Zoon wil vriend moeder niet meer zien

Het is een lang en gecompliceerd verhaal dus misschien heb ik het niet helemaal helder. Maar het is me in ieder geval duidelijk dat je beide zoons van 12 en 9 sinds vorige week bij hun vader zijn en niet meer naar jou willen komen. En dat omdat de oudste grieven heeft geuit tegen jouw vriend en vader daar bij aansluit en dat zelfs heeft aangewakkerd. Veilig Thuis is in de zomer ingeschakeld door vader en ook nu is hulpverlening ingeschakeld. Je vraagt je nu af of je je relatie met je vriend moet verbreken. 

Ik zou zeggen: Nee, doe dat zeker niet. Als de situatie is zoals jij schetst, is een volwassen man via een kind bezig controle over jou te krijgen en jou te verzwakken en beschadigen. Dat heet ook wel coercive control. Het slechtste wat je kunt doen is daaraan toegeven. Dan houdt het zeker niet meer op. Hij weet dan dat je zult toegeven als hij de duimschroeven maar stevig genoeg aandraait. Ook sta je er dan helemaal alleen voor. Ik zou naar je ex man en de kinderen proberen op dit moment de rust te bewaren en er alles aan doen je kalm op te stellen, weinig emoties te laten zien aan ex en kinderen en de boodschap uit te stralen: ‘Ik vind dit heel onverstandig. Ik hou van jullie, kinderen. Ik zie de situatie heel anders. Ik schakel hulp in en ga er vanuit dat dat we er met die hulp op een goede manier uit zullen komen.” 

Je zegt: Veilig Thuis ziet waar het vandaan komt. School ziet waar het vandaan komt. Kennelijk is het voor de buitenwereld niet moeilijk te zien wat er gebeurt. Dat is een enorm voordeel! Probeer erop te vertrouwen dat dit gaat helpen om tot een oplossing te komen. Dat zal zeker niet van de ene op de andere dag gaan maar probeer de paniek op afstand te houden, te bespreken met ‘veilige’ mensen en (ook) door te gaan met de andere aspecten van je leven. Overleg met de hulpverlening. Overleg eventueel met Veilig Thuis (als je wil kun je ook eerst een keer anoniem bellen, dan nummerherkenning wegdrukken). Vraag ook juridisch advies. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat je je jongste kunt helpen door op juridische gronden af te dwingen dat hij weer bij jou moet komen. Dan hoeft hij het niet zelf te beslissen. Maar tegelijkertijd kan dat natuurlijk tot meer verbale en psychische agressie van vader leiden en kan je jongste daar dan ook weer tussen komen te zitten. Je zou ook eens contact kunnen zoeken met bijvoorbeeld: https://www.sietske-dijkstra.nl/publicaties/ouderverstoting/

En als laatste: onderschat de schade die een puberzoon die, in dit geval waarschijnlijk in het kielzog van zijn vader, controle probeert te krijgen over zijn moeder niet. Of het nou uit zichzelf komt of uit zijn vader, dit kan een verwoestend effect hebben. En hij is pas twaalf. Ik zou dus ook naar je kind zeker geen al te toegeeflijke houding aannemen: houden van en wangedrag gladstrijken zijn twee totaal verschillende dingen. Probeer dat steeds van elkaar gescheiden te houden en blijf de grenzen helder aangeven. Want als hij in de illusie gaat geloven dat hij terecht druk op jou uitoefent en daarmee resultaat boekt, ben je nog veel verder van huis! 

