Ervaring baarmoederverwijdering?

Lieve mensen,
Gisteren weer een gesprek gehad met mijn Gynaecoloog, ik heb een Dermoidcyste van 7 cm groot, die moet worden verwijderd samen met de eierstok. Verder is er bij mij endometriose geconstateerd, andere eierstok zit ook een chocolade cyste en heb ik vlees boompjes en is het een en ander verkleefd. Tijdens de operatie, die binnenkort gaat plaats vinden halen ze dermoid er uit, wordt direct onderzocht, als ze daar iets in vinden dat niet pluis is dan gaat de hele buik leeg, eierstokken baarmoeder/hals, buikvlies en lymfeknopen in mijn buik er uit. Ik ben echt enorm geschrokken, ik kom direct in de overgang, ik heb al een verdikt hart en hoge bloeddruk (medicatie heb ik er niet voor vanwege erge allergie), dus kwa gezondheid ga ik er dan wel erg op achteruit. Zijn er vrouwen die ook alles hebben moeten laten verwijderen? Hoe hebben jullie dat ervaren? Wat zijn dingen waar je last van bent blijven houden?
Lieve groet, Floortje

Goedemorgen,

Vorig jaar zijn mijn baarmoeder en eileiders laparoscopisch verwijderd. Mijn baarmoeder zat vol met vleesbomen wat de nodige klachten en omgemakken gaf. De operatie ging voorspoedig en het herstel viel mij heel erg mee. Zo ver zo goed...
Helaas kreeg ik 8 weken na de ingreep hevige ( onhoudbare) buikpijn. In de eerste instantie dacht ik nog dat mijn darmen flink van slag waren. Maar toen de pijn/ weeën vergezeld werden door persdrang ( vergelijkbaar als die bij een bevalling) en ik vervolgens " weefsel" uitperste realiseerde ik mij dat er iets goed mis was. In paniek heb ik de boel " teruggestopt" maar was inmiddels door de pijn  niet meer aanspreekbaar. Gelukkig was mijn man thuis en heeft direct de huisartsenpost gebeld die vervolgens een ambulance stuurde. Op de één of andere manier zagen die ( verzuimde een inwendig onderzoek) niet direct de ernst van de situatie in. Vroegen aan mijn man of ik het ( weefsel) had bewaard! Vervolgens namen ze mij op basis van de pijnindicatie toch mee naar het ziekenhuis. Helaas lieten ze mij (in hoeverre ik dat nog kon) naar de ambulance strompelen. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen kreeg ik een inwendig onderzoek en schrokken ze zich rot! Het "weefsel" wat eerder naar buiten was gekomen bleken mijn darmen te zijn en zaten nog gedeeltijk in mijn vagina! Ik had dus gewoon mijn darmen er gedeeltrlijk uitgeperst!! Vandaar die heftige pijn  De wond van de vaginatop heeft niet goed kunnen helen omdat de hechtingen waarschijnlijk al in een vroegstadium waren losgeraakt. Daardoor is deze opengescheurd en vervolgens hadden mijn darmen vrij spel. Gelukkig hebben ze de boel weer netjes gefikst en mocht ik de volgende dag weer naar huis. Maar het ondenkbare gebeurde...
Een week of 9 later weer die heftige pijn! Gelukkig kwamen deze keer mijn darmen niet mijn lichaam uit maar waren wel weer zichtbaar in de vagina. Deze keer was de oorzaak een vochtpocket ( veroorzaakt door een ontsteking)  achter de wond waardoor deze wederom niet goed heeft kunnen helen. Pure pech dus! IHet vertrouwen in je lichaam is op zo'n moment even helemaal weg. En de angst op herhaling blijft na twee keer zo'n complicatie ronddwalen in je hoofd.
Helaas kamp ik nog steeds met wat blaasongemakken en mijn darmen zitten mij ook nog regelmatig dwars. Maar al met al ben ik toch heel blij dat mijn baarmoeder er uit is. Daarom wil ik benadrukken dat ik met mijn verhaal zeker niet vrouwen af wil raden/ schrikken om de operatie te laten uitvoeren. Mijn complicaties zijn uiterst zeldzaam. Zelf kon ik er niets over terugvinden op internet. Maar mocht het toch iemand overkomen dan weet je hoe of wat. De hersteloperatie waren een fluitje van eem cent. Maar uiteraard moet je er wel weer voor onder narcose. 

