22 november 2001 door Diederik Bosman
Wat zijn de gevaren voor moeder en kind bij een stuitbevalling? En waarom is sinds kort besloten dat de ouders mogen kiezen voor een stuitbevalling of een keizersnede?
Bij elke bevalling is het uitpersen van het kinderhoofdje het moeilijkste, omdat dat het hoofd grootste deel van het kindje is.
Bij een stuitbevalling is moeilijker te beoordelen of het hoofdje inderdaad vaginaal geboren kan worden dan bij een normale bevalling, omdat bij een normale bevalling het hoofd het eerst komt. Als dat erdoor kan, weet je dat de rest er ook door kan. En omgekeerd: als het hoofdje niet door het bekken heen komt, dan heeft de bevalling geen voortgang en kan de verloskundige concluderen dat het misschien niet kan.
Bij een stuitligging is dit veel moeilijker te beoordelen omdat het kleinste deel eerst komt en je dus niet weet of het grootste deel van het kind er ook doorheen kan.
Een ander probleem van de stuitligging heeft te maken met de ontsluiting. Bij een – gewone – hoofdligging moet er maximale ontsluiting zijn (de baarmoeder-mond moet maximaal openstaan) voordat het hoofdje eruit kan. Bij stuitligging kan het uitdrijven van het kind echter al beginnen zonder maximale ontsluiting. Dan kan het dus gebeuren dat de stuit al geboren is en dat het hoofdje blijft hangen, omdat er geen maximale ontsluiting bleek te zijn.
Dat is een probleem, omdat er niet te veel tijd mag zitten tussen de geboorte van de stuit en de geboorte van het hoofdje. Tijdens het persen en uitdrijven van het kind is de bloedvoorziening naar het kind namelijk sterk afgenomen. Als dat proces een half uur duurt, is dat al veel te lang en dus slecht voor het kind.
Naast de genoemde twee redenen zijn er nog meer redenen waarom een stuitbevalling moeilijker en dus gevaarlijker is. De rode draad is echter dat er meer kans op zuurstoftekort voor het kind is.
Ook de moeder heeft het veel zwaarder met een dergelijke bevalling. Er is bijvoorbeeld meer kans op verwondingen, uitscheuringen, etc.
Recent onderzoek suggereert dat de risico's voor moeder en kind bij het geven van een narcose (om een keizersnede te kunnen doen) even groot of misschien zelfs iets kleiner zijn dan de risico's bij een vaginale stuitbevalling. Dat heeft ertoe geleid dat aanstaande moeders en vaders daar soms de keuze in wordt gegeven.
