Vriendin laten inwonen

maar

wat?

Mogelijke opties

- bespreek het met je nieuwe vriend, misschien begrijpt hij het wel;
- betrek de huurwoning voorlopig alleen, vriendin erbij, tot zij de echtscheiding heeft afgerond en een woning heeft; of spreek een tijdsplan af, 6 maanden en dan iets anders hebben;
- kinderen altijd bij haar, of kinderen ook of helemaal bij vader?
- met zijn drieën om de tafel gaan zitten en alles eerlijk uitspreken;
- zijn er anders in financieel opzicht dingen die je kunt doen, heb je bijvoorbeeld huur etc. betaald in dat jaar, wat is er nodig voor de bankgarantie, is dat mogelijk ook zonder dat de echtscheiding geregeld is?

Aan de andere kant: onder druk wordt alles vloeibaar, dus het kan ook zijn dat er toch een oplossing komt voor je vriendin als de druk hoog genoeg wordt. Maar dan moet je het wel over je hart kunnen verkrijgen dat je de druk bij je goede vriendin zo hoog op laat lopen.

tsjor

Waarom

Moet ze het haar huis verlaten? Mag ze er niet blijven totdat het huis verkocht is.

En inderdaad: nu al samenwonen?
En ook inderdaad: wat is de maar? Eerst ging het toch ook goed genoeg om bij haar in huis te wonen. Waarom zou zij nu niet bij jou in huis kunnen?

Maar

Reinie heeft al aangegeven wat de 'maar' is: 'Maar daar heb ik helemaal geen zin in! Ik zit met een nieuwe relatie en wil samen met hem iets opbouwen en niet met iemand anders in mijn huis. '

Op mij komt het een tikje egoïstisch over. Maar misschien is Reinie bang dat ze anders nooit meer van die vriendin afkomt?

Wat ik me vooral afvraag, is hoe de kinderen hier instaan.

natuurlijk doe je dat. Je huis is groot genoeg. Je laat je vriendin toch niet zakken? Zelfs als zij niet hetzelfde voor jou had gedaan. Dit is een noodsituatie.
En als die nieuwe vriend om jou geeft snapt hij dat. Leuk is anders, maar het is tijdelijk. Je helpt haar met het vinden naar wat anders. Dat wil die vriendin zelf natuurlijk ook.

ik denk dat het niet kan

Tsjor: - "bespreek het met je nieuwe vriend, misschien begrijpt hij het wel"
>>Hij heeft daar niet zo'n zin in, hij kent haar niet

-" betrek de huurwoning voorlopig alleen, vriendin erbij, tot zij de echtscheiding heeft afgerond en een woning heeft; of spreek een tijdsplan af, 6 maanden en dan iets anders hebben"
>>dat zou een optie zijn, ware het niet dat ik ondertussen in verwachting ben van mijn nieuwe vriend?

- "kinderen altijd bij haar, of kinderen ook of helemaal bij vader?"
>> ons beider kinderen zijn 50-50 bij de vader, dat deden we al zo.

- "met zijn drieën om de tafel gaan zitten en alles eerlijk uitspreken"
>>maar wat moeten we uitspreken? Ik wil het niet, en straks gaat ze weer huilen of zo? De derde is mijn vriend? Die wil er niet in betrokken worden.

ElenaH: de kinderen zijn altijd heel blij geweest met de oplossing. Ze riepen wel eens ' waarom beginnen jullie niet een relatie' Dat vond ik dan weer grappig, maar ik ben niet lesbisch (misschien kwam het wel omdat we samen in een bed sliepen)

- "zijn er anders in financieel opzicht dingen die je kunt doen, heb je bijvoorbeeld huur etc. betaald in dat jaar, wat is er nodig voor de bankgarantie, is dat mogelijk ook zonder dat de echtscheiding geregeld is?"
>>nee ik heb geen huur betaald, het was de koopwoning van haar en haar ex. Ik kon dat echt niet betalen, werk maar 2 dagen in de week. En een bankgarantie, ik weet niet hoe dat zit, maar zij is onderneemster en daarom had ze een bankgarantie nodig om te laten zien dat ze de huur kon opbrengen. Ik kan niet helpen bij die bankgarantie want ik heb geen geld. En hoe zag je dat dan? Dat ik ga meebetalen aan haar huur of woning???? Dat ben ik toch nergens verplicht?

Ginny: waarom ze haar huis moet verlaten? Omdat het op last vd recher verkocht wordt en over twee maanden moet ze eruit. Ze heeft aangegeven dat ze niets anders heeft, maar dat heeft niet geholpen.