Eruit met die handel! klinkt hard, maar na mijn eigen ervaring met veel bloedverlies en alle ellende tijdens menstruaties heb ik alleen maar spijt dat ik zelfs niet eerder baarmoeder heb laten verwijderen

ja anders blijf ik bezig, krijg in september een belafspraak en of hij mij nog op de wachtlijst gaat zetten

Het is eindelijk zover, 19 oktober baarmoederverwijdering eileiders en baarmoedermond.
Na verschillende methodes, waaronder novasure nu toch maar de knoop doorgehakt, wachttijd was gelukkig maar kort.
Dus het zal mij benieuwen hoe het verloopt.
Vind het heel spannend.

Jootje69 schreef op 22-09-2022 om 22:11:

Het is eindelijk zover, 19 oktober baarmoederverwijdering eileiders en baarmoedermond.
Na verschillende methodes, waaronder novasure nu toch maar de knoop doorgehakt, wachttijd was gelukkig maar kort.
Dus het zal mij benieuwen hoe het verloopt.
Vind het heel spannend.

Snap ik dat je het heel spannend vindt. Zorg iig na de operatie dat je lange tijd niks meer tilt dan een pakje suiker. En écht, niet veel later denk je 'had ik 't maar eerder gedaan'

hey! Wat fijn om de meeste positieve ervaringen te lezen. Ik zie zelf onwijs op tegen de operatie,  maar na jaren extreem bloedverlies en een zeer snel groeiend myoom zal mijn baarmoeder er toch echt uit moeten. Zelfs door de pil heen constant bloedingen en van de pil zelf wordt ik ook geen leuker mens 😉. Ik ben 39 en hoop dat ik een beetje snel herstel en er gewoon normaal voor mijn kids kan zijn. De insteek is laparoscopisch, dit heeft zeker de voorkeur na mijn 3 eerdere keizersnedes en het daarbij behorende littekenweefsel. Hoe snel waren jullie weer op de been en aan het werk? Ben benieuwd hoe snel ik weer voor de klas kan.

Jenm, bij mij was ook het plan laparoscopisch na 3 keizersnedes, maar juist door de verklevingen van die keizersnedes ging het mis: grote bloeding waardoor ze toch mijn hele buik open moesten maken. Lange operatie, lang op de recovery en heel, heel lang herstel. 
En dan heb je dus de nadelen van laparoscopisch (pijn in schouders/nek/hoofd door ingeblazen gas) samen met de nadelen van buikoperatie (grote wond, bloedingen, pijn) samen en nul voordelen. 

Achteraf zegt ik: had maar een niet laparoscopische ingreep gedaan. 

Jee heftig wat ik lees Jippox. Ik heb 2x laparoscopische operaties gehad. Ivm kanker maar als ik dit zo lees, poeh. 
Al dat gas in je buik en die nadelen en niet mogen tillen 6 weken als alleenstaande moeder met kinderen van 2 en 6 dat kon geen eens. Daar had ik al moeite mee, dat je je heus aan adviezen wilt houden. Dat is gewoon niet mogelijk als je alleen bent.
Dat je zo heftige nadelen hebt kun je gewoon niet naar huis, mocht mijn baarmoeder ooit aan de beurt zijn dan weet ik het wel. Niet zo dus. 

hallo
hierbij een update van mijn laprascopische operatie van de baarmoeder,eileiders en baarmoedermond.
Vorige week woensdag om half 9 werd ik geopereerd en savonds om 20 uur was ik weer thuis.
Na de operatie ben ik de hele dag misselijke en duizelig geweest,katheter werd na een paar uurtjes verwijderd.
Geen bloeding of vloeien daarna.
Alleen na 5 dagen pas na poeders na de toilet kunnen gaan,dat was erger dan mijn  bevallingen! wat een hel!
Maar de operatie is goed gelukt,en kan na 3-4 weken weer met mijn parttime job terug beginnen.
enigste is nog wat last van onderbuik.

Fijn dat alles goed is gegaan verder. Zorg goed voor jezelf tijdens het herstellen! is zó belangrijk

