Moeder zoveel pijn
mijn moeder heeft 3 jaar geleden een aneurysma gehad. Daarna altijd hoofdpijn gehouden en kon eigenlijk al heel weinig ivm prikkels. Nu een operatie 3 weken geleden aan dunne darm. Nu is ze helemaal op. Alles doet pijn. Haar hele lichaam en ze bevriest vd kou. Ze kan niet meer en wil niet meer, ligt hele dag in bed vd pijn, soms 5 stappen lopen. Huisarts kan niks en ziekenhuis weet het ook niet. Herstel vd operatie zeggen ze dan. Wie heeft misschien nog een enkele tip wat te doen?
https://www.transmuraalnetwerk.nl/Portals/1/Gids%20Chronische%20Pijn.pdf
Volgens mij werkt de link niet nog een poging
Dank je wel hoor, aardig... ik heb het gelezen. Alleen staan er dingen in zoals bekijk goed welke activiteiten je op een dag doet, ze kan dus helemaal niks, en dat is echt het grootste probleem. Momenteel is ze wel het bed uit overdag, maar verder geen verbetering. Ze ziet het niet meer zitten. Ik snap het, dit is geen leven. Er komt nu wel een verpleegkundige b3 keer per week iets doen, maar ben bang dat dat ook niet gaat lukken, want ze kan niks.
Zelf weet ik ook niet meer wat ik moet doen. Ik kom er iedere dag en het gaat alleen maar over de pijn en het niks kunnen. Ik ben bang dat ik dat niet meer ga trekken. Voor deze operatie konden we nog eens andere gesprekken voeren, nu niet meer. Ik weet echt niet hoe ik dit moet gaan zeggen, ik wil haar niet kwetsen, maar als ik niet meer kan komen is ook niks. Mijn vader zegt dat ze het er ook de hele dag met mijn vader over heeft, dit is voor hem toch ook niet om te doen. Daarbij moet ik dan ook ander gespreksstof hebben en die heb ik ook niet altijd. Ze vindt het ook lastig dingen te horen die iedereen doet, want zij zit maar te staren met pijn, ook dat snap ik allemaal. Dus heb ook nog zorgen om mijn vader.
iemand een tip hoe dit aan te pakken? Ik zit er vd week ongeveer 15 uur, dus 15 uur aanhoren over de pijn, ik kan dat niet meer. Soms gaat het beter dan de andere keer en de adviezen die ik dan geef hebben ook geen zin. Ik voel me hier erg schuldig over, daarom wil ik het ook niet zeggen.
Kikki, ik denk dat jullie allemaal hulp nodig hebben.
Ik merk dat jij ook vaak zegt "ja ik heb het gelezen maar er staat in: bekijk goed welke activiteiten je op een dag doet, maar ze doet dus helemaal niets" Dus met andere woorden?? wat bedoel je hiermee... dat het allemaal niets helpt??
Maar er staat nog veel meer in het verslag!
Een van de belangrijkste conclusies is dat de pijn er wel degelijk is, er wordt dus niet gezegd dat het alleen maar tussen de oren zit máár dat hoe je er mee omgaat wel degelijk invloed heeft op de pijn, dat alleen maar negatieve gedachten de pijn erger maakt.
Ik heb het idee dat jullie met z'n allen in een hele negatieve cirkel zitten. Ik krijg het idee dat wat jullie ( of andere professionals) ook aandragen wordt "afgeschoten" door jullie moeder met "dit werkt allemaal toch niet"' En ik krijg ook het idee dat jullie daar wellicht teveel in meegaan.
Als jij er 15 uur bent en je praat 15 uur over niets anders dan pijnklachten dan zal ze alleen maar meer pijn voelen. En dan te bedenken dat ze ook nog uren met jullie vader over de pijn praat en ook met je zus. Als ze met beiden ook 15 uur per week over de pijn praat dan is dat 45 uur praten en klagen over de vreselijke pijn. Dat is zo'n 6 1/2 uur per dag!!!!!
Stoppen Kikki, stoppen daarmee!
Hoe zielig en naar je het voor je moeder vindt, je MOET dit doorbreken want iedereen gaat hier aan onderdoor.
Ik kan me voorstellen dat je je schuldig voelt maar dat hoeft niet. Sterker nog ik denk dat het nodig is dat jullie haar anders gaan benaderen.
Ik zou tegen haar zeggen: "Lieve mama, ik vind het vreselijk dat je zoveel pijn hebt maar ik kan het niet meer opbrengen om daar alleen maar over te praten en ik denk dat het jou ook niet helpt dat wij daar alleen maar over praten, je hebt hulp nodig en wij kunnen dat niet genoeg geven, we hebben echt hulp van buiten nodig zodat we allemaal leren omgaan met jouw pijn"
Daar zeg je niets verkeerd mee. Ik las laatst van iemand die zei: "Pas toen ik de chronische pijn ging accepteren ging het beter" Maar die persoon heeft ook hulp gehad van een specialistisch pijn team. Ga bellen met de adressen die in het dossier staan en als je niet in Midden Holland woont zou ik ze toch bellen want wellicht weten zij andere adressen in andere regio's. Persoonlijk zou ik liever met een pijnteam van doen hebben dan met de GGZ ( tenzij ze iemand treft bij de GGZ die gespecialiseerd is in chronische pijn). Maar nog beter is wellicht dat de GGZ samen werkt met een team wat gespecialiseerd is in behandeling van chronische pijn.
