Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
het geeft erkenning voor wat je nodig hebt (en in veel verhalen hier niet krijgt).
Als je bedrogen bent voel je intuïtief denk ik best goed waar je behoefte aan hebt: eerlijkheid en antwoorden, radicaal breken met de derde, bereidheid aan herstel te werken, etc. Als je partner je dat niet geeft kun je aan jezelf gaan twijfelen of vinden dat je van jezelf moet vragen dat opzij te zetten. Deze podcasts kunnen je dat de erkenning geven dat je niets teveel vraagt of wilt.
Al die berichten over de vreemdgangers bij het Coldplay concert beginnen zo'n trigger te worden voor mij. Zag net een filmpje met de strekking 'niet meer klagen over dit of dat wat je man doet, want hij was tenminste niet bij een Coldplay concert'... bla bla.
Uiteindelijk ben ik ook via uitgaansfoto's van mijn man samen met Truus achter de affaire gekomen. Misschien dat het mij daarom extra raakt. Of hebben jullie er ook last van?
Tegelijk denk ik ook; zijn er überhaupt relaties waarin ontrouw nooit voor komt.
blauwgeel schreef op 23-07-2025 om 20:55:
Al die berichten over de vreemdgangers bij het Coldplay concert beginnen zo'n trigger te worden voor mij. Zag net een filmpje met de strekking 'niet meer klagen over dit of dat wat je man doet, want hij was tenminste niet bij een Coldplay concert'... bla bla.
Uiteindelijk ben ik ook via uitgaansfoto's van mijn man samen met Truus achter de affaire gekomen. Misschien dat het mij daarom extra raakt. Of hebben jullie er ook last van?
Tegelijk denk ik ook; zijn er überhaupt relaties waarin ontrouw nooit voor komt.
Ik mag toch hopen van wel 🫣..
Ik wil dit niet nog een keer meemaken 
Ik dacht er vandaag nog aan, hoe zou mijn (ex)man (en andere ontrouwe partners) zich voelen met betrekking tot dit Coldplay-gebeuren? Zou het voor hen ook een trigger zijn?
blauwgeel schreef op 23-07-2025 om 20:55:
Al die berichten over de vreemdgangers bij het Coldplay concert beginnen zo'n trigger te worden voor mij. Zag net een filmpje met de strekking 'niet meer klagen over dit of dat wat je man doet, want hij was tenminste niet bij een Coldplay concert'... bla bla.
Uiteindelijk ben ik ook via uitgaansfoto's van mijn man samen met Truus achter de affaire gekomen. Misschien dat het mij daarom extra raakt. Of hebben jullie er ook last van?
Tegelijk denk ik ook; zijn er überhaupt relaties waarin ontrouw nooit voor komt.
Ik las ooit dat 75% van de mensen ooit met een vorm van ontrouw te maken krijgt. Die relaties zijn er dus zeker. Maar de meeste mensen hebben meer dan 1 relatie in hun gehele leven. Dus het is iets dat veelvuldig voorkomt.
Tja ... mijn man rept met geen woord over dat Coldplay gebeuren. En ik, ik ook niet. Terwijl kranten bol stonden ervan. Maar het is geen onderwerp (meer) waar we beiden onbevangen in staan. Helaas.
Anna Cara schreef op 23-07-2025 om 23:51:
Tja ... mijn man rept met geen woord over dat Coldplay gebeuren. En ik, ik ook niet. Terwijl kranten bol stonden ervan. Maar het is geen onderwerp (meer) waar we beiden onbevangen in staan. Helaas.
Wij bespreken het wel. Ook met de kinderen erbij.
Buitenspel2024 schreef op 23-07-2025 om 22:24:
[..]
Ik mag toch hopen van wel 🫣..
Ik wil dit niet nog een keer meemaken
Ik dacht er vandaag nog aan, hoe zou mijn (ex)man (en andere ontrouwe partners) zich voelen met betrekking tot dit Coldplay-gebeuren? Zou het voor hen ook een trigger zijn?
Helaas heb ik het bij mijn huidige maar ook vorige lange relatie meegemaakt.
Eerlijk gezegd denk ik dat ontrouwe partners het in veel gevallen zullen negeren/niet op zichzelf betrekken/eigen situatie zullen goedpraten. Ons als partners heeft het met name alleen negatief geraakt. Voor de vreemdganger zitten er ook positieve kanten aan een affaire..
Hoe is het contact met je (ex)man nu?
