4 jaar - grote kloof cognitief en sociaal emotioneel

Zo lang er geen problemen zijn..

zou ik die ook niet opzoeken. Heeft hij het naar z'n zin? Geniet hij van de kleuterdingen en het spelen? Je kan erover praten met de juf en kijken hoe zij het ziet.

Wij hebben het zelf ook gehad. Oudste ging van groep 1 naar 3, kon ik groep 3 makkelijk meekomen maar ik vind achteraf dat we het sociale aspect toch hebben onderschat. Veel ouders van slimme kinderen doen er makkelijk over, alsof juffen het te gewichtig beoordelen maar er zat in het begin echt wel een kloof tussen mijn zoon en zijn klasgenootjes. (Terwijl het in ons geval juist op initiatief van de juf gebeurde) Nu zit hij in groep 5 en gaat het goed en past hij in de groep, maar dit heeft wel even geduurd. Qua leerstof kan hij makkelijk meekomen, maar ik wil alleen maar zeggen er is meer dan kunnen lezen en rekenen.

Wij zitten nu met jongste voor hetzelfde dilemma. Zijn voorsprong is minder groot dan zijn broer, maar hij had in groep 0 (net 2 maanden op school) al een B op de cito voor kleuters. Toch ben ik huiverig geworden om weer zo'n stap te nemen. Aan de andere kant, elk kind is anders dus kijk vooral naar het karakter van je kind. Onze oudste was/is een heel gevoelig en kwetsbaar jongetje, dat scheelt ook. De jongste daarentegen zal beter voor zichzelf op kunnen komen.

mee eens

Eens met Gonniegans. Hier een vergelijkbaar jongetje al liep die niet zo voor als die van jou geloof ik. Qua soc-ec ontwikkeling liep hij helemaal niet voor op zijn leeftijdgenoten, cognitief zeer duidelijk wel. Maakte niks uit, hij vermaakte zich wel. Wel heeft de juf hem altijd extra uitdaging geboden. Extra opdrachten waar hij dan zijn ei in kwijt kon. Dat werkte goed. Uiteindelijk heeft hij toch groep 4 overgeslagen omdat hij daar, in de woorden van de IB-er 'niets te zoeken had'(hij lag eind groep 3 bij alle vakken minimaal op niveau eind groep 4), en in groep 5 kwamen er leuke zaaksvakken bij waar hij dan meer aan kon leren. Die overstap ging goed. Hij zit nu in groep 6. Hij krijg pluswerk waarmee hij meer de breedte/diepte ingaat, zodat ze hem leuk en nuttig bezighouden, en hij heeft het prima naar zijn zin.

Overigens heb ik voor de zomer nog een draadje geopend in deze rubriek met de titel "help, we zijn in de hoogbegaafdheidsfuik gezwommen'. Zoon werd getest, bleek bijzonder hoog te scoren, en de testmevrouw, die erg van de Hoogbegaafdheid Als Probleem-school was, adviseerde overstap naar onderwijs voor hoogbegaafden. Dat hebben wij niet gedaan, en zoon gaat nog steeds uitstekend. Waarmee ik maar wil zeggen: zolang er geen problemen zijn, niets doen. Wel opletten of hij een beetje leuk werk krijgt en niet eindeloos dingen moet herkauwen waar hij eigenlijk al voorbij is, want dat wordt wel vervelend. Zolang hij nog met plezier naar school gaat en zijn resultaten goed zijn is er vooralsnog weinig reden tot zorg. Als of de zin of de resultaten (dreigen te) duikelen moet je bijsturen.

Groeten,

Temet

Hier

Mijn groep 3'er vindt het fijn dat alles heel erg makkelijk is. Ik heb wel een gesprek met de juf gehad omdat ik alles toch wel erg simpel vond, maar zelf heeft hij daar dus absoluut geen moeite mee. Dat gold voor zijn kleutertijd ook. Hij bleef het tot mijn verbazing leuk vinden. In groep 1 en 2 rende hij gillend weg voor van die werkboekjes thuis, nu in groep 3 maakt (ontwerpt) hij zelf de ene na de andere.