Als jullie moeder dat weigert, kun je ook zelf hulp krijgen van beiden. Maar eerlijk gezegd zou ik - bij weigering- zeggen "sorry maar dan kan ik ook niet meer komen, of veel minder want ik trek dit ook niet meer"
Hoe hard het ook is... ik heb al eerder gezegd dat ik het idee krijg dat ze jullie gijzelt met haar pijnklachten en dat idee wordt niet minder als ik je reacties lees.
Dat zal ze niet bewust doen maar het gebeurt wel. En ik denk dat jullie dit moeten en kunnen ombuigen.
Heel veel sterkte 
en wat tips op korte termijn betreft. Trekt ze het dat jullie haar voorlezen? Neem een wat makkelijk boek of zelfs een kinderboek. Brief voor de koning van Tonke Dragt is een fantastisch verhaal waar je vanaf de eerste bladzijde in zit. Spannend en meeslepend en lekker dik. Gewoon meenemen en beginnen als lees je maar drie bladzijden.
Inderdaad een boek voorlezen of samen luisteren naar een podcast. Dat kan je vader ook doen etc. Geef ook duidelijk aan dat praten over de pijn 10 min mag en dat jullie daarna iets anders gaan doen voor bijv een half uur (voorlezen, luisteren).
Bedankt, ik snap je wel. Ik ga kijken wat ik ga doen. Een boek luisteren gaat helaas ook niet, ze kan zich niet concentreren.
het luisteren naar muziek gaat een beetje, dat doen we dus. Hoop dat ik op nog iets kom wat wel kan.
Kikki39 schreef op 24-10-2021 om 17:14:
Bedankt, ik snap je wel. Ik ga kijken wat ik ga doen. Een boek luisteren gaat helaas ook niet, ze kan zich niet concentreren.
Tja dat zegt ze maar daar kun je bij helpen. Begin met een makkelijk boek en stop zo nu en dan en praat erover. Het gaat er om dat ze eens aan iets anders denkt. Ja dat is moeilijk en daarom lijkt het alsof ze zich niet kan concentreren en doe je dat dus niet maar volgens mij moet je dat juist doorbreken. Ze kan zich ook concentreren op het praten over pijn dan kan ze zich ook concentreren op een boek wat wordt voorgelezen alleen moet je dat stap voor stap weer leren.
Goede tip van streepjes.
Het is fijn om even met iets anders bezig te zijn.
Probeer het gewoon. Begin met de brieven die in de Libelle staan ofzo. Kort en simpel.
Of kijk naar de vogels in de tuin. Zet een vogelvoederhuisje bij het raam.
Sterkte, pijn is verschrikkelijk.
Ik heb destijds mijn man regelmatig gevraagd of hij me niet knock-out wilde slaan. Dan zou ik even niks voelen. Dat ging hem te ver.
Even iets delen, Mijn moeder heeft 1 dag een hele goede dag gehad, dit in 2 jaar tijd., Ik wist niet wat ik zag... Ze had zo'n pijn en heeft een of andere morfine gekregen van de ziekenzorg die in de nacht is geweest. Ze heeft dit vaker gehad, maar ik denk dat dit een andere soort is geweest. Ze was in een andere wereld, keek tv, volop praten, het heeft een avond geduurd, de volgende dag was het weg. De huisarts zegt dat ze dit niet mag hebben ivm obstipatie. Kan ik hier nu echt niets mee? Voelt zo machteloos, dit was zo bijzonder.
Tegen obstipatie zijn toch ook andere middeltjes? Ik denk aan macrogol zakjes die je oplost in water. Dat kreeg mijn moeder ook samen met morfine. Heb je THC (wiet) olie al geprobeerd? Dat doet de darmen ook geen kwaad.
Obstipatie lijkt me minder erg dan pijn, dus ik snap niet dat de huisarts om die reden niet voor morfine kiest. Zou ik nog eens navragen, wat er zo bezwaarlijk is aan obstipatie, waar ik wel weer wat aan te doen is
omdat ze aan de darmen is geopereerd denk ik. Die macrogol neemt ze ook.
Ik moet wel even erbij zeggen dat de morfine het eerste uur ook niet fijn was omdat ze wat hallucinaties kreeg.
Maar het kan dus wel dat ze geen pijn heeft, daar gaat het me om.
wietolie heeft ze gebruikt, maar geen verbetering, maar niet ze misschien meer innemen.
