Twijfels wel gaan voor een derde?
Zoveel twijfels wat is verstandig .
Probeer het kort te houden ...
Wij zijn een gezin met 2 kinderen en mijn man heeft nog een kind bij zijn ex die we geruime tijd al niet zien.
Mijn droom was altijd 3 kids liefst 2 achter elkaar. Maar toen ik bij mijn man kwam hadden we beide al een kindje. Hij heeft die van mij erkend als zijn kind en samen hebben we ook 1 gekregen.
Toen we ervoor gingen bleek ik een miskraam en buitenbaarmoederlijke zwangerschap in 1 te hebben. Zat steeds naar 2 tweeling spulletjes te kijken maar kon nog niet heel blij zijn waarschijnlijk voel je het wel aan als iets niet goed is 😔). Hebben daarna het geluk gehad gelijk weer zwanger te zijn met goddank een kloppend hartje🥰.
Hadden toen samen 3 en praktisch gezien met de auto woonruimte etc was het niet goed om er nog een kindje bij te nemen. Dus de droom om zelf 3 kindjes te krijgen aan de kant gezet hadden samen immers al 3.
Helaas door geen goede verstandhouding met zijn ex zien we zijn kind niet meer soms een jaartje wel en dan weer een paar jaar niet. Nu maar gezegd laat maar met getouwtrek geven het rust.
Nu al een paar jaar niet meer gezien.
Nu het volgende de oudste is 16 jaar(was moeder geworden op mijn 18de) en de jongste 11 jaar. Maar dat gevoel dat het nu nog kan ben 35 jaar en dan zou het nu dus moeten en niet over een jaar of 5. Dat gevoel kan ik soms opzij zetten maar het kriebeld ook wel heel erg. Nog 1 keer zwanger nog 1 keer zo'n klein hummeltje lijkt ons geweldig. Mijn man wil de sterilisatie wel ongedaan maken en dan kijken of het lukt. Alleen aan de ene kant hebben we nu onze vrijheid kunnen gewoon onze dingen doen straks weekendjes weg met bv de motor en dat zal dan niet gaan met zon kleintje. Ook het werk zal dan iets minder moeten wil niet dat zon kleintje alle dagen volop in een kinderopvang zit. En dan deze verrotte wereld en corona gebeuren erbij . Waar beginnen we aan moet je dat allemaal willen voor zon kleintje of moeten we maar gewoon onze gedachte verzetten en gaan genieten van onze vrijheid. Voor de operatie klaar zal zijn dan zal de oudste bijna 17 zijn en dan nog een zwangerschap erbij dus die zal dan bijna 18 jaar zijn . De kinderen willen wel heel graag een broertje of zusje erbij ook de oudste lijkt het super leuk maar wie weet worden we over bv 5 jaar opa en oma. Dan hebben we zelf ook nog een kleine rondrennen.
Hebben nu alle ruimte zijn verhuisd en kunnen het financieel gewoon doen dus dat is nu een hele andere situatie als jaren terug. Zeggen al steeds och dit is leuk en zie je het al voor je zo'n kleintje hier rond kruipen . De box kan daar staan en ga zo maar door. Wordt gek van mezelf of zal het aan mijn leeftijd liggen 😅🤭.
Toevallig nog iemand in dezelfde situatie gezeten ?
Voor mij zit het probleem bij de hersteloperatie. Ik vind het nogal decadent om zoiets terug te willen draaien. Maar ik neem aan dat dat met de huidige druk op de zorg de komende jaren ook niet gaat gebeuren.
Bij twijfel niet doen. Zeker omdat je weet dat het niet op een eenvoudige manier gaat lukken. De kans dat het snel gaat lukken is heel klein. Dus stel jullie gaan ervoor. Dan kan het zomaar 3 jaar duren voordat de kleine is geboren. Je oudste is dan 19. Dus op het moment dat jullie zo'n beetje kunnen gaan genieten zonder veel zorgen om de kinderen heb je dan net een kleintje die weer volledig afhankelijk is van jullie.
Friezinnetje schreef op 25-11-2021 om 22:17:
wat doe je de kinderen aan?
