Stukjes eten

Hoe oud?

Hoeveel maanden is hij nu? Mijn ervaring is dat dit vanzelf wel komt. Gewoon wat langer doorgaan met potjes van 6 maanden en af en toe eens iets proberen met stukjes.

Mengen?

Misschien proberen om de 6 maanden potjes beetje bij beetje te mengen met 8 maanden potjes? Eerst een klein beetje en dan steeds meer?

Of in plaats van die smurrie met kleine stukjes toch over naar gewoon blokjes aardappel, hapklare brokken groente?

Geen stukjes

Gewoon een halve appel of een banaan in zijn handen, of een stuk gekookte broccoli of wortel.
G

Stukken

ik zou ook zeggen doe stukken. In het begin zal daar misschien nog niet veel van naar binnen gaan, en dat hoeft ook niet. Melk is nog de hoofdvoeding tot een jaar. Zorg dat de stukken zo groot als zijn hand zijn, en laat hem zijn gang eens gaan. Laat hem het onderzoeken, voelen, fijnknijpen, in zijn mond stoppen. En dan komt dat eten vanzelf wel. Het hoeft allemaal niet zo heel snel.

Roerzeef

De overgang van superglad (6 maanden) naar flinke stukjes (8 maanden) is ook niet zo fijn voor een baby. Melk is lekker zacht en vloeibaar, die andere hapjes zijn ook zacht en vloeibaar, en dan krijg je van die nare stukjes ineens in je mond gelepeld, geef zo'n baby eens ongelijk.
Mijn schoonzusje gebruikte altijd de roerzeef, daarmee is alles redelijk van dezelfde grootte. Je zou het eens kunnen proberen. Een roerzeef heeft verschillende zeven, van heel fijn tot heel grof en alles wat er tussenin zit, gewoon langzaam opbouwen.
De methode om kinderen aan het eten te krijgen, bestaat overigens niet. Ik heb zelf 4 kinderen, de oudste at alles, maakte niet uit hoe grof/fijn het was, het moest alleen wel smaak hebben, potjes bliefde ze niet. De tweede was heel erg gericht op zoet, hartig en warm eten was niet zo makkelijk om hem aan te wennen en hij was juist gek op potjes. De derde was altijd een miezemuis die aan kleine beetjes genoeg had (de eerste twee aten altijd enorm veel), tussen potje en vers heb ik geen verschil kunnen ontdekken, vanaf ongeveer een jaar at ze wel het liefst met de pot mee. De vierde eet alleen warm als zijn pet er naar staat en als het of volledig glad is of gewoon hele brokken.
Rapley zijn wij nooit aan begonnen, dat geknoei zagen wij niet zitten. Wij maakten altijd gebruik van de keukenmachine (minder glad dan de blender).

Mee-eten

Bied je zoon stukjes eten aan van je eigen bord als jullie aan tafel zitten, dan kan hij af en toe proberen. En anders voorlopig maar potjes. Boord en koekje/soepstengel is al gelukt dan zal de rest ook wel volgen.

Knoeien

Rapley-methode inderdaad, en een beetje naar eigen inzicht, mogelijkheden, wensen en ervaringen aanpassen:

http://www.borstvoeding.com/voedselintroductie/

Trouwens, wij gaven uit gemakzucht ook wel eens iets uit een potje. Dat werd vaak slecht gegeten (zonde om steeds de resten weg te gooien...). Maar het belangrijkste vond ik het enorme geknoei. Een kind kan veel meer en viezer knoeien met puree dan met stukken eten! Geknoeide stukken veeg je zo op, puree gaat overal op en aan zitten, kleeft overal aan vast, en als je niet oplet komen die handjes-met-puree ook weer overal aan... brrr!

Wel heb ik inderdaad in het begin "op zijn Rapley's" geen punt gemaakt van knoeien (na het eten altijd even vegen met stoffer-en-blik-met-lange-steel, en soms even vochtig doekje over de grond). Dat was in het begin best wel gedoe (ik ben niet zo huishoudelijk ingesteld, dus ik vind een beetje opruimen/schoonmaken al snel gedoe, het viel eigenlijk heel erg mee). Maar het heeft zich enorm uitbetaald: een kind dat al heel snel zelf goed kon eten, met weinig knoeien, die geniet van eten, en behoorlijk gevarieerd eet, en altijd een goede sfeer. Dus op de langere termijn heeft het juist veel tijd, gedoe en gezeur bespaard!