Kleine kinderen en de kerk
Vroeg me af hoe het bij jullie ging met jongen kinderen tijdens de dienst.
Bij onze (katholieke) kerk is er meestal een kinderdienst voor kinderen van ongeveer 4 jaar. Soms is er ook een peuterdienst voor alle jongere kinderen. De kinderen gaan vrijwel na de eerste hymn weg en komen net voor de communie weer terug. Meestal in totaal maar zo'n 15 minuten schat ik.
De laatste tijd is er steeds meer commentaar over kleine kinderen van de pastoor. Eerst was het over rozijnen die op de grond vielen en moeilijk op te ruimen waren dus je mocht geen rozijnen meer meenemen. Dan weer over kleuren op de banken. En laatst over huilende/schreeuwende kinderen die de dienst verstoorden.
Tuurlijk snap ik dat ze geen troep willen en het liefst zaten alle kinderen stilletjes te luisteren maar ik begin er een beetje een vervelend gevoel bij te krijgen.
Hoe kindvriendelijk is jullie kerk?
Cynisch en ot
Menig meneer pastoor was een grotere kindervriend dan die op jullie kansel, maar ook die kindjes werden geacht hun mond te houden.
Onze gkv kindvriendelijk!
ik ervaar de GKV als heel kindvriendelijk.Was oor mij opvallend! Kinderen horen er gewoon helemaal bij, met al hun leuke en minder leuke kantjes. Tot ongeveer 3-4 jaar kunnen ze naar de creche, daarna mogen ze gewoon in de kerk zitten.Wat tekenen, af en toe n snoepje, soms n lolly...en ja soms huilen, soms ruzie,wat fluisteren,lachen,klieren, soms heen en weer lopen om te plassen. Men houdt daar rekening mee, er wordt gewoon doorgebeden door de ds. Maar als ouders probeer je de boel natuurlijk zoveel mogelijk te sussen, weg te gaan als het te erg wordt. We gaan ervanuit dat iedereen zn best doet om het zo stil mogelijk te houden.
Het is een gemeente met veel jonge gezinnen, we herkennen de problemen van elkaar. Er mag denk ik nog wel nog meer begrip komen voor kinderen met een beperking, als ppd nos, adhd. Bij die kinderen gaat het soms nog weer net ff anders, zonder dat daar veel aan te doen is, op dat moment.Daar kan wat meer bekendheid over komen, dan zal er nog iets meer begrip zijn, ook oor die uitzonderlijke situaties.
De ds. probeert kinderen bij de dienst te betrekken(schoollied van de week zingen, schoolthema en preek op elkaar afstemmen,voorbeelden in de preek afstemmen op de jeugd, bij de doop allemaal naar voren, kinderkerst dienst), er zijn knutselgroepjes af en toe op een woensdag en 1x in de maand gaan de basisschoolkinderen iets knutselen in de zaal naast de kerkdienst, tijdens de dienst dus.
Ach t kan altijd beter en meer, maar ik vind het heel fijn zo.
Bij ons kindvriendelijk
Onze Pkn kerk is kindvriendelijk!
tot 4 jaar gaan ze naar de creche....vanaf 4 jaar komen ze eerst in de dienst mee en gaan halverwege naar zondagschool.In die tijd zoeken veel kids elkaar op en gaan gezamelijk zitten luisteren, of kleuren of hebben een barbie mee of boekje....dat is niet altijd even stil want ze kletsen ook gewoon...tijdnes het zingen zeggen we daar niet veel van...
laat ze maar want het is maar voor eventjes.Zomers is er 5 weken lang geen zondagschool en neemt de predikant zelf een trommel koekjes of snoep mee voor de kinderen die blijven zitten,en liggen er van de kerk kleurtjes en kleurplaten klaar...gaat prima!!!
Ander geluid
Petal, ik kan me eerlijk gezegd wel iets bij de reactie van de pastoor voorstellen. Als ik het goed begrijp gaat het om ongeveer een kwartier dat de kinderen bij de grote mensen in de kerk zitten. Het lijkt me toch niet zo ingewikkeld om het een kwartier zonder rozijntjes vol te houden en geen storend gedrag te vertonen??