Ik zou me even concentreren op iets anders, namelijk de woning. Dat zal ook weer boosheid van ex opleveren, maar het is wel iets aan de basis van de huidige scheefgroei. De kinderen hebben daar hun eigen, oude woning, die vertrouwd is en jullie hebben eigenlijk nog niet de woning die je zou willen.
De relatie met je vriend verbreken zou ik niet doen. Mogelijk kunnen er andere omgangsafspraken gemaakt worden, waarbij het zelfs wellicht nodig zal zijn om dat 'onder toezicht' te doen. Niet omdat er echt iets aan de hand is, maar omdat dat een mogelijke stap is op weg naar normalisering.
Wat je wel kunt doen is actief nadenken over hoe je zelf in elk geval het kontakt met je kinderen onderhoudt, bijvoorbeeld de mogelijkheid open houden om alleen met je kinderen op vakantie te gaan, dus zonder vriend. Aanwezigheid van je vriend in het leven van de kinderen is geen noodzaak, dus wellicht kun je daar praktisch naar kijken en niet principieel.

Tsjor

Omnik schreef op 22-01-2023 om 10:50:

Het is een lang en gecompliceerd verhaal dus misschien heb ik het niet helemaal helder. Maar het is me in ieder geval duidelijk dat je beide zoons van 12 en 9 sinds vorige week bij hun vader zijn en niet meer naar jou willen komen. En dat omdat de oudste grieven heeft geuit tegen jouw vriend en vader daar bij aansluit en dat zelfs heeft aangewakkerd. Veilig Thuis is in de zomer ingeschakeld door vader en ook nu is hulpverlening ingeschakeld. Je vraagt je nu af of je je relatie met je vriend moet verbreken.

Ik zou zeggen: Nee, doe dat zeker niet. Als de situatie is zoals jij schetst, is een volwassen man via een kind bezig controle over jou te krijgen en jou te verzwakken en beschadigen. Dat heet ook wel coercive control. Het slechtste wat je kunt doen is daaraan toegeven. Dan houdt het zeker niet meer op. Hij weet dan dat je zult toegeven als hij de duimschroeven maar stevig genoeg aandraait. Ook sta je er dan helemaal alleen voor. Ik zou naar je ex man en de kinderen proberen op dit moment de rust te bewaren en er alles aan doen je kalm op te stellen, weinig emoties te laten zien aan ex en kinderen en de boodschap uit te stralen: ‘Ik vind dit heel onverstandig. Ik hou van jullie, kinderen. Ik zie de situatie heel anders. Ik schakel hulp in en ga er vanuit dat dat we er met die hulp op een goede manier uit zullen komen.”

Je zegt: Veilig Thuis ziet waar het vandaan komt. School ziet waar het vandaan komt. Kennelijk is het voor de buitenwereld niet moeilijk te zien wat er gebeurt. Dat is een enorm voordeel! Probeer erop te vertrouwen dat dit gaat helpen om tot een oplossing te komen. Dat zal zeker niet van de ene op de andere dag gaan maar probeer de paniek op afstand te houden, te bespreken met ‘veilige’ mensen en (ook) door te gaan met de andere aspecten van je leven. Overleg met de hulpverlening. Overleg eventueel met Veilig Thuis (als je wil kun je ook eerst een keer anoniem bellen, dan nummerherkenning wegdrukken). Vraag ook juridisch advies. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat je je jongste kunt helpen door op juridische gronden af te dwingen dat hij weer bij jou moet komen. Dan hoeft hij het niet zelf te beslissen. Maar tegelijkertijd kan dat natuurlijk tot meer verbale en psychische agressie van vader leiden en kan je jongste daar dan ook weer tussen komen te zitten. Je zou ook eens contact kunnen zoeken met bijvoorbeeld: https://www.sietske-dijkstra.nl/publicaties/ouderverstoting/

En als laatste: onderschat de schade die een puberzoon die, in dit geval waarschijnlijk in het kielzog van zijn vader, controle probeert te krijgen over zijn moeder niet. Of het nou uit zichzelf komt of uit zijn vader, dit kan een verwoestend effect hebben. En hij is pas twaalf. Ik zou dus ook naar je kind zeker geen al te toegeeflijke houding aannemen: houden van en wangedrag gladstrijken zijn twee totaal verschillende dingen. Probeer dat steeds van elkaar gescheiden te houden en blijf de grenzen helder aangeven. Want als hij in de illusie gaat geloven dat hij terecht druk op jou uitoefent en daarmee resultaat boekt, ben je nog veel verder van huis!

