Brandwond
Begin van de avond heeft dochter een ongelukje gehad. Dochter liep tegen de salontafel aan waardoor er een mok hete thee omviel over haar onderbeen. Ze loopt thuis het liefst in haar onderbroek of korte pyjamabroek rond dus het kwam direct op de huid. Uiteraard direct onder de douche gekoeld, maar er zijn toch blaren ontstaan die open gingen. Direct de HAP gebeld en daar hebben ze de wond verzorgd met brandwondenzalf (flammazine), vette gazen en verband. Morgen moeten we terug om te kijken hoe het er mee staat en de wond opnieuw te verzorgen.
Heeft iemand dit ook ooit meegemaakt? Hoe lang duurde het genezen van de wond? Heeft je kind of jezelf er veel last/pijn van gehad?
Het gillen van mijn dochter ging me echt door merg en been en ook tijdens het verzorgen van de wond heeft ze pijn gehad. Ze is zelf behoorlijk geschrokken en boos dat ze volgende week (hoogstwaarschijnlijk) niet kan afzwemmen voor haar A-diploma. Ik vind het zo ontzettend sneu voor haar.
Ik zou al die vragen morgen stellen, niet hier. Zij zien de wond, wij niet.
Nou, het grote risico van brandwonden is infectie. (Daar weet ik alles van
Ik heb zelf een brandwond gehad aan onderbeen en ik kreeg dit echt heel lastig verzorgd. Wat ik ook deed, het verband kwam er al heel snel af met bewegen.
Tegenwoordig heb je prachtige grote goede plakkers, dat scheelt, die waren er toen niet.
In ieder geval, super hygiënisch verzorgen en echt zorgen dat het goed verpakt blijft. Het infecteert snel en dan ben je echt een hele poos verder.
(hoewel het helemaal prima is gekomen met mijn been)
Dus vooral ook: goede instructie aan je kind, wat te doen als iets losraakt (kan ze jou bellen?) etc.
och jee, het zit haar niet mee. Ik heb geen brandwondenadvies, maar veel sterkte!
Hier ook ooit een brandwond gehad. Moest dagelijks of om de dag door de huisarts worden vervangen. Heeft wel een aantal weken geduurd voordat het dicht was.
De nacht was vrij onrustig. Dochter werd op een gegeven moment compleet overstuur wakker en heeft de rest van de nacht bij ons in bed gelegen. Ze zoekt heel erg onze nabijheid op en is erg knuffelig. Dat is haar manier van geborgenheid opzoeken en doet ze meestal als het niet helemaal lekker gaat. Ze krijgt pijnstillers elke zoveel uur maar helemaal weg is de pijn nog niet.
Infecties willen we graag voorkomen. De wond is gelukkig goed afgedekt, ook aan de randen en het verband zit vrij stevig vast. We zullen hier zeker op letten, ook als we de wond zelf moeten gaan verzorgen.
Op dit moment is dochter naar een kinderfeestje van een vriendinnetje. Ze gaan naar de bios dus dat kan op zich prima en ze wilde zelf echt heel graag gaan. Als het niet gaat dan kunnen de ouders ons bellen en dan komen we haar halen. Dat geldt ook op school volgende week. Als het niet gaat of het verband gaat los, dan kunnen ze mij gewoon bellen.
Hoe oud is ze eigenlijk en wat zeiden ze bij de Hap?
Ze is 6,5. Bij de HAP verwachtten ze dat het uiteindelijk wel goed zou komen en zonder noemenswaardige littekens zou herstellen maar dat kon wel een aantal weken duren. De huid op het onderbeen is vrij dik en daardoor zou het herstel waarschijnlijk langer duren dan bij bijvoorbeeld een arm. Voordeel is wel dat het niet rond een gewricht zit (knie/enkel). Dat is qua bewegen handiger. Er komt dan geen spanning op de huid als het aan het genezen is.
Ze mag pas weer zwemmen als de wond helemaal dicht is. Ze is in principe klaar voor haar A-diploma, dus laten we hopen dat het eind januari wel gaat lukken en we niet in een lockdown belanden waarbij de zwembaden dicht moeten.
Benen niet naar beneden laten hangen zou mijn tip zijn. Ik heb ooit m'n voet 2e- en 3egraads verbrand en lopen deed echt zeer omdat het bloed daar dan heen stroomt. Dus lekker languit op de bank. Ging het goed bij de film?