Mijn groep 1'er is net begonnen op school en zat toen met taal ongeveer op het niveau wat ze toen in groep 3 hadden, en met rekenen verder. Sociaal-emotioneel is hij niet te peilen, want hij praat niet en speelt nog niet met klasgenoten. Toch schijnt hij het wel leuk te vinden. En pas deze week kan hij zichzelf aankleden.

verschil in karakter

Oudste, nu 7 gr 5, vond kleuterdingen vreselijk. Knutselen had hij een hekel aan en hij miste de fantasie om leuk in de huishoek of bouwhoek te spelen. Wilde alleen maar werkjes maken, leren en bordspellen doen. Was dus erg gebaat bij een versnelling zodat hij eindelijk kon gaan leren en er minder aandacht was voor dingen die hem toch niet boeiden.

Jongste, 4 gr 1, vindt knutselen leuk, is creatief houdt van tekenen en kleuren. Heeft een enorme fantasie en gaat helemaal op in het spel in de huis/poppenhoek en kan eindeloos bouwen met Duplo. Die zal ik dus niet straffen door hem zijn kleutertijd uit te laten zitten.

Ik wil alleen maar zeggen: kijk naar je kind, wat is het voor een jongen en waar wordt hij gelukkig van?Bedenk je ook dat het niet uitzonderlijk is dat kleuters kunnen lezen en rekenen, dus neem een weloverwogen keuze. Als er uberhaupt iets te kiezen valt...

uitgangspunt

Wat je het beste altijd als uitgangspunt kunt nemen is: zit mijn kind goed in zijn vel, gaat het met plezier naar school, heeft het genoeg aansluiting.
Als dat het geval is hoef je weinig tot niets te doen, behalve de vinger aan de pols blijven houden. Het kan namelijk ook opeens niet meer zo zijn.
Maar als je kind niet met plezier naar school gaat, geen aansluiting heeft, en geen erg gelukkige indruk maakt, dan is het uiteraard wel belangrijk om in te grijpen. De kunst is dan om erachter te komen waar de schoen wringt en wat de beste oplossing is.
Dat kan zijn in de groep blijven maar extra uitdaging bieden, het kan ook een versnelling zijn.
Als je zegt dat het nu goed gaat, zou ik het gewoon voorlopig aanzien.

Overigens deden mijn jongste 2 in de kleutergroep nergens aan mee, wilden niet spelen, zeiden op school nauwelijks een woord, spraken nooit af, enz. Maar ze gingen ook echt met grote tegenzin naar school. Beiden zijn na het eerste kleuterjaar doorgestroomd naar groep 3 en daar helemaal opgebloeid (jongste zit nu in groep 3 en moet nog 5 worden, is echt een totaal ander kind geworden de afgelopen weken!).
Terwijl de school in eerste instantie het idee had dat ze juist méér tijd in de kleutergroep nodig hadden, omdat ze nog nergens aan mee deden enzo. Omdat wij nog 2 oudere kinderen hebben die ook versneld zijn, stond men wel open voor onze suggestie dat wat zij wilden dat onze kinderen zouden leren (op sociaal/emotioneel gebied) juist niet in de kleutergroep zou gaan gebeuren, maar pas in een omgeving met oudere kinderen en meer uitdaging. En dat bleek dus ook inderdaad zo te zijn.

precies mijn zoon (nu 7)

zoals jij jouw zoon beschrijft.

En nu is hij 7 (bijna 8) en zit in groep 5/6. Doet voor een deel het werk van groep 5 en een deel groep 6, en daarnaast zit hij in een plusgroep en krijgt hij voor alle vakken het pluswerk. Hij zou cognitief gezien hoogstwaarschijnlijk nóg best wel een klas kunnen overslaan, zodat hij op groep 7-niveau zit.

