17 oktober 2022 door Caroline Kwint-Schenk
Laatst werd ik gebeld door een energieleverancier. Je kent het vast wel: zo’n telefoontje waar je echt niet op zit te wachten en die je zo snel mogelijk probeert af te kappen. En een gesprek waarbij je geïrriteerd bent, omdat ze zoveel over je weten zonder dat je een woord hebt gezegd. Ik ben nog steeds enorm verbaasd. Waarom? Ik ben klant geworden! Ongelooflijk, want dat doe ik echt nooit. Wat deed deze telefonische verkoopster waardoor ik anders handelde en inging op haar aanbod? Ze was oprecht geïnteresseerd (althans zo klonk het) en maakte contact.
‘Ik zie dat jullie bedrijf Succesvol Balanceren heet. Leuk, wat doen jullie precies? Oh dat klinkt interessant! Ik heb zelf 2 kinderen en dit spreekt me echt enorm aan. Wat gaaf dat je man en jij een boek uitbrengen. Dat wil ik zeker hebben!’ Waarop ik reageerde dat ik haar op de hoogte kon houden als ze me haar e-mailadres gaf. Dat wilde ze graag. Toen zei ze: ‘Volgens mij wijd ik nogal uit. Excuus als ik je te lang van je werk afhoudt. Ik belde omdat ik jullie een aanbod wil doen. Ik ben er van overtuigd dat het heel interessant is. Als je me wat gegevens geeft, kan ik uitrekenen wat het jullie oplevert.’ En ja hoor, daar ging ik…
Ze stuurde me per mail een voorstel, waarbij ik per ongeluk op de verkeerde knop drukte en gelijk bevestigde (wat ik nog niet wilde). Ook daarop reageerde ze fantastisch: ‘Oh wat vervelend, want nu gaan alle systemen automatisch in werking. Maar weet je wat? Denk er nog even goed over na. Ik bel je over twee dagen terug. Ben je dan van gedachten veranderd, dan ga ik er alles aan doen om het stop te zetten.’
Ze maakte echt contact! Ze week af van het standaard verkoopscript en was oprecht geïnteresseerd. Met als gevolg dat ik dacht: ‘Het is zo’n leuk mens, ik gun haar die deal wel!’ Het klinkt zo simpel en toch donderen we onze boodschap in de praktijk vaak zonder introductie over de schutting. Zelfs bij onze kinderen. We willen vooral dat ze gelijk luisteren en doen wat wij van hen vragen. Hoe vaak nemen we echt de tijd voor onze kinderen en zijn we oprecht geïnteresseerd? Of roep je even snel ‘Oh, leuk schat’ Echt waar? Top lieverd’ terwijl je met je hoofd ergens anders bent? Als je uit je werk komt, haast je je dan gelijk de keuken in? Om na het eten nog even snel een wasje te draaien voordat je je kind in bed gaat leggen? En komt het ook regelmatig voor dat je je realiseert dat je eigenlijk geen echt contact hebt gemaakt met je kind, wanneer je uitgeput op de bank ligt?
Als jij oprecht geïnteresseerd bent, krijg je het links of rechtsom terug (anders ook overigens, maar dan waarschijnlijk niet op de manier die je voor ogen hebt). Wil jij meer connectie met je kind? Zorg dan ook dat je met hem/haar connect. En dat hoeft echt niet zo ingewikkeld te zijn. Kijk eens mee naar zijn favoriete tv-programma, vraag eens naar haar lach van de dag, ga samen een rondje lopen na het eten of stop eens een lief briefje in zijn lunchtrommel. Vanuit verbinding kom je samen verder.