Anna Cara schreef op 23-07-2025 om 23:51:
Tja ... mijn man rept met geen woord over dat Coldplay gebeuren. En ik, ik ook niet. Terwijl kranten bol stonden ervan. Maar het is geen onderwerp (meer) waar we beiden onbevangen in staan. Helaas.
Wij kunnen er helaas ook niet over praten. Mijn man voelt het snel als aanval. Als iets dat in het verleden ligt. Hoewel het mij in de verwerking en hechting met elkaar denk ik erg zou helpen als wij er meer over zouden praten.
LifeEvent! schreef op 24-07-2025 om 14:25:
[..]
Wij bespreken het wel. Ook met de kinderen erbij.
Wat voor gesprekken zijn dit dan? Hoe oud zijn jullie kinderen?
Izza schreef op 23-07-2025 om 22:25:
[..]
Ik las ooit dat 75% van de mensen ooit met een vorm van ontrouw te maken krijgt. Die relaties zijn er dus zeker. Maar de meeste mensen hebben meer dan 1 relatie in hun gehele leven. Dus het is iets dat veelvuldig voorkomt.
Ik heb het helaas in mijn beide lange relaties meegemaakt.
LifeEvent! schreef op 24-07-2025 om 14:25:
[..]
Wij bespreken het wel. Ook met de kinderen erbij.
Wat hebben je kinderen nu met jullie seksleven en affaires te maken? Dit is tussen jullie als volwassen. Niet om een ouder tot de boeman te maken.
Goede podcast tip Henkie (De Joke Bruggenkamp Podcast, 3 afleveringen)
Eerst alleen en toen ook nog keer samen beluisterd. Inderdaad veel erkenning en ook herkenning. Goede tips om na het uitkomen te overleven in die heftige tijd. En ook hoe verschillend iedereen erop reageert. We hebben het nog niet zo slecht gedaan, zonder dat we deze info hadden. Alleen was het wel zoveel dat hij op moest biechten dat hij daar bijna een heel jaar over deed. Dit wordt in de podcast ook mooi verwoord en duidelijk uitgelegd, waarom het zo belangrijk is alles meteen helemaal op te biechten en waarom dit zo moeilijk is voor de bedrieger. Bang om de ander te verliezen, schaamte, angst.
Wat ik heel erg herken is dat ik nodig had dat hij samen met mij in mijn kuil van verdriet kwam zitten. En niet wegliep van mijn verdriet. Geen smoesjes of verdedigen of bagatelliseren.
Wat ik nu na grofweg 3 jaar na het uitkomen wel weet is dat het heel moeilijk blijft. Die gedachten eraan, en ja, zo'n media hype rondom Coldplay-vreemdgangers, dat is voor ons beide een trigger.
Bij ons is het zo dat man een probleem had, al voor hij mij kende. Een pleaser en aandachtzoeker door ervaringen uit zijn jeugd. Niets groots of heftigs, kleine dingen die zijn zelfvertrouwen ondermijnde en waardoor hij constant op zoek was na validatie. Die patronen heeft hij nu veranderd. Ik zie ook echt een ander mens, merk het aan zijn daden en houding. Snap het ook niet dat ik zijn onzekerheid en behoefte aan aandacht eerder niet opmerkte. Hij is nu meer betrokken bij zijn kinderen. Meer het schijt aan wat andere vinden en denken.
Dus in het nu heb ik de perfecte man, die ik ook kan vertrouwen. Dus ja, waarom zou ik niet blijven. Deze man heb ik helft van mijn leven mee gedeeld en nog steeds verliefd. Er wordt zoveel vreemdgegaan als ik om me heen kijk.
Zijn er inderdaad nog mensen die trouw en eerlijk zijn? JA, ik in elk geval...
Ik ben misschien te eerlijk en kan voor mijn geliefde echt niets geheim houden. Ik heb tijdje met de gedachte gespeeld om zelf ook een affaire te hebben, maar dat vertelde ik tegen man. Het eerste jaar na het uitkomen heb ik heel wat af geflirt, maar als het puntje bij het paaltje kwam haakte ik af, voelde niet goed. Voor mijn gevoel had ik heel veel credits tegoed. Maar ben tot de conclusie gekomen dat dat niet helpt voor de verwerking. Op dat moment had ik veel aandacht nodig van mannen om mijn gedeukte vertrouwen in mezelf op te krikken. Waarheid was: ligt niet aan mij, aan mijn uiterlijk of aan mijn persoonlijkheid. Ik ben prima zoals ik ben.
