Waarom kan hij het nu wel?

Peach1981 schreef op 13-01-2025 om 12:48:

[..]

Ik denk dat mijn frustratie over zijn gezellige huis niet alleen letterlijk over de gezelligheid gaat maar ook over zijn initiatief.

Tijdens onze relatie liet hij alles aan mij over. Wat ik ook voorstelde hij vond alles wel 'best'. Gek werd ik ervan. En ik heb echt vaak aangegeven dat ik zijn input op prijs zou stellen/nodig heb/ fijn zou vinden; gepraat over mijn zienswijze en gevraagd naar de zijne; gevraagd wat hij fijn zou vinden/nodig zou hebben/zou willen.

Dus ik dacht op een gegeven moment echt dat hij het niet kon. Dus ik heb me ook best zorgen gemaakt over hoe dat dan moest als we uit elkaar zouden gaan.

En nu blijkt hij het dus prima te kunnen! Het voelt nu alsof ik onze relatie gedragen heb, denkende dat ik het voor ons allebei deed, maar hij had dus prima zijn deel kunnen doen.

Maar best is toch een antwoord, nogmaals als mijn man over een kleur kussens begint vind ik ook alles best, grote kans dat je ex er nog steeds niets omgeeft maar weet er horen kussens op de bank en dus liggen ze er , prulletjes in het kozijn enz.,andersom mijn man met planten, ze horen erbij en tot zover zijn interresse , dat zijn huis geen kale bende is maakt niet dat hij het hem nu wel ineens uitmaakt of de kussens groen of blauw zijn

Peach1981 schreef op 13-01-2025 om 17:21:

[..]

En voor mij werkt dat dus niet. Ik heb input nodig van de ander. Wil weten wat de ander leuk vind, waar diegene zich prettig bij voelt, ik wil het 'samen' doen en niet dat ik alles moet bedenken en uitvoeren. En als ik een relatie heb wil ik naar erlkaar toe bewegen, als ik aangeef 'ik vind dat fijn' dat hij moeite doet me daarin tegemoet te komen en andersom, er moet communicatie zijn.

Ik snap geloof ik niet zo goed wat je punt is? Hoe is/was/wil jij dat in jouw relatie?

Maar het is je ex!! Waarom houdt hij jou nog zo bezig? Volgens mij begrijp ik je probleem niet zo.

Peach1981 schreef op 13-01-2025 om 17:21:

[..]

En voor mij werkt dat dus niet. Ik heb input nodig van de ander. Wil weten wat de ander leuk vind, waar diegene zich prettig bij voelt, ik wil het 'samen' doen en niet dat ik alles moet bedenken en uitvoeren. En als ik een relatie heb wil ik naar erlkaar toe bewegen, als ik aangeef 'ik vind dat fijn' dat hij moeite doet me daarin tegemoet te komen en andersom, er moet communicatie zijn.

Ik snap geloof ik niet zo goed wat je punt is? Hoe is/was/wil jij dat in jouw relatie?

We hebben beide dingen die we leuk vinden om te kopen , ik ben van het groen mijn man van de deco in het kort , hij heeft nog nooit iets gekocht wat ik lelijk vind maar ons interieur is al zeker 10 jaar grotendeels hetzelfde , op een keer een ander kleedje/kussen , we zijn allebei van als het goed is hoef je het niet te vervangen. En kopen alleen iets als we het echt heel mooi vinden en raken niet snel uitgekeken erop. We overleggen niet over kleine bedragen 

Peach1981 schreef op 13-01-2025 om 17:40:

[..]

klinkt fijn

Maar niet als je dus graag overlegt zoals jij , als ik ineens samen de moestuin wil doen in de vorm van man moet onkruid wieden of mijn man mij gaat vragen 4 verschillende kleuren te matchen dan worden wij er allebei niet blijer van en het huis niet gezellliger maar als je dat wel zoekt in een partner dan is het wel belangrijk dat je iemand vind die dezelfde interesses heeft , maar nogmaals je huis inrichten is toch geen wekelijks iets?

Veel luie flapdrollen kunnen dingen best wel, maar ze doen het alleen als het echt niet anders kan. Ik geloof nooit dat zo’n passieve man dit gedrag volhoudt als hij eenmaal weer een partner heeft die het voor hem kan doen.

Peach1981 schreef op 12-01-2025 om 19:58:

beetje achtergrond: we waren 12 jaar samen. toen we elkaar leerden kennen pasten we heel goed bij elkaar. we herkenden elkaar in onze jeugd(trauma's) en hoe we met het leven omgingen. ik ben kort daarna gestart en doorgegaan met een jarenlang therapie proces waarin ik veel en grote stappen heb gezet wb verwerken en mezelf leren kennen. ik ben dus veranderd. uiteindelijk pasten we niet meer bij elkaar. we zijn in relatietherapie geweest om te proberen 'ons' te redden, waarbij bleek dat hij ook wel voordeel zou kunnen halen uit individuele therapie, maar hij wilde dat niet. uiteindelijk hebben we besloten dat we er niet uit gingen komen samen.

ik vind dat we op een nette manier uit elkaar zijn gegaan en dat we nu op een nette manier met elkaar omgaan.

zoals ik hem kende in onze relatie had ik verwacht dat hij wat meubels in zn nieuwe woning zou pleuren en dat het zo'n stereotype vrijgezellenhuis zou zijn, maar in plaats daarvan maakt ie het helemaal knus en gezellig. en dat steekt gewoon.

verder sta ik volledig achter onze scheiding en gun ik hem het beste want als persoon mag ik hem nog steeds wel, alleen absoluut niet meer als partner.

edit: en ik was benieuwd of het herkenbaar is

Beide zwartgedrukte zaken zijn mijn inziens toch een beetje in strijd met elkaar.

