Rare opmerking collega

Super raar

Heeft iemand anders het gehoord? Ik vind het een hele vreemde opmerking. Zou er ook over in gesprek willen met een derde of bij collega’s navragen of zij ook wel eens zoiets te horen hebben gekregen.

Nou ja!

"... helemaal "gek" (wat hij met dat woord bedoelde was me al snel duidelijk) werd, of ik daar op zou willen letten. Hij had het volgens hem al eens eerder aangegeven."

Is hij nu helemaal van de pot gerukt! Dit valt onder dezelfde categorie als " moet je maar niet van die korte rokjes aantrekken".

Misschien kun je een poging met humor doen. Geef hem een bril waar hij niks mee kan zien en "zo opgelost".. Blijft hij de schuld van zíjn probleem bij jou leggen, dan zou ik naar een vertrouwenspersoon gaan en aangeven dat je zo niet kunt samenwerken met collega.

Onmiddellijk naar de leidinggevende

Volgens je collega ben jij hem aan het uitdagen en staat hij niet voor zichzelf in. Volgens jou heb je je netjes en professioneel gedragen en gekleed.
Dit gaat niet over! Ik heb het ook gehad en dat bleek iemand te zijn die overal aan de dames zat en ze als ze aangaven er niet van gediend te zijn hen bij anderen afkraakte en zwart maakte.

Het beste wat ik in die situatie gedaan heb is mijn leidinggevende ingelicht. Ik heb hem namelijk gevraagd of ik mij te uitdagend kleedde. Zijn reactie was een proestende lach en het feit dat dat ten eerste niet zo was en ten tweede dat degene die daar problemen mee had naar hem toe moest komen.

Het is verder gegaan en ik ben bij de vertrouwenspersoon beland. Ik was de derde die zich meldde. Zij heeft toen onderzoek gedaan, we bleken met acht dames te zijn, en de managers bij zich geroepen. Mijn manager kon zich voor het hoofd slaan dat hij geen actie ondernomen had, maar reageerde heel goed omdat hij al eerder signalen had gekregen.
De persoon die z'n handen niet thuis kon houden is ontslagen uiteindelijk.

Bij mij bleek mijn leidinggevende een enorme steun tijdens het gespeculeer terwijl het ontslag in gang gezet werd, en dat kwam met name omdat hij vooraf op de hoogte was.

Ik zeg niet dat het bij jou ook zo gaat lopen, maar hou er rekening mee.

gemeld

nee er was inderdaad , hoe toevallig, niemand in de buurt.

Nu heb ik inderdaad vanochtend hier bij mijn leidinggevende melding van gemaakt. Dit omdat, ondanks dat ik me niet geïntimideerd,onzeker of bang voel, ik het toch wel heel raar vind. Wat deze collega van mij vind en de gedachte(n) die hij daar bij heeft moet hij maar lekker voor zichzelf houden,dat wil ik niet eens weten. Leidinggevende vond het ook erg opmerkelijk en vreemd gedrag.

Hij gaat deze persoon er , met mijn goedkeuring overigens, zelf over aanspreken en zal aan mij terugkoppelen wat er besproken is. Collega krijgt sowieso een waarschuwing.

Escalatie

"Heb ook tegen hem gezegd dat ik me van geen kwaad bewust ben en dat zijn gedachten meer iets over hem zeggen dan over mij en dat ik eigenlijk niet zo van dit soort opmerkingen gediend ben."

Ik ben eigenlijk van mening dat je dit soort zaken eerst zelf moet proberen op te lossen voor je naar leidinggevenden stapt. Dus ik had waarschijnlijk afgewacht of het daarmee afgelopen was. Zoniet, dan alsnog.

Overigens is het me als man ook wel eens overkomen dat iemand wat al te vrijpostig werd. Ook ik heb op een goed moment duidelijk laten merken dat ik daar niet van gediend was en daarmee was het gedaan.

Helemaal goed is de relatie nooit meer geworden, maar hij begreep wel dat ik niet met me liet sollen.

Ik zou het trouwens wel met mijn andere collega's delen. Dat dan weer wel.

ad hombre

dat begrijp ik hoor, maar de begroeting vanochtend voelde inderdaad ongemakkelijk en de relatie is flink verstoord op dit moment en zal inderdaad niet helemaal meer goed komen. En inderdaad collega's zijn ook op de hoogte

Echter vanochtend kreeg ik, dat wist jij niet natuurlijk (!) later in de gang een compliment over mijn broek dat die mij zo goed stond. Onschuldig? Of niet..., toen dat ik dat ik toch maar even iets moest aankaarten.

Het is ook nog geen officiële aanklacht.

na het compliment over die broek

(ik neem aan van die persoon die gister die vreemde opmerking maakte?) is het zeker slim dat je dit gemeld hebt bij je leidinggevende. Ik vind het een heel vreemd verhaal, zo

ja dit was van dezelfde man inderdaad. vanmiddag heeft mijn leidinggevende een gesprek met hem ingepland.

Ad Hombre

maar als iedere vrouw die dit wel aankan het voor zichzelf stopt komt er dus niemand op voor een vrouw die daar wat kwetsbaarder in is. De kant dat een man hier een patroon van maakt, lijkt me vrij groot eigenlijk.

Mijk

Waarom?

Waarom je collega "een kans geven" bij zulk gedrag? Misschien doe je dat bij onrechtmatig gedeclareerde kosten of het gebruik van de printer: allemaal van het bedrijf en je kunt je collega erop wijzen dat dat niet ok is, dat zullen de meeste collega' s doen voordat je gaat "matennaaien". Dit is een vorm van matennaaierij waarbij je niet duidelijk genoeg kunt zijn als bedrijf.

Dat gaat niet Ad Hombre

want je kunt alleen ontdekken dat er een patroon ontstaat door er met je collega's over te praten. De kans bestaat dat 5 vrouwen tegelijk die man een kans aan het geven zijn, terwijl de 6e er kapot aan gaat. De kans bestaat ook dat ie het alleen bij jou doet en als je dan andere mensen vraagt verspreid je dit verhaal ondergronds. Om patroon te ontdekken moet je met collega's praten en om te voorkomen dat dat achterbaks geroddel wordt moet dat formeel zoals topicstarter nu gedaan heeft.

Mijk

mijk

"Dat gaat niet Ad Hombre want je kunt alleen ontdekken dat er een patroon ontstaat door er met je collega's over te praten."

Als je nou even een paar postjes terugkijkt zie je dat ik in mijn eerste postje schrijf:

"Escalatie"

Oftwel, je begint rustig en voert later op.

En even later:

"Ik zou het trouwens wel met mijn andere collega's delen. Dat dan weer wel. "

Dus ja, precies dat. Maar wat mij betreft eerst het informele circuit en dan pas met de botte bijl erin.

Ooit - lang geleden - viel ik in een of andere uitgaansgelegenheid tegen een meisje aan en in een onhandige poging om dat op te vangen raakte ik precies haar borsten waarop ze direct 'aanranding' begon te gillen.

Er is tegenwoordig niet veel meer nodig om iemands carriere te 'cancellen'.

gesprek

Er is met deze man iets niet helemaal in de haak als je het mij vraagt. Gisterenmiddag heb ik op eigen verzoek bij het gesprek gezeten, ik vond dat ik daar bij aanwezig moest zijn als “initiator” van dit gesprek richting hem.
Bij leidinggevende en mij heeft hij aangegeven dat hij vaker moeite heeft met vrouwelijke collega’s die hij fysiek aantrekkelijk en ook als persoon leuk vind. (ik ben echt niet één of andere beauty, gewoon gemiddeld). Hij heeft aan gegeven wel eens vaker onhandige opmerkingen te hebben gemaakt richting vrouwelijke collega’s bij zijn vorige werkgever& hier op kantoor, waar hij later spijt van heeft omdat hij beter zijn mond had kunnen houden. Hij dit niet doet omdat hij “ons” wil lastig vallen, maar dat hij wil dat we weten dat hij er gevoelig voor is, zodat “wij” ( de betreffende vrouw(en) ) ook rekening met hem kunnen houden en bepaalde “gedragingen” (hoe onschuldig ook) in zijn buurt achterwege laten, ook al is hij zich bewust van het feit dat het zijn probleem is en dat andere collega’s hier helemaal geen last van hebben. (en dat dit bij de meeste dames ook niet heeft alleen bij die dames die hij leuk vind) Hij dit dan ook privé tegen de dame in kwestie zegt omdat hij niet wil dat hij raar gevonden wordt omdat hij vermoed dat hij tijdens deze gedragingen raar kijkt en de onderlinge collegialiteit niet wil verstoren..…. Lang verhaal kort, ik heb nogmaals aangegeven dat ik niet gediend ben van dit soort opmerkingen en dat wat in zijn hoofd gebeurd hij lekker voor zichzelf moet houden en mijn leidinggevende heeft bij hem aangegeven dat zijn gedachten gang en daarmee zijn actie “raar” is en dat hij wellicht daar zelf iets mee moet doen. Dat wij vrouwen niet verantwoordelijk zijn voor zijn gemoedstoestand en gedragingen en dat hij niet nog een keer een klacht wil horen omdat hij dan wel serieus maatregelen gaat nemen.

andere baan

"maar dat hij wil dat we weten dat hij er gevoelig voor is, zodat “wij” ( de betreffende vrouw(en) ) ook rekening met hem kunnen houden en bepaalde “gedragingen” (hoe onschuldig ook) in zijn buurt achterwege laten, ook al is hij zich bewust van het feit dat het zijn probleem is en dat andere collega’s hier helemaal geen last van hebben."
Ik denk dat het de hoogste tijd is dat je collega een andere baan gaat zoeken. Ergens waar hij geen collega's heeft of louter mannelijke collega's. Iemand die zo denkt ("ik kan er niks aan doen, dus houden jullie maar rekening met mij") gaat echt niet snel veranderen.
Ik zou echt klaar zijn met dergelijke gedrag.

Even heel kort door de bocht

Dus als jij geen last wil hebben van zijn vreemde opmerkingen moet je maar een burka aantrekken, zodat hij je niet kan zien en zijn probleem niet getriggerd wordt?

Helaas voor hem maar dat kan hij niet eisen, hij moet dan maar een baan zoeken zonder vrouwelijke collega's of zich laten behandelen voor zijn probleem.

Die vent spoort echt niet.

ad hombre

Nu ben ik zeer zeker niet uit op iemand zijn / haar baan om zeep te helpen. Noch voel ik me aangerand of misbruikt, wel had ik er last van ook omdat er nog een compliment over mijn broek volgde en later nog een “wat ruik” je lekker. Dit heb ik niet allemaal meer gedeeld omdat het anders zo’n optelling van zaken wordt. Volgens eigen zeggen was dit dan weer omdat hij zich bewust was dat hij beter zijn mond had kunnen houden en hij wilde het zo ‘goed” maken. Nu zegt wel eens vaker iemand, zowel man/vrouw iets aardigs en meestal vind ik dat dan erg attent, maar in de hele context was ik er klaar mee. Nu is het duidelijk en de collega kan gewoon blijven werken en heeft geen officiele aantekeningen verder in zijn dossier, ik heb aangegeven dat ik dit niet nodig acht ( leidinggevende gaf mij de keus)
Aangezien er hier maar 10 vrouwen werken op een personeelsbestand van 120, wordt er hier erg serieus omgegaan hoorde ik met dit soort issues.

Context?

Toch zou ik meer willen weten, de man wat 'kennen' voor ik er goed over kon oordelen.
Het maakt een groot verschil of de man dit doet om te intimideren of enorm onhandig is. En daar zit nog vanalles tussen.

Ah die had ik gemist

Ad Hombre. Ja dat vind ik dan weer niet zo netjes. Dan liever een melding bij leidinggevende cq vertrouwenspersoon. Maar dat is ook omdat ik wel mensen ken die met zo'n verhaal aan de haal gaan puur voor een lekkere rel. Dat het verhaal na een week bij te terugkomt en zo verandert is dat je het zelf niet meer herkent

wel een officiële melding

Ik heb op mijn werk ook iets dergelijks meegemaakt. Medewerker/Teammanager vond sommige collega's wel erg leuk en kon zich niet bij hun gedragen. Net te dicht tegen ze aan staan, misplaatste opmerkingen dat soort dingen.

Ook hij is hier een paar keer over aangesproken. Meisjes hadden het er onderling zeker over want het zorgde voor een nare sfeer bij de meiden als hij er was. Ik had er geen last van overigens. Te oud en blijkbaar niet aantrekkelijk voor hem.

Tijdens een feestje via werk heeft hij in een dronken bui meisjes echt lastig gevallen (ze gelikt en zo). Medewerker is toen op staande voet ontslagen.

Echter, dit is tijdens de rechtszaak hierover teruggedraaid aangezien hij zich tijdens een feestje buiten het kantoor misdroeg. De meiden hadden weg kunnen lopen (hij was overigens hun teammanager) en het feit dat hij zich al eerder misdroeg op kantoor is nooit officieel vastgelegd. De rechter viel hierover. Niet vastgelegd betekent dat het nooit eerder gebeurd is en daarom mocht hij niet op staande voet ontslagen worden.

Dus het klinkt nu overdreven maar laat dit dit wel registreren.

Ik interpreteer het als

sociaal onhandig op dit vlak maar ook, nu er een gesprek over is gekomen, heel eerlijk hierover en dus ook weer op een heel onhandige manier.

Ik zou als ik je leidinggevende was met deze man hierover in contact blijven, dus niet alleen maar de boodschap geven dat het 'raar' is en dat hij er iets mee moet, maar ook over blijven navragen of hij er ook daadwerkelijk er iets mee doet

Heel eerlijk: het komt op mij over als autisme (door de uitgebreide en ingewikkelde manier waarop hij zichzelf naar jullie toe probeert uit te leggen) en ik denk dat het belangrijk is om dit op te volgen, voor hemzelf maar ook voor collega's. Ik vind het heel goed van je Annemarie dat je dit zo hebt aangepakt. Zo is de boodschap duidelijk en vooralsnog zonder hem te beschadigen, en zonder dat er bij jou of andere vrouwen op het werk te grote schade is aangebracht of de werkrelatie te erg is verstoord. Maar nu zou het moeten worden opgevolgd, zodat ook bij de persoon zelf er iets verandert en hij er in zijn verdere leven ook daadwerkelijk iets aan heeft. Blijkbaar zit hij er zelf ook mee, of is hij er in ieder geval mee bezig, want hij realiseert zich dat hij 'raar' zou kunnen kijken oid.

Disclaimer, ik pretendeer niet van achter het toetsenbord en op basis van enkele korte berichten te kunnen diagnosticeren, maar ik herken wel de manier van denken...

Je voelt het meestal wel aan

Ik heb destijds degene die de opmerkingen maakte aangesproken, hij snapte niet waar ik het over had en was flink gepikeerd. Toen hij zijn handen niet thuis hield heb ik hem heel duidelijk gemaakt dat ik dat niet meer wilde, ook niet per ongeluk.
Hij hield op.
Achteraf bleek hij me overal in de organisatie zwart te maken en overgestapt te zijn naar zijn volgende slachtoffer. Ik ben uiteindelijk door een collega aangespoord om naar de vertrouwenspersoon te gaan om toch achteraf nog een melding te maken. Ik was niet de eerste en niet de laatste. Toen we er met acht dames zaten is de leidinggevende erbij geroepen, het was een patroon en op dat patroon is hij ontslagen.
De manier waarop deze persoon reageert en feitelijk de schuld bij de dame legt, dat was ook de houding van de persoon waar ik mee te maken had. Annemarie voelt zich niet lekker bij de opmerkingen en is het gesprek daarover aangegaan. De reacties van deze man stellen haar niet echt gerust en haar manager ook niet. Ze heeft het nu netjes volgens het boekje gedaan. Ook in dit geval zou ik een mailtje naar de vertrouwenspersoon doen met de melding en het feit dat het voor nu opgelost is. Mochten er eerdere meldingen gedaan zijn of toekomstige meldingen komen is er een patroon en dus een flink probleem. Mocht er niets meer gebeuren dan heeft het geen gevolg.

Toch wel iets andere situatie Fransien

Kijk, bij jou was de man in kwestie gepikeerd, en hield daarna ook nog eens zijn handen niet thuis. Vervolgens maakt hij je zwart bij collega's, en gaat ook nog eens vrolijk verder met de volgende collega als doelwit. Dat is dus echt een rasechte viezerik/engerd, die ook nog eens vindt dat hij daar recht op heeft of zo. Dat klinkt toch heel anders dan de collega van Annemarie, die zich verontschuldigt voor zijn gedrag. Ik denk ook dat het 'waarom' bij de een meer een kwestie is van macht willen hebben over vrouwen, of vinden dat vrouwen minderwaardig zijn, en bij de ander echt een ongewilde fysieke reactie. Waar ik dan bij de een bang zou worden voel ik bij de ander meer een soort medelijden.

De collega van Annemarie geeft aan dat hij 'het niet kan helpen' en vraagt aan de dames in kwestie er rekening mee te houden, maar dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn, of de oplossing. Het is zijn probleem, dus hij moet het oplossen. De leidinggevende zou daarom nog kunnen aangeven, dat er (voor nu) geen klacht wordt ingediend, maar dat hij wel wordt geacht hier (psychische) hulp bij te zoeken. Zoiets moet toch te behandelen zijn op de een of andere manier?
En om dat af te dwingen zou je wel inderdaad een melding bij de vertrouwenspersoon kunnen doen. Maar ik weet niet of zo'n subtiel verschil (melding versus klacht) werkt bij een vertrouwenspersoon.

vertrouwenspersoon

Bij een vertrouwenspersoon kun je niets melden. De leidinggevende is de persoon om dat bij te doen, of eventueel personeelszaken.

De vertrouwenspersoon is er om iemand te hebben met wie je kan afwegen wat je volgende stappen zullen zijn. De vertrouwenspersoon moet hierover discreet zijn, doet nergens melding over en bemiddelt niet.

we zullen zien

Of het onhandigheid is, ik weet het nog net niet zo helemaal zeker eigenlijk. (gebaseerd op niks concreets, maar buikgevoel, kan je dus niks mee) Vandaar ook mijn opmerking topic titel rare opmerking collega.
We werken al een aantal jaren voor hetzelfde bedrijf en ik heb nog nooit iets van onhandige communicatie/houding kunnen bespeuren, over het algemeen is hij vrij vlot en makkelijk in de omgang, nu had ik werk inhoudelijk tot voor kort helemaal niets met hem van doen en kan het zijn dat ik pas nu merk hoe hij is. Sinds een aantal weken zit ik in een project en daar had ik zijn input voor nodig.

Wellicht heb je gelijk Mirreke (en anderen) en omdat die gedachte mijn hoofd ook heeft doorkruist obv rationaliteit, ik niemand ten onrechte zijn baan wil laten verliezen, krijgt hij het “voordeel van de twijfel” echter voelde het voor mij wel dusdanig raar, dat ik toch vond dat ik het moest aankaarten. Nu zijn beide kanten gehoord, is mijn leidinggevende op de hoogte, mijn collega heeft geen officiële aantekening en zullen we zien hoe het gaat lopen.

Het doet me denken

Aan de reden dat islamitische vrouwen hoofddoek moeten dragen omdat mannen beschermd moeten worden tegen zichzelf hetgeen eigenlijk betekent dat vrouwen zichzelf moeten beschermen tegen mannen.
Gr Angela

Vertrouwenspersoon

Een vertrouwenspersoon mag raad geven maar niets melden zonder toestemming. Maar ze mag wel zelf op onderzoek uit gaan omdat er signalen zijn dat er iets niet goed gaat.
Niet alle vertrouwenspersonen zijn HR mensen, die van mij van destijds niet.
Annemarie heeft een niet-pluis gevoel, dat 'onhandigheid' komt haar niet waarschijnlijk voor. Die persoon die mij lastig heeft gevallen gooide het ook op 'per ongeluk' en cultuur toen hij er niet meer onder uit kon. Hij vond het belachelijk en discriminerend. Vanwege het zwart maken achteraf (dat doe je bewust) werd dat argument van tafel geveegd. Godzijdank was deze persoon een externe en heeft zijn leidinggevende binnen ons bedrijf de field manager gebeld om hem op te komen halen. We waren relatief gemakkelijk van hem af. Een paar maanden later werden we gevraagd door de vertrouwenspersoon of het dossier van alles wat gebeurd was geanonimiseerd naar het bedrijf mocht, ze waren daar een ontslagprocedure begonnen want in eerdere bedrijven waren ze een zelfde patroon op het spoor gekomen. Wij hoefden uiteindelijk niet te getuigen, er waren vijf vertrouwenspersonen naar de rechtbank geroepen, totaal aantal slachtoffers wat bekend werd was 28. Het kon zo lang doorgaan doordat hij in de detachering zat en ophield nadat de vrouw in kwestie had gezegd/ontploft dat ze niet van zijn opmerkingen en handtastelijkheden gediend was. Ook overal bleek hij de dames naderhand zwart gemaakt te hebben.

Aanpakken

Ergens vind ik het jammer dat ik zo zelden de kans krijg om een vervelende collega helemaal af te fakkelen, maar ik weet ook wel dat ze het bij mij niet eens proberen juist omdat ze weten dat ze dan een probleem hebben. Dus zoeken ze liever een gedwee slachtoffer.

Maar het is jammer, want ik zou het zeker ook melden, niet iedereen is immers even assertief en/of onverschillig over mogelijke personele gevolgen en dan kan ik beter mijn nek uitsteken, maar dan moet ik het natuurlijk wel zien anders kan ik niks.

Melden bij de leidinggevende en je niet laten afschepen met "onhandigheid" is dus heel goed.
Zij die kunnen spreken moeten dat doen voor hen die het niet kunnen, zoiets toch?

Wendelmoed

"Melden bij de leidinggevende en je niet laten afschepen met "onhandigheid" is dus heel goed."

Goed zo. Iedere onhandige man subiet laten kruisigen. Dat zal ze leren, die mannen.

Wedden dat Baudet en Trump hier garen bij spinnen?