Dit vind ik een goed advies. Ik vind het heel verdrietig dat het zo loopt. Dat vader de kinderen loopt op te stoken tegen jouw vriend. Is het jaloezie over dat zijn relatie uit is en die van jou niet?
Puberen en het moeilijk hebben...dat kan. Dat bekent niet dat je dan alles hoeft te accepteren van je kinderen. En ook je vriend niet. Het is sowieso onzin dat je niet hoeft te luisteren naar andere volwassenen dan je ouders. Op school moeten ze ook luisteren naar leerkrachten, op de sportclub naar de trainers etc. 

Verder; ga dat huis verdelen. Hierdoor betaal jij voor hem terwijl je zelf stil blijft staan.
Je bent niet voor niks uit elkaar. Dan moet je ook zorgen dat je beide op eigen benen gaat staan. Kinderalimentatie daargelaten, maar verder moet je ieder je eigen broek ophouden.

Ja wat Omnik zegt. Het is controle over jou en de kinderen willen hebben en zie maar dat je daar niet aan toegeeft. Het is naar genoeg hoe dit nu gespeeld wordt. Blijkbaar was je ex daar afgelopen jaren niet zo druk mee toen hij zelf een vriendinnetje had.

Jij denkt wel verder in voordeel van de kinderen en hebt hem genoeg tijd gegeven in jullie gezamenlijke huis, het is namelijk nog steedsjouw bezit ook. Dus het is aanleiding om hem op scherp te zetten. Maar pas op, zodra je dit nu ook direct doet zal je ex ongetwijfeld dit gaan zien als aanval op zijn handelen. Dus op scherp zetten is in eerste instantie voldoende als wisselgeld voor normaliseren van zijn kant richting kinderen. Waarbij de vraag natuurlijk is of hij dit wel kan. Dus ik zou kijken wat er gebeurt en je meest op de kinderen focussen. Gaan zij weer achter papa aanhobbelen is de schade straks dat jij hun oud vertrouwde plekje hebt afgepakt. Kijk uit met hoe je dit aanpakt en dat je dus niet straks nog meer verwijten kan incasseren. Hoe belachelijk ook want hij heeft blijkbaar alleen maar zijn slachtofferrol om steeds in de strijd te gooien en daar lukt het dus mee de kinderen erin te betrekken.

Als jongste graag foto's wil ontvangen en jij en hij vinden dat beide leuk, gewoon doen. Vader bepaalt dat soort dingen niet.
Daarbij vind ik het vreemd dat vader eenzijdig de omgangsregeling kan aanpassen naar dat ze niet meer bij jou slapen en ook op de momenten dat ze normaal bij jou zijn toch bij hem zijn als dat beter uitkomt. Afspreken met vriendjes kan toch ook bij jou?

Ik vind het ook apart dat vader zo makkelijk voor iedereen bepaalt wat er gebeurt. Is hij zo intimiderend naar de kinderen? 
Ik zou je adviseren om zo weinig mogelijk mondeling met vader te bespreken en hem alles op de mail of op de app te laten zetten. De kans dat dan zichtbaar wordt hoe dwingend en dominant hij is, is dan een stuk groter. 
Appt hij zijn kinderen ook dwingende boodschappen? Ik zou proberen de telefoon van jongste in handen te krijgen en daar eens in te kijken en eventueel foto’s van te maken met jouw eigen telefoon. Je moet het voor je kind natuurlijk wel veilig houden dus je mag hem niet voor je karretje spannen maar ik zou wel proberen wat onderzoek te doen en een dossier op te bouwen. Ook over wat er gebeurt en wat ze je vertellen. Er komt een moment dat je hier een beeld van moet schetsen en dan helpt het voor jezelf om het op een rijtje te hebben. 
Is er familie van vaders kant die je om hulp zou kunnen vragen? 

Hoe kan het dat jij kinderbijslag ontvangt terwijl de kinderen bij vader ingeschreven staan? Zijn de regels hieromtrent veranderd ofzo?

