Help, raad gezocht
Ik ben drie jaar gescheiden van mijn ex man. De koek was op. We waren 17 jaar samen, hebben twee fantastische kinderen. Ik liep een andere man tegen het lijf die mijn vuur deed aanwakkeren. Deze man had in mijn ogen alles. Aantrekkelijk, leuk met kinderen, een man man, feller dan mijn ex, een man die voor mij vocht. Ik trok al snel bij hem in en na enige tijd mijn kinderen ook. Het ging goed. Totdat ik erachter kwam dat hij stiekem dronk. Later heeft hij dit bekend en deed er alles aan het vertrouwen bij mij terug te krijgen. Dit was moeilijk. Elke dag deed hij zijn best en ik ook. De ruzies waren feller, omdat mijn vertrouwen niet echt terug kwam. Ik had moeite met de scheiding, het missen van de kinderen als ze bij hun vader zijn en het idee dat mijn kinderen gescheiden ouders hebben. Dat ze daar later last van hebben. Dat ze geen gelukkige jeugd hebben gekend.
Na twee jaar ben ik bij hem weggegaan. Ik dacht aan de rust die ik had bij mijn ex man en ben opnieuw bij hem ingetrokken. Maar nu. Terug in mijn oude huis, met mijn ex man en kinderen. Ik voel de vonk niet meer met mijn ex man. Hij is vriendelijk, maar daar houdt het mee op. Een goede vader dat wel. Ik voel geen aantrekking, geen spanning.
Mijn ex vriend wil me terug. Wat moet ik doen? Ik heb veel verdriet over de kinderen, want zij zien papa en mama weer samen en worden wellicht opnieuw teleurgesteld.
Ik ben ten einde raad...
Goede raad heb ik wel: ga zeker niet opnieuw een relatie met je ex-vriend (een verslaafde) aan. Dat gaat heel even goed, totdat je weer tegen precies dezelfde problemen aan loopt. Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen. Sluit het contact met hem definitief af.
Ga met je ex-man in relatietherapie. Hij klinkt als een goede vent. Je mag je handjes dichtknijpen dat hij je weer in zijn leven verwelkomd heeft. Elke relatie wordt op termijn rustiger en een beetje saai, dat is normaal. De vraag is: hoe houden jullie het interessant genoeg? Wat heb jij nodig, wat heeft hij nodig? Een relatie gezond houden gaat niet vanzelf, bij niemand. Het gras is niet groener aan de andere kant.
Als jullie relatie echt niet te redden valt, ga dan alleen wonen. Ontdekt wie jij bent als je je niet aanpast aan een partner. Pak je oude hobby's weer op, of begin aan een nieuwe (doe dat nu al).
Neem je leven in eigen handen. Het is een cliché, maar klopt wel: het leven is een feest, maar je moet zelf de slingers ophangen. Dat kan een ander (partner) niet voor je doen.
Pittig! Ergens lijkt het je te overkomen. En dat zou ook mijn raad zijn: neem het heft in handen.
Paar dingen die voor mij oplichten in jouw verhaal: je bent blijkbaar in een relatie open gaan staan voor een andere man, helemaal in vuur en vlam geraakt en vrij snel en met kinderen bij hem ingetrokken. Klinkt voor mij best bizar. Helemaal omdat het gebouwd lijkt op een droombeeld. Zulke perfecte mensen bestaan niet, blijkt helaas ook hier. Hij weet duidelijk iets te raken en dat zegt natuurlijk ook iets over hem (want natuurlijk heeft hij leuke kanten) en het zegt iets over jou (een behoefte, een gemis, een gat in je ziel).
Dus als je om advies vraagt: werk aan de winkel, ga met iemand praten over waar je ten diepste naar op zoek bent en waar dat vandaan komt. En voor beide mannen geldt misschien wel het zelfde. Alcoholverslaving staat niet op zichzelf. En een man die passieloos in de relatie staat heeft mogelijk ook wat luikjes dichtgedaan.
En verder: ik vind (en dat bedoel ik voorzichtig) dat het belang van je kinderen zolang ze minderjarig zijn heel hoog op jouw lijstje mag staan in de keuzes die je nu maakt. Wat jij doet is van invloed op hun hechting, de relaties die zij in de toekomst aangaan en hoe ze naar liefde leven en zichzelf kijken. Op een dag worden ze daar zelf verantwoordelijk voor, maar nu nog niet.
Mijn advies? Zet je kinderen op de eerste plek in plaats van jezelf.
