topic....??

Gingergirl schreef op 28-12-2022 om 22:05:

[..]

Waarom reageer je op zo'n oud topic....??

Dat is toch niet erg? Als mij iets hoog zit ga ik zoeken via Google en dan kom je hier terecht. De topics staan open, dat is een keuze van de moderators. Ik check ook niet altijd de datum.

In dit geval is twee jaar helemaal niet zo lang geleden trouwens. Misschien is het wel helemaal niet opgelost.

EmmaT schreef op 29-12-2022 om 09:30:

[..]

Dat is toch niet erg? Als mij iets hoog zit ga ik zoeken via Google en dan kom je hier terecht. De topics staan open, dat is een keuze van de moderators. Ik check ook niet altijd de datum.

In dit geval is twee jaar helemaal niet zo lang geleden trouwens. Misschien is het wel helemaal niet opgelost.

Ze spreekt letterlijk to aan in haar post en de kans is klein dat deze to het nog leest, dat bedoelde ik er meer mee.

Ik zou geen onderscheid maken en ze bij een verjaardag of zo beide uitnodigen. Je kunt op een feestje met 20 man makkelijk met iemand anders praten. Als één van hen besluit dan niet te willen komen, is dat diens keuze en niet bij voorbaat die van jullie.