Gestopt met roken en nu?

Tips

Hartstikke goed van je, Tante Til! Ik ben al jaaaaaren gestopt met roken, hier volgen mijn tips.
1. beschouw jezelf niet als ex-roker, "net gestopt" of wat dan ook. Je bent een niet-roker. Het is een nuanceverschil, maar kan wat uitmaken op momenten van craving. Je bent geen slachtoffer dat met iets fijns gestopt is en nu wel weer eens een beloning (lees: shaggie/sigaretje) mag, nee: je rookt niet. Punt. Daar is geen enkele discussie over mogelijk.
2. accepteer de momenten dat je het moeilijk hebt, en vecht er niet tegen. je zult nog wel even wat lastige momentjes hebben. Probeer dat niet weg te nemen in de zin van alternatieven zoeken. Dat bevestigt alleen maar dat je iets erg nodig hebt, dat niet meer mag en dat dat nu vervangen moet worden. Onzin. Als je last hebt van craving, erken je dat: "ik voel me ff rot, getver wat een vervelend gevoel". En je gaat over tot de orde van de dag. Tien tegen één dat je een kwartier later verbaasd opmerkt dat dat rare moment ook weer voorbij is.
3. mocht je in een zwak moment toch terugvallen en een sigaret opsteken: raak niet in paniek, begin vooral niet opnieuw met roken. Beschouw het als wat het is: een terugval, niet méér, en stop rustig verder.

Ik weet niet zo goed hoe lang het duurde voor ik het niet meer moeilijk vond. Wel nog dat het me achteraf meeviel (en ik rookte fors hoor). Het is een proces; de tussenpozen waarin je niet aan roken denkt, worden gewoon steeds langer. Mijn valkuil bij de eerste poging was dat ik na een halfjaar vond dat ik wel een beloning had verdiend. Ik mocht nu van mezelf roken op bijzondere momenten. Als je dan de wekelijkse teamvergadering óók heel bijzonder gaat vinden weet je dat je flink gefaald hebt Mijn tweede stoppoging slaagde, ik rook al > 15 jaar niet meer.
Succes!

Anneque

Dank je, wijze woorden, daar kan ik wat mee. Ik merk idd dat die moeilijke momenten wel overgaan.
Momenteel zijn het er iets te veel nog, stuk of 5 keer en heb ik het gevoel dat ik zit te wachten op het volgende moeilijke moment. Dat zal de tijd dan leren. Maar jouw tip is dus uitzitten en geen vervanging zoeken. Nu sta ik op en ga bv een klein huishoudelijk klusje doen. Even afleiding zoeken.
Het voelt als een opluchting en nooit eerder zolang zonder sigaret geweest.
Ik probeer mezelf voor te houden: je mag wel, maar je hoeft niet; het is jouw keuze en jij kiest ervoor om het niet te doen. Maar dat mantra moet nog even landen hoor
Tegelijk probeer ik op mijn lijn te letten. Afvallen staat nl ook al een poos op mijn planning en mijn grootste angst was dat ik ging aankomen bij het stoppen.
Wil geen snaaigedrag ontwikkelen dus heb niks in huis gehaald. Mijn probleem is ook niet aankomen door teveel eten maar door medicatie waar ik aan vast zit. Lastig.

oke, forumbeheer

Mocht iemand ook willen stoppen dan zal ik de naam neerzetten. Gezien de bijwerkingen is het zeker niet mijn bedoeling mensen dit zomaar te laten gaan gebruiken

Uitzitten

Nou ja, ik bedoelde er niet per se iets heel mindfuls mee hoor. Ik ging zelf niet zozeer het rotmoment heel bewust doorleven, erop mediteren of zo, maar ik ging ook niet opeens iets heel anders doen. Gewoon doorgaan met wat je aan het doen was, dat lijkt me nog het beste. Zo leer je _alle_ momenten van de dag (dus ook de lastige, na het eten, bij de koffie, whatever) zonder sigaret te doorstaan.
Verder zou ik geen letterlijke vervanging zoeken zoals zoethout of kauwgom. Dat legt er naar mijn smaak te veel de nadruk op dat je iets mist - en dan voel je je onbewust toch een beetje zielig. En zielig, dat ben je niet.
Verder gewoon doen wat werkt natuurlijk. De mantra "je mag wel, maar hoeft niet" had voor mij niet gewerkt, niet op de moeilijkste momenten. Dan had ik alleen het eerste deel gehoord Bij mij werkte: er is geen enkele discussie. De optie "zwichten" bestaat niet. Deal er maar mee.
En vijf momenten per dag? Dat overleef je wel, echt. Gewoon uitzitten. Doe desnoods of je griep hebt, je voelt je ff goed rot, is niet anders.
Als je bang bent dat je zwicht, kun je ook met jezelf afspreken dat je eerst hier moet posten Praten wij het uit je hoofd.

