Zoon wil vriend moeder niet meer zien
7 jaar geleden gescheiden omdat het niet meer ging. We leefden langs elkaar heen en er was veer ruzie. Ex is in ouderlijk huis blijven wonen en ik ben op de hypotheek blijven staan omdat ik het ex en kindjes gunde om in de woning te kunnen blijven wonen. Kids waren destijds 5 en 2,5 jr, nu 12 en 9. Huurwoning betrokken (10 min verderop) en co-ouderschap. Ik heb de kids in hun omgeving op school gelaten, omdat ik ze in hun vertrouwde omgeving wilde laten omdat er al zoveel zou veranderen. In afgelopen 7 jaar heeft ex meerdere malen beloofd de woning op zijn naam te krijgen maar dit verzuimt hij. Wij willen graag een huis kopen in het dorp waar de jongens hun sociale leven hebben maar dat is niet mogelijk omdat het huis nog op mijn naam staat. Ex heeft sinds 6 jaar een nieuwe relatie en ik 5 jaar waaronder 3 jaar samenwonen. Ex woont niet samen. In het begin ging het hier thuis goed. Mijn vriend doet veel met en voor de jongens. Ex maakt veel regelmatige denigrerende opmerkingen over mijn vriend tegen de kinderen en ze bespotten hem. Als ze terugkomen van mijn ex praten ze in de taal van ex en wordt mijn vriend belachelijk gemaakt. Ex bespreekt alles met de jongens, ook dat ik weg ben gegaan en papa dus alleen achterbleef en dat dit zo zielig was.
Vorig jaar net iets voor de zomervakantie was de relatie uit met ex en zijn vriendin. Dat vond ik jammer want het is een lieve vrouw. Ze ging niet meer mee op vakantie. Dit hoorde ik van mijn kinderen. Ze vonden het heel zielig voor papa dat hij alleen was en hebben 14 dagen lang elke dag met papa gebeld en geappt ( papa zei ze zo erg te missen en belde dagelijks) ze hadden zo'n medelijden. Papa moet altijd alles alleen doen en mama heeft hulp van vriend. Na die vakantie is er iets veranderd. Mijn ex geeft aan dat hij de vader is en ze niet hoeven te luisteren naar mijn vriend. Inderdaad hij is de vader niet maar ik vind wel dat als ik er bijv niet ben dat ze moeten luisteren. Andersom wordt er niet gebeld naar mij, dat wil ex niet. Afgelopen zomervakantie is het misgegaan. Ik had de kleding van hier enz meegegeven voor tijdens de vakantie zodat hij dit niet hoefde te kopen. Ik ging deze weer ophalen na de vakantie. Om een lang verhaal kort te maken: Tijdens deze avond werd mij verteld dat mijn vriend hun zou corrigeren en zou knijpen en een keer hebben geduwd. Ze wilde dat ik de relatie zou beëindigen. Ik was perplext. Thuis aangekomen belde ik samen met mijn vriend mijn ex om hierover te praten. We wilden hierover graag in gesprek. Dit hebben we gedaan met de jongens erbij. Tijdens het gesprek was er eigenlijk niks aan de hand maar werd mijn vriend wel zwart gemaakt door ex. Het knijp verhaal bleek niet zo te zijn en had jongste zoon verzonnen om mee te kunnen praten, dit was tijdens het stoeien gebeurd. Ex bleef olie op het vuur gooien omdat het met vriend en kids gewoon gezellig was. Op een gegeven moment beledigde zoon vriend en ex moedigde hem aan en complimenteerde hem en zei scherpe opmerking.
