samenwerken school

Bespreken

Ik zou even binnenlopen bij de juf, met je dochter, en vragen of jullie dit kunnen bespreken. Het kan best zijn dat jouw dochter een andere versie heeft van het verhaal dan dat de juf heeft of ziet. Samen oplossen vind ik wel heel makkelijk gezegd van juf, maar mogelijk is het anders gegaan.
En samenwerken is op die leeftijd echt nog niet makkelijk. Veel kinderen hebben hier echt nog hulp bij nodig. Ik weet er inmiddels alles van, zoon hier is 13 en zit op het VO, maar hier gaat het ook nog regelmatig mis. Laatst heb ik dat ook gemeld bij een docent, toen hij een klasgenoot trof die steeds met een ander plan kwam waardoor zoon volledig de draad kwijt was.

Jemig

Die manier van samenwerken had je vroeger pas op de universiteit of zo?

Zoon heeft dat nu op het HBO. Wat hij doet is de opdracht goed beschrijven. Onderverdelen in taken en taakjes en die in de bespreking inbrengen. Vooraf heeft hij dan al een beetje bedacht wie hij bij welk taakje vind passen. Heeft hij een mindere broeder of zuster dan houdt hij in de gaten waarom het niet lukt en vraagt ze ook wat ze nodig hebben dat het wel gaat lukken of probeert ze weer te centreren bij de 'businesscase'.
Er worden tijdlimieten opgeschreven en als iemand die dreigt niet te halen is het weer vragen wat daar voor nodig is en zonodig ook samen doen.
En controleren op korte termijn, vooral in het begin, of wel lukt wat men gezegd heeft te zullen doen of te kunnen, zodat je er niet aan het eind nog eens achter komt en alles zelf nog even kunt glad strijken.

Daarnaast kun je een logboek bijhouden van de taken en taakjes wie wat heeft verricht en wie uiteindelijk het verhaal aan elkaar geplakt heeft.

Maar ja, dat hadden we dus al jaren zelf samen gedaan en werd ineens nogal handig op het HBO. Maar op de basisschool?

Ik weet nog dat dochter een keer zo'n opdracht had op de basisschool. Ik vroeg direct hoe dat uitgevoerd ging worden. Het zou begeleid worden door een stagiaire. Maar er kwam dus helemaal niets van terecht. De afspraken klopten niet. Dan ging je op je vrije dag naar een kind thuis en die bleek naar oma te zijn. De net aangeschaffte kleertjes, het moest een soort optreden worden, bleken toch niet goed en iedereen had al weer wat anders zonder mijn dochter te melden. Kortom, dat werd hyperventileren.

Daarna hoefde mijn dochter niet meer mee te doen en werd het optreden ook afgelast. Je kunt ook teveel vragen van jonge kinderen.

Dat kan wel als je het goed begeleid, maar spontaan lukt het maar een enkeling op die leeftijd spontaan en zonder instructie en begeleiding.

Vanaf de brugklas

Mijn zoons hebben vanaf de brugklas regelmatig samenwerk opdrachten, de opdrachten tellen dan ook mee voor een cijfer. Wat dat betreft had ik het wel fijn gevonden als ze dit op de basisschool al hadden geoefend, gelukkig zijn ze allebei mondig genoeg om hun groepsgenoten aan te spreken en anders met de leraar te overleggen. Het geeft bij jongste af en toe wel stress, vooral dat hij bang is een laag cijfer te halen door het werk van een ander. Oudste heeft één klasgenoot waar hij mee samenwerkt en ze maken elk de werkstukken van de vakken die ze het leukst vinden, dus geen samenwerking, maar wel hoge cijfers door deze verdeling.

Samenwerken

Samenwerken is bijzonder nuttig. Je kan er niet jong genoeg mee beginnen. Door samen te werken bouwen leerlingen samen hun kennis op. Mits goed begeleid en daar aan gewend, kunnen kinderen heel goed uitleggen of de samenwerking goed gaat of wat ze nodig hebben. Sommige leerkrachten denken wel eens dat het ze ontlast en dat veel zich vanzelf wijst bij zulke zelfstandige leerlingen. Dat is niet waar! Leerlingen leren samenwerken vraagt bijzonder veel aandacht en inzet van de leerkracht. Er komen vaardigheden en tekortkomingen van leerlingen bovendrijven die je in een traditionele les niet zou opmerken.
Het is daarom volkomen legitiem dit te melden bij de leerkracht. Help je kind daarbij, ga samen, het is een reëel probleem dat heel vaak voorkomt. De leerkracht moet hier echt ingrijpen.

begeleiding?

Oudste in 6 VWO vertelde laatst dat ze veel samenwerkopdrachten op het VO heeft gehad, maar dat ze er nooit in begeleid zijn. De leerlingen moesten het maar zelf leren door te doen. Slecht hoor. En inderdaad als je pech hebt, iemand die niets doet of pas te laat, waar de anderen dan onder lijden.

Docent, goed dat jij er zo positief over schrijft en ik denk inderdaad leerzaam. Maar dan moeten de docenten dus wel goed begeleiden. En dat gebeurt te vaak dus niet.

universiteit pas?

Ga weg, ik moest vroeger al samenwerken hoor op de basisschool.

Heel goed dat ze het daar al leren, daar maakt een cijfer nog niet zoveel uit. Het drama begint pas in de brugklas dus goed als je nu kunt oefenen.

Je kunt er inderdaad mee naar de juf gaan maar het is heel zinvol om thuis als een soort toneelstukje de situaties na te spelen die je kind meemaakt. Eerst is je kind de ander, zij moet doen zoals ze op school meemaakte en jij speelt haar. Laat zien hoe je assertiever en duidelijker kan zijn. Leer je kind ook dat het helemaal niet erg is om wat meer werk naar je toe te trekken als een ander het laat liggen. Kost veel minder energie namelijk voor jezelf en het cijfer wordt beter. Vaak gaan de luiwammesen daar natuurlijk aan wennen maar laat ze maar, je kunt beter thuis meters maken dan bakkeleien op school.

Als er eentje niet meewerkt maar wel tegenwerkt (die heb ik maar zelden meegemaakt) is het simpel: okee X, jij wil Y, hoe gaan we dat verdelen? Ben jij morgen klaar met jouw deel van Y? Anders gaan wij verder met Z. Harde afspraken maken dus om iemand erbij te betrekken. De kans is groot dat ze zich dan terug trekken. Of gebruik je meeste stemmen gelden regel. Altijd sterk om mee aan te komen bij de leerkracht.