Ik herken het wel, maar dan de andere kant op als in: Ik ben de man die het allemaal wel alleen kan redden. Mijn ex-vrouw kan daar heel slecht mee om gaan. Niet dat ik eerst niks deed in huis, ik denk dat we een hele gezonde verdeling hadden. Maar ze blijft commentaar uitoefenen op alles en probeert als ze korte periodes bij mij in huis is, om bijvoorbeeld de kids te brengen, dan alsnog even eenw asje te draaien als er toevallig dan was ligt, dat soort dingen. 

MMcGonagall schreef op 15-01-2025 om 20:27:

Veel luie flapdrollen kunnen dingen best wel, maar ze doen het alleen als het echt niet anders kan. Ik geloof nooit dat zo’n passieve man dit gedrag volhoudt als hij eenmaal weer een partner heeft die het voor hem kan doen.

Misschien heeft de man ook wel een hele andere kijk er op dan de vrouw? Ik weet dat mijn vrouw bij haar POH opgeschreven heeft dat ze vond dat " zij de kar moest trekken". 

In realiteit zie ik dat heel anders, eerlijk gezegd. Ik heb 1001 gesprekken met haar gevoerd, als ze dan weer eens over der hachel ging qua energie, dat ze dingen moest laten liggen. Ik waardeer het om in een schoon huis te komen, met eten op tafel en noem het allemaal maar op. Maar ik kan dat absoluut zelf ook doen, dat hoef je niet te doen. Vervolgens bleef ze het allemaal zelf doen, als ik aan het werk was ( Als ze werkte, had ze meestal avonddiensten) en kwam ik thuis in een schoon huis, met eten klaar en noem het maar op. Niet omdat ik het niet kon, maar omdat ze het me simpelweg uit handen nam. Het was pas later, toen onze dagen wat meer gelijk werden ( Ze kreeg dagdiensten in haar nieuwe werk) dat ik soms eerder vrij was dan haar, en dan als een gek zoveel mogelijk klusjes deed, zodat ze dat niet zelf zou gaan doen de dag er na ofzo. 

Ergo, zij ziet het alsof ze alles "moest" dragen, terwijl in werkelijkheid ik daar echt een jaar of 8 tegen aan geschopt heb. 

Elpisto schreef op 16-01-2025 om 14:39:

[..]

Misschien heeft de man ook wel een hele andere kijk er op dan de vrouw? Ik weet dat mijn vrouw bij haar POH opgeschreven heeft dat ze vond dat " zij de kar moest trekken".

In realiteit zie ik dat heel anders, eerlijk gezegd. Ik heb 1001 gesprekken met haar gevoerd, als ze dan weer eens over der hachel ging qua energie, dat ze dingen moest laten liggen. Ik waardeer het om in een schoon huis te komen, met eten op tafel en noem het allemaal maar op. Maar ik kan dat absoluut zelf ook doen, dat hoef je niet te doen. Vervolgens bleef ze het allemaal zelf doen, als ik aan het werk was ( Als ze werkte, had ze meestal avonddiensten) en kwam ik thuis in een schoon huis, met eten klaar en noem het maar op. Niet omdat ik het niet kon, maar omdat ze het me simpelweg uit handen nam. Het was pas later, toen onze dagen wat meer gelijk werden ( Ze kreeg dagdiensten in haar nieuwe werk) dat ik soms eerder vrij was dan haar, en dan als een gek zoveel mogelijk klusjes deed, zodat ze dat niet zelf zou gaan doen de dag er na ofzo.

Ergo, zij ziet het alsof ze alles "moest" dragen, terwijl in werkelijkheid ik daar echt een jaar of 8 tegen aan geschopt heb.

Dat zie ik ook vaak in mijn omgeving; vrouwen klagen dat ze zoveel moeten doen maar in werkelijkheid trekken ze klussen/ taken heel erg naar zich toe en moet het perse op hun manier.

Gingergirl schreef op 16-01-2025 om 15:55:

[..]

Dat zie ik ook vaak in mijn omgeving; vrouwen klagen dat ze zoveel moeten doen maar in werkelijkheid trekken ze klussen/ taken heel erg naar zich toe en moet het perse op hun manier.

Naja dit ook vooral. Mijn schoonmaken is niet goed genoeg in haar ogen. Als ik afstof, dan is er altijd wel een plekje wat niet goed genoeg is afgestoft.

En het valt me nu pas op eigenlijk. Nu ze alsnog van alles probeert uit handen te nemen, en dan een soort van: Je hebt het niet voor mekaar, opmerking erachter aan plaatst.

Ik heb het prima voor elkaar. Een schoon huis, opgeruimd. Wellicht niet in jou ogen, maar wel in die van mij.