Tuurlijk hoop ik dat ze snel wat anders heeft, maar ik zie niet in hoe ze hier kan verblijven nu er bij ons een baby komt.

Hmmmm

Je legt hier een probleem neer. Je hebt duidelijk dat er maar 1 oplossing is: vriendin kan niet bij je inwonen. En je bent haar niets verplicht. Vind je. Maar zij heeft je wel van haar goedheid en vriendschap laten profiteren en hebt geprofiteerd zodat je een hele tijd ergens kon wonen zonder dat het je geld kostte.

Ik vermoed dat je het probleem hier neerlegt omdat je intuïtief voelt dat jouw enige oplossing niet erg aardig is. Daar heb je gelijk in. Het is in mijn ogen ook niet zo aardig als je wel op haar wilde leunen maar niets terug wilt doen nu haarproblemen acuter zijn dan die van jou destijds. Immers, jij wilde graag ergens anders wonen maar kon nog in je oude huis bij je toen bijna-ex blijven. Zij moet weg en heeft geen plek om naar toe te gaan.

serieus?

Ik vind het echt behoorlijk hard hoe jij je opstelt. Tuurlijk is het niet ideaal. Tuurlijk heb je er geen zin in. Dat snap ik ook. Zou ik ook niet hebben maar nood breekt wet. Zij heeft haar huis en hart opengesteld voor jou toen het nodig was. Zij vraagt jou dit nu ook te doen en dan krijgt ze een dichte deur. Ik weet niet hoe dierbaar die vriendin is? Maar anders moet je ook echt een bikkel zijn en zeggen: joh weet je? Ik heb er geen zin in. Sorry. De vriendschap houdt hierbij op. Heb een goed leven.

zou het meteen doen

En mijn man ook. Je laat, wat ons betreft, een goede vriendin niet zomaar barsten.
Misschien is het wel heel fijn, een extra setje handen, als er een baby komt.
Kan ze anders niet blijven zolang de baby er nog niet is.

Ik snap heus wel dat het een inbreuk is op je privacy als je iemand in huis haalt. Toen een goede vriendin haar relatie verbrak heeft ze een paar maanden bij mijn man en mij in de flat gewoond, wij waren net getrouwd. Het was soms wel een beetje druk in ons flatje, maar het was een heel lieve vriendin en ik ben nog steeds blij dat we dat toen gedaan hebben. Het is nu 18 jaar geleden, we zijn nog steeds heel goed bevriend.

Eerlijk gezegd, een man die dit niet begrijpt, zou niet mijn type man zijn. Ik snap ook niet hoe het kan dat hij haar nog niet kent. Je woont bij haar! Hebben ze nog nooit kennis gemaakt?

Dat bedoel ik niet

'ElenaH: de kinderen zijn altijd heel blij geweest met de oplossing. Ze riepen wel eens ' waarom beginnen jullie niet een relatie' Dat vond ik dan weer grappig, maar ik ben niet lesbisch (misschien kwam het wel omdat we samen in een bed sliepen)'

Dat bedoelde ik ook niet.

Wat vinden de kinderen van het feit dat ze nu weer moeten verhuizen, dat ze moeten samenwonen met een man die ze amper kennen, dat hun moeder nog geen jaar na de scheiding alweer zwanger is (van die man die ze amper kennen), dat hun moeder haar vriendin gebruikt en dan laat barsten, ...

Jeetje

Binnen een jaar na de scheiding zwanger van een andere man? Ik zou zeggen: get your priorities straight! Was je even vergeten dat je kinderen had toen je zwanger werd? En was je vergeten dat je vriendin jou heeft opgevangen toen je haar nodig had? En dat je kinderen zich daar veilig en thuis voelden? En dat een scheiding heel heftig is voor kinderen, en dat ze vervolgens echt niet binnen een jaar (!) met een vreemde man in huis willen wonen?

Als jouw vriend dit niet over heeft voor jouw vriendin, dan kun je je inderdaad afvragen of dit wel zo’n fijne man is. Maar ga eerst zelf eens in de spiegel kijken en je afvragen wat en wie nu echt belangrijk is. Zo te lezen heeft de nieuwe vriend geen positieve invloed op je.

