Mijn zorgen betreft co ouderschap
Hi allemaal,
ik wordt in juli 23 voor het eerst mama. Mijn zwangerschap was niet gepland en is van mijn Lat relatie die al zo 12 jaar duurt. Dit is heel bewust een lat relatie, we kunnen niet met elkaar en niet zonder elkaar, onze waarden en normen, ideeen, eigenlijk alles ligt zover van elkaar af dat dit nooit heeft gewerkt. Toch kwamen we vaak weer tot het punt dat we elkaar zo nu en dan nog zagen, zonder het stellen van verwachtingen werkte dit opzicht redelijk. nu we samen een kindje krijgen is het natuurlijk onmogelijk om geen verwachtingen meer te hebben. En daarbij zijn onze discussies dan ook weer begonnen.
Ik zou mijn kindje nooit een vader ontnemen maar ben er wel zeker van dat doen alsof we een relatie hebben geen zin heeft. We worden samen papa en mama jazeker maar wel gescheiden om het zo te zeggen. Het idee om straks 50/50 een co ouderschap aan te gaan oef ik maak mij hier zo zorgen om en stiekem wil ik dit ook echt niet. Stiekem zegt mijn hart alleen als ik er bij ben. Ik weet dat dit niet reeel is en het oneerlijk is… maar dit is nou eenmaal mijn gevoel. Ik ben iemand die houdt van aanpakken en heb dan ook alles al geregelt, opvang kraamzorg noem maar op. Nu vertelde ik laatst aan de papa dat het gelukt is straks onze kleine een opvang te kunnen bieden wanneer ik aan het werk ben en paps is het daar eigenlijk niet mee eens. Hij vindt dat we dit samen moeten doen, dus de dagen dat hij vrij (meneer heeft geen wit werk om het maar zo te noemen) is kan de kleine bij hem zijn en visa versa. Ik voel mij daar dus totaal niet prettig bij, papa blowt en stopt hier ook niet mee is 1 van de punten die mee telt. En dan straks zo klein hummeltje daar achter laten ik hou mijn hart vast. Hiernaast moet ik gewoon eerst maar zien hoe alles straks gaat lopen en vindt ik het enorm moeilijk hem te vertrouwen, ik weet dat dit misschien stom is zeker als je samen een kindje krijgt. Maar er is gewoon zoveel in het verleden gebeurde, en hij staat zo anders in het leven, ik vindt het gewoon heel moeilijk. En ik wil dit vertrouwen best wel krijgen ik sta daar echt voor open maar dat moeten zijn daden in de toekomst wel uit wijzen. Ik wil dat de kleine niet in zijn soort leven wordt getrokken dit staat recht tegen over mijn leven en mijn idealen.. Hoe moet ik dit nu straks met hem bespreken gewoon bot weg zeggen nee ik wilt dit niet lijkt zo oneerlijk…. Maar is voor mij gevoel wel terecht, hij ziet nooit zijn fouten in dus ja hoe moet je zo iets bespreken.was zijn leven nou op orde, een fatsoenlijke baan, stoppen met blowen dan was alles anders… Dit bespreken wordt natuurlijk alleen maar ruzie… ik wist namelijk vanaf het begin wie hij was maar nu met een kleine op komst kan ik dit niet meer negeren… moet ik nu mijn gevoel naast mij neerleggen en niet zo kinderachtig doen of voor mij zelf opkomen…. Lastig…j
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik zou op dit forum "stress van ex' eens lezen. Daar kom je iig wat verhalen tegen over exen en drugsproblematiek.
Gaat je partner het kind erkennen?
als vader drugs gebruikt en dat niet eens wil stoppen dan zou het niet ons maar mijn kind zijn en daar niet heen gaan
heb je dit besproken met de verloskundige? Zij kan je misschien de weg wijzen naar hulp hiermee? Ik zou je aanraden hier voor de geboorte al hulp voor te zoeken
Heb je nog wel een relatie met deze man?