Hoe lang ben je nu een niet-roker?

vanavond

om 22.15 uur precies 48 uur. Om te gieren natuurlijk en het geeft wel aan hoe het nog in mijn systeem zit, maar het is voor mij heel wat.
Het gekke was dat ik op werk (in pauzes) nooit rookte, het ook niet gemist heb. Misschien omdat ik wist dat als ik thuis kwam dat ik dan als eerste zo'n sigaret ging pakken.

Ik kijk hier ook veel naar:
https://www.rokeninfo.nl/publiek/info-over-stoppen/effecten-gezondheid-stoppen-met-roken
Vanavond zou ik nicotinevrij moeten zijn. Hoesten doe ik niet.

Ervaring

"Zijn er ervaringsdeskundigen die mij kunnen vertellen hoe hun afkickproces is verlopen?"

Ik ben vorig jaar rond deze tijd gestopt met behulp van Zyban. Ging hartstikke goed. Geen last van bijwerkingen en een euforisch gevoel dat het zo fijn ging. Tot een maandje later, toen ik het medicijngebruik afbouwde en ik een vervelende en vermoeiende klus had. Even één sigaretje om me door een dood moment heen te helpen en het einde was weer zoek.

skik

Link

O, da's een goeie ja. Ik merkte inderdaad (was ik alweer vergeten) dat ik véél beter ging ruiken. Ik schaamde met terugwerkende kracht ook kapot voor alle stank en overlast die ik veroorzaakt had.
het is ook zo fijn dat je zelf niet meer stinkt Je haren blijven langer fris, etc etc.

en nu??

Mijn applaus!!! Je bent een kanjer.

Zelf ben ik niet-roker, dus ik heb geen tips over hoe je je voelt en wat je daarmee kunt.

Stop geld in een potje op elk moment waarop je géén pakje sigaretten koopt en ga daar volgend jaar iets bijzonders mee doen.

Kleine stapjes uitstel, naar grote stapjes uitstel

Wat mij enorm hielp was tegen mezelf zeggen: ja, je wilt graag een sigaret; als je over 15 minuten dit nog denkt dan mag het. En die 15 minuten die haal je wel, want dan ben je al wat anders aan het doen. En dan ben je trots op jezelf dat je het niet gedaan hebt (of het moment ging ongemerkt voorbij, nog fijner).

Dan maak je die tijdspanne wat groter: als ik vanavond na het eten nog zo'n zin heb dan mag het. En telkens als je het niet doet wordt je steeds trotser op jezelf en is het "verlies" steeds groter als je toch voor bijl zou gaan.

Dat vond ik ook een goed argument voor mezelf: je bent nu al zo lang gestopt, als je weer begint moet je die periode weer door.

En de constatering: ik ben een niet-roker, die is ook heel fijn om te herhalen.

Het duurde overigens wel tijden dat ik niet meer over een volle asbak op het aanrecht droomde . .. bizar hoe die nicotine zich probeert te manifesteren en verkopen aan je onderbewustzijn . .

gr Angela

Aan mij heb je niets.

Ben na 10 maanden niet gerookt te hebben weer aan de paf. Ik was gestopt, heel makkeljk, zonder hulpmiddelen, wel afkickverschijnselen.
Maar ik bleef het missen en was al 10 maanden hyper. Werd gek van mezelf, kon geen half uur op een stoel zitten.
Als ik weer stop moet ik misschien aan de Ritalin?

Ik vind het knap, hou vol, roken is slecht voor je gezondheid. Andere redenen speelden voor mij niet mee.

Allen Carr...

.....heb ik gedaan. Ik hou helemaal niet van dat geklets van "je bent wat je voelt" of "problemen zijn uitdagingen" maar dit keer heeft het mij erg geholpen. Puur op wilskracht stoppen lukte mijn niet. Ik rookte als een ketter, de hele dag door en elke sigaret vond ik heerlijk
Het eerste wat er gebeurde was dat ik weer hard kon lachen zonder in een hoestbui te eindigen. Het eten smaakte beter, ik kon gewoon doorslapen zonder de asbak naast mijn bed te moeten vullen, mijn huid werd frisser. Maar, en dat is het nieuwe: ik werd langzaamaan steeds blijer dat ik niet meer "hoefde" te roken. Zo kun je er ook tegenaan kijken namelijk.
Dat is nu 15 jaar geleden. Als er mnsen een rookpauze nemen steekt het nog wel eens, vooral na het eten met het laatste bodempje wijn erbij. Maar het helpt heel erg dat binnen roken tegenwoordig not done meer is.

inderdaad Emma

Die vrijheid, nooit meer die stress voor je je huis verlaat "heb ik mijn sigaretten bij me?" Nooit meer 's avonds laat op zoek moeten naar een plek die nog open is waar ze sigaretten verkopen omdat je vergeten bent je voorraad aan te vullen.