Sindsdien kan vriend niks meer goed doen, ze haten hem lijkt het wel. Ook wordt mijn vriend vaak belachelijk gemaakt. Zoon is flink aan het puberen, dat geven ze op school ook aan. Mijn vriend pikt het niet als zoon mij uitscheld en spreekt hem dan aan. Vooral als ze bij ex zijn geweest is het raak. Ex maakt denigrerende opmerkingen over vriend in bijzijn kinderen. Vorige week was er een escalatie. Zoon was heel brutaal en schold mij uit. Ik liep even naar boven. Vervolgens heeft vriend de telefoon van zoon afgepakt, waarop zoon de telefoon terug wilde pakken. Vriend heeft toen zoon in de bank gezet ( geduwd). Zoon kwam vervolgens naar boven en zegt dat vriend hem heeft geduwd en aan zijn haar heeft getrokken. Vriend ontkent dit en ik weet niet wie ik moet geloven. Ben hier wel heel erg van geschrokken. Daarna kwam vriend naar boven en hebben we gepraat. Alles ging de dagen erna gewoon goed. Vriend heeft zoon nog naar de voetbal en school gebracht, niks aan de hand totdat zoons naar vader gingen. Toen kreeg ik te horen dat zoon vriend niet meer wilde zien en terug zou komen als ik vriend het huis had uitgezet. Ex heeft het met iedereen besproken met de kinderen erbij en niemand vindt het normaal. Ex heeft geen vertrouwen meer zegt hij. Zoon scheld vriend vooralles uit en ex zegt dat dit logisch is omdat hij zo boos is op vriend. Totaal geen respect. Kids zijn nu bij vader en ik zie ze alleen tussen de middag en na schooltijd als vriend er niet is. Jongste zoon heeft op school gehuild en mist mij maar wil zijn broer en vader ook niet in de steek laten.
Ik heb de school gesproken om te vragen of ze jongens in de gaten willen houden. School heeft nog nooit iets gemerkt. Veilig Thuis ( had mijn ex afgelopen zomer al gebeld nadat hij kreeg te horen dat mijn vriend zoon geduwd zou hebben). Veilig Thuis denkt dat kinderen vriend niet accepteren omdat vader vriend niet accepteert. Vriend is zo lief doet alles voor ons en de jongens. Mijn kinderen staan op 1 en doe alles voor hun, heb het zelf te ver laten komen en had hun moeten corrigeren. Ex wil de kinderen inpalmen er is nog veel meer gebeurd wat erop wijst dat vader bang is dat de kinderen het hier leuker hebben en hij de jongens voor zich wil winnen. Ik wil alles doen om hier uit te komen en hulp te krijgen. Het is verder altijd heel fijn en gezellig hier thuis, maar een corrigerende tik oid zou ik nooit goedkeuren. Ex heeft heel veel mensen ingelicht dat de jongens niet veilig zijn hier en dat hij er geen vertrouwen meer in heeft. Ik sta nu dus te boek als de moeder die niet voor haar kinderen op komt en partij kiest voor vriend. School zegt dat ik hier niks van moet aantrekken omdat ze mij kennen als lieve en zorgzame moeder die alles voor ze over heeft.
Mijn gedachten gaan op en neer.. deze goede relatie beëindigen met vriend om mijn zoon en ex tevreden te stellen? Maar aan de andere kant is mijn zoon gewoon heel brutaal en een echte puber. Hulpverlening is ingeschakeld. Ik heb ook altijd het gevoel dat ik buitenspel wordt gezet en dat ze een echte drie eenheid zijn en dat het bij papa alleen maar lang leve de lol is. Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen. Alvast bedankt, een hele bezorgde en radeloze mama
Philou schreef op 03-04-2023 om 13:15:
[..]
Mijns inziens loopt hier de logica mank. Het is niet omdat je een slachtoffer bent dat victim blaming voorkomt maar je wordt behandeld als een slachtoffer. Eerst zorgt ex dat TS aan het kortste eind trekt en waarbij zij, als vermijder, ontwijkt waarbij dan voor de laatste slag nog even verweten wordt dat zij slachtoffer is. In mijn idee doe je dat bij TS opnieuw.
Ik denk dat het vermijden en ontwijken juist een escalatie zijn voor het gedrag van ex.
Deze ex lijkt geen rem te hebben, en ook nog weinig moraal en geweten en dit ten koste van zijn kinderen. Er zijn mensen waarbij je altijd je grenzen aan moet blijven geven of een extern zogenaamd zwaard van Damocles boven hun hoofd hebben waardoor ze zich in houden.
Vechten om het vechten, dat lijkt zinloos maar als TS de handdoek in de ring gooit, dan kan je net zo goed uit het leven van die kinderen verdwijnen.
Voor ex zal het pas genoeg zijn als ze weg is..
Precies dat alles wat ik doe of juist niet doe zal tegen mij worden gebruikt door hem en krijg ik via de jongens weer terug.
RoodVruchtje schreef op 03-04-2023 om 19:26:
[..]