De gedachte aan wat hij mij aandeed blijft wel in lijf zitten en steekt nog regelmatig de kop op. Geldt trouwens ook voor hem. Vooral de gedachten dat alles veel beter en mooier had kunnen zijn de afgelopen decennia als hij eerder aan zichzelf gewerkt had.
Merkt wel dat dit steeds beter te managen is en de dalen minder diep zijn. In het NU leven helpt enorm. Mijn man zegt vaak tegen mij: "het is voorbij he?, ligt in verleden, laten we genieten van het heden en plannen maken voor de toekomst".
Hij heeft heel veel geduld gehad met mij. Op moment van uitkomen was wegrennen makkelijker geweest. De affaire had in zijn geval niets met de vrouw in kwestie te maken, hij zou er nooit een echte relatie mee willen hebben. Dat besef was er al heel snel. Het was een spel van aandacht geven en aandacht terug ontvangen. Het kon alleen bestaan in het duister. In het daglicht verduisterde het meteen. En verdween als sneeuw voor de zon. In de podcast die Henkie aanraadde hierboven (De Joke Bruggenkamp Podcast), is de laatste tip alle contact met affaire partner verbreken. Die is wat mij betreft het eerste wat je moet doen.
In begin na het uitkomen heb ik haar gesproken en ook berichten uitgewisseld. Dat hielp ook wel, dat je weet welke persoon er achter een naam zit. Daarna punt achter gezet, maar zou haar over een tijdje nog wel een keer willen spreken, hoe ze er nu op terugkijkt. Bij haar was er ook een aandachtsprobleem/onzekerheid waardoor ze gevoelig was voor een affaire naast haar gezin.
Ik vind trouwens dat je er altijd over moet kunnen blijven praten. Natuurlijk beter niet dagelijks meer na 3 jaar, maar wel als het nodig is. Zoals bij zo'n Coldplay verhaal of als er in omgeving weet een verhaal is. Komt helaas heel veel voor.
Ik lees nog regelmatig mee op het forum, heb niet altijd de energie of tijd om te reageren. Maar heb zoveel steun, herkenning en info gevonden hier. Nog altijd dankbaar voor.
Voor degene die op het punt staan om vreemd te gaan: lees je even goed in over de gevolgen, het heeft altijd gevolgen en het komt bijna altijd uit. Beter kan je onderzoeken waarom je dit wil. Dit is het moment om met je partner erover te praten. En niet vaak en onduidelijk, plan er echt ruim de tijd voor in. Mijn man heeft er soms ook over gepraat, heel onduidelijk en aarzelend. Als ik dan tegengas gaf of er niet goed op in ging dan hield hij stil.
Door dit alles kunnen we ook beter communiceren. Beter te laat dan nooit.
blauwgeel schreef op 24-07-2025 om 16:17:
[..]
Wij kunnen er helaas ook niet over praten. Mijn man voelt het snel als aanval. Als iets dat in het verleden ligt. Hoewel het mij in de verwerking en hechting met elkaar denk ik erg zou helpen als wij er meer over zouden praten.
Als je besluit verder te gaan hoort daar ook vergeving bij. Continu erover hebben omdat het ergens naar voren komt is geen vergeving. Triggers zouden moeten verdwijnen met de tijd.
Izza schreef op 24-07-2025 om 16:23:
[..]
Als je besluit verder te gaan hoort daar ook vergeving bij. Continu erover hebben omdat het ergens naar voren komt is geen vergeving. Triggers zouden moeten verdwijnen met de tijd.
Zou de ideale wereld zijn als ze helemaal verdwijnen (triggers). Ik maak geen verwijten, maar praat er wel over als iets mij verdrietig maakt. Er hoort wel vergeving bij, ook als je niet verder gaat samen. Je hebt er alleen jezelf mee als je boos blijft. Alleen kan ik nog steeds verdrietig worden als ik eraan denk. Ik ben echt een romanticus en het idee dat mij dit is overkomen kan me na 3 jaar nog steeds verdrietig stemmen. Ik heb wel geleerd om er snel uit te stappen. De emotie toelaten en weer loslaten. Dus ben niet meer hele dag van slag, maar slechts een momentje.
(is in mijn geval een heel langdurige affaire langer dan 10 jaar... en nog wat ander bedrog), dus soort dubbelleven naast ons huwelijk. Iets anders als een one-night-stand)
