Moeite met “ziek zijn” en nonchalante behandelaar
al sinds februari heb ik last van bloedingen uit de baarmoeder, en nog steeds is er geen oplossing. Echo gemaakt, liet vleesbomen zien zonder dat het duidelijk werd of ze de oorzaak van de bloedingen waren. Biopsie liet zien dat er geen kankercellen waren, en ik kreeg een hormonale behandeling met Primolut. Het heeft geen enkele effect gehad, behalve veel meer bloedverlies, waardoor ik nu bloedarmoede heb. Deze week is het me gelukt (na veel klagen) om een afspraak te krijgen met een andere gynaecoloog (de mijne is op vakantie), en die gaat “kijken wat we nog kunnen proberen”. Ik merk dat ik van deze woorden ontzettend boos word. Ik ben sinds februari heftig ongesteld terwijl ik eigenlijk al 6 jaar geen menstruatie meer had (menopauze), en ik wil gewoon dat er een oplossing komt! Het niet nog niet 100% zeker dat de bloedingen van de vleesbomen komen, daar is een hysteroscopisch onderzoek voor nodig en het is nog niet gebeurd, de gynaecoloog zei bij de eerste afspraak dat “baarmoeder weghalen doen we niet”… ik wil gewoon dat die bloedingen stoppen.
Ik ben het zat.
Geen vraag, alleen wanhoop hier
Bluebell
Second opinion in een ander ziekenhuis!
Maar er zijn ook speciale vrouwenklinieken of kijk op karmenta.nl
Zorg wordt vaak ook vergoed. Sterkte
De P is dat specialisten zulke excessen zien, dat het "gevaar" ( figuurlijk) bestaat, dat ze andere zaken in de ogen van een patiënt wat weg lijken te wuiven.
Wacht even de andere gynaecoloog af.
Een ander kan weer een verfrissende kijk hebben op de situatie.
Je kunt naar een ander, maar daar begin je hoogstwaarschijnlijk weer opnieuw met de standaard onderzoeken. Nu je eenmaal in het systeem zit, zou ik daar gebruik van maken om bij deze gynaecoloog ( als die bevalt) te blijven en door te zetten.
Ik ben een keer uitgevallen tegen mijn huisarts (man), toen ik met heftig en langdurig bloedverlies bij hem kwam en hij het onder 'overgangsklachtjes' schaarde.
Ik vroeg hem hoe hij het zou vinden als hij achter zijn bureau zat en niet zeker wist of hij niet aan het doorlekken was en of hij niet bij het opstaan in één keer een klont bloed zo groot als een vuist zou verliezen. Of hij het leuk zou vinden om theater en bioscoop voorlopig maar over te slaan, omdat je nooit weet of je het haalt tot de pauze zonder vlekken. Dat je zelfs bij de diploma-uitreiking van je kind zit te kijken of je ongemerkt de zaal kunt verlaten, kortom, of hij het leuk zou vinden om OVERAL en ALTIJD zijn gedachten bij zijn 'overgangsKLACHTJES' te hebben en dat degene waarbij hij dacht terecht te kunnen, zijn huisarts, dat nog even lekker zou bagatelliseren.
Het kwartje viel. Ik zat dezelfde week nog bij de gynaecoloog. Niet dat dat zo'n succes was, maar dat is weer een ander verhaal. Je mag best stevig voor jezelf opkomen.
Hoe ernstig is de bloedarmoede? Je zou in elk geval kunnen vragen om een ijzerinfuus, dat werkt veel sneller dan pillen om het ijzergehalte weer op peil te brengen.
Dymo schreef op 03-04-2023 om 16:34:
Ik ben een keer uitgevallen tegen mijn huisarts (man), toen ik met heftig en langdurig bloedverlies bij hem kwam en hij het onder 'overgangsklachtjes' schaarde.
Ik vroeg hem hoe hij het zou vinden als hij achter zijn bureau zat en niet zeker wist of hij niet aan het doorlekken was en of hij niet bij het opstaan in één keer een klont bloed zo groot als een vuist zou verliezen. Of hij het leuk zou vinden om theater en bioscoop voorlopig maar over te slaan, omdat je nooit weet of je het haalt tot de pauze zonder vlekken. Dat je zelfs bij de diploma-uitreiking van je kind zit te kijken of je ongemerkt de zaal kunt verlaten, kortom, of hij het leuk zou vinden om OVERAL en ALTIJD zijn gedachten bij zijn 'overgangsKLACHTJES' te hebben en dat degene waarbij hij dacht terecht te kunnen, zijn huisarts, dat nog even lekker zou bagatelliseren.
Het kwartje viel. Ik zat dezelfde week nog bij de gynaecoloog. Niet dat dat zo'n succes was, maar dat is weer een ander verhaal. Je mag best stevig voor jezelf opkomen.
Dat is inderdaad een ellende, weet er alles van helaas want heb het ook meegemaakt. Het soms te laat in de gaten hebben waardoor leuke kledingstukken verpest zijn, altijd bang zijn bij het opstaan omdat er bloedvlekken kunnen zitten, beddengoed met bloedvlekken, leuke uitjes niet meer durven doen. Ik gebruik Orgametril (wel 2 pillen per dag) en dat helpt afdoende.
een ding wil ik zeker niet meer en dat zijn hormonen behandeling. Ik werd vroeger depressief (echt depressief, niet een beetje depri) van de pil (verschillende soorten geprobeerd), hormonenspiralen idem dito, uiteindelijk met 45 jaar al lang geen kinderwens meer en Novasure behandeling tegen te veel bloeden tijdens menstruatie. Wat een opluchting was dat. Om nu, ruim 10 jaar later, weer aan maandverband te zitten (tampons liever niet zei de gyn), argh ik word er gestoord van. Ik zou het liefst (al klinkt het heftig) willen dat mijn baarmoeder er morgen uitgaat. Even flink pijn en klaar.
Bluebell
Bluebell schreef op 03-04-2023 om 18:22:
een ding wil ik zeker niet meer en dat zijn hormonen behandeling. Ik werd vroeger depressief (echt depressief, niet een beetje depri) van de pil (verschillende soorten geprobeerd), hormonenspiralen idem dito, uiteindelijk met 45 jaar al lang geen kinderwens meer en Novasure behandeling tegen te veel bloeden tijdens menstruatie. Wat een opluchting was dat. Om nu, ruim 10 jaar later, weer aan maandverband te zitten (tampons liever niet zei de gyn), argh ik word er gestoord van. Ik zou het liefst (al klinkt het heftig) willen dat mijn baarmoeder er morgen uitgaat. Even flink pijn en klaar.
Bluebell
Ik vind dit helemaal niet heftig, maar zelfs heel plausibel klinken, en dus zeker zelf voorstellen aan mijn behandelend arts. Heb je dit al eens voorgesteld of besproken met een gynaecoloog? Genoeg patiënten zijn jou, met dezelfde klachten, namelijk voorgegaan en is hun baarmoeder verwijderd.
Bluebell schreef op 03-04-2023 om 18:22:
een ding wil ik zeker niet meer en dat zijn hormonen behandeling. Ik werd vroeger depressief (echt depressief, niet een beetje depri) van de pil (verschillende soorten geprobeerd), hormonenspiralen idem dito, uiteindelijk met 45 jaar al lang geen kinderwens meer en Novasure behandeling tegen te veel bloeden tijdens menstruatie. Wat een opluchting was dat. Om nu, ruim 10 jaar later, weer aan maandverband te zitten (tampons liever niet zei de gyn), argh ik word er gestoord van. Ik zou het liefst (al klinkt het heftig) willen dat mijn baarmoeder er morgen uitgaat. Even flink pijn en klaar.
Bluebell
Wat je wil is dat het stopt. Je wil je leven terug. En de arts moet met een goed verhaal komen wat hij eraan gaat doen, niet “leer er maar mee leven” want dat is geen optie. Ik snap je frustratie en je boosheid, wat bij mij hielp in zo’n situatie is iemand meenemen en die bleef dan desnoods met zijn rug tegen de deur staan tot de arts al mij vragen en zorgen beantwoord had. Volle wachtkamer of niet, jammer dan.