hoi dames. ik wil graag mijn verhaal met jullie delen en kijken of het herkenbaar is. sinds 2019 loop ik te klooien met wel overgang/niet overgang. bij mij schommelt dat dus kennelijk. een jaar geleden was ik voor het laatst ongesteld. tot afgelopen augustus het ineens weer opkwam. sindsdien bloed ik heel hevig. het was voor 2.5 week gestopt en nu begint het weer. in de tussentijd heb ik bezoekjes gehad bij de huisarts. inwendige echos en uiteindelijk door veel gezeurd te hebben een doorverwijzing naar de gyn. ik begon mij met de dag slechter te voelen. super moe en kon bijna niks meer. daarvoor weer bij de huisarts geweest en naar huis gestuurd met je maakt je zorgen. 2.5 week later weer gebeld. de huisarts zei. wat wil je nu dat ik doe dan. ik mocht de volgende dag bloedprikken. en ja hoor ik had een hb van 4.5. kon direct de volgende dag terecht bij de gynacoloog. inwendig onderzocht. hapjes genomen. afspraak voor een ijzer infuus. dat is nu bijna 2 weken geleden. voel me nog slecht maar heeft tijd nodig. de hapjes die genomen waren zijn goed gelukkig. nu krijg ik nog een onderzoek met zon camera met een happertje eraan. er zit verdikt slijmvlies in de baarmoeder en dat hoort er niet. dus ik weet nog niet echt waar ik sta en of mijn klachten ophouden. herkent iemand mijn verhaal een beetje en denkt er ook aan om de baarmoeder te laten verwijderen om van dit gedoe af te zijn. ik wordt trouwens eind november 40. Alleenstaande moeder van 2 jongens van bijna 16 en 10. Heb wel een nieuwe relatie maar wonen nog niet officieel samen.

Beste lhsane/ lezers,
Voor een gedeelte herken ik jouw verhaal en wil ik ook graag mijn verhaal met jullie delen. 

Het vele bloedverlies is bij mij vooral erger geworden door een grote myoom, vleesboom. In het begin dacht ik, en de huisarts, dat het door de overgang kwam. Totdat ik een verwijzing kreeg naar de gynaecoloog.  Dit is al ruim 3 1/2 jaar geleden.  Toen bleek dat het om een vleesboom ging zo groot als een sinaasappel, werd mij geadviseerd om een spiraaltje te laten plaatsen.  Dit zou er voor moeten zorgen dat ik niet meer zou vloeien. Helaas  gebeurden het tegenovergestelde,  ik vloeide namelijk continue. Mijn conditie ging hard achteruit en mijn HB zakte naar 4,5. Ik werd na 2 maanden vloeien opgenomen in het ziekenhuis,  daar kreeg ik een ijzerinfuus. De volgende dag kreeg ik koorts en ik werd behoorlijk ziek. Ik moest toen een aantal dagen in het ziekenhuis blijven. Als een ijzerinfuus te koud en te snel in je lichaam komt, dan kun je daar heel ziek van worden. Dit is een tip voor mensen die dit misschien een keer nodig hebben. 
Vervolgens hebben ze mij gecurreteerd. Daarna kreeg ik hormoontabletten die de menstruatie onderdrukken. Ik vloeide gelukkig niet meer, maar ik kreeg wel iedere maand 3 dagen migraine.  Dat was nieuw voor mij. 
