Zindelijkheid overdag 8 jarige

Beste Vikingsmama,

Ik voel je pijn. Wij hebben het zelfde met onze zoon meegemaakt. Hij was niet of maar gedeeltelijk plaszindelijk tot en met zijn 10de. Als moeder verscheurde me het. En ook hier was mijn zoon er redelijk onverschillig in. Pas toen ik met een psycholoog sprak kwam ik tot inzicht dat mijn angst voornamelijk zat in dat ik graag wilde dat hij met de grote groep mee kom zonder daar in op te vallen. Ouders die een kind hebben die slecht kan lopen, horen, zien of minder goed doen op school of iets dergelijks lopen tegen het zelfde probleem aan. Wij willen graag voor hen dat ze mee kunnen. Maar tegelijk vragen we wat van ze wat ze niet kunnen waarmaken. Vaak zit daar iets medisch onder al of niet vast te stellen. 

Dat mijn zoon er redelijk onverschillig overdeed was natuurlijk ook een overlevingsstrategie. En ze liet me inzien dat het misschien iets was waar ik van kon leren. Als hij elke keer in paniek zou raken of zich zou gaan verstoppen zou hij zich in een isolement stoppen wat nog veel erger is. 

Het is goed dat je verschillende dingen probeert om het voor hem beter te krijgen maar het moet ook niet te opdringerig gebeuren want dat zou weleens averechts kunnen werken. Het was niet eenvoudig om die knop bij mij om te zetten maar gelukkig wel gelukt. Mensen die er meende iets van te moesten zeggen daar ging ik het gesprek mee aan dat niet elk kind het zelfde is en dat we bij elk kind misschien ook wel wat konden vinden wat afwijkend was maar dat we nogal snel geneigd zijn te oordelen als het aan de buitenkant zichtbaar is. Dat deed de meeste wel inzien dat ik daar een behoorlijk punt had. 

Ik heb niet de oplossing hoor. Laat ik dat vooropstellen. Je zoon is niet alleen en ook jij als moeder niet. Maar misschien is het fijn als je idd met een psycholoog of zo zou spreken. Je zal het moeten accepteren en naar acteren. Vaker een was doen langer rondlopen met een verschoont voor hem. Of als het beter of makkelijker is om het te beschermen af en toe toch een luier als de underwunder niet voldoende is. 

Als het gaat om de nacht werd mij geadviseerd om daar niks mee te doen en eerst overdag te kijken of het beter zou gaan en dan pas actief aan de slag met de nachten. Wij kwamen er achter dat hij heel veel behoefte had aan een goede nachtrust. Ging het in alle opzichten overdag een stuk beter. Hij vond het niet altijd even leuk om een luier te moeten dragen voor de nacht maar zag aan de andere kant ook dat het beter was.

Helaas is mijn zoon van de natte nachten niet af. En oh wat zou ik hem gunnen dat hij droog kan slapen. Maar er zijn echt ergere dingen in het leven. Neem de tijd en geef hem rust. Leer van hem. Het moeilijke van houden van is dat je soms dingen moet loslaten.