Waar moet ik rekening mee houden als ik moeder eenhoofdig gezag geef?
Ik heb een dochter van bijna 8 jaar. Moeder en ik zijn 5 jaar uit elkaar. Om het kort te houden heb ik al 5 jaar te maken met een moeder die wil bepalen, afspraken niet nakomt, koop -en social media verslaaft is. Via stalking achtige wijze probeert ze inmenging en controle uit te oefenen.
Hierbij creert ze bij de hulpverlening met niet verifieerbare gebeurtenissen een situatie waardoor de hulpverlening wel moet handelen. Iedereen zal zeggen dat je dit dan moet weerleggen. Dit heb ik aantoonbaar gedaan. Dit noemt men strijden. Alle vrijwillige hulpverlening is gevolgd zoals parallel ouderschap. Het was meer dan een half jaar stil en enkel over zaken in het belang van mijn dochter werd gemaild. Dit werkt achteraf niet als moeder controle wil. Om een kort verhaal lang te houden, als iemand de jeugdhulpverlening wil activeren dan lukt dit altijd. Er is nu ots uitgesproken omdat ouders niet met elkaar praten. Feit dat ik van de ingebrachte zaken door moeder nooit iets heb vernomen was ook voldoende. Klopt ook, als een ouder niets inbrengt is er geen communicatie. Anyhow, de zitting bij de rechtbank heeft mijn ogen geopend. Moeder stopt niet tot ze behaalt wat ze voor ogen heeft.
Na 5 jaar strijden, financieel door moeder te zijn uitgeput. Rechtzaak kost 5000-8000 euro, ze is nu de 4e gestart, vraag ik mij af of het niet verstandiger is om moeder eenhoofdig gezag te geven. Ik ben benieuwd naar waar ouders waarvan de andere ouder eenhoofdig gezag hebben tegen aan lopen maar ook welke voordelen deze wijziging in het gezag heeft gebracht. Ik wil hierbij opmerken dat moeder mijn dochter niet op een sport zal zetten welke mijn dochter niet leuk vind. Ook zal ze dit niet met een vervolgopleiding doen. Ik krijg nu al geen informatie van haar over een medische behandeling, ook de id kaart van mijn dochter krijg ik niet, geen kleding krijg ik mee(50/50 zorgregeling), een coronatest voor mijn dochter kan ik niet zelf aanvragen/afspreken. Van mijn dochter moet ik horen dat haar tand getrokken is.
Moeder is echt wel lief en goed voor mijn dochter. Ze strijd tegen mij. Ots veranderd niets (voor de schijn lijkt ze welwillend).
Ik ben benieuwd naar de kort omschreven positieve en negatieve ervaringen van ouders die geen gezag meer hebben om te beoordelen of ik het gezag niet aan moeder moet geven of onder bepaalde afspraken.
Kort
at je weinig tot niets te vertellen hebt en nog wel verplicht bent tot enkele zaken.
Een ouder die gezag over een kind heeft, moet het kind verzorgen en opvoeden. Daarnaast mag de ouder officiële handelingen uitvoeren voor het kind.
...
Officiële handelingen namens kind
- uw kind inschrijven op een school;
- een paspoort aanvragen voor uw kind;
- toestemming geven voor een medische behandeling.
De rechter zal het verzoek alleen bij hoge uitzondering inwilligen, als dat voor uw kind echt nodig is. Nadat het gezamenlijk gezag stopt, moet de andere ouder nog steeds meebetalen aan de opvoeding en verzorging van het kind.
Plichten van de juridisch ouder zonder ouderlijk gezag
- Plicht tot omgang met het kind (artikel 1:377a lid 1 BW).
- Plicht om het recht op familieleven van het kind te respecteren (artikel 8 EVRM).
- Plicht tot betalen van kinderalimentatie, naar draagkracht (artikel 1:392 lid 1 BW).
Geen ouderlijk gezag. Toch rechten en plichten? - Vechtscheidingshulp
Loopt de regeling co-ouderschap wel nog (50/50)?
Klopt het dat moeder financiële ondersteuning krijgt voor het voeren van rechtszaken en jij niet?
Ik weet niet goed hoe het zit: er zijn griffierechten die je moet betalen als je de rechtszaak aanspant. Maar ook als iemand anders een rechtszaak begint? en er zijn advocaatkosten. Maar ben je verplicht om een advocaat te nemen?