We hebben het hier niet over peuters, maar over kinderen die al op de basisschool zitten. Ze zijn dus al regels gewend. Ik vind dat je best mag vragen of mensen voor die korte tijd geen rozijnen uitdelen aan hun kinderen. Dat kleuren begrijp ik niet zo goed (tenzij ze op de kerkbanken kleuren of om de haverklap hun potloden op de grond laten denderen), maar een kwartier rustig zijn moet volgens mij haalbaar zijn.
Een hele dienst vind ik een andere zaak: als er bij ons (ook katholieke kerk) een gezinsviering is, dan is dat gewoon wat drukker.
n@nny
Nanny
Het probleem is denk ik de jongere kinderen, dus onder de 4. Er is nl niet elke week een peuterdienst, en die kinderen zijn er dus de hele dienst (valt mee, 45-60min) bij.
De peuterdienst is nieuw nu, maar gebeurt slechts 1 keer per maand ofzo.
Het gaat er dus om dat er wel eens wat babies huilen, schreeuwen en de pastoor vind dat ouders die kinderen eerder mee naar buiten zouden moeten nemen.
Onze pastoor is al aardig oud dus dat speelt mee denk ik. Mijn zoon is nu 3 en meestal netjes stil dus zelf heb ik geen problemen maar ik vind de nieuwsbrieven/aankondigingen tijdens de dienst nu een beetje vervelend vinden.
Vroeg me gewoon af hoe het elders ging.
Het scheelt wat mensen gewend zijn
en tja, als kinderen echt hinderlijk herrie maken (wat inderdaad voorkomt, en niet alleen in de kerk 
dan snap ik best dat daar wat aan moet gebeuren. Er bestaan ouders die alles wel best vinden...
In onze kerk gaan kinderen naar de kindernevendienst tijdens de preek, ervoor en erna zijn ze gewoon aanwezig en ik heb nooit iets echt lawaaiigs meegemaakt. Inderdaad kleurpotloodjes, boekjes - prima hoor, deden wij vroeger ook. Ik heb nog een prachtige cartoonachtige tekening in mijn liedboek staan, van een zondag waarop er geen tekenpapier beschiktbaar bleek
Het is trouwens niet zo dat kinderen per definitie lawaaiig zijn en dat daar niks aan te doen is; het is ook een kwestie van gewoonte. Ik was laatst in een dienst van de 'ger gem in ned' (waar geen kindernevendienst is) en daar zitten kinderen van een jaar of vijf, zes tweemaal per zondag twee uur stil (!) naast hun ouders. Zonder kleurboekjes. Hoogstens wat snoep. In de dienst gingen er hoogstens twee kinderen naar de wc - en dat bij een bezoekersaantal van zéker 600. Kindvriendelijk en gezellig lijkt dat me echter niet, nee!
Petal
Hier in de kerk (ook RK) is er voor de jongste kinderen een crèche. Voor de kinderen vanaf een jaar of 4 is er kinderwoord dienst dus inderdaad vanaf het eerste psalm tot de communie. Dan gaan ze naar een zaaltje achterin de kerk en daar leest een vrijwilliger dan een bijbels verhaal voor en soms gaan ze ook knutselen. Niet heel uitgebreid natuurlijk want de mis duurt ook maar vrij kort uiteindelijk.
Er zijn ook altijd wel babies/peuters die niet naar de crèche gaan. De meeste zijn wel rustig maar natuurlijk wordt er wel eens gehuild of moet er een naar de WC of zo. Ik zou zelf als ik met kleine kinderen in de kerk zou zitten achteraan gaan zitten en dan kan je makkelijk naar buiten bij gehuil en ander ongemak.
Ik kan me best voorstellen dat veel mensen het inderdaad vervelend vinden als kinderen veel lawaai maken tijdens de mis maar aan de andere kant het hoort er ook een beetje bij. Het is tenslotte ook heel mooi en fijn dat die kinderen komen, immers zij zijn de toekomst van de kerk. Dat je als ouder de overlast beperkt lijkt me logisch maar af en toe lawaai is niet te vermijden, zeker als jullie geen crèche hebben.
Hier in de kerk heb ik trouwens nooit iets van de Pastoor of van iemand gehoord dat ze het vervelend vonden als kinderen eens huilen.
Het is natuurlijk wat anders als ze door de kerk gaan lopen tijdens de mis of heel hard gillen of zo. Overigens grijpen dan bijna alle ouders hier wel in. Alleen met Pasen of zo dan zitten er ook vaak mensen in de kerk die normaal niet vaak gaan en die kinderen vinden het vaak moeilijker om zich te gedragen want die zijn het niet gewend.