Dus

Jij hebt fijn een jaar bij haar in huis gewoond, geen huur betaald en hierdoor een goed onderdak gehad voor jou en je kinderen en nu je vriendin dakloos dreigt te worden laat je haar stikken? Fijne vriendin ben jij. Ik vind het echt enorm egoistisch. Natuurlijk laat je haar tijdelijk bij jou verblijven en gaan jullie samen op zoek naar een andere meer permanente oplossing. Je laat je vriendin toch niet op straat komen te staan?

zwanger

ik kan me trouwens best voorstellen dat het feit dat je zwanger bent, ook een ander soort emoties met zich meebrengt dan wanneer je niet zwanger was geweest.
Maar het zou goed zijn om uiteen te rafelen wat precies je bezwaren zijn, gewoon een eerlijk lijstje voor jezelf. Wat vind je concreet vervelend. En dan zet je daar tegenover de praktische oplossingen die er zijn plus de constatering dat het niet voor eeuwig is.

En dan ga je je hart laten spreken: ik denk dat als je diep in je hart kijk, je weet dat zij natuurlijk bereid zal zijn je tegemoet te komen als je een bepaalde periode voorstelt bijvoorbeeld. Zij zal natuurlijk ook heel graag weer op zichzelf willen wonen! Dus geef haar ook wat meer credit, want als je alleen maar denkt 'ik wil dit niet' dan gaat het alleen over jouw wensen. Zij zal die ook zeker hebben.

Kijk in je hart en laat je empathie omhoog borrelen.
Wat is nu een half jaar op een mensenleven? Weet je nog hoe rot jij je voelde en hoe blij jij was?

groet,
Angela

Poeh!

Je zit met een duivels dilemma. Een kersverse vriend, een kindje op komst zo kort na je eigen scheiding, een vriendin die er voor jou was terwijl je (al is het niet leuk) best nog even bij je ex in had kunnen wonen, en jij die er niet voor haar bent nu zij op straat wordt gezet?

Ik zou als ik jou was, mijn vriend héél goed duidelijk maken wat deze vriendin nog niet eens zo heel lang geleden voor mij betekend heeft. Dat ik van hem hou, maar dat ik mijn vriendin nu ook niet laat vallen. En als mijn vriend dwars blijft liggen onder het mom van "ik ken haar niet", zou ik antwoorden dat het dan hoog tijd wordt om mijn vriendin te leren kennen. En anders mijn conclusies trekken, hoe ellendig ook met een kindje onderweg, maar dat is ook niet bepaald een slimme stap als je nog maar zo kort gescheiden bent en net een nieuwe relatie hebt.

Voor wat hoort wat, daar kunnen we over discussiëren, maar een nieuw vriendje dat voor mij bepaalt wie er tijdelijk bij mij intrekt en er niet over wil praten omdat hij jouw vriendin, die jou destijds heeft geholpen niet kent, daar zou ik opeens een stuk minder van willen weten, ook al draag ik zijn kind.

Het is sowieso geen best idee om binnen een jaar na een scheiding meteen samen te gaan wonen, zeker niet als er al kinderen zijn.

Serieus?

Je sleurt je kinderen naar een vriendin die jullie met open armen ontvangt. Vervolgens werp je je in de armen van een of andere man, en terwijl die nog zó nieuw is in je leven dat hij je vriendin waar je bij inwoont nog niet eens kent. Van die man raak je, terwijl je nog geen eigen huis hebt, zwanger. En dan pik je het huis van die vriendin in, en terwijl je eigen plek genoeg hebt in dat huis, wil je haar er niet in hebben.

Nog los van de emotionele mishandeling van je al bestaande kinderen, zet je in deze puinhoop ook nog eens een nieuw wezentje op de wereld. Als ik je ex was, zou ik zorgen dat de kinderen fultime bij mij komen. Jij bent duidelijk niet geschikt om voor ze te zorgen...

Diep triest dit. Echt, diep triest. Je kinderen en je vriendin verdienen zoveel beter...

Rosie

Ik denk dat die nieuwe vlam van Reinie dat huis kan huren. Met haar 2 dagen werken zal Reinie er ook niet voor in aanmerking komen met haar 2 kinderen. Het gaat om een huis dat zo groot is dat haar vriendin met kinderen er in theorie ook bij zou passen. Dus zonder die man geen huis lijkt mij?

Ik vind het echt een heel vreemd verhaal...

Voort wat hoort wat

Als het voor jou niet meer dan een "voort-wat-hoort-wat-kwestie" is dan moet je het niet doen. Het is voor je vriendin en de kinderen niet prettig en het geeft een hoop spanning. Maar die vriendin ben je kwijt (ook nu al) en je hebt je kinderen heel wat uit te leggen.

