Zijn relatie met zijn ex
Graag zou ik jullie advies eens horen. Stel ik me aan of niet?
Sinds 2 jaar een vriend, hij heeft 1 kind met haar. Een ander kind uit een eerdere relatie maar mede door zijn ex opgevoed.
In het begin van onze relatie werd ze al heel snel aan mij voorgesteld. Toen sprak ze al over "ons team", zij en mijn vriend dus.
Ondertussen is er best veel gebeurd. Ze hebben een aantal keren flink ruzie gehad. Mijn vriend is dan echt pissig en chagrijnig. Beide keren was hij toevallig bij mij. Dus dat bepaalde enorm de sfeer. Ze heeft gedreigd met advocaten en dat hij zijn kind dan niet zomaar meer te zien kreeg etc.
Paar dagen later is alles weer koek en ei. Zijn ze weer beste vrienden.
Via zijn kinderen hoor ik dan dat ze samen spelletjes hebben gespeeld. Terwijl hij tegen mij zegt dat zijn oudste kind enkel een knuffel wilde halen. Dat is in mijn ogen toch echt wat anders dan spelletjes spelen.
Hij heeft ook nog heel goed contact met haar familie. Zelfs zo erg dat ik er op een feestje achter kom dat hij naar de verjaardag van haar tante gaat.... We hebben daar ruzie over gehad en nu gaat hij niet.
Maar het gaat mij er vooral om dat hij haar blijft verdedigen, blijft appen met haar. Liegt hierover tegen mij. Ik heb hem gevraagd of zij weet hoe ik hierover denk. Dan zegt hij van niet. Maar ik weet dat het wel zo is. Oke niet netjes van mij maar ik heb een tijdje terug zijn apps gelezen met haar. Ik voelde dat er iets niet klopte.
Vandaag krijg ik gewoon een appje dat hij met de kinderen bij haar gaat eten. Hij blijft er gewoon bij dat zij zijne beste vriendin is en ik dat maar moet aanvaarden. Kortweg gezegd ik moet mijn mond maar houden.
Maar het doet mij zoveel pijn. Hij ziet niet hoe ze hem manipuleert. Op een verjaardag raakt ze hem heel vaak aan. Noemt hem met een koosnaampje. Komt altijd met zinnen als "wij als team, wij kunnen dat....".
Wat moet ik hiermee? Het doet mij zoveel pijn en verdriet.
Ik denk voor jezelf kiezen; hij klinkt niet zo leuk.
Kijk in veel gevallen kun je, zeker of juist met jonge kinderen, dat oude gezin niet helemaal uitvlakken.
Maar als het vertrouwen er na 2 jaar (nog) niet is, of ( door signalen) niet kán zijn, dan moet je denk ik je conclusies trekken dat dit niet per se jouw match is.
Niet omdat het een slechte man zou zijn, maar omdat je niet krijgt wat je nodig hebt en dan wordt een relatie een last.
Er zijn zoveel manieren waarop dat contact kan bestaan zonder dat het een bedreiging is, door alleen jou al meer te betrekken. Maar als dat nu nog niet is, vraag ik me af of dat komt.
Hij heeft een kind met haar. Zolang dat kind niet volwassen is, blijft zij in zijn leven. En dus ook in jouw leven als jij met hem wilt zijn. Als je een relatie met hem wilt, krijg je deze mensen erbij, net als je schoonfamilie.
Ik denk dat je het heel moeilijk maakt voor hem en voor jezelf als je hierover onzeker en jaloers gaat zijn. Hij is met jou, niet met haar. Is hij voor jou met haar gescheiden of dat niet?
Zij doen hun best om goede ouders te blijven voor het kind. Dat zullen ze niet veranderen voor jou. Dat geeft hij duidelijk aan. Ik denk niet dat het veel zal uithalen om ruzie daarover te maken of hem te verbieden om met zijn kind daarheen te gaan. Als hij daarheen gaat als liegen beschouwen lijkt me ook niet zinvol, zo gaat het gewoon soms met kinderen. Ze waren waarschijnlijk blij om papa te zien.
Je zou aan hem kunnen vragen of hij meer zekerheid aan jou kan geven. Niet door er niet heen te gaan, maar op andere manieren. En je zou met hem kunnen bespreken hoe jij meer onderdeel van zijn leven kan worden met zijn kind, want dat klinkt nu erg afgescheiden van jou. Zij zullen ook eraan moeten wennen dat jij er bent en daar moet hij voor zorgen. Waarom ga je niet even mee naar die tante?
Maar als je er zoveel moeite mee hebt, dan is dit misschien niet de relatie voor jou. Als je een relatie alleen voor jezelf wilt, dan moet je een man kiezen die geen kinderen heeft met co-ouderschap. Dat je dit moeilijk vindt is niet vreemd, heel veel relaties met een samengesteld gezin lopen stuk, omdat het moeilijk is.