Vetgedrukte: dat doet TO al jaren, oa door het niet ontvangen/claimen van alimentatie, geen aanspraak te maken vwb haar deel hypotheek/overwaarde(?) zodat kinderen daar kunnen wonen, maar wat jou betreft (zoals ik het lees) zou zij daar nóg verder overheen moeten stappen of buigen?
Met ‘jezelf laten zien’ hoort ook grenzen trekken, zeker als de kinderen het pas gaan zien na hun puberteit zoals je zelf schrijft. In mijn ogen past het nóg verder buigen als oa zelf voorstellen van alimentatie betalen (zoals je eerder schreef) daar absoluut niet bij. Over hetgeen ex de kinderen bespeelt/manipuleert/brainwashed heeft TO helaas geen controle, enkel om zichzelf niet te verlagen tot hetzelfde niveau. En ja, grote kans dat dit juist een (voorlopig) negatieve uitwerking zal hebben mbt de kinderen, maar soms is het juist positiever jezelf even neer te leggen bij de onhoudbare situatie ipv te blijven strijden. Wel heel frustrerend en vooral verdrietig ook.
Mooi en goed gezegd. Inderdaad, ik ben al jaren alles aan het doen om hem tevreden te stellen en te houden maar het is nooit genoeg. Het is nu klaar en ga niet langer naar zijn pijpen dansen. Ik ga me inderdaad niet verlagen tot zijn niveau en heb geen invloed op wat hij zegt richting de jongens. Ik moet daar mee leren omgaan, hoe beter ik ermee omga hoe meer ik hem ermee heb want hij wil mij uit de tent lokken.
Omnik schreef op 03-04-2023 om 21:29:
[..]
Dit is geen potje schaak waarbij je beiden lol in hebt, je beiden aan de spelregels houdt en waar je met open ogen ingegaan bent, wetend dat er maar ééntje kan winnen en gefeliciteerd, volgende week weer een potje. Zij heeft helemaal niet voor een wedstrijd gekozen. Het is een onsportieve, vuile oorlog waarvan de inzet is de intimiteit en de nabijheid met haar kinderen kapot te maken. Je kunt zeggen: als je niet voor die wedstrijd kiest, speel ‘m dan niet. Maar als ze niet speelt, niet inzet op herstel van de ‘oude’ omgangsregeling, verliest ze wel degelijk iets heel essentieels en waardevols, terwijl ze reglementair niks verkeerd heeft gedaan om dat te verlies te ‘verdienen’. Je kan zeggen: als je schaakt, moet je niet piepen als de ander wint. Maar deze man schaakt niet. Hij speelt vals. Bij een schaakwedstrijd zou hij gediskwalificeerd worden en reglementair verliezen. En als hij dit wint, omdat hij bereid is zijn kinderen te beschadigen, wint hij buiten de regels. En inderdaad kan ze ex er niet van weerhouden vals te spelen, er een smerige strijd van te maken, dus ze zal zich ertoe moeten verhouden. En het zou kunnen dat het al met al, omwille van wat behouden kan blijven tussen moeder en kinderen, beter is om niet de scheidsrechter erbij te roepen maar voor een wapenstilstand te gaan waarbij je verliezen accepteert. Maar ik vind het gek om net te doen alsof dat all in the game is. Hoe sterk en wijs ze ook is, zij is en haar kinderen zijn wel degelijk slachtoffer van deze destructieve man.
Wow wat mooi beschreven, precies wat hier aan de hand is.
Wat super lief al jullie tips en berichtjes, heel fijn hier heb ik echt iets aan. Maandag tussen de middag en vanmiddag heb ik de jongens weer gezien. Het was heel fijn en gezellig. Ik merk dat ze mij en mijn familie steeds meer gaan missen. Dat is fijn en anderzijds ook verdrietig voor de jongens, onbegrijpelijk waar hij mee bezig is. Ik heb de tip gebruikt mbt weekendje weg en gezegd dat vriend niet mee kan, om te voorkomen dat ze zich 'gewonnen' voelen. Uiteindelijk blijf ik het abnormaal vinden dat ze nu wordt geleerd dat je mensen kunt elimineren als het je niet bevalt en dat ze zo'n machtpositie hebben. Uiteindelijk zijn ze de spiegel van wat vader vindt.
Tot op heden nog steeds geen data voor een gesprek hulpverlening doorgekregen, vader blijft maar rekken en rekken.