Ik sta nu in de pauze op mijn werk tussen de rokers en ik vind het helemaal geen probleem. Ik heb er geen last van dat ik in de rook sta, maar ik heb ook niet meer te behoefte om mee te doen.

72 uur

Ik begon steeds weer na 72 uur. Ik nam dan een sigaret en dan begon het afkicken opnieuw... Toen ik dat door had helemaal zonder hulpmiddelen gestopt. Ik heb na 10 jaar nog wel steeds af en toe zin in een sigaret. Maar ik begin er nooit meer aan. Ik vond na het eten het lastigst. Ik nam dan een stukje chocola in plaats van een sigaret.

Stickerkaart

Toen mijn man stopte met roken hebben de kinderen een groot vel gemaakt met vakjes. Elke dag als hij thuis kwam vroegen ze: heb je gerookt?
Als dat niet het geval was, mocht hij een sticker plakken in een vakje
Een volle kaart betekende een groot cadeau.
Mijn man vond dit een erg positieve stimulans. Niet die sticker natuurlijk maar wel de betrokkenheid van de kinderen. Hij rookt nu al 10 jaar niet meer.

dank jullie wel

voor alle verhalen, valkuilen, successen en terugval-ervaringen zover. Dat helpt. Ik weet het, ik ben er nog lang niet, maar de wil om door te zetten is er.

Tante til...

Het kan echt!

Ook hier al jaaaaren terug gestopt. Daarvoor ook altijd diezelfde valkuil...na een tijdje 'mocht' ik op een feestje wl weer eens een keertjecrokjen...en idd...vroeger of later weer terug bij af. Of er gebeurde iets pittige in mijn leven, en dat was dat de smoes om weer te beginnen.

Anyway,, eigenlijk weet ik niet waarom het op een gegeven moment wel gelukt is, maar ik was er gewoon helemaal klaar mee....dat gepaniek je sigaretten op waren, het ongezonde gevoel, het steeds meer 'outcast' worden omdat je nergens meer mocht roken. Ik had er geen zin meer in. En toen was t ook klaar. Fysiek ben je er echt snel genoeg van af...maar t is dat mentale stukje...

En echt, eerlijk....vroeger dacht ik dat niet roken een eeuwige struggle zou blijven. Maar dat is niet zo. Het kost echt, echt helemaal geen moeite om niet te roken. Het leven is echt niet leuker met sigaretten. Echt niet. Echt,echt, echt niet. Volgens mij helptvecht heel erg, als je dat kunt geloven!

Succes!!!!!

Ingrid

En, hoe gaat-ie?

Je hebt je 48 uur gehaald denk ik? En zelfs als je even gezwicht bent, ben je nu alweer een niet-roker hoop ik?

"Het leven is echt niet leuker met sigaretten." Dat is een hele goeie. Ik heb ook lang gedacht dat dat wel zo was. Dat het leven saaier was zonder roken, zijn glans zou verliezen (ja, verslaving is heel erg). Het is onzin! Het is echt onzin. Ik mis het niet, vrijwel nooit. Alleen als ik (hoogst zelden)een glas wijn meer op heb dan strikt noodzakelijk, schiet het nog wel eens door mijn hoofd. Meer ook niet hoor.

gestopt

Ik ben destijds als zeer stevige rookster gestopt met behulp van nicotinekauwgum. Omdat dat het verslavende element van nicotine niet wegneemt, heb ik die ook nog best lang gebruikt. Maar ik was al zeer tevreden dat ik in ieder geval niet meer rookte.
Wat mij erg heeft geholpen was het idee dat ik een aantal mensen die mij dierbaar waren (partner, ouders, beste vriendin) erg zou teleurstellen als ik weer zou beginnen. Zij maakten zich oprecht zorgen over mijn roken en waren ook echt blij dat ik gestopt was. Het leek me erg vervelend om hen te moeten vertellen dat ik weer zou zijn begonnen.
Inmiddels ben ik al ruim 21 jaar gestopt en heb bijna nooit meer de behoefte gehad een sigaret op te steken.

o ja en

Ik ben van nature nogal een hypochonder. Op een gegeven moment dacht ik bij ieder pijntje of hoestje dat ik de eerste kenmerken van longkanker had. Daar werd ik wel heel onrustig van. Ik weet dat ik eens bij de huisarts zat om te vragen of een slapende gevoel in mijn arm met roken te maken had. Ze zei: nee, maar ik zou liefst ja zeggen want dan zou je vast gelijk stoppen.
Toen ik gestopt was, verdwenen mijn zorgen ook gelijk.