Wat is de reden dat jij na zoveel jaar nog steeds niet alles goed hebt geregeld administratief, zoals hypotheek etc? Wordt het daar nu geen tijd voor, gezien hij nog steeds zoveel controle heeft over hoe en wat er  wanneer gebeurt? Ik zou proberen eens wat meer voor mezelf op te gaan komen als ik jou was.

Johannaatje schreef op 23-01-2023 om 16:18:

Mbt hypotheek: Ik betaal deze niet meer mee. Wel is het zo omdat ik samenwoon ik geen recht heb op Kindgebonden budget. De jongens staan op zijn adres ingeschreven zodat hij dit ontvangt. Hier zie ik niks van terug. Alimentatie krijg ik niet meer ( staat wel in het convenant maar ex hing een zielig verhaal op en is ermee gestopt) omdat hij aangaf minder salaris te hebben, terwijl hij nu meer salaris heeft en ik juist minder omdat ik een andere baan heb waar ik mijn rooster beter kan regelen met de schooltijden ed van de jongens. Ik ontvang de kinderbijslag en koop hiervan kleding ed. Verder betaal ik alles voor de helft mee. Ik voel me steeds verder verwijderen van vooral de oudste.

Mijn god, wat laat jij je ringeloren. Zorg eerst even voor een zakelijke instelling en ga als de wiedeweerga aan achter geld waar je recht op hebt. Dus zoek een advocaat en zorg ervoor dat hij je uitkoopt. Je hebt recht op de helft van het de waarde van de woning. Daarnaast kun je een nieuwe alimentatie berekening laten uitvoeren en kun je het LBIO inschakelen je alimentatie te betalen. 

Kom op, zorg eerst voor jezelf en stel je wat harder en zakelijker op. Je ex zal gaan sputteren en mogelijk je kinderen proberen te manipuleren, maar dat doet hij nu ook al. 

Duizendpoot schreef op 23-01-2023 om 17:35:

[..]

Mijn god, wat laat jij je ringeloren. Zorg eerst even voor een zakelijke instelling en ga als de wiedeweerga aan achter geld waar je recht op hebt. Dus zoek een advocaat en zorg ervoor dat hij je uitkoopt. Je hebt recht op de helft van het de waarde van de woning. Daarnaast kun je een nieuwe alimentatie berekening laten uitvoeren en kun je het LBIO inschakelen je alimentatie te betalen.

Kom op, zorg eerst voor jezelf en stel je wat harder en zakelijker op. Je ex zal gaan sputteren en mogelijk je kinderen proberen te manipuleren, maar dat doet hij nu ook al.

Hij lijkt er inderdaad wel aan gewend geraakt dat hij heel gemakkelijk zijn zin krijgt als hij wat blaast en blaft. We weten natuurlijk niet hoe bont hij het gemaakt heeft. Maar het is wel tijd om heel stevig positie in te gaan nemen, zowel juridisch als persoonlijk. Het moet maar eens afgelopen zijn dat hij standaard zijn zin krijgt als hij begint te sputteren. Je zult niet kunnen verhinderen dat hij moeilijk gaat doen en boos wordt. Je kunt wel leren om je daar minder door te laten intimideren. Hoog tijd voor een advocaat, zou ik ook zeggen. En met hulpverlening spreken. Dat je jongste meegaat in het niet bij jou willen slapen omdat hij zijn vader en broer ‘niet wil afvallen’ is natuurlijk een enorme rode vlag. En als jij je afwachtend en passief opstelt, laat je hem eigenlijk in de steek. Je moet een manier vinden om die beslissing bij hem weg te halen. Je moet er alles aan doen om het te regelen. Of dat lukt of niet, is weer wat anders maar je moet die rol in ieder geval pakken. Dat moet je wel strategisch doen want zonder tegenstand zal het niet gaan. Wees dus niet naïef, zoek bondgenoten en doe het stap voor stap. Maar kom wel in actie.