Advocaat gaat een brief richting vader opstellen met daarin de omgangsregeling en de kwestie mbt woning. Omgangsregeling wachten we mee tot gesprek hulpverlening aangezien de rechter dit ook gaat bepalen. In de brief wordt aangegeven dat hij twee weken de tijd heeft om actie te gaan ondernemen mbt woning, doet hij dit niet volgt een bodemprocedure. Uiteindelijk is er nooit een geschikte tijd voor om juridische stappen te ondernemen maar hier wil ik ook een statement mee maken. Hij denkt dat hij alles kan maken en altijd de touwtjes in handen kan hebben. Dat is nu klaar. Ik wil niet meer verantwoordelijk zijn voor zo iets belangrijks en nu al helemaal niet meer.
Als blijkt dat gesprek bij de hulpverlening niks oplevert dan start advocaat kort geding op en wil dan op termijn gaan voor verruimen omgangsregeling aangezien wat vader doet heel onveilig is en hij ze op gelijke hoogte zet, geen ouderrol oppakt en ze manipuleert.
Johannaatje schreef op 05-04-2023 om 19:39:
[..]
Precies dat alles wat ik doe of juist niet doe zal tegen mij worden gebruikt door hem en krijg ik via de jongens weer terug.
Reageer dan vriendelijk maar kort met; volgens mij hoor ik iemand anders dan mijn zoon.. en ik praat graag met mijn zoon. Volwassen praten met elkaar maar horen daar geen kinderen voor te gebruiken. En dan over naar de orde van de dag.
Ik denk dat het heel belangrijk is, Johannaatje, dat je je een helder beeld vormt van wat er aan de hand kan zijn want als je ‘naïef’ bent, trap je heel makkelijk in allerlei valkuilen die vader voor jou en je kinderen opzet. In een (Engelstalige) podcast over sektes was een aflevering over ouders die hun kinderen tegen de andere ouder opzetten. De professionals die daarin optreden, zijn genuanceerd en voorzichtig en niet opruiend of activistisch, wat ik belangrijk vind want wat heb je aan kort door de bocht oordelen en ‘je moet gewoon dit of dat’ of illusies dat het eigenlijk simpel is om te ontdekken of te bestrijden of om te zien wat er aan de hand is. Ik denk dat je er van alles in zult herkennen, veel dingen die jij hier hebt beschreven, komen in dat gesprek ook voorbij. Ik denk dat je er op zijn minst zelf helderder en sterker van kunt worden en langzamerhand meer vertrouwen kunt krijgen in je eigen beoordelingsvermogen door je hierover te informeren. Jij bent niet gek!
Mocht je geïnteresseerd zijn:
https://alittlebitculty.com/episode/parent-traps-diane-dierks-dr-rick-voyles-on-co-parenting-dilemmas. Ook op allerlei andere platforms te beluisteren, bijvoorbeeld Spotify.
Ik ben verder benieuwd hoe het met je gaat en hoop dat de moedige stappen die je nu zet, jou en je kinderen helpen om de verstrengeling te ontwarren en stap voor stap weer een ontspannener relatie met je kinderen te krijgen. 
Omnik schreef op 07-04-2023 om 12:28:
Ik denk dat het heel belangrijk is, Johannaatje, dat je je een helder beeld vormt van wat er aan de hand kan zijn want als je ‘naïef’ bent, trap je heel makkelijk in allerlei valkuilen die vader voor jou en je kinderen opzet. In een (Engelstalige) podcast over sektes was een aflevering over ouders die hun kinderen tegen de andere ouder opzetten. De professionals die daarin optreden, zijn genuanceerd en voorzichtig en niet opruiend of activistisch, wat ik belangrijk vind want wat heb je aan kort door de bocht oordelen en ‘je moet gewoon dit of dat’ of illusies dat het eigenlijk simpel is om te ontdekken of te bestrijden of om te zien wat er aan de hand is. Ik denk dat je er van alles in zult herkennen, veel dingen die jij hier hebt beschreven, komen in dat gesprek ook voorbij. Ik denk dat je er op zijn minst zelf helderder en sterker van kunt worden en langzamerhand meer vertrouwen kunt krijgen in je eigen beoordelingsvermogen door je hierover te informeren. Jij bent niet gek!
Mocht je geïnteresseerd zijn:
https://alittlebitculty.com/episode/parent-traps-diane-dierks-dr-rick-voyles-on-co-parenting-dilemmas. Ook op allerlei andere platforms te beluisteren, bijvoorbeeld Spotify.