Maylise
Kindvriendelijk
Bij ons (PKN) is er voor kinderen die nog niet naar de basisschool gaan een creche. Voor kinderen die wel naar de basisschool gaan is er, tijdens de bijbellezingen en bijbehorende liederen en de preek, kindernevendienst. Ze zijn dan de eerste en laatste 15 tot 20 minuten in de kerk en tussendoor 20 minuten weg. Soms, als er avondmaal is, is het deel na de kindernevendienst wat langer.
Onze jongste, nu 6, heeft lang moeite gehad om stil te zitten. Ze ging vaak dansen tijdens het zingen. Ik vond dat zelf wel eens vervelend, maar mensen in de kerk zeiden juist dat ze het leuk vonden om te zien. Nu mag ze dus van ons dansen tijdens het zingen, behalve als we een lied zingen ter gedachtenis van een overledene. Mijn uitleg daarbij: 'dansen doe je omdat je blij bent. Als je danst terwijl wij denken aan iemand die is dood gegaan, lijkt het net alsof je blij bent dat hij dood is'. Nou, dat vond ze wel heel logisch, dat dat niet leuk is, dus dan staat ze netjes stil.
Maar ook hier dus regelmatig wat onrust in de kerk, waar vooral de ouders zich druk over maken, geloof ik. De rest van de gemeente vindt het vaak wel gezellig (of is blij te zien dat niet alleen de eigen kinderen zich wel eens minder netjes gedragen, haha).
Tine
Tja
Ik geloof dat de meeste ouders hun kinderen echt wel stil proberen te houden maar schijnbaar vindt men het nog storend. Er wordt niet rondgelopen door kinderen. Ik vind het eigenlijk een beetje belerend worden, en door de berichten in de nieuwsbrief of preek van de pastoor voel me steeds minder welkom. Maar goed, moet ik me maar niet aan storen.
Leuk dat het in andere kerken beter gaat.
Hier is er dus geen creche maar sinds kort wel af en toe een "toddlers prayers" en dat is eigenlijk alleen kinderliedjes zingen. Kinderwoord, of hoe Maylise het noemde (hier heet het children's liturgy of the word) is inderdaad een verhaal, wat vragen en dan iets kleuren.
Er is trouwens ook een jongere pastoor en ze wisselen af en ik heb het gevoel dat als de oudere pastoor er niet meer is dat het een stuk kindvriendelijker gaat worden.
Hier
Bij ons in de PKN is er gewoon oppas voor de peuters die vlak voor de zegen terugkomen om de zegen te ontvangen. En voor de kinderen is er kindernevendienst (vlak voor de schriftlezing eruit, na de preek weer terug). Mijn zoon van 6 wil echter nooit mee, heeft hij nooit gewild. "Ik wil gewoon bij jou blijven mam."
Hij zit dan netjes stil naast mij met evt een boek of een knuffel. En elke zondag als we gaan is hij de enige die niet naar de kindernevendienst wil. Hij vindt de preek wel erg lang duren, en elke zondag zeg ik weer dat hij gewoon mag gaan en dat ik hem ook evt wel wil brengen, maar nee. "Ik wil gewoon bij jou blijven, mam." En elke keer krijgt hij complimenten van de mensen in onze bank en erachter, dat hij zo goed lang stil kan zitten.
Organisatie
Hmmm het blijkt dus vooral een kwestie van organisatie te zijn. Ik ging ervan uit dat er ook creche was voor de allerkleinsten, maar dat is dus niet zo. Het komt erop neer dat als je jonge kinderen hebt, je dus geen kerkdienst kunt bijwonen zonder je opgelaten te voelen door de (mogelijke) overlast die je kinderen bezorgen. Wil jouw kerk levend blijven, dan doet ze er goed aan alternatieven aan te bieden voor kinderen. Het eerste zou zijn het organiseren van een creche voor de allerkleinsten. Verder hebben wij in onze kerk kleutervieringen, kinderverteldiensten (basisschool), kinder-doevieringen (voor de wat meer praktisch ingestelde gelovigen...) en jongerenvieringen. Dus iedere leeftijdsgroep heeft eigenlijk zijn eigen viering. Creche en kinderverteldienst zijn er iedere week, de andere vieringen zo af en toe. En daarmee heeft iedere leeftijdsgroep zijn eigen viering. Volgens mij bind je daarmee vanzelf ook mensen aan je. Jammer dat dit niet zo bij jullie kan!
n@nny
Kerk levend houden
Ha, dat is hier niet moeilijk, want bij deze kerk zit een hele goede school. En om kans te hebben op die school moet je vrijwel elke week naar de kerk. Voila.
