'hebben en zijn'

Grappig

Grappig, tonny, ik lag net gisteravond in bed te filosoferen over ongeveer deze tegenstelling. Mijn dochter van vier wordt met de dag hebberiger. Ze ziet steeds meer dingen om zich heen die zij ook wil hebben, of meent te willen hebben. Ik merk ook dat ze steeds sterker gelooft dat je blij wordt van nieuwe dingen krijgen (speelgoed, schoenen etc.) - en omgekeerd heel verdrietig moet worden als je niet aan de lopende band alles krijgt wat je hebben wilt. Ze barstte pas in dikke tranen uit toen ik uitlegde dat we dit weekend echt niet naar Disneyland Parijs kunnen .
Daartegenover staat mijn zoon van drie maanden, die behalve moedermelk alleen maar immateriele dingen wil: liefde en aandacht, vooral. Hij is nog zo puur en eenvoudig in zijn wensen. Hoe lang duurt het voor ook hij het consumeervirus onder de leden krijgt?
Groetjes
Massi

Ed hoornik

Hebben en zijn

Op school stonden ze op het bord geschreven.
Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn;
Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven,
De ene werklijkheid, de andre schijn.

Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven.
Is van de wereld en haar goden zijn.
Zijn is, boven die dingen uitgeheven,
Vervuld worden van goddelijke pijn.

Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten.
Is naar de aarde hongeren en dorsten.
Is enkel zinnen, enkel botte plicht.

Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken,
Is kind worden en naar de sterren kijken,
En daarheen langzaam worden opgelicht.

Ed. Hoornik

Ooit uit mijn hoofd moeten leren wegens het verstoren van een les Duits. Dat waren nog eens straffen waar een mens wat aan had. NOoit meer vergeten. Juist omdat het van die contrasterende woorden zijn. Wel grappig dat Hoornik de borsten bij hebben schaart. Nooit bv gehad denk ik

Mijk