Afbouwen en verder pure wilskracht

Ik heb tien jaar van mijn leven vol overgave stevig gerookt. En daar kijk ik niet met spijt op terug. Het was nog te betalen, heel mijn vriendenkring rookte destijds. Dus er was altijd wel een gezellig moment met de lekkerste sigaret die je kent. En een vuurtje vragen was ook de manier om subtiel te testen of een aantrekkelijke meneer in de kroeg jou ook toegenegen was.

Tegenwoordig kost een pakje sigaretten een klein kapitaal, is een vrolijke geen onruststoker maar een sociale paria en die aantrekkelijke meneer heb ik inmiddels allang binnen. Aangezien in OSM kringen roken uit de huiskamers verbannen is, vind ik het inmmeddels iets meelijwekkends hebben, en dan met namen rokende ouders: sta je daar in je uppie een verslaving uit te leven onder de afzuigkap, of erger, stiekem in de tuin te paffen . Mooi voorbeeld ben je dan.

Mijn eigen ouders, uit de tijd dat sigaretten nog op feestjes in glaasjes voor de gasten werd gezet, wilde ik ook niet navolgen. Mijn zusje zaten groen en geel achter in de auto in de zware van Nelle & Belinda Mentholdampen. Dat wilde ik pertinent voor mijn kinderen niet. Ondanks mijn innige verhouding met mijn slanke, witte metgezel was ik vastbesloten hem op te geven als ik een gezin zou stichten.

Dat heb ik ook gedaan. Wel ben ik destijds niet van het ene moment op het gestopt, maar heb het in twee weken afgebouwd. En heb bewust van elke sigaret genoten, in de wetenschap dit mijn laatste pakje ooit zou zijn. Dat zou ik iedereen aanraden. De lichamelijke afhankelijkeheid was in drie dagen over, daarna was ik nog een week of wat heel onrustig en daarna was dat ook klaar. Geen eens zo gek lang dus, maar wel heftig genoeg om zeker te weten dat ik niet de kans wilde lopen dit nog een keer te moeten doen.

Dat is inmiddels een kwart eeuw geleden. Maar toch droom ik nog zeker twee a drie keer per jaar dat ik ineens zo maar weer rook. Dan schrik ik wakker in de wetenschap dat een ex-roker nooit een niet roker wordt.

Ik sluit niet uit dat als het eind van mijn dagen in zicht is,ik me met een fles oude port, een homp blauwe kaas, een slof Camel filter op de bank nestel om alle ER afleveringen met George Clooney nog een keer te bekijken.

Oh, en over die pure wilskracht

Ik ben verder geen toonbeeld van vastberadenheid en doorzettingsvermogen. Als ik kan stoppen, kan iedereen het!! Dus jij ook. Succes.

leestip

Hoewel zelf een nooit-roker heb ik uit de bieb ooit eens het boek "Nederland stopt met roken" meegenomen. Lijkt me een aanrader. Geschreven door die twee Nederlandse longartsen die de strijd hebben aangebonden met het roken en de tabaksindustrie (zie ook hun site: http://www.nederlandstopt.nu/). Zo te lezen zijn alle valkuilen en gedachtenkronkels rond het roken en het stoppen in dat boek beschreven, en ook alle redenen waarom stoppen toch echt wel een heel goed plan is staan erin.
Kan je je makkelijk veroorloven van het geld dat je uitspaart met een paar dagen niet roken Nou ja, en anders moet je die site maar eens goed doorlezen, daar staat ook een hele hoop op.

O ja, aardig detail: in elk geval éen van die longartsen heeft zelf jarenlang stevig gerookt, dus ze weet waar ze het over heeft.

Groeten,

Temet

super

Heel fijn die verhalen. Instemmende knikjes bij lastige situaties, de adviezen en mantra's opgezogen enne... ik rook nog steeds niet.
Voor vandaag was ik "nerveus".
Ik had gewerkt en dan thuis ging de jas uit, als die de kapstok al haalde en dan stond ik al op balkon te roken.
Maar nu niet.
Ik kwam binnen en dacht: wat zou je missen als je nu niet zou roken?
Het was meer de gewoonte dan de sigaret.
Ergens heb ik roken nooit lekker gevonden, maar ik heb inmiddels gelezen hoe het werkt in mijn brein en alhoewel ik van de moeilijkste medicatie in een oogwenk afkom, is dit iets van jaren (van mijn 17e af regelmatig, met 19 echt gaan roken) en dat is niet zomaar weg.