Aaah petal
wat erg
als je niet naar de kerk gaat kom je ook niet op die school?
griezel!
Kerk en school geerke
mijn kids zitten op een geref. vrijgemaakte school.
Wij zijn dan wel niet zelf geref. vrijgemaakt.
maar school verwacht wel dat je als ouders niet alleen maar je kinderen op een chr school doet maar ook te zien is aan je opvoeding dat je christelijk bent doordat je een actief kerkleven hebt.
Dit onderscheid zo'n school van "gewoon" chr scholen...
maar ook omdat er op deze school ook in alle lessen een rode draad van het geloof word meegegeven .
dat is de basis van de lessen.
ik mis dat wel op de algemene christelijke scholen die er zijn...
daar is het mi. niet veel meer dan de uiterlijkheden feesten vieren(pasen kerst enz)
zelfs het bijbelverhaal vond ik niet altijd even duidelijk een te herkennen bijbel verhaal, t was meer een verhaaltje over normen en waarden in het algemeen.
en wel Bidden smorgens .
Dus tja enerzijds kan je zeggen getsie wat erg....dat zo'n school alleen mensen aanneemt die naar de kerk gaan.
anderszijds, zoek ik als ouder meer in het bijbels onderwijs op de school van mijn kind en vind dat dus niet voldoende op de andere chr school.
Sorry was wel erg ot ineens
excuzes moi dames!
Ik reageer toch effe oke
Als jullie dit zijpad van ons even niks vinden hoor ik het graag, dan voeren we het gesprek elders.
Ik werk zelf op een basisschool die in de regio wel als "vrij christelijk" te boek staat, waar ik blij mee ben. We hebben wel veel gezinnen uit evangelische hoek bijvoorbeeld, en ook pkn, maar ook veel gezinnen die niets met geloof hebben. Ouders weten wat wij eraan doen (da's meer dan alleen de kerstviering en af en toe een bijbelverhaal zeg maar), en we vragen alleen van ze dat te respecteren. Leerkrachten bij ons moeten wel gelovig en kerkelijk meelevend zijn (maar geen speciaal kerkgenootschap of zo).
Persoonlijk vind ik het heel fijn om over God te vertellen ook aan kinderen die dat thuis niet meekrijgen. Dat vind ik een meerwaarde aan het werken op zo'n school. Op een school waar ieder kind elke week naar de kerk gaat zou ik ook prima kunnen werken. Maar ja, ik vind het ook gewoon echt heel mooi als ik zie dat sommige kinderen zelf aan het nadenken slaan en basisvragen stellen, zowel in de bovenbouw als in de onderbouw.
Wij hebben ook een gebedsgroep op school, zij komen 1x per week bij elkaar om over dingen die de school aangaan te bidden. Soms heel persoonlijke dingen in het leven van mensen, soms meer schooldingen. Heel, heel bijzonder vind ik dat.
Petal
Misschien moet je er even bij vertellen waar je woont, dat verklaart wel veel ( voor mij tenminste).
Niet griezel(ig) hoor,geerke 
Waar griezelde jij van, als ik vragen mag?
doordat ik later bij de gkv ben gekomen zaten mijn kinderen altijd op een openbare school.(Daar heb je het als christen-kind niet makkelijk!) Maar de gkv-school in alkmaar neemt ook kinderen aan,waarvan de ouders kerken in bv. de evangelsiche kerk.Maar ook van 2 gkv kerken,uit t dorp hier en uit alkmaar zelf. Het is niet meer zo strak als vroeger hoor. Het heeft ook iets moois, iets heel beschermends, om als basis mee te krijgen dat je opgroeit/omringt wordt met gelijkgestemde mensen.De samenwerking met kerk/school is zo natuurlijk optimaal.De kinderen van de dominee, ouderling en zo zitten (vrijwel) allemaal op dezelfde school/kerk.De juffen en meesters zijn ook op school en in de kerk. T is niet eng in de zin dat je een klein wereldje krijgt,al moet je daar wel opletten!!Mijn ervaring is dat het echt per kind verschilt of zo'n basis verengend werkt.De 1 gaat de wijde wereld in en schrikt heel erg,met de kans dat iemand helemaal losgaat.Maar de ander kan zoiets prima handelen en vaart wel bij die basis.