Ik zou voor mezelf kiezen en kind kiezen. Ik zou partner het kind niet laten erkennen en kind zelf opvoeden en bepalen wanneer hij het kind mag zien. Beperkt, totdat leven op orde is.
duizel schreef op 10-02-2023 om 06:23:
heb je dit besproken met de verloskundige? Zij kan je misschien de weg wijzen naar hulp hiermee? Ik zou je aanraden hier voor de geboorte al hulp voor te zoeken
Dit zou ik ook doen. De situatie waarin je verkeerd is complex, dan is het fijn om hulp te krijgen rondom de veiligheid van jullie kindje
Ik zou mijn kind niet naar zijn vader laten gaan als hij onder invloed is en dus zeker die kinderopvang door laten gaan. Bij baby's wordt co-ouderschap als in 50/50 volgens mij ook nog niet aangeraden.
Het is ook niet logisch om voor co-ouderschap te gaan met een baby. Gedragsdeskundigen raden dit onder de leeftijd van 4 af.
Succes TO, er komt veel op je af nu. Gefeliciteerd !
bedenk ook goed of je hem het kind laat erkennen. Sinds 1 januari 2023 is de wet hierin gewijzigd en heeft hij door het erkennen ook gelijk gezag. Dit betekent dat hij mee mag beslissen over alle beslissingen met betrekking tot het kind. Dus ook naar welke opvang of school hij/zij gaat.
Verder, co-ouderschap bij een kind onder de vier jaar word afgeraden.
Verder, veel sterkte in deze situatie.
Bloem75 schreef op 10-02-2023 om 07:20:
bedenk ook goed of je hem het kind laat erkennen. Sinds 1 januari 2023 is de wet hierin gewijzigd en heeft hij door het erkennen ook gelijk gezag. Dit betekent dat hij mee mag beslissen over alle beslissingen met betrekking tot het kind. Dus ook naar welke opvang of school hij/zij gaat.
Verder, co-ouderschap bij een kind onder de vier jaar word afgeraden.
Verder, veel sterkte in deze situatie.
Je kunt nog wel steeds laten erkennen zonder gezag maar dat moet je dan expliciet regelen.
Dit zijn de richtlijnen van jeugdhulp, waardoor erkennen niet mijn keuze zou zijn....
In onderstaand artikel lees je ook een aantal voorbeelden van de uitspraak rechtbank, voor kinderen van 0 t/m 3 jaar.
De Richtlijnen Jeugdhulp zijn in 2020 veranderd. Vóór 2020, “was het zo dat aangenomen werd dat voor baby’s en peuters overnachtingen bij de secundaire ouder verstorend konden zijn voor de hechtingsrelatie met de primaire verzorger; de nieuwste inzichten zijn echter dat het voor een goede hechtingsrelatie met de secundaire ouder nodig is dat er langer contact is, met overnachtingen”, aldus de Raad voor de Kinderbescherming
Omgangsregeling met baby, dreumes of peuter? - Vechtscheidingshulp
Ik sta echt een beetje versteld van de adviezen niet laten erkennen geen gezag.....
Het is wel de vader.
Truusje! schreef op 10-02-2023 om 08:54:
Ik sta echt een beetje versteld van de adviezen niet laten erkennen geen gezag.....
Het is wel de vader.
Eh ja, elk kind heeft natuurlijk een vader. Maar niet elke vader is ook geschikt om te vaderen.
Loezzie schreef op 10-02-2023 om 06:16:
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik zou op dit forum "stress van ex' eens lezen. Daar kom je iig wat verhalen tegen over exen en drugsproblematiek.
Gaat je partner het kind erkennen?
Dank je wel en ook voor je berichtje. Nee ik laat de vader de kleine NIET erkennen.
duizel schreef op 10-02-2023 om 06:23:
heb je dit besproken met de verloskundige? Zij kan je misschien de weg wijzen naar hulp hiermee? Ik zou je aanraden hier voor de geboorte al hulp voor te zoeken
Nee ik heb dit nog niet besproken maar ga dit wel doen.
Prillewits schreef op 10-02-2023 om 08:57:
[..]
Eh ja, elk kind heeft natuurlijk een vader. Maar niet elke vader is ook geschikt om te vaderen.
Snap ik maar mag dit dan alleen door de moeder bepaald worden........