Wat doe je jezelf aan!
Waar komt die drang voor per se drie kinderen vandaan?
Bovendien: je hebt het geprobeerd, om je oude droom werkelijkheid te laten worden... en da's niet gelukt. Of maar ten dele gelukt (of helemaal gelukt, afhankelijk hoe je er naar kijkt). Nou en?
Ga je dromen achterna, dat is zeker zo, maar je kunt je afvragen waarom deze droom zo hard nagestreefd moet worden.
Voel jij je niet compleet nu?
Tel je zegeningen!
Netherfield schreef op 26-11-2021 om 09:27:
Bij twijfel niet doen.
Wij hebben ooit een heel goed advies gehad van een oudere vriend. Die zei inderdaad dat hetzelfde als jij, BEHALVE als het over kinderen krijgen gaat. Daar was het advies bij twijfel juist wel, omdat je anders altijd spijt houdt. Het heeft ons over de drempel getrokken en een vierde kind opgeleverd. En inderdaad; over die beslissing hebben wij nooit spijt gehad.
Dus als TS en man het heel graag willen en de ruimte en financiën zijn niet het probleem, dan zou ik het doen. Ze zit in een hele andere situatie met al oudere kinderen. Dat geeft al meer vrijheid, want die zijn al een stuk zelfstandiger en kunnen misschien ook wel een handje helpen.
iedereen die roept doen of niet doen........die man is gesteriliseerd hoor. Niks zomaar doen of niet doen
Waarom ziet je man zijn ex al geruime tijd niet meer?
Duizendpoot schreef op 26-11-2021 om 11:59:
[..]
Wij hebben ooit een heel goed advies gehad van een oudere vriend. Die zei inderdaad dat hetzelfde als jij, BEHALVE als het over kinderen krijgen gaat. Daar was het advies bij twijfel juist wel, omdat je anders altijd spijt houdt. Het heeft ons over de drempel getrokken en een vierde kind opgeleverd. En inderdaad; over die beslissing hebben wij nooit spijt gehad.
Dus als TS en man het heel graag willen en de ruimte en financiën zijn niet het probleem, dan zou ik het doen. Ze zit in een hele andere situatie met al oudere kinderen. Dat geeft al meer vrijheid, want die zijn al een stuk zelfstandiger en kunnen misschien ook wel een handje helpen.
Maar door weer een kleine, moeten zij ook weer met meer dingen rekening houden en kunnen ze fungeren als een goedkope oppas
Friezinnetje schreef op 26-11-2021 om 12:38:
[..]
Maar door weer een kleine, moeten zij ook weer met meer dingen rekening houden en kunnen ze fungeren als een goedkope oppas
Dat dus. Daar heb ik altijd zo'n moeite mee, in de vaak nog grotere gezinnen. Die verzorgende rol die die oudere kinderen tegen wil en dank in de schoenen geschoven wordt, puur omdat mama zo graag weer een kindje wil.
Sorry dat ik het zo ongechargeerd zeg maar zo komt het wel heel vaak op mij over.
Regendrup. schreef op 26-11-2021 om 12:43:
[..]
Dat dus. Daar heb ik altijd zo'n moeite mee, in de vaak nog grotere gezinnen. Die verzorgende rol die die oudere kinderen tegen wil en dank in de schoenen geschoven wordt, puur omdat mama zo graag weer een kindje wil.
Sorry dat ik het zo ongechargeerd zeg maar zo komt het wel heel vaak op mij over.
Datis iets wat we dus absoluut niet willen. Mocht ze een keertje willen zou het op ten duur mogen/kunnen maar zeker niet wat je bij sommige gezinnen ziet. Het moet niet zo zijn dat ze dan 2 of meer "moeders" hebben
Duizendpoot schreef op 26-11-2021 om 11:59:
[..]
Wij hebben ooit een heel goed advies gehad van een oudere vriend. Die zei inderdaad dat hetzelfde als jij, BEHALVE als het over kinderen krijgen gaat. Daar was het advies bij twijfel juist wel, omdat je anders altijd spijt houdt. Het heeft ons over de drempel getrokken en een vierde kind opgeleverd. En inderdaad; over die beslissing hebben wij nooit spijt gehad.
