21 november 2008 door Frea Kruisinga
Onze dochter van 6 heeft sinds vrijdag een scheve mond, een minder snel opengaand oog en spraakproblemen. Daarbij is ze verkouden. Bij de huisartsenpost werd verteld dat de verkoudheid een zenuw beknelt en dat daardoor de scheefheidsklachten ontstaan. Kan dit?
Vanochtend zijn we alsnog naar onze huisarts geweest en deze heeft vastgesteld dat het om een faciale parese [gezichtsverlamming - red.] gaat. Wij hebben daarop overleg met de kinderarts gehad en naar aanleiding van dat gesprek zijn we bloed gaan prikken om de ziekte van Lyme en diabetes uit te sluiten.
Het schijnt dat faciale parese ook blijvend kan zijn, wat op dit moment onze grootste angst is.
Met uitzondering van de spraakproblemen (ik kom daar straks op terug) passen de verschijnselen die u beschreef bij een verlamming van de aangezichtszenuw. Hoe zich dat verder gaat ontwikkelen, hangt vooral af van de oorzaak waardoor de verlamming ontstaan is.
Bij kinderen is de ziekte van Lyme een van de meest voorkomende oorzaken, vandaar het bijbehorende bloedonderzoek. Er wordt dan onderzocht of er antistoffen aanwezig zijn tegen de bacterie die deze ziekte veroorzaakt. Na behandeling (met antibiotica) treedt over het algemeen binnen enkele weken volledig herstel op.
Ook kan er sprake zijn van bepaalde virusinfecties, of van een acute middenoorontsteking. Een middenoorontsteking kan worden vastgesteld door lichamelijk onderzoek. Deze categorie oorzaken komt minder vaak voor, en is dermate divers van karakter dat je moeilijk op voorhand iets kunt zeggen over het verdere verloop van de verlamming.
De derde categorie is de zogenaamde Bellse parese. Wat daar precies aan ten grondslag ligt, is niet geheel bekend. De diagnose wordt gesteld als er geen aanwijzingen zijn voor andere oorzaken, en als er sprake is van een acuut begin van de aangezichtszenuw met toename tot ongeveer drie weken na het begin. Meestal treedt er een zekere mate van herstel op in de maanden erna.
Misschien dacht u zelf nog aan mogelijke problemen in het hoofd, zoals een herseninfarct of een hersenbloeding. Zeker vanwege de recente campagne van de Hersenstichting over beroertes, waarbij onder andere gewezen wordt op verlammingen in het gezicht, dringt die gedachte zich natuurlijk al snel op. Toch is dat in dit geval uiterst onwaarschijnlijk, vanwege het ene oog dat moeite heeft met openen. Een probleem in de hersenen zit meestal maar in één hersenhelft, terwijl beide ogen tegelijk worden aangestuurd door beide hersenhelften.
Dat brengt mij meteen op het spraakprobleem. Op zich passen spraakproblemen niet bij een verlamming van de aangezichtszenuw (maar juist wel weer bij een hersenprobleem), tenzij het geen echt spraakprobleem is maar meer een mondprobleem. Het kan bijvoorbeeld zijn dat de mondhoek niet goed kan bewegen, zoals je dat ook kunt hebben bij een verdoving bij de tandarts.
Een tip tot slot: wanneer het oog alsmaar niet goed sluit, is het belangrijk om dat oog goed vochtig te houden met kunsttranen en zalf voor de nacht, en af te plakken om uitdrogen te voorkomen. Belangrijk dus om op te letten!
