Angst voor nieuwe recessie
Pfff...ik zit echt enorm te piekeren. Tijdens de vorige recessie hebben we het flink voor onze kiezen gekregen en we prijzen ons gelukkig dat we altijd gespaard hebben. We hoopten ons bijna verdwenen buffer eindelijk weer langzaam aan te kunnen gaan vullen, want mijn man stond voor een promotie op zijn werk, maar we hebben net gehoord dat dat voorlopig niet doorgaat, omdat niet duidelijk is of het bedrijf waar hij nu werkt deze periode wel doorstaat. Niet weer een failliete werkgever hè?!
Door zoveel mogelijk abonnementen en lidmaatschappen op te zeggen (op 1 sport van onze dochter na), uitjes te schrappen, niet op vakantie te gaan, een krap weekbudget aan te houden en onze buffer aan te spreken redden we het al sinds de vorige crisis, maar nog een crisis, net nu we dachten dat er licht aan het eind van de tunnel was, overzie ik niet. We hebben nooit gekke dingen gedaan en gelukkig altijd geld opzij gezet toen het nog kon, maar het houdt een keer op. Hoewel ik altijd de moed erin gehouden heb, zie ik nu kartonnen dozen voor me.
Allerlei bezuinigings- en hoe-genereer-ik-meer-inkomentips hebben we de afgelopen jaren voorbij zien komen en voor zover mogelijk dankbaar gebruikt. Ik zoek nu vooral tips hoe ik wat minder kan gaan tobben en het leven weer een beetje leuk kan gaan vinden? Ik realiseer me dat het komt zoals het komt, maar het lukt me niet om het af en toe even van me af te zetten en ik heb het gevoel dat alle toestanden van de afgelopen jaren, waaronder naast de financiële crisis ook een erg ziek kind, nu pas bij me landen. De moed is in mijn schoenen gezakt geloof ik.
Kartonnen dozen
Bedoel je verhuisdozen of voor onder een brug?
Ik kan me je paniek gedachten voorstellen.
Staan jullie ingeschreven voor een huurhuis? Zo nee, nu doen.
Ik vergeet altijd wat ik van wie hoor te weten, sorry. Maar wat echt helpt tegen een groeiende stress aanval is bewegen. Sloof je uit met wat dan ook als je maar even flink aan de bak gaat.
Als je nu al voorziet dat er uitkeringen aangevraagd moeten worden, verdiep je dan nu al in de regels en formulieren. Je man kan al gaan rondkijken voor ander werk, hoe onzeker het voor elk bedrijf ook is. Werk jij ook? Zo ja fijn, zo nee, kan dat?
Ik geef praktische tips, omdat een deel van de paniek ook is omdat je bang bent dat het jullie gaat overweldigen. Dat zou zomaar kunnen, maar dan heb jij een mapje met "wat te doen" en "wat weet ik al)" waarmee je de controle toch zoveel mogelijk kan houden.
Zijn er bedrijven waar hij met zijn kennis en vaardigheden ook kan werken? Misschien bedrijven die juist werk gaan krijgen. Of een opleiding? Een beetje cru, maar het zou zomaar kunnen dat er meer vraag naar schuldhulpverlening en budgetbeheer komt. Het treft jullie helaas niet alleen als het gebeurt. Van de nood een deugd maken dus. Als dat binnen zijn mogelijkheden past. (Het zijn maar voorbeelden. Misschien zet het aan tot totaal anders denken.)
Wat afleiding betreft: het wordt Pasen. Ga lekker knutselen om het gezellig te maken. Met takken, houten kistjes... kijk in je kasten wat je al hebt. Low budget. Heb je een oven? Bak koekjes, quiche, lekker kneden en lawaai maken. Dat klinkt woest actief. 😉
Kaaskopje
Dank voor je uitgebreide reactie. Echt fijn. Ik bedoel kartonnen dozen voor onder een brug. 
De praktische tips zijn welkom, maar daar handelen we sinds de vorige crisis al naar en dat heeft er samen met onze buffer en bezuinigingen voor gezorgd dat we het hoofd boven water hebben kunnen houden. Op een gegeven moment is er alleen een grens bereikt. Bij- en omgeschoold zijn we. Het zit gewoon niet zo mee.
Gelukkig heeft de werkgever van mijn man zojuist per mail aangegeven dat hij mijn man de komende tijd nodig heeft, dus als het niet tot een volledige lockdown komt lijkt de ww nog even van de baan. Hoe en of het bedrijf straks verder gaat is koffiedik kijken.
Ik heb momenteel vrij veel pijn doordat de medicatie voor mijn chronische aandoening niet meer aanslaat. Er wordt niet met een nieuwe behandeling gestart door de drukte in het ziekenhuis. Heel logisch hoor, ze werken zich een slag in de rondte, maar ik merk wel dat ik van alle dingen bij elkaar heel dipperig en chagrijnig word.
We hebben een paastakkenboom (kan ff niet op de naam komen) in de tuin, dus hoewel ik er eigenlijk geen zin in heb, ga ik morgen de paasversiersels maar op m'n gemak tevoorschijn halen. Misschien word ik er wel heel blij van.
Sorry voor de klaagzang. Ik herken mezelf niet zo goed en ik geloof dat ik er een beetje doorheen zit.
Sterkte Zeetakje
Het lijkt me heel naar om nu zo geconfronteerd te worden met je eigen lijf. Juist nu, terwijl alles al zo onzeker is, terwijl ze je net nu niet kunnen helpen.
Ik kan goed begrijpen dat de stress toeslaat als je toch al in mineur bent hierdoor, en dat terwijl de buitenwereld ook al zo onveilig en onrustig is.
Wat mij gek genoeg rust geeft is de gedachte dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten en dat ik er zelf niks aan kan doen. Daardoor kan ik het loslaten en er op een andere manier naar kijken. Het is ook spectaculair en nog niet eerder voorgekomen. En ik zie ook mooie dingen ontstaan, intermenselijke initiatieven.
Recessie, geen idee. Dat de economie crasht is volgens mij wel duidelijk, maar ik las al over Keynesiaanse stimuleringspakketten. Dit is wereldwijd. Ook daar moet een oplossing voor komen. Geld is ook maar bedacht. We kunnen het ook weer wegdenken, of op nul zetten of wat dan ook.
Ik hoop dat er snel weer ruimte vrijkomt voor jou, dat ze wellicht een modus vivendi vinden. Een ziekenhuis voor corona, een ziekenhuis voor de rest. En dat je dan fijn en afdoende wordt geholpen.
Qua geld
is het natuurlijk gewoon goed klote. Ik hoop voor jullie dat je man nodig blijft op het werk, dat zijn werk het redt...
Mirreke
Wat een lieve, relativerende reactie. Dankjewel.
Het is inderdaad goed klote en we duimen dat het werk door blijft gaan.
Je hebt gelijk. We zijn niet de enigen die in dit schuitje zitten. Ik moet mijn zorgen wat los proberen te laten en ik gooi er maar een flinke hoeveelheid pijnstillers in de komende tijd. Ik ben eigenlijk niet zo pillerig, ik word er zo gaar van, maar dit is ook niks.
En wat je zegt, er gebeuren ook mooie dingen. Ik kreeg net een appje van een vriendin dat ze 3 grote tubes tandpasta naar ons opgestuurd heeft. Ik had al een hele dure tube gekocht, omdat dat het enige is wat hier al een paar weken in de schappen ligt en bij haar is nog volop normaal geprijsde tandpasta te koop. Ik ben er zo blij mee.
Hoe het ook loopt, links- of rechtsom zal het ooit allemaal wel weer op zijn pootjes terechtkomen. Het ene moment kijk ik er alleen wat nuchterder tegenaan dan het andere.
Je staat niet alleen
Hier ook veel stress hoor zeetakje, je staat niet alleen. Ik werk maar voor mij is nu we aangevraagd door werkgever (nog niet toegekend). Mijn man is zzp er en heeft samen met iemand een goed lopend adviesburo. Helaas in de zorg dus je snapt het al. Voor de komende maanden alle opdrachten afgezegd. Voor alle medewerkers ww aangevraagd, maar ook nog geen toezeggingen. Gaat er geen ww komen, dan denk ik dat een faillissement onvermijdelijk is. Komt er wel ww, dan nog maanden voordat alles weer op de rit staat.
Ik lig er ook wakker van. We hebben nog wel een buffer maar toch...
Anna
Ach, wat een ellende. Zowel voor jou als voor je man. Ik voel met je mee en met alle anderen die in een soortgelijk schuitje zitten.
Fijn dat jullie een buffer hebben. Dat heeft ons er na de vorige crisis echt doorheen gesleept. Aan dat van ons begint wel een eind te komen, maar als er geen gekke dingen meer gebeuren (op de een of andere manier gaat alles hier nu tegelijk kapot) en de werkgever van mijn man komt erdoorheen, dan rooien we het nog wel. Het zijn spannende, onzekere tijden.
Hou je taai. Ik hoop dat jullie snel meer duidelijkheid krijgen en dat het lukt om de boel zo goed en zo kwaad als het kan draaiende te houden.
Wat zullen er veel mensen wakker liggen.
Zeetakje
Heb je misschien een hazelaar in de tuin?
Dymphne
Ja, dat is 'm. Een krulhazelaart(tje). Jaren geleden in de tuin gezet, toen onze paastak wortels kreeg. Groeit als kool, dus we houden 'm goed in toom.
