Worsteling, veel tegelijk

Beseffen dat jij veel tegelijkertijd hebt gekregen. Bepaalde zaken horen bij het leven (eigenlijk krijgt iedereen wel te maken met ziekte, mantelzorg en overlijden in de familie). Maar zaken als een scheiding en co ouderschap is wat anders. Dat vraagt veel van jou. Dat is voor iedereen anders. Ervaar steun van anderen. Maar besef wel dat je het uiteindelijk zelf moet doen. Dus zoek de balans tussen hulp vragen en anderen belasten. En belast je kinderen nooit met deze zaken. Het is niet hun probleem en niet hun rol om jou te helpen. Bedenk ook dat je uiteindelijk niets meer kunt veranderen aan het verleden. Je kunt wel kijken naar de toekomst. Wil je al dat verdriet ook jouw toekomst laten beïnvloeden (misschien wel verpesten)? Haal geluk uit nieuwe ervaringen. Uit je relatie en de band met de kinderen. Iedere dag opnieuw is een eigen keuze hoe je om kunt gaan met alles. Laat verdriet dus toe. Maar leer ook jezelf om daarna verder te gaan en niet te blijven hangen in ellende. Dat doe je nu wel (gezien je lichamelijke klachten).

Je hebt nogal veel voor je kiezen gehad de afgelopen jaren. Kan het niet zo zijn dat je de scheiding niet/te weinig hebt verwerkt, omdat je de zorgtaken voor je ouders had als soort van afleiding?

Zit je nu nog steeds in die ‘nieuwe’ relatie of niet? Kan me namelijk best voorstellen dat je nog helemaal niet volledig bent toegekomen aan het verwerken van je scheiding. Ik bedoel, zoals ik het lees kreeg je zo’n jaar na de scheiding een nieuwe relatie. Dat is best snel icm met kinderen in co-ouderschap/werk/mantelzorgen voor beide ouders.