Altijd krijsend wakker
Zoals de titel zegt. Mijn jongste van 3 wordt standaard krijsend wakker. Niet gewoon een huiltje of zeurend, nee flink krijsend. En stopt pas als ik er ben. Dit doet kind al sinds babytijd.
Dit ken ik niet van de andere kinderen.
Het vervelendste is dat kind de rest wakker maakt, en dat is soms erg vroeg.
En ik ben er af en toe flink chagrijnig van, zo plotseling wakker geschreeuwd worden. Ik dacht eerder: Als kind praat, kan het wel vertellen dat het wakker is. Maar nee... Altijd drama!
Herkent één van jullie dit? Gewoon een kwestie van: 'uitzitten'; 'Het is een fase'; 'Wacht maar, nog even en je schreeuwt kind zelf het bed uit.'
Of heeft iemand de gouden tip?
Dit had onze oudste ook. We hebben dat toen ze twee was besproken dat dat niet zo fijn is. Gewenst gedrag besproken, dat ze gewoon 1 keer zou roepen ik ben wakker of naar ons toe zou komen. En daar een beloning op gezet die haar aansprak. Stickers was ze niet zo van. Als ik het me goed herinner wilde ze dan tablet kijken tot we uit bed gingen.
In het begin was het moeilijk want het was gewoon een automatisme geworden. We bespraken het voor de nacht. En als ze dan smorgens krijste dan zeiden we iets van "lieverd waarom krijs je zo ben je de afspraak vergeten?" Al snel hoorde we dat ze krijsend wakker werd en zich dan zelf realiseerde dat ze dat helemaal niet wilde en zichzelf corrigeerde voordat wij haar aan konden spreken.
Een beloningssysteem had ik zelf nog niet aan gedacht. Vooral doordat kind echt van de kaart lijkt te zijn als ik kom. Het duurt dan vaak even voordat kind gekalmeerd is. Ik zal het toch binnenkort eens gaan proberen.
Bedankt!
onze jongste deed dat ook. Hij durfde niet alleen uit bed te komen in het donker. Bij hem hielp het om te blijven herhalen wat hij wel kon doen. Dus niet: niet schreeuwen als je wakker wordt. Maar : als je wakker wordt doe je je nachtlampje aan en kom je zachtjes naar mama. Dit heb ik elke avond herhaald tot het lukte. Dat duurde wel even hoor, het is een hardnekkig ingesleten gewoonte.
Onze oudste het dat ook heel lang gehad. Zelfs nog jaren nadat de nachtelijke problemen voorbij waren. Met een jaar of 5 ging het over. Nu is kind bijna 10 een blijkt er onderliggende problematiek: adhd en/of autisme (hier wordt momenteel op getest) en hb (dit weten we al sinds groep 4). Het is fijn om niet meer wakker geschreeuwd te worden, maar makkelijker is het er niet op geworden met als resultaat een burnout.
Stresskipje schreef op 13-06-2025 om 07:19:
onze jongste deed dat ook. Hij durfde niet alleen uit bed te komen in het donker. Bij hem hielp het om te blijven herhalen wat hij wel kon doen. Dus niet: niet schreeuwen als je wakker wordt. Maar : als je wakker wordt doe je je nachtlampje aan en kom je zachtjes naar mama. Dit heb ik elke avond herhaald tot het lukte. Dat duurde wel even hoor, het is een hardnekkig ingesleten gewoonte.
Dank voor het delen.
Het gaat hier niet per se om het donker. Aangezien de slaapkamer best licht is 's ochtends. Ik herhaal het ook elke avond: als je morgen wakker wordt, mag je rustig mama roepen of naar me toe komen. Maar dat helpt tot op heden nog niks.
Anna89 schreef op 13-06-2025 om 09:52:
Onze oudste het dat ook heel lang gehad. Zelfs nog jaren nadat de nachtelijke problemen voorbij waren. Met een jaar of 5 ging het over. Nu is kind bijna 10 een blijkt er onderliggende problematiek: adhd en/of autisme (hier wordt momenteel op getest) en hb (dit weten we al sinds groep 4). