7,5 maand oud en nu al........?

Heel gewoon

Volgens mij is het op die leeftijd heel gewoon dat een goede slaper ineens van dat soort gedoetjes krijgt, het besef van 'mama is niet bij me' komt dan bij ze op.
En inmiddels vind ik het ook heel logisch dat het bij baby's zo werkt, vanaf dag 1 is dat toch eigenlijk al zo. Dat de aanwezigheid van de ouder enorm veel geruststelling geeft. Hier belandt zoon van 3,5 maand regelmatig bij mij in bed, al vanaf het begin. En dat vind ik ergens ook wel heerlijk... (maar liever niet te lang want ik krijg er zo'n stijve rug van). En bij dochter destijds werkte het ook enorm goed als troostmiddel.
Mijn tip dus: vind je het nu vervelend? Of alleen maar vanwege toekomstgedachten a la 'wat als ze niet kan leren om weer alleen te slapen'. In dat laatste geval zou je gewoon kunnen afwachten tot het vanzelf weer goed gaat. En als dat moment je niet snel genoeg komt, hier weer posten .

Tandjes?

Beetje cliché, maar het klinkt als pijn of honger. Het 's nachts wakker worden en gaan huilen om mama herken ik helemaal niet. Er was eigenlijk altijd iets anders (en wat vind ik het lekker een baby in bed, maar snif, bij mij in bed wil ze nu enkel spelen en niet slapen).

Misschien heeft ze een doorkomend tandje dat opspeelt, of een groeispurt. Ik zou gewoon eten aanbieden op zo'n moment en paracetamol en terug in bed leggen. (In de hare als je het samenslapen vervelend vindt, in de jouwe als je het net als ik eigenlijk heel fijn vindt.)

En als je bang bent voor slechte gewoontes, dan moet je eerst met je partner bespreken wat je echt vervelend vindt, en bedenken dat gewoontes ook weer afgeleerd kunnen worden

Tandjes

Uit ervaring kan ik zeggen dat tandjes een lang proces kan zijn. Soms zie je ze beginnen door te komen, slapen ze een paar nachten slecht, en dan stopt het weer even. Het zou dat dus echt kunnen zijn.

Wat je wilt doen hangt helemaal af van jou en je partner. Er is geen juiste methode, enkel wat bij jullie aansluit!

'de zes maanden-grens'

Als je kind net geboren is, lees je overal terug dat je hem / haar 'de eerste zes maanden eigenlijk niet kan verwennen'. Dus gewoon oppakken & troosten als ze huilen. De eerste vijf maanden en drie weken heb ik dat als richtlijn gebruikt om Kind gewoon op te pakken & te troosten als dat zo uitkwam (en soms even te laten huilen, als ik iets te doen had). En toen sloeg de paniek toe. Want nu was ze bijna zes maanden, en zou ik dus met alles op moeten letten of ze niet teveel verwend zou worden....
Inmiddels (eigenlijk uit mezelf, gesterkt door wat mensen hier af en toe zeggen) ben ik van mening dat het wat minder precies komt. Het is minder 'verwennen' en meer 'gewennen'. En de voornaamste afweging is eigenlijk (zoals Asa en dc zeggen) wat vind je zelf? Als je met je kind in bed liggen niet prettig vind (je bed is te klein, je kind wordt rustig maar 'speelwakker', je krijg last van je rug of je ligt wakker omdat je denkt dat ze nooit meer alleen kan slapen) dan zou ik er vooral voor kiezen om in je kind weer in haar bed rustig krijgen. Als je kind wel in bed op zich geen probleem is (iedereen slaapt weer verder) zou ik overwegen om voor de 'doe vooral wat nu werkt' methodologie te gaan. Kans dat het probleem op termijn verdwijnt (dus totale moeite nul) of anders moet je op en later tijdstip alsnog de 'kind in bed troosten moeite' erin stoppen. De eerste paar jaar is elke gewenning wel weer af te leren (lees ik hier overal).
Overigens is dat laatste precies wat wij doen. Sinds begin December wordt Dochter 's nachts een keer extra wakker (meestal 'als de twee in de klok is', Aarghh). Speen werkt absoluut niet, en negeren betekend allen maar harder gekrijs. Omdat ze in principe tussen zeven en zeven BV krijgt neem ik aan dat ze honger heeft. Ze komt dus in bed & krijgt een borst. Als ik nog wakker genoeg ben gaat ze daarna weer terug (slaapt toch iets lekkerder. Voor mij althans) en als ik niet wakker genoeg ben, dan slapen we samen verder. Jouw dochter krijgt FV, of niet? Ik kan me voorstellen dat je dan minder snel geneigd bent om er 's nachts een voeding bij te gooien (maar als je nog niet aan het dagelijkse maximum zit, waarom niet?), maar bij je in bed nemen kan natuurlijk best.
Dus idd, als bij jou in bed nemen werkt (en ze zo snel weer terug kan) gewoon doen. Beste voor alle nachtrusten lijkt me

Kraanvogel.