Hij is alleen wel de kleinste en de een na jongste in de klas, en mist wel wat aansluiting bij zijn klasgenoten, die soms al 10 zijn (kinderen uit groep 6). Grappig is dat hij voor zijn verjaardag een paar kinderen gaat uitnodigen die in groep 3 zitten (waarmee hij nog in de gecombineerde kleuterklas heeft gezeten). Dat zijn wel kinderen die ook heel slim zijn, en qua belevingswereld goed bij hem passen (bouwen met lego, fantasy-thema's en buiten hutjes bouwen enzo). Zoon heeft over het algemeen vriendjes die jonger zijn (en in zijn klas een paar kinderen die net 8 zijn, dus ook de jongere kinderen).

nog een ding

ik vind het trouwens maar een rare term: een kloof cognitief - sociaal emotioneel. Ik zie dat zo vaak en mensen interpreteren dat toch gauw alsof het kind emotioneel achterloopt. Let maar op de woordkeus: "hij is NOG echt een kleuter"
Nee: het kind loopt cognitief voor en sociaal-emotioneel zit hij gewoon op zijn kalenderleeftijd. HB kinderen worden zo vaak onterecht gezien als sociaal minder vaardig, omdat ze geen aansluiting hebben. Ik zie dat bij mijn oudste ook; die lijkt op het oog minder sociale vaardigheden te bezitten, maar hij denkt juist erg daarover na en maakt heel weloverwogen keuzes met wie hij wil omgaan. (zoals die groep 3-kinderen die op zijn feestje komen. Die zijn misschien wel jonger, maar ze zijn wel slim en hij weet dat ze van het thema van het feestje houden. Hij heeft ook speciaal een andere jongen uit zijn klas niet uitgenodigd, omdat hij weet dat die jongen dat thema niks aan vindt, en dan wil zoon hem daar niet mee vervelen).

Zelfde

Een van mijn zoons loopt cognitief behoorlijk voor maar sociaal-emotioneel helemaal niet. Hij is gewoon gemiddeld. Hij heeft zich altijd prima thuis gevoelt in zijn eigen klas. Versnellen was leertechnisch voor hem goed geweest maar sociaal gezien was het echt een grote gok geworden. Mijn inschatting is dat hij het heel moeilijk had gevonden om aansluiting te vinden in een hogere klas.
De kleuterklassen waren voor hem verder geen enkel probleem. Hij heeft altijd van spelen gehouden. Thuis las hij Narnia op z'n vijfde en op school vermaakte hij zich prima in de bouwhoek. Groep 3 was even wat lastiger. Hij deed deels klassikaal mee maar dat ging natuurlijk echt niet. Het duurde wel even voor we de juiste balans hadden gevonden tussen meedoen met de klas en zelf werken. Groep 3 is wat dat betreft misschien wel de meest lastige groep aangezien alles gericht is op de basis aanleren. Een basis die mijn zoon allang had.
Eigenlijk deed hij alleen met gym, tekenen, muziek en knutselen met de klas mee en werkte hij verder voor zichzelf. Soms wilde hij ook wel iets samen met de groep doen. Vanaf groep 4 moesten ze bijvoorbeeld in groepjes samen lezen een keer per week. Hij wilde toen ook in een groepje ingedeeld worden al was het niveau wat te laag. Ook bij andere samenwerk projecten deed hij eigenlijk altijd mee.
In groep 7 en 8 was het wel af en toe lastig om dingen te vinden om hem bezig te houden maar uiteindelijk prima gelukt. School wilde altijd wel meedenken. Zelf droegen we ook vaak dingen aan.
Inmiddels zit hij in de brugklas. Hij loopt nog steeds voor in veel vakken. Toch ben ik wel tevreden over onze beslissing niet te versnellen. Hij is namelijk ook nog echt een jochie. Ik zie hem nu niet al in VWO3 of zo zitten ook al zou hij dat cognitief wel aankunnen. Hij speelt ook nog echt met lego en zo.
Op de basisschool heeft hij altijd vriendjes gehad en hij zocht die eigenlijk nooit bij de oudere kinderen maar altijd bij de kinderen van zijn leeftijd.

normaal

Dit gedrag kan erg normaal voor een kleuter..
Met zijn broer en zus heeft hij al 4 jaar een sociaal emotionele band.
Op school moet dit vanzelf komen, er zijn meerdere kinderen die hier last van hebben maar vanzelf los gaan komen.
Ook hoor je vaak dat als het kind cognitief ver ontwikkeld is hij sociaal emotioneel wat achter kan lopen. Naarmate hij ouder wordt word dit vanzelf ingehaald.