Vervelende nasmaak na verjaardag
Ik had gisteren mijn verjaardag gevierd met mijn familie. Ik had iedereen uitgenodigd om uiteten te gaan en ik zou dan trakteren. Nu had mijn moeder gevraagd of ik ook mijn stiefzus wilde uit te nodigen. Het restaurant ligt valkbij waar zij woont. Ik heb een oke-band met haar. We waren beide uit huis toen onze ouders een relatie kregen dus we zien elkaar mondjesmaat. Het zou mijn moeder en stiefvader erg blij maken, dus deed ik het maar. Het was maar 40 euro extra dus ik ging er niet bankroet aan. Maar toen zij aankwam was ze niet in een erg vrolijke bui. Ze liep gelijk naar binnen en haar vader moest haar nog corrigeren om mij te feliciteren (ze is 27 trouwens). Daarnaast had iedereen mij een cadeautje gegeven behalve zij (op zich niet erg, maar dat plus het niet feliciteren vond ik nogal wrang). De rest van avond verliep voorspoedig (zij zei niet zoveel). En na het eten had zij mij nog geen eens bedankt voor het betalen.
Ik had vanochtend mijn moeder aan de lijn en zij zei gelijk hoe leuk iedereen het had en dat ze het heel goed van mij vond dat ik toch mijn stiefzus heb uitgenodigd en dat stiefvader daar erg blij mee was. Ik ben blij dat ik zo’n goed figuur heb geslagen bij mijn moeder en stiefvader, dus ik wilde niet gaan zeuren over mijn stiefzus. Toch zit het mij best dwars dat ze nog geen eens bedankt had gezegd. Wat moet ik hier nu mee? Ik heb nu mijn verjaardag gevierd en iedereen had het naar hun zin maar ik voel mij wel beledigd dat mijn stiefzus zo bot deed. Zal ik mijn gevoelens uiten of niet?
De schijn ophouden dat het gezellig was? Je kunt toch gewoon eerlijk zijn, het hoeft toch niet zo ingewikkeld te zijn? Je hoeft er niet perse iets over te vragen maar je kunt bijv zeggen dat -als zij ter sprake komt- niet bepaald vrolijk over kwam of zoiets.
EmmaT schreef op 12-09-2024 om 08:04:
[..]
Oh dat is hoe iedereen dat zelf ervaart natuurlijk. Stiefvader en -dochter gaat er hier echt niet in. 'Mijn man' krijg ik trouwens ook niet uit mijn strot. Ben pas op mijn 60e getrouwd
Iedereen weet natuurlijk zelf het beste wie wat van wie is en hoe je dat noemt.
Ja snap het. Maar hoe noem je hem dan? Vriend als je getrouwd bent is ook zo raar. En geliefde toch ook. Partner zou kijken maar dat heeft zo'n negatieve connotatie.
Pippeltje schreef op 12-09-2024 om 08:30:
De schijn ophouden dat het gezellig was? Je kunt toch gewoon eerlijk zijn, het hoeft toch niet zo ingewikkeld te zijn? Je hoeft er niet perse iets over te vragen maar je kunt bijv zeggen dat -als zij ter sprake komt- niet bepaald vrolijk over kwam of zoiets.
Ja dat snap ik. Maar ik wil niet zo'n zeikerd zijn die er dan over begint. Terwijl ik wel die gevoelens heb over haar gedrag.
FruitMoeder schreef op 12-09-2024 om 09:20:
[..]
Ja dat snap ik. Maar ik wil niet zo'n zeikerd zijn die er dan over begint. Terwijl ik wel die gevoelens heb over haar gedrag.
Je hoeft er toch niet over te beginnen? Maar erop inhaken als je moeder er iets over zegt. "Fijn dat jij het leuk vond, maar de volgende keer doe ik het niet meer. Ik wil niet dat je mij oplegt wie ik uit moet nodigen." Natuurlijk kan ze dan in discussie, maar heeft ze een punt? Zij bepaalt niet wie jij uitnodigt, dus nee. Je hebt een keer toegegeven, maar het is niet bevallen. Anders zit je daar straks met allerlei zielige kennissen van je moeder voor wie ze het leuk zou vinden. Daag.
FruitMoeder schreef op 12-09-2024 om 09:20:
[..]
Ja dat snap ik. Maar ik wil niet zo'n zeikerd zijn die er dan over begint. Terwijl ik wel die gevoelens heb over haar gedrag.
Tja, je kan of je schouders ophalen en gewoon je gevoel laten zien, zonder heel lelijk te worden (als in "nou ik heb de indruk dat Miesje er nou niet zo op zit te wachten om uitgenodigd te worden") of je kan je gevoel inhouden zoals zo vaak in families waardoor iedereen gaat opzien tegen het kerstdiner. Waarom niet het openbreken en gewoon aan je moeder vragen waarom Miesje er nou toch bij moest zijn. En dan niet 'leuk' als antwoord accepteren want Miesje vond het duidelijk niet leuk. Voor wie was het dan leuk? Voor jou niet, voor haar dus ook niet, voor haar vader? Of voor jouw moeder die zonodig de extended family bij elkaar wil zien?
Ik begrijp niet dat mensen elkaar zo (ogenschijnlijk) in de weg kunnen zitten met verplichtingen. Net als al die kringverjaardagen waar iedereen tegenop ziet maar maar doet ' want ze zijn ook bij mij geweest'
FruitMoeder schreef op 12-09-2024 om 09:18:
[..]
Ja snap het. Maar hoe noem je hem dan? Vriend als je getrouwd bent is ook zo raar. En geliefde toch ook. Partner zou kijken maar dat heeft zo'n negatieve connotatie.
