Hotline - een op een...

Wat jammer

Op basis van één boek bepalen dat een geloof niet meer ter discussie gesteld kan worden. Stellen "ik geloof niet, want ik weet" en je eigen punt daarmee boven dat van de ander plaatsen. En mensen als deelnemer diskwalificeren of onaangename taal gebruiken omdat ze een andere overtuiging zijn toegedaan en kritische vragen aan je stellen.

Het is jammer dat je juist dat gedrag dat je van gelovigen zo onuitstaanbaar zegt te vinden, zelf blijkt te vertonen Anoniempje. Temeer daar hier een aantal mensen heel serieus met je van gedachten had willen wisselen.

Ik vraag me wel af hoe dat komt. Ik kan speculeren over de oorzaken daarvan maar dan wordt het speculeren over je persoonlijke omstandigheden, en dat kan ik beter niet doen denk ik.

Wel kan ik zeggen dat ik moeite heb met een gevolgtrekking die sommige aanhangers van reincarnatie maken. "Een moordenaar heeft een andere les in dit leven te leren dan een slachtoffer" neigt in mijn ogen naar een excuus om niet in te hoeven grijpen in onrechtvaardige situaties. In India is het kastesysteem en de discriminatie van kastelozen als ik me niet vergis jarenlang getolereerd onder het motto "tsja, karma en zo, die moeten in volgende levens nog opklimmen".
Dat is net zo iets fatalistisch als wat sommige gelovigen doen: je hoeft niet in te grijpen want alles is de wil van God. In beide gevallen vind ik het geen prettige manier van de wereld bezien.

Geloof en bekeringsdrang

Ik snap gelovige mensen best. Wat ik niet snap is dat fanatieke. Ik ben ongelovig maar over 't algemeen doe ik daar niet moeilijk over. Ok, toen ik laatst het boek van Dawkins 'god als misvatting' had gelezen was ik even wat heviger 'proud to be an atheïst' maar dat zwakt na een paar dagen wel weer af. Ik ben RK opgevoed. Mijn zoontje zit op een zwaar katholieke school omdat dat een goeie school is. En toen hij nog in het gemeenteonderwijs zat hebben we hem ook een jaartje godsdienst laten volgen, gewoon om hem er kennis mee te maken. Resultaat, na een jaar godsdienstoverwijs hoor ik hem tegen een vriendinnetje verkondigen 'pas op voor die spijker want als je die in je hand krijgt ga je dood, net zoals Jezus'. Ziedaar de kern van het christelijk geloof. Op zijn huidige school wordt er gebeden voor het eten, ze gaan maandelijks naar de mis. Maar dat is geen probleem. Hij mag niet ter communie gaan natuurlijk maar hij zingt de liedjes mee, mag al eens helpen net zoals de andere kinderen en hij was zelfs gekozen om te zingen in de mis bij de heiligverklaring van Damiaan. Als hij vragen heeft antwoord ik eerlijk wat ik erover denk maar ik ga niet poneren dat ik de waarheid in pacht heb. Ongelovig zijn is ook maar een geloof. Hij weet dat zijn naam god (ver)hoort betekent maar ook dat hij eigenlijk genoemd isnaar de gorilla uit het boek van Daniël Quin en niet de bijbelse Ismaël. Ik ken waarschijnlijk meer van de bijbel dan veel mensen die zgn gelovig zijn. Ik discussieer graag maar heb niet die behoefte om te overtuigen. Mensen, zoals anoniempje, die het je kwalijk nemen als je een ander geloof hebt dan het hunne, die snap ik niet. Fijn dat jij zo zeker bent van het hiernamaals, reïncarnatie, zoveel maagden na je dood of whatever, maar gun mij m'n twijfels. Ik zal al genoeg balen als iemand van jullie gelijk blijkt te hebben en ik de rest van de eeuwigheid 'we hebben het je toch gezegd' zal moeten aanhoren. Een genoegen dat ik zal moeten missen als ik gelijk blijk te hebben.

Bekeringsdrang, stickertjes en nog zo wat

Nu ben ik geen christen, maar die bekeringsdrang kan ik (deels) wel begrijpen. Als je je religieuze thuis gevonden hebt dan kan dat net zo'n blijheid geven als verliefdheid en dat wil je met anderen delen!
Tot zoverre mijn begrip. Wat ik niet begrijp is dat mensen na deze eerste enthousiaste fase in alle oprechtheid menen dat zij het enige ware geloof hebben gevonden en dat dit het enige ware geloof voor iedereen is. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen zijn weg moet gaan en dat er geen ware religie bestaat. In iedere religie bestaat een mystieke stroming (Soefi, Qaballa, Gnosistici, Rozenkruizers) en deze stromingen komen heel dicht bij elkaar. Aan het eind van de rit zijn de verschillen er niet meer. Religie is je verbinden met anderen en met het goddelijke en voor mij is het in die zin actief en een levenslange zoektocht.
Ik geloof in reïncarnatie, maar niet in de zin van "in mijn vorige leven was ik .......". Ik ken het boek van meneer Stevenson en vond het vrij kinderlijk. Geloven dat jij als deze persoon in een andere tijd hebt geleefd is hetzelfde als geloven dat god een man met een baard op een wolk is.
Als kind was ik diepgelovig in de religie die ik van huis uit meekreeg, het christendom. Ik ben nu 35 jaar later niet minder religieus en eigenlijk ook niet anders gaan geloven, alleen ben ik nu heiden. Het zijn stickertjes die op overtuigingen geplakt worden, zodat we elkaar kunnen plaatsen, maar uiteindelijk maakt het barst uit. Er is geen beloning na de dood voor het juiste geloof; het ware geloof bestaat niet.

Anoniempje

Ik heb kort geleden het boek "gesprek met God" gelezen en vind daarin veel terug van jouw uitspraken.
Ik denk dat ik het boek dat je noemt ook maar eens ga lezen, vind het wel heel interessant. Verder ben ik heel geinteresseerd in de wetenschappelijke bewijzen voor reincarnatie.

Anoniempje

Ik heb jouw postings gelezen en vraag me af; door wie denk jij dat je dan geschapen/gemaakt bent?

Deze vraag stel ik omdat je schrijft dat we op aarde zijn met een hoger doel...maar wie bepaald volgens jou dan dat doel?

En als mensen vanuit zichzelf weten wat goed of kwaad is, wie heeft dat dan in de mensen gelegd?

puur interesse hoor!

Groetjes Milou

Marieke

Hoi Marieke,

Veel mensen zeggen dat elk geloof uiteindelijk op hetzelfde neerkomt, maar volgens mij is dat juist niet zo...volgens het ene geloof is er juist geen God, volgens het andere zijn er miljoenen, het christendom zegt dat God een zoon heeft, de islam juist weer niet en zo zijn er tig verschillen...

Voor mij is er maar één religie...ik ben een volgenling van Jezus en God en ook al zou ik proberen om dat niet in één hokje te plaatsen, het past toch echt alleen maar in het christendom.

Het lijkt mij logisch dat als mensen tot geloof zijn gekomen (tot welk geloof dan ook), ze er oprecht overtuigd van zijn dat dit het juiste geloof is.

Niet dat je het daarom aan iedereen moet proberen op te dringen...dat is natuurlijk nooit goed...

Groetjes Milou

Milou

Er zijn idd grote verschillen, op basispunten. Bijvoorbeeld de rol van Jezus in het christendom. Die vind je in geen enkele religie terug. Ben het helemaal met je bericht eens.