Ondertussen loopt de OTS en je voorziet dat het allemaal in de toekomst zo door zal gaan. Ik neem aan dat alle mogelijke vormen van mediation al geprobeerd zijn? Heb je enig idee waarom je ex zo doet? is het alleen uit boosheid of wraak naar jou toe?
Waarover gaan die rechtszaken? Is het erg als je ze (zonder advocaat bijvoorbeeld) verliest?
Mijn advies: probeer bij de gezinsvoogd niet duidelijk te maken hoe onterecht het allemaal is en hoe erg het verdraaid is. Gedraag je als een dom en gedwee iemand: wat ze zeggen, daarin hebben ze gelijk (geen communicatie) en je vraagt ze wat je daaraan kunt doen. Dan komen ze met ideeën waarvan je op voorhand al weet dat het niet gaat werken, maar je bedankt ze vriendelijk, probeert zo'n idee en vertelt ze vriendelijk wat het resultaat was.
Op de tweede plaats: ik zou er niet voor kiezen het ouderschap zelf op te geven, omdat ik dat een verkeerd signaal naar het kind toe vindt. Als het je ontnomen wordt, bijvoorbeeld als de moeder dat verzoekt en de rechter gaat daarin mee, dan is het een ander verhaal.
Tsjor
Ik zou je gezag nooit zomaar opgeven. Als je je bedenkt, krijg je het echt niet zomaar meer terug. En het duurt nog tien jaar voordat ze volwassen is.
En jullie hebben een 50/50 zorgverdeling. Als je geen gezag meer hebt, weet ik niet wat moeder daar eenzijdig aan kan veranderen.
Waarom overweeg je het gezag formeel op te geven? Je kunt er ook in de praktijk geen of zeer spaarzaam gebruik van maken. Waarom denk je dat het juridisch opgeven meerwaarde heeft?
Je zegt: moeder stopt niet tot ze heeft wat ze beoogt. Wat is dat dan precies? Is er een andere manier om dat te bereiken dan het opgeven van het gezag?
Waarover gaan dan die rechtszaken?
Ik heb juist mijn ex gezag gegeven omdat hij dat wilde en een rechter daarmee sowieso akkoord zou gaan als er geen zwaarwegende argumenten tegen zijn. Zelf vond ik het makkelijker toen het er niet was, dan kun je gewoon dingen regelen zonder dat je eerst een handtekening bij de andere ouder moest halen. Mijn ex kon wel gewoon met ons kind naar de dokter, dat was geen enkel probleem.
Wat heeft ze dan voor ogen met die rechtszaken? Dat wordt me niet helemaal duidelijk.
Ik heb eenhoofdig gezag over de kinderen. Maar de situatie is compleet anders dan bij jou. De vader van mijn kinderen heeft zich nooit voor de kinderen geïnteresseerd. Uit praktische overwegingen heb ik nu eenhoofdig gezag. Niet om hem te pesten, maar omdat dat makkelijker is, zodat ik niet elke keer hem hoef te zoeken als hij ergens voor moet tekenen.
In de praktijk had ik daarvoor ook al eenhoofdig gezag. Hij bemoeide zich nergens mee, zocht de kinderen nooit op, zocht nooit contact met ze en tekende altijd bij het kruisje als hij iets moest tekenen.
Ik begrijp de afweging van TO wel. Zelf zit ik met dezelfde afweging, tijdens de relatie was er geen overleg mogelijk omdat een andere mening van mij tot spanningen en ruzies leide. Tijdens inmenging van jeugdzorg en een OTS was vrijwel iedereen op de hand van moeder. Om alle ellende en spanningen te voorkomen heb ik mij vrijwel overal bij neergelegd. Nu we in scheiding liggen moet ik tekenen dat we gezamenlijk gezag hebben terwijl ik dat in de praktijk eerder niet had. Helaas schijnt het vrijwel onmogelijk te zijn om eerlijk te zijn en/of afstand te doen van gezamenlijk gezag.
Ik had gezamenlijk gezag, maar er is vrijwel niets waarvoor ik een handtekening nodig had van de andere ouder. Paspoort (1 keer in zoveel jaar). Reis naar buitenland (nauwelijk). Inschrijven op school etc. zonder problemen, doktersbezoek, ziekenhuis zonder problemen. Misschien is het nu allemaal wat strikter geworden, mijn kinderen zijn al volwassen. Maar ik zie het probleem van tweehoofdig gezag nog niet zo.
