Van jongs af aan leren we dat het belangrijk is om een ‘goed mens’ te zijn. Thuis, op school en later in je werk word je geprezen als je je gastvrij, sociaal, betrouwbaar, loyaal, bescheiden, hard werkend en verantwoordelijk opstelt. We zijn er ons vaak niet bewust van, maar onbewust hebben we geleerd dat je een ‘goed mens’ bent als je veel aandacht en tijd besteed aan de mensen om je heen. Aan wat er van je verwacht wordt. Deze leefregels zijn heel bepalend voor hoe we ons leven leven.
Als je een kindje krijgt wil je het natuurlijk ook ontzettend graag ‘goed doen’. Je wilt een goede moeder of vader zijn. Het misschien wel heel anders gaan doen dan jouw ouders het deden. Er altijd met liefdevolle aandacht voor je kind zijn. Leuke dingen ondernemen. Ze waardevolle levenslessen meegeven. Hen een veilige omgeving bieden om in op te groeien.
Ook ik deed mijn uiterste beste om het ‘goed’ te doen, op elk gebied eigenlijk. En toen ik moeder werd, kwam het ouderschap hier als eerste prioriteit bij. Het moederschap wilde ik ‘súpergoed’ doen. Mijn dochter alle liefde geven die ik in me had. Er altijd voor haar zijn. Haar begrijpen en ondersteunen waar mogelijk. En haar behoeden voor elk mogelijke vorm van onveiligheid of trauma op welke gebied dan ook.
En juist die wens om alles ‘goed te doen’ leidde bij mij tot een flinke burn-out. En dat vond ik absurd. Ik had het toch juist ‘goed’ gedaan? Ik had het toch precies gedaan zoals mij altijd was verteld? Die leefregels die ik altijd zo ter harte had genomen, bleken niet te werken. Ik gaf teveel en nam te weinig. Mijn leven stond vrijwel geheel in het teken van anderen.
En zo werd ik een moeder met een burn-out. Alles wat ik niet wilde voor mijn inmiddels 2 kinderen, gebeurde toch. Ik kon niet voor ze zorgen met de liefde, ontspanning en aandacht die ik wilde. Mijn vriend, onze oppas en de BSO nam mijn zorgtaken over. Al die leefregels die ik altijd had geleerd, moest ik duidelijk overboord gooien. Maar hoe werkt het leven dan wél? Wat is echt belangrijk? Stap voor stap ontdekte ik een nieuwe manier van leven. Een manier die wél werkt. Al deze nieuwe inzichten en levenslessen schreef ik op in mijn boek ‘100 dingen die je eerder had willen weten’. Drie van deze 100 dingen deel ik hier graag met je.
Vergeet wat je is geleerd en ontdek wat er écht toe doet. Deze 3 dingen had je eerder willen weten, maar deel ik nu met jou.
Loyaliteit is een hooggewaardeerde eigenschap. Trouw zijn aan je familie, je vrienden, je partner of je werkgever. Iedereen loopt met je weg als je loyaal bent. Maar hoe groot is de kans dat voldoen aan alle verwachtingen precies datgene brengt wat jou vanbinnen echt gelukkig maakt? Het is heel belangrijk om je te blijven realiseren wie of wat voor jou echt van waarde is. Als jij nieuwe interesses ontwikkelt, mooie kansen wilt aangrijpen of merkt dat je te veel moeite moet doen voor een relatie, dan is het soms het beste om afscheid te nemen van het oude en te kiezen voor iets nieuws. Dan ben je nog steeds loyaal, maar dit keer aan jezelf.
Lijstjes geven je een gevoel van controle, van overzicht. Dat voelt goed, maar ze hebben ook een keerzijde. Uiteindelijk wordt namelijk niemand echt gelukkig van die lijstjes. Ze zijn namelijk nooit af, er komen altijd weer dingen bij. Spontaan keuzes maken, doen waar je op dat moment zin in hebt, toekomen aan de dingen die je echt leuk vindt. Met een beetje meer vertrouwen dat het uiteindelijk allemaal wel goed komt wordt het leven een stuk leuker. Laat die lijstjes dus regelmatig voor wat ze zijn.
Wie ben ik om zoveel ruimte in te nemen? Zullen ze me niet egoïstisch vinden? Heb jij die gedachten ook weleens? Ze maken het je lastig om voor jezelf te kiezen. Het mooie is dat je, wanneer je dit soort gedachtes hebt, je echt niet snel een egoïst zult worden. Geef jezelf dus de mogelijkheid om de ruimte tussen ‘pleasen’ en ‘egoïsme’ eens beter te verkennen. Wat zou er gebeuren als je eens wat vaker voor jezelf kiest? Van voldoende rekening houden met jezelf word je een gelukkiger, meer ontspannen mens. En zo kun je uiteindelijk meer liefde en aandacht geven aan anderen. Hoe mooi is dat? Dat is dus verre van egoïstisch, maar misschien uiteindelijk wel beter voor iedereen.
Wanneer jij leeft op een manier die bij jou past, geef je je kinderen het mooiste voorbeeld. Namelijk: dat zij goed zijn zoals ze zijn en mogen kiezen voor zichzelf en voor wat hen werkelijk gelukkig maakt. Die boodschap maakt voor hen een wereld van verschil.