Ik ben verder benieuwd hoe het met je gaat en hoop dat de moedige stappen die je nu zet, jou en je kinderen helpen om de verstrengeling te ontwarren en stap voor stap weer een ontspannener relatie met je kinderen te krijgen.
Super bedankt, heel herkenbaar. Sorry voor de late reactie weer een hoop gebeurd. Woensdag zouden we het gesprek hebben met de hulpverlening, een dag van te voren hoorden we dat het niet doorging omdat ex niet kon. Was echt over de zeik. Hij vertraagt alles al 13 weken. Het gesprek staat nu volgende week woendag gepland.
Gister is de brief van de advocaat naat ex gestuurd en gemaild. Hierin staat dat hij twee weken de tijd heeft om bewijs aan te leveren dat hij bezig is met de woning. Als hij dit niet doet dan volgen er jurisische stappen. ( bodemprocedure).
Verder staat er vermeldt dat hij mee moet werken met de hulpverlening en dat hij de plicht heeft om als ouder het contact te stimuleren en de jongens niet mag belasten met volwassenzaken, kwaadspreken over andere ouder. Gaat hij niet meewerken dan volgt er een kort geding.
Gister hoorde ik meteen van jongste zoon nadat ik hem uit school haalde, dat ik zou zeggen dat papa hun bij mij weg houdt en dat dat echt niet waar is. Hij gaat maar door...
Johannaatje schreef op 13-04-2023 om 18:24:
[..]
Gister is de brief van de advocaat naat ex gestuurd en gemaild. Hierin staat dat hij twee weken de tijd heeft om bewijs aan te leveren dat hij bezig is met de woning. Als hij dit niet doet dan volgen er jurisische stappen. ( bodemprocedure).Verder staat er vermeldt dat hij mee moet werken met de hulpverlening en dat hij de plicht heeft om als ouder het contact te stimuleren en de jongens niet mag belasten met volwassenzaken, kwaadspreken over andere ouder. Gaat hij niet meewerken dan volgt er een kort geding.
Gister hoorde ik meteen van jongste zoon nadat ik hem uit school haalde, dat ik zou zeggen dat papa hun bij mij weg houdt en dat dat echt niet waar is. Hij gaat maar door...
ik had hier al eerder over geschreven maar dan verlies ik mijn tekst, als ik ga zoeken.
Veel kinderen maar ook veel volwassenen hebben de neiging om bij onenigheid diegene te geloven die hen het nieuws als eerst brengt. De eerste schetst het plaatje en kleurt gelijk in.
Ik wil niet zeggen dat jij het ze als eerst moet brengen maar jij weet (wist) dat die brief eraan kwam, had een klein gesprekje gehad met je kinderen dat je naar ze geluisterd hebt, je hebt ze gehoord, je bent bezig dingen te veranderen en dat houdt dat jij in gesprek wilt, via de advocaten, met hun vader want de gemaakte afspraken (ik zou niet in detail treden) moeten nagekomen worden. Zeg ze ook dat je vindt dat dit tussen volwassenen is en niet tussen kinderen en volwassenen. Er zijn twee kanten aan elk verhaal, soms hoor je er eentje en dat betekent dat er dus ook een andere is. Jullie horen geen van de twee kanten horen en gebeurt dat toch, is dat niet ok en niet zoals het hoort want dat betekent dat je iemand met andere ogen gaat zien maar dat klopt niet altijd..
Dàn bereid je je kinderen voor zonder ze te belasten en bewapen je ze enigszins tegen de teksten van je ex. Zonder dat je details vertelt, zullen ze iets herkennen en meteen denken, ohja mamma had het hier over.
De situatie vraagt erom dat je er handigheid in krijgt want achteraf repareren lukt vaak niet. Dat is namelijk de schade. Je zult steeds naar voren gaan werken om schade te beperken.
Philou schreef op 13-04-2023 om 20:41:
[..]
ik had hier al eerder over geschreven maar dan verlies ik mijn tekst, als ik ga zoeken.
Veel kinderen maar ook veel volwassenen hebben de neiging om bij onenigheid diegene te geloven die hen het nieuws als eerst brengt. De eerste schetst het plaatje en kleurt gelijk in.