Ik noem hem 'mijn vriend'. Dat vinden sommige mensen raar, maar voor mij komt het het dichtste bij hoe ik het voel. Mijn dochter zegt: de vriend van mijn moeder. Dat klinkt misschien afstandelijk, maar er is in de loop der jaren ondanks het moeizame begin een behoorlijk goede band opgebouwd tussen die twee. Een stiefvader en -dochter zullen ze nooit worden.
Geliefde vind ik dan weer erg dramatisch klinken 
EmmaT schreef op 12-09-2024 om 09:46:
[..]
Ik noem hem 'mijn vriend'. Dat vinden sommige mensen raar, maar voor mij komt het het dichtste bij hoe ik het voel. Mijn dochter zegt: de vriend van mijn moeder. Dat klinkt misschien afstandelijk, maar er is in de loop der jaren ondanks het moeizame begin een behoorlijk goede band opgebouwd tussen die twee. Een stiefvader en -dochter zullen ze nooit worden.
Geliefde vind ik dan weer erg dramatisch klinken
Ja bij geliefde denk ik gelijk aan minnaar. Mijn moeder stond erop dat na hun trouwen hij haar man was en niet meer haar vriend. Ze wordt altijd heel pissig als iemand hem haar vriend noemt. Dus vandaar. Maar je hebt gelijk iedereen is anders.
MRI schreef op 12-09-2024 om 09:36:
[..]
Tja, je kan of je schouders ophalen en gewoon je gevoel laten zien, zonder heel lelijk te worden (als in "nou ik heb de indruk dat Miesje er nou niet zo op zit te wachten om uitgenodigd te worden")
Zo zou ik het aanpakken.
Leuk dat je moeder het wil(de), maar jij en Miesje zitten er allebei niet op te wachten. Dus helaas mama, nee.
Gaat het wel goed met haar? Kan het zijn dat je moeder en stiefvader haar eens een leuk uitje gunden omdat ze niet zo lekker in haar vel zit?
(geen hele goede reden, dan zouden ze beter zelf een etentje kunnen organiseren en iedereen uitnodigen)
Ik zou geloof ik wel bij je moeder aangeven dat je het betwijfelt of stiefzus het zelf wel leuk vond, en dan toch voorzichtig zeggen waarom je daaraan twijfelt.
Het lijkt er op dat je moeder het “gezinsgevoel” wil forceren waar er eigenlijk geen gezin is. Ik begrijp dat verlangen van haar wel, maar zoiets lukt niet op commando. Mijn gevoel zegt ook (maar ik kan mis zijn) dat jij ook een toenadering van je stiefzus verwachtte na je grootse gebaar. Je voelt je een beetje gekwetst/afgewezen omdat zij duidelijk niet op een extra zus zit te wachten. Anders zou je er niet zo zwaar aan tillen. Een band is er of is er niet. Ik zou er niet teveel spel van maken. Gewoon laten passeren. Wat vandaag niet is, kan nog komen. Of niet. Je moeder had dat beter met rust gelaten, alhoewel haar bedoeling wel goed was.
Theekannetje schreef op 12-09-2024 om 14:11:
Het lijkt er op dat je moeder het “gezinsgevoel” wil forceren waar er eigenlijk geen gezin is. Ik begrijp dat verlangen van haar wel, maar zoiets lukt niet op commando. Mijn gevoel zegt ook (maar ik kan mis zijn) dat jij ook een toenadering van je stiefzus verwachtte na je grootse gebaar. Je voelt je een beetje gekwetst/afgewezen omdat zij duidelijk niet op een extra zus zit te wachten. Anders zou je er niet zo zwaar aan tillen. Een band is er of is er niet. Ik zou er niet teveel spel van maken. Gewoon laten passeren. Wat vandaag niet is, kan nog komen. Of niet. Je moeder had dat beter met rust gelaten, alhoewel haar bedoeling wel goed was.
Ik had gewoon verwacht dat mijn stiefzus te minste wat gezelliger zou zijn. We hoeven geen beste vriendinnen te worden. Daar heb ik ook geen behoefte aan. Maar een lach op je gezicht en mij bedanken voor het eten is toch niet te veel gevraagd. Blijkbaar wel... En ik denk dat mijn moeder inderdaad zoiets wil forceren, maar wij waren beide al uit huis toen ze gingen trouwen dus geen van beide hebben behoefte aan zo'n band.
Was je eigen vader er ook bij? Of hoort die niet bij "jouw gezin".
EmmaT schreef op 12-09-2024 om 07:53:
[..]
Oh, dan is het wat anders. Maar ook 'technisch' gezien ben je alleen een stiefouder als je trouwt of partnerschap registreert met een ouder van minderjarige kinderen.
De huidige vrouw van mijn ex gedraagt zich dubbeldik als stiefmoeder, terwijl mijn kinderen ook volwassen waren toen we uit elkaar gingen. Maar ja, sommige mensen weten zichzelf heel goed in de aandacht te zetten. Voordat ik de kans krijg een berichtje van een van mijn kinderen op insta te lezen heeft zij 't al geliked. 🤷
elledoris schreef op 13-09-2024 om 15:33:
Was je eigen vader er ook bij? Of hoort die niet bij "jouw gezin".
Nee, die wil ook niet komen en ik wil ook niet dat hij erbij is. Maar dat is een ander probleem dat staat hier los van...
elledoris schreef op 13-09-2024 om 15:36:
[..]
De huidige vrouw van mijn ex gedraagt zich dubbeldik als stiefmoeder, terwijl mijn kinderen ook volwassen waren toen we uit elkaar gingen. Maar ja, sommige mensen weten zichzelf heel goed in de aandacht te zetten. Voordat ik de kans krijg een berichtje van een van mijn kinderen op insta te lezen heeft zij 't al geliked. 🤷
Beter te veel aandacht dan te weinig aandacht denk ik dan maar...