Het leukste was toen ik eindelijk de moed had het aan de kinderen te vertellen. Zij hebben het leukst gereageerd. Blije gezichten, hoe trots ze waren, ik werd geknuffeld, echt leuk.

Ik rook dus nog niet Heb gisteren hardop alle momenten aangegeven dat ik normaal gesproken een sigaret zou nemen. Nu heb ik zin, nu heb ik trek, nu had ik er normaal eentje genomen.
En vandaag amper aan gedacht totdat ik naar huis ging.
Heb mijn gewoonte omgegooid en eerst de computer aangezet.
En zo leven we van moment naar moment en ben ik blij en ergens ook verbaasd.
Het middel, Champix, is een kuur van in principe 3 maanden. Net zo duur als roken dus dat kon er af
Mensen die gevoelig zijn voor depressies en angsten zou ik het niet adviseren, ik heb wel wat demoontjes te verslaan en dankzij dit middel wordt dat versterkt.
Maar het werkt wel, ik tril niet, ben niet onrustig, niet geagiteerd, ik zweet niet.
Het werkt als volgt. Nicotine hecht zich normaal gesproken aan receptoren. Daarbij komt dopamine vrij dat een bevredigend gevoel geeft.
Met dit middel hecht de nicotine (je rookt de eerste 1.5-2 weken door) niet aan de receptoren maar komt er wel dopamine vrij.
Ik moet dus uitkijken niet te snel te stoppen en de Champix ook weer rustig af te bouwen.
Ben benieuwd, zal zo nu en dan een update geven.
Bedankt voor al het bovenstaande in elk geval, elke bijdrage wordt erg gewaardeerd.

tante til

"Het leukste was toen ik eindelijk de moed had het aan de kinderen te vertellen. Zij hebben het leukst gereageerd. Blije gezichten, hoe trots ze waren, ik werd geknuffeld, echt leuk."

Je weet natuurlijk al wat ik ga zeggen. Zij zullen ook meest teleurgesteld zijn als je weer begint. Mij hielp die gedachte (ik had weliswaar nog geen kinderen maar wel andere mensen die zo blij waren dat ik was gestopt)
En eenmaal door de eerste weken, beter gezegd eerste gewoontes, dan heb je ergste gehad.

klopt

maar het zou stiekem kunnen, ze wonen op zichzelf
Nee ik doe het niet, niet om hen niet teleur te stellen al zou dat heel vervelend voelen, maar voor mijn eigen gezondheid (doe ik hen hopelijk ook een plezier mee) en omdat ik van dat geld lekker ga sparen en ik niet meer wil nadenken hoe, waar en wanneer ik weer kan roken.

Vandaag

6 dagen gestopt en vandaag een lastige dag. Veel: ik ga NU roken-momenten, waar ik overigens niet aan heb toegegeven.
Ik had wel verwacht dat dat zou komen.
Een beetje als met een dieet, 14 dagen ga je strak en dan ineens komt de klad er in en heb je er genoeg van.
Het medicijn doet nog steeds het werk, maar dat psychische stukje moet natuurlijk zelf.
Daarbij heb ik ook mijn (nog steeds..)maandelijkse perikelen dus ik ben niet mijn geweldige zelf en wil ik of eten of roken en liefst allebei
Elke dag die ik verder ben verwijderd van het startpunt is er eentje en hopelijk kan het alleen maar beter gaan Op naar een volle week.

Wat gaaf!

Wat goed, al zes dagen! zondag zou ik ook een 'rottige'dag vinden in zo'n stadium dus het is super dat je het al de hele dag vol hebt gehouden . En het klopt dat elke dag het argument sterker wordt dat het zo zonde zou zijn om weer te beginnen. Dus herhaal dat mantra .

En ga never nooit niet denken dat je straks zover bent dat je er wel eentje kan nemen op een feestje. Je bent namelijk een Niet-Roker. Die roken niet.

gr Angela

Go!Go!Go!

Super gedaan, Tante Til. Dit gaat je lukken. Sterker nog, het is al gelukt!
Best goed dat je nu een rotdag had. Daar kun je jezelf altijd aan herinneren, als je weer een moeilijk moment hebt: toen lukte het ook, ben ik ervan af gebleven. Dus waarom zou ik dan nu zwichten?? En hoe langer je niet rookt, hoe meer zonde het is als je die met moeite opgespaarde nietrokersdagen weggooit.