Tsjor
Bedankt voor de reactie’s.
Als je internet opent over gezag zie je alleen maar waar je recht op heb als je het gezag hebt. Ik lees ook dat iedereen hier alleen maar voor “vecht”. Iedere advocaat wil je hierbij helpen
Het kost zoveel energie, jaren aan tijd, mentale belasting en heel veel geld. Ik ben denk ik op zoek of dit het allemaal waard is in bepaalde situaties. Al deze energie en aandacht had ik beter extra aan mijn dochter kunnen geven.
Mediation is twee keer geprobeerd, kosten ca 6000,- euro met 0 resultaat. Er is nog steeds 50/50 zorgverdeling en het ouderschap ga ik niet opgeven.
De rechtszaken gaan over zaken waar discussie over blijft bestaan. Geen kleding meegeven, geen id kaart meegeven, geen (verplichte) informatie verstrekken, en niet meewerken aan diverse zaken die (financieel) nadelig voor haar uitpakken.
Waarom mijn ex zo doet kan ik alleen maar zelf invullen en dat is controle, afhankelijkheid van mij naar haar in stand houden, wrok, vinger in de pap houden als mijn dochter bij mij verblijft en financieel voordeel.
Als je samen akkoord gaat met eenhoofdig gezag dan krijg je het makkelijker terug dan dat een rechter je eruit zet.
Waarom ik het verder overweeg is omdat ik misschien ergens hoop dat de punten waarover gestreden wordt zullen verminderen. Het klinkt gek maar als ik ergens toestemming voor moet geven dan raak ik erbij betrokken. Moeder is gemakzuchtig en ik een stuk voorzichtiger en praktischer.
Ik heb nu wel gemerkt dat als moeder haar verplichtingen niet wil nakomen dat dit niet valt tegen te houden zonder dat een rechter haar dit verplicht. Ook kan kunnen we beide vervangende toestemming vragen aan een rechter voor een beslissing.
Wat is gezag dan nog echt waard als het strijd oplevert? Als moeder onze dochter toch niet op een sport of school zet waar mijn dochter niet naar toe wil. Het enige waar ik aan kan denken is dat moeder wil verhuizen als ze een nieuwe partner tegen komt.
Is dan gezamenlijk overeenkomen dat moeder eenhoofdig gezag krijgt met bijvoorbeeld bepaalde afspraken waaronder verhuizen dan niet een oplossing? Na 5 jaar strijd en niet verder te zijn gekomen, is dan nog 10 jaar strijden de juiste keuze?
Het klinkt alsof ook jij heel veel strijdt.
Ze geeft geen kleding mee? Dan hebben je kinderen dus door jou gekochte kleding. Ja, dat is financieel waarschijnlijk niet afgesproken maar zo duur is dat niet (tweedehands).
Geen ID-kaart meegeven is wel echt heel vervelend, ongelooflijk flauw enzovoort, maar plan gewoon vakanties in Nederland. Of woont familie in het buitenland en is het daarom extra vervelend? Dan kun je er misschien wel een rechtszaak aan weiden.
Naar bijvoorbeeld Antwerpen lukt ook wel zonder ID-kaart.
Als jij geen gezag meer hebt geeft ze die spullen nog steeds niet mee.
Ik zou misschien proberen iets minder met haar bezig te zijn.
Succes
Stel dat je je gezag opgeeft. Kan moeder dan ook de omgangsregeling eenzijdig aanpassen? Ik weet het niet, maar dat zou ik wel uitzoeken.
Verder zou ik je richten op datgene waar je invloed op hebt. Als moeder geen kleding meegeeft, dan zorg jij dat je thuis kleding voor je dochter hebt. Want zonder jouw gezag gaat het niet makkelijker worden om dingen voor elkaar te krijgen.
Als je geen strijd wilt mbt de zaken die met gezag te maken hebben, dan kan je haar op die punten toch gewoon altijd haar zin geven?
Is dat geen optie?
Het zou voor mij echt niet goed voelen om het gezag op te geven. Ook richting je kind, als die het later zou horen dat je dat vrijwillig hebt opgegeven.
En inderdaad, kan het nog verder negatief uitpakken?
