Holland doc - kamperen met god
Iemand gezien?
Ik kon me helemaal vinden in een uitspraak van iemand uit de ( niet gelovige) schoonmaakmedewerkster: ' soms begrijp ik waar ze voor bidden, maar soms snap ik er niks van. '
Nou, inderdaad. Als je dit zo op tv ziet, is het heel vervreemdend.
Nou
Vervreemdend ja. Ook een nogal eng, vind ik persoonlijk. Het kwam zo hersenspoelerig en indoctrinerend over.
Ik ben er altijd een voorstander van, om kinderen te leren denken. 'Je hebt een goed stel hersenen van de Heer gekregen, gebruik die ook.' Dat zei mijn moeder altijd.
En hier staan mensen onzin te verkondigen tegen kinderen, op een dwingende manier. Brrrrr.
Als ik dit soort mensen hoor over genezing, dan word ik altijd zeer geirriteerd. Zelf blij zijn omdat je zere enkel over is, maar wat dan met al die mensen die niet genezen zijn... Wie wil er nu in zo'n God geloven, die zo wikt en beschikt... Gelukkig hoef ik dat niet.
Nou zeker...
ik voelde me er heel, heel ongemakkelijk bij - hoewel ik zelf wel gelovig ben. Of misschien wel juist daardoor - hiermee wil ik liever niet geassocieerd worden, al zullen de mensen het vast enorm goed bedoelen.
En ik snap ook niet wat die Betteld-gasten voor meerwaarde zien in deze vakantie; ze zitten op een eiland toegewijd en dwingend op een speciale toon te bidden voor iedereen die elders verblijft - maar op wat voor manier ze concreet verschil proberen te maken in de samenleving, geen idee. Ik zie er niks van.
Geloven
Ik ben ook gelovig hoor, maar alleen niet in zo'n god. Ik las mijn vorige stukje en de laatste zin lijkt net of ik helemaal niet geloof.
Wat mij nogal tegenstaat in sommige orthodoxe kringen, is dat de gemeenteleden zo intern gericht raken. Ze zijn bij wijze van spreken wel bezig met wonderbaarlijke genezingen en bekeringen in Afrika, maar de buurvrouw wijzen ze af, omdat die geen rok draagt.
Ik snap denk ik wel waar dat vandaan komt, maar ik vind het altijd zo zonde. Volgens mij komt het voort uit de angst voor de boze buitenwereld. En voor de duivel. Zoals die ene man in de docu praatte over zijn ziekte in Suriname. 'Het was een aanval van de duivel.' Wat een vreemde manier om tegen ziekte en gezondheid aan te kijken.
Snap het wel
Ik heb deze documentaire (nog) niet gezien maar ik snap best dat mensen het fijn vinden om de vakantie door te brengen met geloofsgenoten. Gezellig onder elkaar en zo. Sommige dingen die in evangelische kringen veel voorkomen (in tongen spreken, wonderbaarlijke genezingen) lijken voor de buitenwereld wat vreemd maar zo heeft elke religie natuurlijk wel zijn rituelen die vreemd aan kunnen doen. Dit is niet anders dan wat deze mensen ook in de kerk doen dus voor hun is dat normaal.
Tonny
Waarschijnlijk geloven ze dat ze met bidden echt een verschil maken. Sommige mensen zijn meer van de concrete acties maar veel gelovigen weten/denken/geloven oprecht dat bidden juist verschil maakt en dat voor iemand bidden net zo concreet/waardevol is als een hongerig mens brood geven.
Mijn gedachten
Ik heb het (nog) niet gezien. Vind het wel jammer dat ik het gemist heb. Zoals Maylise zegt heeft iedere stroming in welke religie dan ook zijn rituelen en (voor buitenstaanders) onbegrijpelijke eigenaardigheden. Ik hou mezelf voor dat ook als ik dat zo niet beleef, dat ik er wel respect voor heb. Ik zou dan ook niet praten over "onzin verkopen".
En ik heb nog nooit van die genezingen meegemaakt, maar ik heb wel hele naaste vrienden die ons heel dicht aan het hart liggen, die het zelf hebben meegemaakt. Dan kijk je er toch gewoon wat genuanceerder tegenaan. Ook al is het je eigen beleving niet.
Ziekte van de duivel, ik denk dat ze het zo bedoelen: ziekte komt NIET van God. Dus van "het kwaad" in de wereld, en of je dat nu het kwaad noemt, of de duivel, of de tegenstander van God, of de onvolmaaktheid van deze wereld, weet ik veel, dat is hetzelfde. Jij hebt er misschien ook wel een term voor.
"wat dan met al die mensen die niet genezen zijn... Wie wil er nu in zo'n God geloven, die zo wikt en beschikt..."
Dat is een gedachtengang die zij niet aanhouden hoor. Zij zitten net zo in hun maag met het feit dat de een wel en de ander niet geneest. Ik ken veel evangelische mensen en die hebben daar ook net als wij geen antwoord op. Ze weten niet waarom God soms wel en soms niet geneest.
Zelf geloof ik dat Hij kan ingrijpen. En soms ook doet. Maar soms laat Hij dingen toe. En hoe en waarom dat weet ik echt niet. Maar ik verlies mijn geloof er niet om. Er zijn nou eenmaal onbeantwoorde vragen in dit leven.
Wie wil er nou in zo'n god geloven
"Wie wil er nu in zo'n God geloven"
Hier moet ik ook iets over kwijt. Ik zie dit zo anders. Het is niet een keuze van mij om God zus of zo te maken/bedenken dat ik me er prettig bij voel. Ik geloof dat God gewoon IS. En of het me aanstaat of dat bepaalde dingen een raadsel zijn, dat kan ik niet veranderen. Want Hij is geen creatie van mezelf.
Hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.