Ik vind het wel positief, veilig, (makkelijk?) als je
kind op school en kerk dezelfden tegenkomt.(heb het zelf dus niet in eigen gezin ervaren). Ik ging vroeger niet naar de kerk, maar zat wel op n christelijke school. Daar werd ik wel eens aangekeken op het feit dat ik niet kerkte, ik hoorde er niet echt bij. Zo moet dat natuurlijk niet!ijn dochter zit nu op n school waar zij steeds haar geloof moet verdedigen en die rol voegt haar beter dan dat ze in n omgeving is waar iedereen christen is...zoiets als jij ervaart als gelovige juf die verhalen over God vertelt aan ongelovige kinderen?
Rugby en petal
Hm, het was een wat primaire reactie van mij, niet zo netjes ook, sorry. Het was het idee, dat je alleen "eigen publiek" (fout woord, weet niks beters) toelaat op een school. Het lijkt mij ook goed dat kinderen om zich heen ervaren dat mensen anders denken, dat ze daarover misschien gesprekken krijgen en een echt eigen mening kunnen vormen.
Mijn zoon bijvoorbeeld, ontdekte in de zomer vorig jaar (hij was toen nog 5) dat sommige mensen écht niet geloven. Dat had ik wel eens vertéld, maar hij had het nog niet erváren (kleuters komen niet zo snel met "ja maar, de oerknal dan?"). Hij kwam het tegen op vakantie waar een jongen van 10 tegengas gaf. De oerknal. De steen voor het graf, hoe kreeg Jezus die dan weg van binnenuit? Mijn kind was verbaasd. Geloofde hij écht niet?! Hoe kón dat nou?? "En wie zorgde dan voor de oerknal?" was zijn wedervraag, en op die steenkwestie zei hij: "dat deed Jezus niet zelf, dat deed God!!"
Wat wou ik nou zeggen.
Ja, dat ik het goed vind dat kinderen echt anderen om zich heen erváren die niet geloven, of anders geloven. En niet dat ze alleen wéten dat die mensen bestaan. Op een school met van alles en nog wat qua religie kom je dat meer tegen.
Van de veiligheid en vertrouwdheid kan ik me wel iets voorstellen. Het is ook lekker om het niet altijd te hoeven verdedigen. Maar dat het echt een eis is van de school, nee dat zou ik gewoon niet doen als school.
Even wat evangeliserend: waar gaan die nietgelovige kinderen dan naar toe? Misschien een openbare school? Dat is niet minder, maar ze krijgen er waarschijnlijk wel minder van het (beleefde) geloof mee. Terwijl je juist ook die kinderen van God wil vertellen.
Pfff ik hoop dat het er allemaal een beetje begrijpelijk staat.
(oja wat woon jij dichtbij mij!!)
Geerke
Hier (in Engeland) is het "normaal" dat scholen die aan een kerk verbonden zijn hun eigen toelatingsbelied hebben. Dat betekent dat je vrijwel elke week naar de kerk moet om kans te maken op een plaats. Tja, ik vind dat zelf ook raar, maar zo is het nou eenmaal.
Aan de andere kant zorgt het er wel voor dat ouders die elke week naar de kerk gaan hun kinderen (meestal) op een school kunnen plaatsen die bij hun geloof past, ipv dat kinderen die er heel dichtbij wonen die plaatsen krijgen.
De scholen die aan een kerk verbonden zijn staan over het algemeen erg goed aangeschreven, dus ze zijn heel populair.
Ojoh geerke
ik bergijp je eerste reactie maar al te goed, ik heb ook zo gereageerd 5 jaar terug. En voor onze kid is het uitermate belangrijk dat ze opgroeiden met mensen die wel en mensen die niet geloeven; ik geloof wel,maar hun vader niet. Wij willen als ouders, juist dat ze opgroeien met wederzijds respect. Interesse voor elkaars mening, andersdenkend is boeiend!