Sprakeloos

Hoe kan je zo gebruik maken van iemand en dan hier nog goedkeuring komen zoeken. Je hebt bijna een jaar bij je vriendin in bed geslapen notabene. Gratis gewoond. Ik vind het onvoorstelbaar. Ben benieuwd of ze nog wel wíl als ze weet hoe ze gebruikt, of beter, misbruikt is.

Heeft Koffiekop gelijk

En is het eigenlijk het huis van je vriend?
Dat zou de zaak namelijk wel een klein beetje veranderen. Maar dan nog hè, wie stond voor jou klaar? Een heel jaar lang?

Of hij of mn ouders

Ik zou het huis toch wel gaan huren omdat mn ouders me helpen. Maar nu met mijn vriend samen kunnen we het zo betalen. Jullie hebben het er alsmaar over dat ik egoistisch zou zijn maar toen ik een paar maanden terug een miskraam had, belde ze me op de dag dat ik terug kwam van het ziekenhuis en had het alleen maar over haar ex en wat die nu weer gedaan had! Ik moest haar echt in de rede vallen om haar dat duidelijk te maken. Zij denkt vooral aan zichzelf. Dat is voor mij ook een reden waarom ik dit niet wil.

Aaah

Je bent nu al zover dat je de excuses voor je eigen mening zoekt in het gedrag van je vriendin. Ja, zij is degene die heel erg egoïstisch is. Wil je dat horen? Zo egoïstisch dat jij heel lange tijd gratis bij haar mocht wonen. Echt heel egoïstisch.

Je meent het niet!

Had je voor deze zwangerschap al een miskraam? Heel triest natuurlijk, maar niet slim zo kort na de scheiding, en nog veel minder slim om wéér zwanger te worden.

Ik denk dat je beter voor je vriend kunt kiezen. Jouw vriendin verdient een betere vriendin dan iemand die haar zo laat stikken na een jaar gratis onderdak en een trap na.

Sterkte voor de kinderen. Ze zullen het regelmatig nodig hebben.

Nou stel je voor...

Je vriendin zit straks met haar kinderen in de daklozenopvang en jij woont met je nieuwe man en kinderen in het huis dat zij ook op het oog had. Ik vraag me ook wel af hoe je dat aan jezelf, aan je vriendin en aan jullie kinderen kunt uitleggen.

Ik geloof niet dat ik zou kunnen slapen. Ook niet als het zou gaan om een vriendin bij wie ik niet eerst heb mogen inwonen.

De andere kant is dat het wel belangrijk is om goede afspraken met elkaar te maken over de tijdelijkheid, kosten en hoe je omgaat met opvoeding en privacy. De nieuwe situatie (vriendin woont in bij nieuw koppel) is wel wezenlijk anders dan de oude situatie (vriendin woont in bij vriendin). De mening van je nieuwe partner speelt natuurlijk óók mee. Zeker als hij een grote rol speelt in het kunnen betrekken van deze woning.

Tot slot zou je misschien toch eens heel goed bij jezelf te rade moeten gaan. Wat voor iemand wil je zijn , welk voorbeeld wil je geven aan je kinderen, hoe komt het dat je hier uitroept "maar daar heb ik helemaal geen zin in!"

wat een kulverhal

Als het waar is, wat maak jij een puinhoop van je leven en wat ben jij een profiteur: ">>nee ik heb geen huur betaald, het was de koopwoning van haar en haar ex. Ik kon dat echt niet betalen, werk maar 2 dagen in de week. "

Dus je woont gratis bij je vriendin en nu ga je gratis bij je vriend wonen. Huur kun je blijkbaar niet betalen. Maar zwanger worden van de eerste de beste voorbijganger kun je wel? En wat heb je aan je handjes dat je maar twee dagen kunt werken? Of heb je het de andere vijf dagen te druk met zwanger worden? Die vriend heb je dus voornamelijk om je te onderhouden, want van twee dagen werk kun je niet leven.

Wat verschrikkelijk dat je je vriendin zo laat vallen. Ze had te weinig ruimte en je mocht bij haar in bed (raar verhaal, maar laat ik ervan uitgaan dat het waar is) en nu jij best tijdelijk een kamer voor haar kan afstaan, ben je te druk met je vriendje en de seks. Gatverdamme.

OMG

TO jij hebt echt geen moraal, dit kun je toch niet maken!!! Geef dat huis aan je vriendin en laat degene die jou zwanger heeft gemaakt (en je hebt laten maken) maar voor onderdak zorgen voor jou en je kinderen. Dit is echt heel slecht en fout.

Hmmm

Ik heb toch maar even forumbeheer gemaild.