Lezen kan ze al, cijfers krijg ik er niet in.
Mijn dochter van 5.6 J. leest op Maantjes niveau M3 zit in groep 2.
schrijft al genoeg woordjes en praat de oren van je hoofd. zegt woorden die ik niet eens gebruik. Maar cijfers krijg ik er niet in al oefenen we elke dag , soms stoppen we ook wel eens met cijfers en leggen we het naast ons neer om de week erna toch weer te proberen. Alleen het is echt een berg waar ze na op kijkt. Oefenen gaat uiteindelijk prima , vraag ik het 10 min later wat is dit voor cijfer weet ze het echt niet meer.
Ze word ook erg onzeker en dat merk ik nu sinds een aantal weken in alles ze durft niets meer te vragen , loopt niet meer spontaan naar leeftijdsgenootjes en letters weet ze opeens ook niet meer...
Wat is er aan de hand? op school zijn ze niet echt meewerkend remedial teachers vinden haar nog te jong om echt te helpen met cijfers en rekenen, en niet te vergeten vreselijk duur A 40 euro voor maar 30 min .Ik weet het nu ook al niet meer. Het meeste gaat mij toch aan het hart dat ze nu opeens vreselijk onzeker is in alles en zegt ook ik kan niets..
Wat kan ik doen?
te hoge verwachtingen
Kan het niet zijn dat je gewoon te hoge verwachtingen heb van een meisje van 5?
Ik herken een hele hoop bij een vriendin van mij die eiste dat haar dochter 5,5 jaar door ging naar groep 3 gebeurd nu ook maar met een papier van school die ze heeft moeten ondertekenen dat als het niet gaat kind terug gaat naar groep 2.
Je zegt kind wilt oefenen waarom blijf je dat zo stimuleren en geef je het niet gewoon een pauze. Ze is 5 weet je dat dit vaak averechts kan gaan werken met de prestaties op school?
Daarbij vind ik het gewoon erg vreemd wat je zegt over rt in groep 2 en dyscalculie bij 5 jaar.
Maar als ik de stukjes lees die je typ wil je een kind die blijkbaar overal in uit moet blinken erg sneu.
Is dat hetzelfde draadje?
Dat zie ik eigenlijk niet zo.
Ik zie daar wel een sje, die hier ook reageert.
Sje, was dat toevallig jouw draadje?
Inhoudelijk: stop met oefenen. Er zijn zat kinderen waarbij het op die leeftijd niet lukte om de letters erin te krijgen. Oefenen, oefenen, oefenen, maar geen letter bleef hangen. Die van jou leest op M3. Dat is juist hartstikke goed.
Als ze oefenenn niet leuk vindt en er onzeker van wordt: heel gauw mee stoppen! Wij hadden het spel Hondje Waf: uren mee gespeeld. Bunny Hop is wellicht ook een goed idee. Maar meer zou ik er niet aan doen.
ik snap je wel
Ik snap je wel. Ze kan zo goed lezen maar de cijfers lukken maar niet. Kleine man kent alle cijfers en was gisteren in paniek want de buurjongen had gezegd dat onze kleine man op 46 woonde en hij vroeg dus of hij met de buurjongen naar voren mocht om te laten zien dat hij op 48 woont, ik wist niet eens dat hij tot 48 kon lezen maar goed. Kan zijn eigen naam schrijven en nog wat woordjes, maar als ik hem broccoli voorschotel zegt hij nog altijd dat dat bloemkool is en andersom.
Je dochter verbaasd je in de positieve zin aan de ene kant, loopt een jaar voor met lezen maar de cijfers kent ze maar niet. Ik zou zeggen laat het een paar weken rusten laat haar zich lekker richten op het lezen en start later weer eens met cijfers. Wellicht kun je haar dan een blaadje aanbieden met 1 = één, 2 = twee. Zodat ze het kan lezen en zien en voor kan lezen. Wellicht komt het dan goed aan.
loslaten
Loslaten! De druk eraf halen. In groep 2 hoeft ze dit nog niet echt te kunnen. Als je toch een handvat wilt hebben, dan is het boek dyscalculie en rekenproblemen van Milikowski misschien een idee.
Hierin wordt uitgelegd hoe kinderen leren rekenen, welke oefeningen je moet doen etc.. Heel handig boek.
Enne....denk eens aan beelddenken. Kleuters denken in beelden en mogelijk moet je het anders aanpakken (visueel).
Tafel dekken
Da's een van de dingen waarmee jonge kinderen meestal leren tellen en rekenen.
Wil jij meehelpen met tafeldekken? Ik doe de borden, doe jij het bestek.
Hoeveel messen, vorken, lepels hebben we nodig?
En als opa en oma mee-eten?
Als het sommetje fout gaat gewoon laten ondervinden. Bij teveel leg je weer terug, bij te weinig pak je er nog een bij. In beide gevallen geen man over boord en heeft ze goed meegeholpen.
Topdown
Je dochter klinkt als een slimme meid.
Deze kinderen leren vaak anders. De gewone methodes sluiten niet aan op slimmere kinderen.
Zij hebben het vaak nodig dat het topdown aangeboden wordt.
Ook leren ze vaak vd hak op de tak, althans dat is dan wat het lijkt. Ze kennen of weten 'gewoon' opeens iets.
Ook hebben ze vaak een bovengemiddelde behoefte aan betekenisvol leren. Dus weten waarom het dient, waar kunnen ze de info aan ophangen etc.
Rekenen is zo verweven in onze maatschapij, in het gewone leven. Oefenen met werkbladen etc vinden veel kinderen leuk, maar is alleen voor de leuk want nodig is het absoluut niet. Je kunt rekenen overal in laten terugkomen. In liedjes, in spelletjes, in huishoudelijke klusjes. De mogelijkheden zijn eindeloos.
Bij dit meisje zou ik even geen opdrachten stellen. Ze lijkt faalangst te ontwikkelen. Dus niet vragen of ze 4 borden op tafel wil zetten. Ik zou gewoon zeggen dat ik haar 4 borden geef, die mag ze op tafel zetten. Dikke kans dat ze het zo vanzelf op gaat pikken. De weerstand moet weg, dus even niets meer van haar vragen hierin. Zo krijgt ze de ruimte om eea op haar eigen manier op te pikken, zonder spanning en stress.
snoepjes
Ook met snoepjes kan je uitstekend leren rekenen. Zeg tegen kind dat het vijf smarties krijgt. Geef er vier. Wordt kind boos, dan is er in elk geval een inzicht in getallen en hoeveelheden 
. Op dit thema kan leuk gevarieerd worden.
Maar ik lees eigenlijk in de openingsposting niet dat het kind in kwestie geen begrip van getallen en rekenen heeft, maar dat het de cijfers niet herkent/niet kan schrijven. Dat is volgens mij toch niet hetzelfde.
Groeten,
Temet