Een ander is minder emotioneel betrokken en kan dus meehelpen om antwoord te eisen op de vragen en zich niet af te laten poeieren. Kies een beetje krachtig iemand uit.
Prillewits schreef op 03-04-2023 om 23:31:
[..]
Wat je wil is dat het stopt. Je wil je leven terug. En de arts moet met een goed verhaal komen wat hij eraan gaat doen, niet “leer er maar mee leven” want dat is geen optie. Ik snap je frustratie en je boosheid, wat bij mij hielp in zo’n situatie is iemand meenemen en die bleef dan desnoods met zijn rug tegen de deur staan tot de arts al mij vragen en zorgen beantwoord had. Volle wachtkamer of niet, jammer dan.
Een ander is minder emotioneel betrokken en kan dus meehelpen om antwoord te eisen op de vragen en zich niet af te laten poeieren. Kies een beetje krachtig iemand uit.
Punt is dat er niet altijd iets duidelijks, vetklaarbaars te vinden is na uitsluiting en dan is het helaas een beetje uitproberen. Neemt niet weg dat de gynaecoloog anders had kunnen reageren uiteraard. Afdwingen, rug tegen de deur ( zelfs bij wijze van)en eisen lijkt me niet de manier; er is al genoeg agressie in de zorg. Desalniettemin snap ik wat je bedoelt en hoop ik dat de vervanger wat meer geruststelling en evt oplossingen kan bieden.
Baarmoeder verwijderen was volgens mij vroeger tamelijk gebruikelijk. Een behandeling eisen kan dan misschien niet, maar je kan denk ik wel aan de gynaecoloog vragen waar de mededeling "baarmoeder verwijderen doen we niet" op gebaseerd is. De vraag is namelijk niet of verwijdering van de baarmoeder in het algemeen een goed idee is, de vraag is of het specifiek voor jou een goed idee is. En zo nee, waarom dan niet, en wat het alternatief is.
Dat moet die arts kunnen uitleggen.
Poezekat schreef op 03-04-2023 om 18:15:
[..]
Dat is inderdaad een ellende, weet er alles van helaas want heb het ook meegemaakt. Het soms te laat in de gaten hebben waardoor leuke kledingstukken verpest zijn, altijd bang zijn bij het opstaan omdat er bloedvlekken kunnen zitten, beddengoed met bloedvlekken, leuke uitjes niet meer durven doen. Ik gebruik Orgametril (wel 2 pillen per dag) en dat helpt afdoende.
Ik heb van alles geprobeerd, hormonen, novasure, spiraaltje, het hielp allemaal niet afdoende of ik werd er depri van. Uiteindelijk hield het vanzelf op, nu anderhalf jaar geleden.
Maar in de openingspost lees ik dat TO al 6 jaar niet meer ongesteld was toen haar bloedingen begonnen, dus het zal toch iets anders zijn dat de overgang.
Dank u voor uw nuttige tips !
gisteren gynaecoloog gezien: mijn baarmoeder en eileiders gaan eruit, de bloedingen duren te lang. Ik schrok toch wel, vooral omdat er “standaard” 4 à 5 weken ziekteverlof bij hoort. Ik ben opgelucht dat deze arts me serieus genomen heeft: ze zei tegen mij “je hebt er best lang meegelopen, het moet stoppen”.
Bluebell
Bluebell schreef op 07-04-2023 om 10:40:
gisteren gynaecoloog gezien: mijn baarmoeder en eileiders gaan eruit, de bloedingen duren te lang. Ik schrok toch wel, vooral omdat er “standaard” 4 à 5 weken ziekteverlof bij hoort. Ik ben opgelucht dat deze arts me serieus genomen heeft: ze zei tegen mij “je hebt er best lang meegelopen, het moet stoppen”.
Bluebell
Gelukkig dat je nu duidelijkheid hebt en weet dat er binnenkort een eind komt aan al dat gedoe. Nu vind ik zelf 4 a 5 weken ziekteverlof nog meevallen, een collega heeft er destijds zo'n 3 maanden mee thuis gezeten.
Fijn dat er duidelijkheid is en een oplossing!