Op het feestje en bij de film ging het heel goed. Dochter vond het leuk en heeft genoten. Daarna naar de HAP geweest voor wondverzorging en verbandwissel. Dat vond ze echt niet fijn en was erg pijnlijk. Ik had echt medelijden met haar en zou het graag van haar overnemen als dat kon. De rest van de avond was er eigenlijk weinig mee aan te vangen. Ze wilde niks, was erg boos, huilen en schreeuwen. We hebben een paar kussens onder haar been gelegd in bed. Het duurde vrij lang voordat ze sliep want ze was erg onrustig.
Ach, arm kind. Gelukkig heeft ze wel genoten op het feestje. De eerste paar dagen zijn echt het pijnlijkst (logisch). Fijn dat de hap de wondverzorging nog doet en ze goed in de gaten gehouden wordt. Sterkte
De eerste dagen wordt er nog met flammazine behandeld. Morgen nog naar de HAP en vanaf maandag bij de huisarts en dan kan het naar verwachting ook om de dag. We willen haar zoveel mogelijk alles laten doen wat er kan. Maar ze moet natuurlijk wel voorzichtig zijn met (buiten) spelen. Ze krijgt nu nog elke zoveel uur paracetamol om een spiegel te houden. Ik hoop wel dat de pijn snel afneemt. Ze klaagt er niet echt over, alleen de verbandwissel en wondverzorging was erg pijnlijk en daarna werd ze eigenlijk ook niet meer rustig totdat ze sliep. Ik hoop dat ze in ieder geval een goede nacht heeft met genoeg slaap. Dan kan ze overdag ook meer hebben.
uit link pag 7 van 27
https://www.rkzfolders.nl/wp-content/uploads/2021/07/Brandwondencentrum-algemene-informatie.pdf
Vervelend: opzwellen
Brandwonden kunnen (tijdelijk) op sommige plaatsen opzwellen. Om zwellingen te beperken, worden uw armen en benen hoog gelegd op kussens en wordt u halfzittend verpleegd. De zwellingen zijn vervelend, bijvoorbeeld als uw gelaat opgezet is en uw ogen daardoor dicht zitten. Maar weet dat de zwelling na de eerste dagen weer afneemt. De zwellingen ontstaan na een verbranding doordat de vochtbalans is verstoord. De huid is stuk en daarom verliest u vocht.
dus been op kussen!
Beterschap met je dochter
Vandaag was echt een klote dag. Dochter was alleen maar boos, wilde niks, niks was goed en tegelijkertijd was ze ook heel verdrietig dat ze zo naar tegen ons deed en ze dat eigenlijk niet wilde. Op de HAP was ze ook boos op de dokter bij de verbandwissel. Het deed pijn, het was stom, ze wilde niet, niemand luisterde ooit naar haar, ze moest altijd heel veel stomme dingen en het leven was niet eerlijk. Ik hoop dat alle boosheid en frustratie er nu zo'n beetje uit is.
We hebben haar op tijd naar bed gedaan. Ze was heel moe en er was echt niks mee aan te vangen. Het was alleen maar huilen en ze voelde zich heel schuldig omdat ze zo boos had gedaan tegen iedereen. Had echt met haar te doen, zo in de knoop met zichzelf en haar emoties. Ik hoop echt dat het morgen beter gaat. Ze mag naar school, maar alleen het gaat en ze zich normaal kan gedragen.
och jeetje, ik snap haar boosheid wel, ze heeft al best wat dingen met haar gebit meegemaakt. Ik heb ook het een en ander sinds ik jong ben en heb vroeger ook weleens dagen gehad dat ik alleen maar kon denken ‘waarom ik en waarom meer dingen’. En toen ik kleiner was en dat nog niet zo onder woorden kon brengen heb ik ook wel gehuild, maar mijn ouders konden natuurlijk niet meer zeggen dat het gewoon pech was.
hopelijk slaapt ze vannacht.
ik vind je laatste zin niet zo aardig. Je schrijft dat ze zich realiseert dat ze niet aardig was en dat ze dat eigenlijk wel wil zijn maar het gewoon even niet lukt. Dan vind ik ‘zich normaal gedragen’ een beetje hard.