Ik wil niet zeggen dat jij het ze als eerst moet brengen maar jij weet (wist) dat die brief eraan kwam, had een klein gesprekje gehad met je kinderen dat je naar ze geluisterd hebt, je hebt ze gehoord, je bent bezig dingen te veranderen en dat houdt dat jij in gesprek wilt, via de advocaten, met hun vader want de gemaakte afspraken (ik zou niet in detail treden) moeten nagekomen worden. Zeg ze ook dat je vindt dat dit tussen volwassenen is en niet tussen kinderen en volwassenen. Er zijn twee kanten aan elk verhaal, soms hoor je er eentje en dat betekent dat er dus ook een andere is. Jullie horen geen van de twee kanten horen en gebeurt dat toch, is dat niet ok en niet zoals het hoort want dat betekent dat je iemand met andere ogen gaat zien maar dat klopt niet altijd..
Dàn bereid je je kinderen voor zonder ze te belasten en bewapen je ze enigszins tegen de teksten van je ex. Zonder dat je details vertelt, zullen ze iets herkennen en meteen denken, ohja mamma had het hier over.
De situatie vraagt erom dat je er handigheid in krijgt want achteraf repareren lukt vaak niet. Dat is namelijk de schade. Je zult steeds naar voren gaan werken om schade te beperken.
Dat is een hele goede maar ook een lastige mbt praktische kant van het verhaal. Vandaag kwam de brief binnen en ik zie de jongens maandag tussen de middag ( ik hoop eerder zondag) pas weer en wilde het ook niet gister al vertellen want dan zou hij het van de jongens horen en dat is dus precies wat hij ook altijd doet. Wel een hele goede tip mbt hoe vertellen aan de jongens. Ga ik zeker iets aan hebben.
Mbt gesprek woensdag vraag ik me ook af wat ik daarover kan zeggen tegen de jongens.
Johannaatje schreef op 13-04-2023 om 23:23:
[..]
Dat is een hele goede maar ook een lastige mbt praktische kant van het verhaal. Vandaag kwam de brief binnen en ik zie de jongens maandag tussen de middag ( ik hoop eerder zondag) pas weer en wilde het ook niet gister al vertellen want dan zou hij het van de jongens horen en dat is dus precies wat hij ook altijd doet. Wel een hele goede tip mbt hoe vertellen aan de jongens. Ga ik zeker iets aan hebben.
Dat is inderdaad lastig. Het enige waarvan je wel de timing kan meebepalen is de brief. In zo’n geval kan je in overleg met jouw advocaat de brief er uit laten gaan zodra je het gesprek hebt gehad met je kinderen. Gebeurt het vaak dat je pas op het laatste moment ondanks de afspraak toch geen kinderen over de vloer hebt? Anders kan je een beetje voorsorteren in de zin dat je jouw advocaat alvast inseint als je die middag beiden bij jou hebt. In de zin dan duurt het niet nog een dag tussen aankomstbrief en het verhaal aan vader.
Johannaatje schreef op 13-04-2023 om 23:23:
[..]
Mbt gesprek woensdag vraag ik me ook af wat ik daarover kan zeggen tegen de jongens.
Je kan zeggen dat hun vader en jij een gesprek gaan hebben en dat vader definitief zijn verhaal niet met de jongens hoeft te delen. Dat hoort ook niet want het is iets tussen volwassenen. Jij als volwassen vrouw zou dat ook niet willen als kind van jouw ouders om er tussen in gezet te worden. Je zou zomaar het idee kunnen krijgen dat je moet kiezen en kinderen horen niet te moeten kiezen van wie ze mogen houden of wie ze moeten geloven. Kinderen mogen van beiden houden en dat is goed voor kinderen.
Als de kinderen wel vaker plots de input van hun vader beginnen te spuien, hoef je alleen maar af te wachten. Gebruik het als een heel liefdevol mantra: iets tussen volwassenen, niet voor kinderen, het hoort niet, het is niet goed voor kinderen want die moeten gewoon kind zijn. Je hebt het niet over details, je zegt niets over de vader behalve dat de manier hoe hij het aanpakt, jij niet handig en verstandig vindt. Dat je verdrietig bent hoe het gaat maar dat bespreek jij met hun vader. Daar hoeven zij zich geen zorgen over te maken.
En als er toch woede of verdriet icm teksten van hun vader langskomen, erken je hun gevoel (ik zie dat je boos bent en ik zie ook verdriet, wat vervelend voor jou en dat is nu precies waarom volwassenen er over moeten praten en de kinderen niet). Vertel je kinderen dat ze moeten weten dat je van ze houdt en dat ze heel belangrijk voor jou zijn.
