Zorgen en verwarring bij opbouwen omgangsregeling
Hallo allemaal, ben op zoek naar tips, adviezen, zienswijzen, hoe om te gaan met de volgende situatie:
Mijn ex en ik hebben 2 zonen, beide in de basisschoolleeftijd. Oudste zoon is een zorgenkind, heeft meerdere diagnoses, waaronder autisme.
Ex en ik hebben na een problematische relatie ook een problematische relatiebreuk gehad. In verband met herkenning wil ik daar niet teveel op ingaan. Heel in het kort komt het erop neer dat ik jaren bang ben geweest voor hem en daar verkeerd mee om ben gegaan. Gedreig met moord en zelfmoord van zijn kant. Ik heb nergens aan de bel getrokken, vooral moeite gedaan hem niet boos te maken. Ondertussen wel eenzijdig ons co-ouderschap veranderd naar om de week een weekend bij hem, om zo mezelf voor te kunnen liegen dat de kinderen dan wel veilig zouden zijn. Uiteindelijk bleek dat ex een verslaving heeft, hij heeft zich daarvoor laten opnemen in een verslavingskliniek en is daar driekwart jaar gebleven. In die periode zijn de kinderen helemaal niet bij hem geweest.
Ik heb hulp ingeschakeld van een instantie om de omgangsregeling op een veilige manier op te bouwen nadat ex uit de kliniek kwam. Deze hulp loopt nog en lijkt goed te gaan. Ik zie dat het beter met hem gaat. De kinderen zien dat ook. Toch blijven er zorgen bij mij. Ik weet dat dat voor een deel bij mij ligt. Ik vind het moeilijk de controle los te laten. Om uit de beschermmodus te stappen. Aan de andere kant komen de kinderen soms nog steeds met verhalen thuis waar ik zo verdrietig van word. Opmerkingen die hij over mij maakt, over mijn moeder. Walgelijke opmerkingen over zoon waar hij dan bij zegt dat ze dat niet tegen mij mogen zeggen omdat papa en mama dan weer ruzie krijgen.
Ik weet gewoon niet meer hoe ik met alles om moet gaan. Van de buitenkant lijkt het allemaal beter te gaan. Maar er blijft een stemmetje in mijn achterhoofd zeuren dat dat maar schijn is. Dat mijn kinderen nog steeds beschadigd raken door hem. Ik weet niet meer wat mijn 'normale zorgen' zijn, mijn angst, mijn controledrang of mijn instinct. Soms denk ik dat ik moet gaan voor eenhoofdig gezag, soms denk ik dat ik me aanstel.
Ik heb geprobeerd het zo kort mogelijk te houden dus als er onduidelijkheden zijn hoor ik het wel.
Groet,
Ladders
De instantie
Vertrouw je de instantie die helpt bij het opbouwen wel?
Tsjor
Tsjor
Ja, die vertrouw ik, heb alleen soms zorgen dat zij niet het gehele plaatje overzien (ex kan erg overtuigend zijn en heel redelijk en respectvol overkomen).
Omgangsregeling
Wat is de bedoeling met die omgangsregeling? Een weekend per twee weken of meer? En waarom?
Anemone
Omgangsregeling is in principe zo goed als geregeld. Voor nu om de week in het weekend bij hem, en de vakanties 50/50, maar sowieso niet langer dan 7 dagen aaneengesloten bij hem. Vader wil in de toekomst dit uitbreiden met in ieder geval elke week 1 doordeweekse dag bij hem, maar dat gaat nu niet door praktische zaken. Ik heb aangegeven dat prima te vinden.
Ik wil heel graag dat de kinderen en hij een goede band hebben. Maar ik krijg het idee dat zodra ze langer dan een dag of 4 bij hem zijn, het misgaat. Ex gaat daar voor een goed deel in mee, vandaar de afspraak maximaal 7 dagen.
Hmm
Een goede band tussen vader en kinderen is ook belangrijk, maar daarvoor hoeven ze niet perse heel veel samen te zijn. Ik zou met zo’n voorgeschiedenis ook heel terughoudend zijn. En het opstoken van de kinderen tegen de moeder helpt daar niet bij.