Na een jaar heb ik andere hormoontabletten gekregen, maar de migraine bleef. Op een gegeven moment was ik er klaar mee en wilde ik dat de vleesboom eruit gehaald zou worden. Dat zou niet eenvoudig zijn, omdat de vleesboom al best groot was. De gynaecoloog zou de vleesboom met 3 ingrepen, in delen, verwijderen. Ik was helemaal blij dat er nu echt iets aangedaan zou worden. Ik had steeds meer last gekregen.  Enorme druk op de blaas en organen en de migraine, toen ik stopte met de hormoon tabletten werd ik weer hevig ongesteld en wordt het lastig om nog dagelijks goed te kunnen functioneren.
Eenmaal op de operatiekamer,  volledig onder narcose, hebben ze uiteindelijk niets gedaan.  Toen ik wakker werd kreeg ik te horen,  dat de ingreep niet mogelijk was want de myoom zit in de baarmoederspierwand ipv van de holte. Ik was zeer teleurgesteld, vooral ook omdat ik al zolang bij de gynaecoloog kom. Ik heb een curettage en echo's gehad en dan toch is er niet gezien dat de myoom in de spierwand zit. Heel bijzonder! Dus weer terug bij af. Ik ben toen naar een andere gynaecoloog gegaan en daar werd mij een embolisatie aangeraden. Dit is een operatie waarbij ze bolletjes in de aders plaatsen die het bloed naar de myoom blokkeren. Dit wordt uitgevoerd door een radioloog.  Best spannend want je krijgt een ruggenprik en je kunt alles goed volgen.  De operatie viel mij mee, maar helaas bleek ik allergische te zijn voor morfine. Ik ben daar goed ziek van geweest. Ondanks mijn klachten, kwamen ze daar in het ziekenhuis best laat achter.  Uiteindelijk heeft 80 % baat bij deze ingreep. En slinkt de myoom , omdat het niet meer gevoed wordt door bloed.  Na 4 maanden zagen ze op de echo nog geen verschil, na een half jaar bleek dat de myoom was gegroeid. Het was nu zo groot als een kokosnoot. Ik zat dus bij de 20% waarbij het niet was gelukt. Ik had inmiddels zoveel klachten, dat ik mijn vertrouwen in het ziekenhuis en mijn eigen lichaam aan het verliezen was. Ik heb toen een second opinie genomen. Daar bleek de myoom vele malen groter te zijn, dan men dacht. Een myoom zo groot als een voetbal. Het verwijderen van alleen een myoom is dan niet meer mogelijk.  En ik ben ook niet in de overgang, ondanks ik nu 50 jaar ben. Ik kreeg het volgende advies:
een half jaar injecties met Lucrin. Hiermee word je hele hormoonhuishouding stil gelegd en kom je versneld in de overgang. De myoom moet dan krimpen en dat zou gunstig zijn voor het verwijderen van de vleesboom en de baarmoeder.  Dan ontstaat er meer ruimte in de buik om de operatie laparoscopisch te verwijderen met een robotarm. In het begin dacht ik dat de injecties meeviel, maar dat viel helaas toch tegen. Ik had opvliegers, nachtzweten, iedere week migraine, gewrichtspijn en heel veel haarverlies tot kaalheid toe. Na 4 injecties, 4 maanden, ben ik gestopt. De myoom was nauwelijks kleiner geworden. En ik werd op de lijst gezet voor een operatie.  De wachtttijd was 4 weken, maar is nu 2 maanden geworden.  Mijn menstruatie is weer volledig in alle hevigheid teruggekomen.  Dus zakt mijn HB weer naar beneden. Volgende week word ik eindelijk geopereerd.  Pas op de operatietafel kunnen ze zien of de ingreep nog laparoscopisch kan worden uitgevoerd.  Anders komt er een grote snee in de buik.
Ik hoop dat het nu eindelijk een keer mee zit en dat ik straks weer de oude word. De oude.... meer dan 3,5 jaar sowieso. 