Dus als TS en man het heel graag willen en de ruimte en financiën zijn niet het probleem, dan zou ik het doen. Ze zit in een hele andere situatie met al oudere kinderen. Dat geeft al meer vrijheid, want die zijn al een stuk zelfstandiger en kunnen misschien ook wel een handje helpen.
Bedankt voor je reactie dit dus niet dat we spijt gaan krijgen. Hoe oud waren jullie kinderen destijds toen jullie voor de vierde gingen?
Kinderen zijn idd nu op een leeftijd dat ze best iets kunnen doen en dat doen ze zeker maar moeten wel "voorkomen" dat zo'n kindje meerdere mama's krijgt😅 . Konden het toen niet doen vandaar de sterilisatie. Was egoïstisch geweest om dat toen te doen. Financieel, ruimte etc alles was niet verstandig en zitten nu in een hele andere situatie .
35 is nog jong
Als jullie graag willen
Ga ervoor
Bij dit soort vragen moet je je niet afvragen of je een kleintje wil of niet maar:
* Wil ik een puber als ik straks 50 ben?
* Wil ik nog steeds eentje onder de 10 als de oudste twee het huis uit zijn?
* Wat doe ik mijn 11 jarige aan?
* Wat doe ik mijn 17 jarige aan?
* Wat doe ik ons allemaal aan als het een meerling is (die kans wordt steeds groter hoe ouder je bent)?
* Wat doe ik ons allemaal aan als het kindje gehandicapt is?
* Etc etc (en neem dan ook mee wat er gebeurt als jullie relatie het niet houdt)
Soms kun je ook gewoon een puppy nemen 
Geen advies.
Als ik van mijn achttiende met luiers in de weer was, zou ik op mijn 35ste wel verlangen naar de vrijheid van een leven waarbij de kinderen uit huis zijn en er niet opnieuw aan beginnen.
Hebben jij en je man geen verlangen naar een leven met wat meer rust?
het kan best zijn dat je kinderen nu denken dat ze het straks leuk gaan vinden, een baby in huis. Maar ze realiseren zich vast niet dat die baby er echt elke dag is, 24/7. Jaar in jaar uit. En dat ze straks geen vrienden of vriendinnen mee naar huis kunnen nemen omdat de baby moet slapen. En dat ze geen sleep-overs kunnen houden omdat de baby op tijd naar bed moet. En dat ze er helemaal geen zin in hebben om de peuter van de crèche halen als jij ziek in je bed ligt.
Ik denk oprecht niet dat je oudere kinderen en straks nog steeds heel erg leuk vinden. Ik zou het dus niet doen. Ik ben het ook zeer oneens met degene die zei dat je iets bij twijfel niet moet doen behalve het krijgen van kinderen. Een kind moet je mijns inziens alleen maar willen krijgen als het echt zeer zeer zeer gewenst is.
Maar ik begrijp uit je reactie dat je eigenlijk alleen geïnteresseerd bent in reacties van mensen die het van harte toejuichen. Dus ik wens je veel succes met snel zwanger raken, ik wens je een wolk van een baby, en ik wens je uitermate flexibele en behulpzame pubers toe.
Nog een keer een hummeltje voelt geweldig. Kan ik me best iets bij voorstellen. Kleine kinderen houden je jong, zegt men. Maar zo'n kleintje erbij heeft een enorm effect op jullie gezinsleven. En hij/zij kan ook best wat eenzaam zijn, allemaal 'grote mensen' om zich heen. Je zou eigenlijk een tweeling moeten wensen, als je een toverstokje had.
Maar dat heb je niet, jullie zijn volwassen mensen met op dit moment de beperking van een sterilisatie.
Er zijn al veel gedachten gepasseerd, doe ermee wat je verstandig lijkt.
Besef altijd: het leven is wat er gebeurt terwijl je andere plannen maakt. Er kan zomaar weer van alles veranderen.