Ja doen wat nu werkt!

Je kunt nog lang genoeg opvoeden. Als ze zo klein zijn valt er nog niet zo heel veel te verwennen is mijn ervaring. Alleen troosten, geruststellen en een goede basis geven. Veel meer hoeft het het eerste jaar (en misschien nog wel wat langer) niet te zijn.

Regien

Ha Regien,

Ik moet eerlijk zeggen dat de tip 'doe vooral wat nu werkt' stukken makkelijker aan anderen te geven is (want het lijkt allemaal zo logisch) maar bij mijn eigen dochter vraag ik me ook voortdurend af of ik het wel goed doe hoor. Vooral 's nachts
Gefeliciteerd met de eerste tand trouwens. (Wij hebben er trouwens ook sinds twee dage een).

Kraanvogel.

Bij mijn middelste ging het doorkomen van tandjes gepaard met sneeën in het tandvlees en flinke bloedvlekken in bed.

Regien

Ik heb er verder ook nog nooit van gehoord, dus "gewoon" is het niet, dus ik vind het eigenlijk wel grappig om het eens van iemand anders te horen. Al maakt het het tanden krijgen er volgens mij niet leuker op.

Hier ook wel eens

Gelukkig niet bij elke tand, maar bij mijn 2e vond ik ook regelmatig bloed op zijn matrasje.

Hier gingen tandjes ook vaak samen met oorpijn, dus ik zou niet zuinig zijn met de paracetamol als je babietje een beetje sacherijnig is. Het lijkt me echt erg pijnlijk dat hele tandenproces!

En dan nu poetsen

Maar pffft, dat valt nog niet mee, dat ene tandje.
En dan heeft die van ons tot nu toe nog niet teveel last van die ene tand, dus ze doet niets anders dan giechelen en d'r tong bewegen.
Zijn julie (ook) al meteen begonnen met poetsen (of ben ik paranoide)? En dan met of zonder peuterpasta? Want die rukt zo ontzettend naar kauwgomballen, dat kan niet gezond zijn....

Kraanvogel.

Kraanvogel

de peutertandpasta van Elmex ruikt/smaakt gewoon naar mint. En het is idd goed om gelijk te beginnen met 'poetsen' als het eerste tandje door is, vooral om ze eraan te laten wennen.

Nee

niet gelijk begonnen. Ik begon met mijn jongens pas vanaf een jaar of 1 en dan was dat een beetje op een tandeborstel knabbelen. Hun gebit is helemaal goed trouwens. (5 en 3 jr).

Poetsen

Wij zijn wel meteen begonnen met poetsen maar echt goed wilde dat niet lukken, vooral niet bij dochter die haar mond slecht open deed, op de tandenborstel beet en/of haar hoofd wegdraaide. Nou ja, alle beetjes helpen, dacht ik maar. Ze kreeg overigens laat tanden (met 10 maanden pas en pas bij bijna 2,5 jaar had ze alles compleet), dus dat scheelde weer

Ik zou niet weten waarom vies ruikende tandpasta slechter zou zijn dan minttandpasta. Maar ja, het ruikt vies, dus je zou met Elmex kunnen beginnen, dat is inderdaad muntsmaak, maar dan heel mild.

Groeten,

Temet

Ons bin zunig

We hebben nu eenmaal de bubbelgum-pasta, dus totdat die op is (of kwijtraakt) zullen we het daar wel mee doen, voorlopig.
Wat betreft poets-regime zitten we tussen dc en Roosje / Temet in. Meteen begonnen om te wennen (wij vooral) maar zo af & toe vergeten we het nog wel eens. En omdat het inderdaad voor geen meter werkt (en je voor een ieniemienie tandje maar heeeel weinig pasta nodig hebt) duurt het nog wel even voordat die tube leeg is. Hmmm, toch maar kwijtraken misschien.

Kraanvogel.