Zdemi schreef op 14-12-2022 om 23:31:

Beste lhsane/ lezers,
Voor een gedeelte herken ik jouw verhaal en wil ik ook graag mijn verhaal met jullie delen.

Het vele bloedverlies is bij mij vooral erger geworden door een grote myoom, vleesboom. In het begin dacht ik, en de huisarts, dat het door de overgang kwam. Totdat ik een verwijzing kreeg naar de gynaecoloog. Dit is al ruim 3 1/2 jaar geleden. Toen bleek dat het om een vleesboom ging zo groot als een sinaasappel, werd mij geadviseerd om een spiraaltje te laten plaatsen. Dit zou er voor moeten zorgen dat ik niet meer zou vloeien. Helaas gebeurden het tegenovergestelde, ik vloeide namelijk continue. Mijn conditie ging hard achteruit en mijn HB zakte naar 4,5. Ik werd na 2 maanden vloeien opgenomen in het ziekenhuis, daar kreeg ik een ijzerinfuus. De volgende dag kreeg ik koorts en ik werd behoorlijk ziek. Ik moest toen een aantal dagen in het ziekenhuis blijven. Als een ijzerinfuus te koud en te snel in je lichaam komt, dan kun je daar heel ziek van worden. Dit is een tip voor mensen die dit misschien een keer nodig hebben.
Vervolgens hebben ze mij gecurreteerd. Daarna kreeg ik hormoontabletten die de menstruatie onderdrukken. Ik vloeide gelukkig niet meer, maar ik kreeg wel iedere maand 3 dagen migraine. Dat was nieuw voor mij.
Na een jaar heb ik andere hormoontabletten gekregen, maar de migraine bleef. Op een gegeven moment was ik er klaar mee en wilde ik dat de vleesboom eruit gehaald zou worden. Dat zou niet eenvoudig zijn, omdat de vleesboom al best groot was. De gynaecoloog zou de vleesboom met 3 ingrepen, in delen, verwijderen. Ik was helemaal blij dat er nu echt iets aangedaan zou worden. Ik had steeds meer last gekregen. Enorme druk op de blaas en organen en de migraine, toen ik stopte met de hormoon tabletten werd ik weer hevig ongesteld en wordt het lastig om nog dagelijks goed te kunnen functioneren.
Eenmaal op de operatiekamer, volledig onder narcose, hebben ze uiteindelijk niets gedaan. Toen ik wakker werd kreeg ik te horen, dat de ingreep niet mogelijk was want de myoom zit in de baarmoederspierwand ipv van de holte. Ik was zeer teleurgesteld, vooral ook omdat ik al zolang bij de gynaecoloog kom. Ik heb een curettage en echo's gehad en dan toch is er niet gezien dat de myoom in de spierwand zit. Heel bijzonder! Dus weer terug bij af. Ik ben toen naar een andere gynaecoloog gegaan en daar werd mij een embolisatie aangeraden. Dit is een operatie waarbij ze bolletjes in de aders plaatsen die het bloed naar de myoom blokkeren. Dit wordt uitgevoerd door een radioloog. Best spannend want je krijgt een ruggenprik en je kunt alles goed volgen. De operatie viel mij mee, maar helaas bleek ik allergische te zijn voor morfine. Ik ben daar goed ziek van geweest. Ondanks mijn klachten, kwamen ze daar in het ziekenhuis best laat achter. Uiteindelijk heeft 80 % baat bij deze ingreep. En slinkt de myoom , omdat het niet meer gevoed wordt door bloed. Na 4 maanden zagen ze op de echo nog geen verschil, na een half jaar bleek dat de myoom was gegroeid. Het was nu zo groot als een kokosnoot. Ik zat dus bij de 20% waarbij het niet was gelukt. Ik had inmiddels zoveel klachten, dat ik mijn vertrouwen in het ziekenhuis en mijn eigen lichaam aan het verliezen was. Ik heb toen een second opinie genomen. Daar bleek de myoom vele malen groter te zijn, dan men dacht. Een myoom zo groot als een voetbal. Het verwijderen van alleen een myoom is dan niet meer mogelijk. En ik ben ook niet in de overgang, ondanks ik nu 50 jaar ben. Ik kreeg het volgende advies:
een half jaar injecties met Lucrin. Hiermee word je hele hormoonhuishouding stil gelegd en kom je versneld in de overgang. De myoom moet dan krimpen en dat zou gunstig zijn voor het verwijderen van de vleesboom en de baarmoeder. Dan ontstaat er meer ruimte in de buik om de operatie laparoscopisch te verwijderen met een robotarm. In het begin dacht ik dat de injecties meeviel, maar dat viel helaas toch tegen. Ik had opvliegers, nachtzweten, iedere week migraine, gewrichtspijn en heel veel haarverlies tot kaalheid toe. Na 4 injecties, 4 maanden, ben ik gestopt. De myoom was nauwelijks kleiner geworden. En ik werd op de lijst gezet voor een operatie. De wachtttijd was 4 weken, maar is nu 2 maanden geworden. Mijn menstruatie is weer volledig in alle hevigheid teruggekomen. Dus zakt mijn HB weer naar beneden. Volgende week word ik eindelijk geopereerd. Pas op de operatietafel kunnen ze zien of de ingreep nog laparoscopisch kan worden uitgevoerd. Anders komt er een grote snee in de buik.
Ik hoop dat het nu eindelijk een keer mee zit en dat ik straks weer de oude word. De oude.... meer dan 3,5 jaar sowieso.

Wat heftig! Hoe hou je dit vol al die tijd? Hoop van harte met je mee dat je nu van de grootste problemen verlost gaat worden! 

Hallo
Ik krijg binnenkort een laproscopische baarmoederverwijdering.
Heb al wel 2 keizersnedes en een buikoperatie gehad ivm vleesboom.
Dus de kans is er dat ze tijdens de operatie alsnog van lsproscopisch naar buikoperatie over moeten gaan.
Omdat ik al lange tijd langdurig bloedverlies heb.
Ondanks novasure en implanon.
Ik ben reuma patiënt en ben lichamelijk niet heel fit.
Het herstel zal daardoor ook wel langer duren
Dat vind ik wel heel spannend allemaal.
Maar goed het moet gebeuren 
Zal blij zijn als het voorbij is.

Hallo,
Heeft iemand van jullie last van pijnlijke borsten gehad na de operatie?
Mijn baarmoeder, eierleiders en baarmoedermond zijn begin december 2022 verwijderd. Alles ging goed en mijn herstel in de eerste twee weken liep heel snel. Wel heb ik pijnlijke borsten gekregen en nu, precies twee manden na de operatie, heb ik daar nog steeds last van. De gynaecoloog zei tegen mij dat dit normaal was omdat mijn eierstokken nog moesten wennen aan de nieuwe situatie en mijn hormonenspiegel zou kunnen onstabiel zijn in de eerste maanden. Toch vind ik het heel raar dat ineens mijn borsten groter zijn en ook zo pijnlijk. 

Ik lees het graag mocht iemand vergelijkbare ervaring gehad hebben. Ik begin mij zorgen over te maken want in de afgelopen paar weken ik heb ook buikkrampen bijna non-stop.

Hoe gaat het nu met je?