Medicatie
Vanwege psychische problemen heb ik in de voorgaande jaren regelmatig verschillende soorten medicatie geslikt maar met geen enkele positieve ervaringen. De fysieke bijwerkingen vond ik niet fijn maar het ergste was dat ik het gevoel had buiten mijzelf te staan, de controle oid te verliezen, ik heb maar 1x dat gevoel niet gehad maar dat was omdat de dosering zo hoog was dat ik mij nergens meer bewust van was en alleen nog maar in bed bleef liggen, in een hoekje ging liggen en niet meer in staat was mijzelf te verzorgen enz. Ik ben regelmatig in crisis geraakt en ook een paar keer opgenomen geweest, zelf durf ik niet uit te sluiten dat het gevoel van controle verlies een medeoorzaak was. In de klinieken kreeg ik steeds te horen dat medicatie niet werkte bij mij en heb iedere keer de kliniek "clean" verlaten. Ambulante psychiaters zetten mij steeds weer aan de medicatie en mijn huidige dringt ook weer aan.
Ik ben bang om er weer aan te beginnen maar zal ze wel innemen als zij ze voorschrijft. Het probleem is dat zij wil dat ik gemotiveerd ben maar dat lukt mij niet en nu heeft zij aangegeven dat de medicatie op deze manier niet werkt zonder mijn motivatie, hierdoor ben ik nog sceptischer en is eigenlijk onze hele behandelrelatie verstoord.
Heeft iemand een tip hoe ik hier mee om kan gaan? Zelf zie ik euthanasie nog maar als enige optie maar daar wil mijn psychiater niet aan meewerken.
Hoi wat rot dat je dit moet meemaken... Nee als je niet gemotiveerd bent, ben je niet gemotiveerd. Dat kan je toch niet faken? Merkwaardig dat de psych dat als voorwaarde stelt.
Tja ik heb zelf regelmatig last gehad van depressies en mijn eigen manier gevonden om daar steeds uit te klimmen, ook al kost het vaak veel moeite. Maar dat vind ik nog altijd te verkiezen boven het gevoel dat antidepressiva mij geven: niet een verlies van controle maar volkomen afgevlakt zijn. Alsof je klaargestoomd wordt voor middelmatig leven terwijl, ja anders heb ik diepe dalen maar ook prachtige momenten die ik met de ad kwijt ben (ben niet bipolair hoor). Als ik in een verdrietiger periode zit, zeggen vriendinnen die al jaren aan de adś zitten: ja maar tegenwoordig zijn er hele andere dan vroeger, probeer dat dan. Maar ik heb hetzelfde als jij: het staat me enorm tegen.
Maar... bij mij zijn de klachten denk ik wel minder ernstig dan bij jou als ik je zo hoor. Ik heb helaas geen tips voor je. Wil je alleen heel veel sterkte wensen.