Het probleem is de strijd, niet het gezag. Als jij het gezag opgeeft, blijft de strijd maar krijg je er waarschijnlijk heel wat problemen bij (kinderen mogen minder/niet meer komen, niet meer met jou op vakantie etc). Aangezien je zegt dat je het 50-50 verblijf wilt houden, zou ik dat niet doen.
Het gaat dus om de strijd. Het mooie is dat je voor strijd 2 partijen nodig hebt. Jij kunt je terugtrekken uit de strijd. Dat is niet makkelijk, maar dat kun je leren en er lopen hier op het forum genoeg ervaringsdeskundigen rond om je op moeilijke momenten bij te staan. Je kunt er ook een coach of psycholoog voor in de arm nemen.
Begin ermee om vaker je schouders op te halen over wat ze zegt/doet en minder op haar te reageren. Volg je eigen pad. Zorg voor extra kleding. Ga binnen Europa met de auto op vakantie. Het zal jullie meer rust brengen.
Schrijf hier op het forum op waar je tegenaan loopt, er is hier hulp. Sterkte.
"Stel dat je je gezag opgeeft. Kan moeder dan ook de omgangsregeling eenzijdig aanpassen? Ik weet het niet, maar dat zou ik wel uitzoeken."
Ik heb niet alles in dit draadje gelezen, even als inleiding.
De praktische consequenties van het hebben van gezamenlijk gezag
- bepaalde dingen kunnen niet zonder jouw instemming. Althans in theorie, in de praktijk gebeuren sommige dingen toch - zo is voor medische behandeling in principe toestemming van beide ouders nodig, maar als je met je kind naar de dokter gaat wordt daar iha niet naar gevraagd - tenzij die andere ouder zich al eerder heeft gemeld om te protesteren.
- de andere ouder kan niet met de kinderen verhuizen zonder instemming. Gebeurt dat toch, dan zijn de consequenties mbt de omgang vaak voor de ouder die verhuisd is zonder instemming (die moet dan bijvoorbeeld gaan halen en brengen)
Bij dit soort instemmingskwesties geldt dat de instemming van de andere ouder met gezag eventueel kan worden vervangen door toestemming van de rechter.
- een ouder met gezag heeft tegenover derden/instanties een veel sterkere positie als het gaat om informatieverstrekking.
Ook de ouder met eenhoofdig gezag kan een door de rechter vastgelegde omgangsregeling niet zomaar aanpassen. En een ouder zonder gezag heeft in principe altijd recht op (en zelfs de plicht tot) omgang met zijn kind.
Groeten,
Temet
Een ots veranderd ook niets. Ook een mediation blabla niet bij dit soort strijd. Men verwacht altijd dat de ander dan veranderd. Als dat inde afgelopen pogingen niet is gelukt geef ik je weinig kans dat het ooit anders wordt.
Enige wat je kunt is jezelf. Of je geeft het op en je besteed de tijd aan dochter zelf. Kleding kan ook tweedehands. Hier hetzelfde maar dan andersom. Het kwam nooit terug mee. En de schooltas en jas ook niet. Gezinsvoogden waren er zelfs druk mee. Elke twee weken kun je weer opnieuw alles aanschaffen. Het is irritant maar ik had een stapel kleding, dus ik lette wel op wat ik dan mee gaf.
Kind kan een id en paspoort hebben. Dan neem jij initiatief om paspoort aan te vragen. Nu je wel gezag hebt kun je dat desnoods bij de rechter vragen. Gaat ze dan weer moeilijk doen dat zij de pas wil en jij id krijgt. Dan is het maar weer bevestigd hè, dat het nergens om gaat.
En als het goed is, gaat die ots ervoor zorgen dat waar je toestemming voor nodig is jij dus op de hoogte bent. Geloof me, ik heb gezinsvoogden keihard zien werken om dat vader zijn handtekening er kwam. Zo niet, dan werd het ook via de rechter gespeeld. En het duurde dan ook lang elke keer voor het geregeld was.
Als je gewoon overal direct mee instemt zou ik niet weten waarom zij eenhoofdig gezag nodig heeft.
Omgang is een recht, los van gezag. En verhuizen gaat denk ik haar lukken als je zelf dat niet meer hebt.
Een verlenging ots heb je geen advocaat voor nodig. Dus dat kan gratis. Behalve als je stukken wilt indienen dan heb je er geloof ik wel weer een nodig.
Zou er nog even goed over nadenken