Ik ben 26 jaar samen met mijn man en het klopt, dan vliegen de vonken er niet meer zo af. Qua spanning is een andere man dan al gauw opwindender en helemaal een problematische man met een verslavingsprobleem. Hij vecht voor je en het is allemaal reuzespannend en misschien kan je hem wel "redden" als je maar hard genoeg je best doet.....
Alleen dat redden zal hem nooit worden, met die man wordt het opnieuw weer drama en het blijft drama. Spannend, dat wel.
Als je alleen met jezelf te dealen hebt dan kun je daarvoor kiezen, dan heb je alleen zelf last van dat drama.
Maar als je kinderen hebt ben je verplicht hen dat veilige thuis te bieden. Je heb zo te zien een goeie kerel als vader voor je kinderen. Er is geen sprake van geweld of ruzie, het is een goeie vent, het is alleen niet die spannende droomrelatie. Hoeveel ouders van een gezin denk je dat na 17 jaar nog die spanning hebben? En denk je dat dat de norm moet zijn, zo'n sprookjestoestand, dat je pas tevreden kunt zijn als je dat hebt?
Volgens mij weet je best wat je moet doen, het is alleen niet wat je graag wil horen.
bedankt voor de reacties. Mijn ex man staat inderdaad passieloos in de relatie. Hij is erg timide..iets wat ik mis. Mijn vriend was vol passie. Raakte me aan overdag, gaf een zoen, kon jaloers zijn maar ook heel liefdevol. De seks was fijn en stond open voor veel dingen.
Klinkt gek, maar mijn ex man niet. Doet lacherig over woorden als seks, intimiteit.
Voor mij is dat toch erg belangrijk in een relatie.
Mijn kinderen wil ik ook op de eerste plaats zetten. Maar ik ben zo bang dat als ik bij mijn ex man blijf, ik zoveel moeite moet doen om niet opnieuw voor iemand te vallen. Ik mis die passie en liefde zo ontzettend. Ik hoop dan ook dat als ik de keuze maak definitief te stoppen met mijn ex vriend, ik over hem heen kon.
Je kinderen hebben eindelijk weer een veilige basis en jij denkt erover om deze voor de tweede keer te doorbreken en weer met die ex-verslaafde verder te gaan? Come on, je snapt zelf ook wel dat die ex jou echt niet gelukkig gaat maken. Kies voor je kinderen en je man. Ga in relatietherapie en probeer samen de vonkjes terug te vinden.
Je wil het wel, maar je doet het niet. Het heeft allemaal nogal een hoog ik-ik-ik-gehalte. Erg verdrietig voor je kinderen.
Pipabela schreef op 05-05-2025 om 11:22:
bedankt voor de reacties. Mijn ex man staat inderdaad passieloos in de relatie. Hij is erg timide..iets wat ik mis. Mijn vriend was vol passie. Raakte me aan overdag, gaf een zoen (...)
Voor mij is dat toch erg belangrijk in een relatie.
Mijn kinderen wil ik ook op de eerste plaats zetten. Maar ik ben zo bang dat als ik bij mijn ex man blijf, ik zoveel moeite moet doen om niet opnieuw voor iemand te vallen. Ik mis die passie en liefde zo ontzettend.
Blijkbaar heb je je ex-man al die jaren niet duidelijk genoeg gemaakt hoe belangrijkdit voor je is. Daarom relatietherapie! Een therapeut helpt jullie bij het ontdekken en uitspreken van dat soort behoeften, en behoeften serieus te nemen, er niet lacherig over te doen.
Jij kunt jij alvast beginnen door hem regelmatig overdag om een knuffel te vragen. Als hij lacherig doet niet opgeven, maar gewoon rustig zeggen: dat heb ik nodig. Alleen een compleet uitgecheckte man weigert dan nog. En dan voelt zo'n knuffel eerst nog onwennig en bepaald niet passioneel, elke knuffel is een klein stapje op weg naar een beter contact.
Pipabela schreef op 05-05-2025 om 11:22:
bedankt voor de reacties. Mijn ex man staat inderdaad passieloos in de relatie. Hij is erg timide..iets wat ik mis. Mijn vriend was vol passie. Raakte me aan overdag, gaf een zoen, kon jaloers zijn maar ook heel liefdevol. De seks was fijn en stond open voor veel dingen.
Klinkt gek, maar mijn ex man niet. Doet lacherig over woorden als seks, intimiteit.
Voor mij is dat toch erg belangrijk in een relatie.