Beste Johanna
Wat een rotsituatie waar je nu nog in blijft hangen
Goed dat je nu die woning gaat regelen. Ik begrijp je wel hierin maar gezien het frauduleus gedrag? Belasting en slecht met betalen ( waar je ook niet meer tegen kon) is dit natuurlijk al veel te lang dat hij de kans heeft ook hierbij weer al het slechte van jou als moeder te gaan benoemen. En gewoon misbruik van je goede vertrouwen heeft gemaaktvdat hij er nu nog op jouw naam erbij woont.
Los van dat herken ik wat passief of mijdend wordt genoemd. Ben door schade en schande zo ook directer geworden.
Het is misselijk je voor te stellen wat zo n vader dan voor ogen heeft door op deze manier er een spelletje van te maken. Het is echt schadelijk hoe de kinderen zo wordt voorgedaan dat je bij problemen zo handelt. De kinderen zo lekker worden gemaakt, is vader niet gewoon dikke schulden aan het maken met al die uitjes? Hoe is het mogelijk denk ik bij al die pagina s hiervoor.
Ze mogen ook wel korte metten maken met dat uitstellen van dit gesprek bij de hulpverlening. En dat weghouden van school ongeoorloofd… hoe is het mogelijk.
Vind het juist nog aardig kordaat hoe je je houdt.
mijn oudste is nu 14 en ik loop ook tegen allerlei onverantwoordelijkheden aan, maarja het is maar een weekend in de twee weken. Inmiddels met deze leeftijd zie ik dat ze zelf toch conclusies gaan trekken over bepaalde gedragingen. Als ook slecht praten over de andere ouder. Nu is de hoofdverblijfplaats ook hier. Dus ik kan het verder niet vergelijken. Maar wel hoe kansloos het is om zo te praten om de ander schade te willen aandoen. Het zou mooi zijn als de kinderen, zoals de jongste duidelijk aangeeft dat hij eigenlijk bang is zijn ware gevoelens te mogen uiten tegen vader, dat bloot komt te liggen. Bij mijn jongste was dat ook ook moeilijk, vooral tijdens een ots. Ook andere vader met nog schadelijker gedrag. Maar juist met die jongere leeftijd en ook al geven ze wel aan waar het aan schort, de hulpverlening zit op omgang met beide. Nou daarin sta je sterk kan ik je verzekeren. Vader probeert het echt via de kinderen uit te spelen.
En goed dat je de relatie en vriend niet stopt. Vader zal weer iets anders gaan zoeken, als ik zo mag raden. Soms wil iemand de macht over je blijven uitspelen. En geloof me, via kinderen kan dit en gaat dit maar door als je maar zwak en toegeeflijk blijft. Ik zeg niet dat je dat bent maar zoals met dat huis, had allang gemoeten. Dit met en via de kinderen is een vuil stinkend proces.
Ik hoop op doorpakken met dat gesprek en moge er gauw iets gezonds uitkomen.
UPDATE:
Bedankt voor jullie reacties. Er is een hoop gebeurd. Gesprek jeugdconsulent CJG was twee weken geleden. Liep niet zo best, en jeugdconsulent wilde de casus naar VT doorsturen. Halverwege het gesprek verliep het iets beter en hebben we afspraken kunnen maken. Mijn zus en zijn moeder waren hier ook bij aanwezig. De volgende afspraken zijn gemaakt:
Ik maak een veiligheidsplan op met daarin opbouw tijdschema aanwezigheid vriend zodat ze hier weer aan kunnen wennen. Dit plan moet door alle partijen worden goedgekeurd.
Dit plan moet door iedereen positief worden ondersteund en gepresenteerd aan de kinderen in het bijzijn van het netwerk en mijn vriend.
Er wordt hulpverlening/systeemtherapie ingezet aangezien de communicatie niet te best is.
Er wordt een app groep aangemaakt en daar wordt alles omtrent de kinderen in gecommuniceerd. Moeder en zus zitten ook in deze groep.
Er wordt met vriend gesproken en gekeken wat hierin verder nodig is.
Er komt per direct een week-op-week-af regeling die ingaat na de presentatie.