Dingen die kapot gaan
Ik deel (een beetje) je zorg. Niet zo zeer voor mij, omdat in het onderwijs het om "redelijk" vaste banen (in ieder geval tot nu toe) , maar voor mijn ex-man en zijn vrouw (zzp-ers) en nog andere vrienden die zzp-ers zijn. Grote kopzorgen.
Over dingen die kapot gaan: er zijn veel groepjes op Facebook (gratis op te halen in ...) waar je de meeste verrassende dingen kunt krijgen. Ik heb er een paar zeer nuttige dingen gekregen. En ja het is niet leuk om afhankelijk te zijn van andere mensen hun afdankertjes maar in dit geval kan het misschien helpen.
Ik wens je veel sterkte
Sini
Sinilind
Dankjewel voor de tip. Ik vind het inderdaad lastig om afhankelijk te zijn van anderen, maar dat moet ik maar eens proberen opzij te zetten.
Ik heb geen Facebook, Twitter, Instagram of wat dan ook, maar waarschijnlijk is het tijd om daar verandering in te brengen.
Wat fijn dat jij vrij zeker bent van je baan. Jullie zijn dan ook keihard nodig. En wat een spanning en zorgen voor je ex en zijn vrouw en je zzp-vrienden. Er is zoveel onzekerheid. De financiële onzekerheid voor de toekomst en toch ook wel de angst voor het virus, zeker als er ook risicogroepers in huis zijn.
Het maakt mij momenteel een soort Jantje lacht, Jantje huilt, maar daarin zal ik niet de enige zijn.
Dank voor de klus die jullie als docenten momenteel aan het klaren zijn. Petje af.
Zeetakje
'Ik vind het inderdaad lastig om afhankelijk te zijn van anderen, maar dat moet ik maar eens proberen opzij te zetten.'
Als je jezelf nou eens voorhoudt dat je het doet vanwege duurzaamheid en een beter milieu (hergebruik!)? Dan wordt het ineens een Principe in plaats van een 'tekortkoming'.
Sydney
Haha. Ja. Dat noemen ze omdenken. Daar hou ik wel van. Thanks. Zo houd ik mezelf steeds voor dat het voordeel van een beperkt budget is dat er geen geld is voor dagjes uit en vakanties. Het blijkt nu ook nog echt enorm goed voor het milieu te zijn dat er bijna geen vliegtuigen rijden en dat de files verdwenen zijn.
Ik heb trouwens geen moeite met hergebruiken hoor. Dat doen we echt wel. Ik start altijd bij de kringloop als er iets vervangen moet worden. Laatst nog voor 75 cent een hele mooie grote ovenschaal op de kop getikt, nadat die van mij uit m'n handen geglipt was. Echt niet te geloven. Blij mee.
Ik vind het wel moeilijk om om hulp te vragen. Het is misschien meer het idee dat ik anderen dan tot last zou kunnen zijn,
Vliegtuigen rijden niet,
maar ze vliegen. 😂😂
Apparaten die stuk gaan
Stel dat de aanschaf van een wasmachine of koelkast echt te veel geld gaat kosten, zou een noodgreep huren kunnen zijn. Bij Blue Movement kun je per 3 maanden huren. Ter overbrugging naar het vakantiegeld ( voor zover je dat krijgt) eventueel een optie.
Kaaskopje
Bedankt voor de tip, maar omdat we niet weten of het vakantiegeld in mei komt, willen we niet (tijdelijk) huren. We doen er alles aan om onze vaste lasten zo laag mogelijk te houden, omdat de vaste lasten ook zonder dat we nieuwe overeenkomsten aangaan al hard stijgen.
Huren gaat sowieso wel in tegen de manier waarop we de afgelopen jaren ons hoofd boven water hebben gehouden. Wat echt niet kan wachten schaffen we zo goedkoop mogelijk aan van het geld dat we gespaard hebben toen het nog kon. Wat niet echt noodzakelijk is kopen we niet.
Het is gewoon zwaar k.t dat net nu er wat lucht aan zat te komen, we mogelijk weer een terugval gaan krijgen. Het eind van ons buffer is in zicht, dus dat benauwd me wel. Misschien zijn we over niet al te lange termijn afhankelijk van het huren van spullen. Dan is het goed om te weten dat dat ook tijdelijk kan. Maar ik krijg buikpijn bij de gedachte.
Prima
Gelukkig heb je dus nog wat spaargeld. Wij hadden dat ooit niet en moesten naar een wasserette. Op de fiets, zak was mee... ach ja, je moet alles een keer meegemaakt hebben. Nu zou ik niet weten of er nog een wasserette te vinden is.