Mijn kinderen wil ik ook op de eerste plaats zetten. Maar ik ben zo bang dat als ik bij mijn ex man blijf, ik zoveel moeite moet doen om niet opnieuw voor iemand te vallen. Ik mis die passie en liefde zo ontzettend. Ik hoop dan ook dat als ik de keuze maak definitief te stoppen met mijn ex vriend, ik over hem heen kon.
Maar joh, hoe denk je dat dat met je minnaar zou zijn na 17 jaar? Ook niet meer zo spannend hoor. Bovendien hebben verslaafde mensen ook nogal eens de neiging tot wat meer toxische relaties (wat al blijkt uit het feit dat hij ook jaloers is naast liefdevol. Hoe oud zijn je kinderen? waarschijnlijk tieners? Ik zou zeggen: Maak er een gezellige maatjes relatie van met je man tot de kinderen uit huis zijn en zet je eigen behoefte aan spanning een paar jaar opzij. Dus ook niet met je ex minnaar. Wees eerlijk tegen je man hierover: ik voel geen spanning maar wil een fijn gezin zijn voor de kinderen tot ze uit huis zijn. En dan hopen dat hij daar mee akkoord gaat.
Pipabela schreef op 05-05-2025 om 11:22:
bedankt voor de reacties. Mijn ex man staat inderdaad passieloos in de relatie. Hij is erg timide..iets wat ik mis. Mijn vriend was vol passie. Raakte me aan overdag, gaf een zoen, kon jaloers zijn maar ook heel liefdevol. De seks was fijn en stond open voor veel dingen.
Klinkt gek, maar mijn ex man niet. Doet lacherig over woorden als seks, intimiteit.
Voor mij is dat toch erg belangrijk in een relatie.
Mijn kinderen wil ik ook op de eerste plaats zetten. Maar ik ben zo bang dat als ik bij mijn ex man blijf, ik zoveel moeite moet doen om niet opnieuw voor iemand te vallen. Ik mis die passie en liefde zo ontzettend. Ik hoop dan ook dat als ik de keuze maak definitief te stoppen met mijn ex vriend, ik over hem heen kon.
Weet je ex man dat intimiteit voor je van groot belang is? Zie je een mogelijkheid om dit terug te brengen in jullie relatie? Eventueel met wat hulp van buitenaf door een relatietherapeut?
mijn kinderen zijn nog geen tieners. Ik voel me heel slecht over deze hele toestand. In het huis voel ik me gelukkig, want het is mijn eigen plek..maar mijn ex man. Hij is een lieve man inderdaad. Maar Oh wat mis ik de charmes van mijn minnaar waar ik mee samen was.
Mijn ex man heeft nooit zo open gestaan voor intimiteit. Meer omdat het erbij hoorde. Ook als ik vanalles inbracht om het leuker te maken. Ik mis dat best.
Het beste voor de kinderen is heel belangrijk. Aan de ene kant denk ik, ze waren nu gewend aan de scheiding als ik terug wil moet ik snel handelen. Aan de andere kant breek ik dan opnieuw hun geluk..
Bedankt voor alle eerlijke reacties al zover. Ik waardeer ze allemaal.
Je hebt er nogal een puinhoop van gemaakt Pipabela. Mijn advies zou zijn dat je eerst eens zelf verantwoordelijkheid neemt voor je eigen daden. Je bent niet eerlijk tegenover je ex man,je ex vriend,je kinderen en niet eerlijk tegenover jezelf.
Zoek een therapeut en ga eerst zelf eens onderzoeken waarom je doet zoals je doet want je komt op geen enkele manier over als een stabiele vrouw/moeder.
Zoek desnoods eigen onderkomen voor jezelf maar laat je kinderen bij vader. Hij lijkt in dit hele verhaal de meest stabiele en dat hebben kinderen nodig.
je kunt niet voor een vierde keer de boel op zijn kop zetten. Blijf bij je oorspronkelijke man en zit het uit tot de kinderen de deur uit zijn. Neem een affaire voor je kriebels.
Moederkareltje schreef op 06-05-2025 om 06:47:
je kunt niet voor een vierde keer de boel op zijn kop zetten. Blijf bij je oorspronkelijke man en zit het uit tot de kinderen de deur uit zijn. Neem een affaire voor je kriebels.
Ja joh blijf de man gewoon lekker bedriegen! Hij heeft haar teruggenomen na een affaire die ze nog steeds niet helemaal heeft afgesloten... ik zou eerst helemaal stoppen met het contact met de andere man zo krijgt je relatie geen eerlijke kans to
bedankt voor alle eerlijke reacties.
