Voortzetting discussie Spiritualiteit en gezondheid
ONNO:
Nee, je bent niet de enige.
Desondanks denk ik niet dat je hier op het juiste forum zit. Genezing moet van binnenuit komen namelijk en dat begrijpt men hier niet.
JASAM:
Ik heb wel iets met jou visie, Onno.
Het is alleen zo dat iedereen op zijn/haar eigen niveau leeft.
En elk mens is hier om op zijn/haar niveau ervaringen op te doen.
Daar heb jij, Onno, geen invloed op, van buitenaf. De groei hierin moet ook van binnenuit komen.
Jij kunt jou visie wel uitleggen en proberen over te brengen, maar dan zal je op een zelfde frequentie moeten communiceren.
Metaforisch gezegd:
Wat jij nu doet is je visie uitdragen via pen en papier en hopen dat de analfabeet er iets mee kan.
Elk niveau is goed, elke ervaring geeft een aanvulling, elk mens leeft zijn/haar leven naar wat zijn/haar ziel op dit moment nodig heeft. Ook jij leeft je leven, Onno, naar de wens van jou ziel.
Beweeg je weg van elk oordeel en wees dankbaar voor elk resultaat.
Jou agenda bevat geheel andere zaken dan de agenda van ieder ander.
Iedereen heeft zijn/haar eigen weg te gaan, op zijn/haar eigen manier.
En als de ziel van een ander iets bruikbaars tegenkomt, zal deze persoon het hart zeker openen om de eigen groei te bevorderen.
ONNO:
Er is geen letter of komma waar ik het niet mee eens ben. Alleen is het voor mij onverteerbaar dat er zoveel nodeloos lijden in stand wordt gehouden. Onverteerbaar dat er zoveel prachtige zielen in dit leven met zo'n vertroebeld brein moeten rondlopen, terwijl de oplossing zo eenvoudig is.
Er zijn maar weinig mensen die beseffen wat voor toekomst die tegemoet gaan. Zelfs al zou dit diepe, diepe lijden nodig zijn om de massa tot andere inzichten te brengen en artsen achter de oren te doen laten krabben, zelfs de wetenschap te doen laten beseffen dat een mens meer is dan een lichaam en voor de farmaceutische industrie geen marketing product, dan nog blijft het een welhaast onverteerbare zaak. Al was het maar dat er één kind extra mee gered kan worden dan nog is het de moeite waard.
Hou de artsen nog maar even in ere!
Medicijnen zijn, ook bij mij, echt nog wel eens nodig, hoewel die alleen de symptomen bestrijden. Ik wil alle artsen nog maar niet op een eeuwigdurende vakantie sturen. Want die hebben we echt nog heel hard nodig. Het wéten dat je jezelf kunt genezen, is nog steeds anders dan het ook echt doen! Ons geloof in onze eigen macht twijfelt, en twijfelt. Maar dat maakt niet dat we onze eigen verantwoordelijkheid hierin niet hoeven te nemen en de oorzaak niet hoeven te onderzoeken. Door alleen te vertrouwen op de medicijnen van de dokter, komt vrijwel zeker de ziekte in een andere, vaak heftigere vorm weer terug. Een medicijn geneest je van de verschijnselen van een ziekte. Een chirurg snijdt het zieke stuk weg. Toch vreemd, dat we de kracht en de kennis in ons hebben en er niet van weten dat de macht in ons zit. Het geloof in je eigen kunnen dat genezing brengt. Kan je elke ziekte genezen? Ja, dat kan, maar dan moet je zo’n ontzettend vast geloof hebben in je eigen kunnen, zonder één spoortje van twijfel. Op het moment dat je de gedachte het, “zou ik…….?” Gaat er al wat mis. Vandaar dat ik zeg, we moeten de artsen nog maar niet op een eeuwig durende vakantie sturen. Het oplossen van de symptomen en het wegsnijden van de ziektes is vaak op dat moment de juiste oplossing. Daarnaast is het bestrijden van bacteriën een noodzaak, maar heel verwonderlijk, een arts zet een breuk, maar de reparatie gebeurd geheel en al van binnen uit. Maar het houdt wel in dat er werk aan de winkel is voor jezelf!
Samenwerking
Niemand heeft mij ooit horen zeggen dat we zonder artsen kunnen. Het probleem hier is dat men geen onderscheid weet te maken tussen letsels, acute ziekte, infectieziekten en systeemziekten. Tja, dan ben je nog wel even bezig. Maar goed, samenwerking zou het beste zijn.
Hoi Onno
Bovenstaand stukje heb ik gekopieerd uit één van mijn boekjes die ik heb geschreven voor kinderen.
Dit was meer om een visie te tonen, en minder een reactie op jou schrijven.
Ben het volledig met je eens dat een samenwerking tussen de reguliere-, alternatieve-, psychische geneeskunde en de patiënt de zorg alleen zou verbeteren, met in achtneming van de omstandigheden waarin de patiënt verkeerd.