Zoooo blij en opgelucht na afloop dat een kort geding ons bespaart is gebleven, dit van te voren met advocaat besproken en zij heeft een brief naar ex gestuurd mbt omgangsregeling en woning. Plan gemaakt en is door alle partijen goedgekeurd. Vriend de eerste dagen hier alleen eten, nog niet slapen. Afgelopen weekend ben ik alleen met de jongens een weekendje weg geweest. ( stond al gepland). Dit was super en nu zijn ze er een week en hebben ze vandaag vriend weer voor het eerst thuis gezien met eten. Dit ging goed. Vrijdag gaan ze weer naar hun vader voor een week. Communicatie via app gaat prima, hij reageert nu meteen en komt zijn afspraken na. Blij ook dat we hulp gaan krijgen. Hulp is er ook voor de jongens zodat ze gecoacht worden en hun verhaal bij een objectieve neutrale partij kwijt kunnen.
Helaas is mijn vriend heel kwaad en vindt het allemaal onzin en vindt dat hij als dader wordt weggezet. De jeugdconsulent begrijpt dit maar zegt dat dit nodig is voor het gevoel van de jongens. Dat begrijp ik. Vriend wilde eerst niet weggaan. Ik heb gezegd dat ik 14 weken de jongens amper niet heb gezien en dat ik hem begrijp maar dat ik nu zo dankbaar ben dat de jongens er weer zijn, het is tenslotte maar voor een paar dagen. Vriend deed lief tegen de jongens, de jongens waren ook op hun gemak en zijn opgelucht dat de eerste ontmoeting weer is geweest. Vriend is zojuist weer weggegaan volgens plan maar blijft kwaad op mij. Ik zou naar de pijpen dansen van ex, hem zijn zin geven, meegaan in deze onzin etc. Onzin natuurlijk, ex zou zijn zin hebben gehad als vriend hier weg was. Ik heb gezegd dat ik dankbaar ben en dat het gewoon even zo moet en als hij niet meewerkt aan het plan, ik de jongens niet zie. Dit is zeker geen optie! We zijn nu zo dichtbij. Vriend zegt dat ik hem bedreig, omdat ik aangeef dat als hij dit niet even een paar dagen kan opbrengen, ik het dan niet meer weet hoe het verder moet tussen ons. Ook zou dan alles voor niks zijn geweest.
Bovenal ben ik heel erg dankbaar dat ik mijn lieve jongens weer bij me heb en ondanks dat ik ex echt heel gemeen en onredelijk vind, realiseer ik me wel dat ik nog jaren aan hem vastzit. Ik probeer er maar het beste van te maken en alles bij te houden waar ik tegen aan loop.
Wat een mooi nieuws! Fijn dat je jongens weer gewoon week op week af bij jou komen! Ik begrijp best dat je vriend moeite heeft met de positie waarin hij is gemanoeuvreerd maar ik ben het wel met jou eens dat het zo maar even moet. Het is niet omdat hij een dader is. Het is gewoon een truc om je ex de wind uit de zeilen te nemen. Wat jij ook zegt: het moet maar even zo. En verder een dikke middelvinger naar wat je ex allemaal over hem denkt. Jullie weten hoe dit echt in elkaar zit en je kinderen komen daar heus ook wel ooit een keer achter. Alleen je ex blijft slecht over hem denken maar who cares? Mijn ex vindt mij ook nog steeds een dader en een trut. Lig ik niet wakker van.
Omnik schreef op 03-05-2023 om 22:14:
Wat een mooi nieuws! Fijn dat je jongens weer gewoon week op week af bij jou komen! Ik begrijp best dat je vriend moeite heeft met de positie waarin hij is gemanoeuvreerd maar ik ben het wel met jou eens dat het zo maar even moet. Het is niet omdat hij een dader is. Het is gewoon een truc om je ex de wind uit de zeilen te nemen. Wat jij ook zegt: het moet maar even zo. En verder een dikke middelvinger naar wat je ex allemaal over hem denkt. Jullie weten hoe dit echt in elkaar zit en je kinderen komen daar heus ook wel ooit een keer achter. Alleen je ex blijft slecht over hem denken maar who cares? Mijn ex vindt mij ook nog steeds een dader en een trut. Lig ik niet wakker van.
Precies wat jij zegt.. idd en als vriend niet even een paar nachtjes weg ging kwamen de jongens niet terug dus dat was geen optie. Idd ex zal altijd bezig blijven en ik moet daar een modus in zien te vinden en ben blij dat we hulp krijgen..