Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Lin

Lin

27-01-2010 om 11:58

Wanneer worden kinderen 'gehoord'

Hallo,

Ik ben nu 4 jaar gescheiden, heb co ouderschap met mijn ex, dat verloopt redelijk. De kinderen hebben altijd moeite gehad om naar papa te gaan. De laatste tijd speelt dit weer erg op.
Ze zijn 8½ jaar (tweeling) en geven aan dat ze groot genoeg zijn en zelf willen beslissen wanneer ze naar papa gaan.
Ik vind het moeilijk, worstel hier enorm mee. Wil niet over hun gevoel heen walsen, maar vind ook dat ze moeten weten dat dit 'moet'.

Wanneer worden kinderen 'gehoord', en heeft het zin om naar een advocaat te gaan, omdat ze niet meer naar papa willen ?

Hoor graag jullie ervaringen / reakties.
Dank je wel,
Lin

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Sancy

Sancy

27-01-2010 om 12:52

vanaf 12 jaar worden kinderen gehoord. Dat wil niet zeggen dat ze niet eerder hun ideeën over de regeling mogen laten weten, maar de rechter hoeft dit niet mee te nemen in zijn overwegingen.

amk

amk

27-01-2010 om 20:26

En zelfs

als ze gehoord worden kan de rechter anders beslissen.

Tinus_p

Tinus_p

28-01-2010 om 13:44

Zinloos

Lin:
"heeft het zin om naar een advocaat te gaan, omdat ze niet meer naar papa willen ? "
De vuistregel is: nee, dat heeft geen zin. Tenzij je objectieve argumenten hebt in de trant van 'hij slaat ze bont en blauw'.

Dochter van 14

Mijn dochter wil de laatste tijd niet meer naar haar vader. Dwingen doe ik zeker niet, wel vragen waarom en proberen dat zij met hem praat of ik mail hem. Hij begrijpt haar niet zo goed, reageerd vrij fel op haar en denkt volgens mij dan, dat hij om de week en weekend op moet voeden, maar dat zal dan wel op dezelfde manier zijn als het hier ook gaat anders komt zij steeds in de war terug. Aan de andere kant kun je niet veel in 2 dagen opvoeden en denk ik dat hij beter gezellige dingen met haar kan doen, is tenslotte ook voor haar weekend. Hij wil haar stoornis niet echt geloven en verwacht dan ook dat zij zich als een doorsnee kind gedraagd. Zij zou bijv. op een zondag stofzuigen in de woonkamer, haar kamer had ik nog wel kunnen begrijpen, maar goed zij hoort slecht en draagt uit schaamte en trots nooit haar gehoorapperaten, toen werd hij gelijk geprikkeld dat zij niet snel genoeg op stond om te stofzuigen. Toen was zij het ook weer zat en belde mij of ik haar kon halen. Nee dus, wacht nog maar tot 18 uur dan komen wij toch die kant op. Thuis zei ze gelijk dat zij niet meer zou gaan. Wij hebben al genoeg problemen rond haar gedrag en stoornis en ik ga mij hier niet mee bemoeien, want dan ben ik de boosdoener. Hij kan desnoods hier komen en met haar alleen praten of bellen, maar nu schijnt dat er thuis bij hun problemen zijn in zijn nieuwe gezin, dsu zij zou net weer heen gaan, laat hij door shemeren dat het niet zo goed uit komt. Ik wil ook beslist niet dat zij daar tussen komt te zitten, dus heb gezegt dat hij nu maar contact moet opnemen wanneer het goed uit komt en haar wel in moet lichten over hun problemen want zij voelt dit aan en ik moet liegen dat hij niet kan vanwege werk. Blijkt dat zij helemaal niet meer wil, zal hij stappen moeten ondernemen en dan zie ik wel. Ik hou niets tegen maar maak er oo niet mijn probleem van, heb zo al genoeg die ik ook zonder hem op moet lossen. Het moet in het welzijn van het kind zijn, en een kind die met buikpijn of tegen zin heen gaat dat lijkt mij bijv. niet goed.Dan maar een time out en de deur op een kiertje laten.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.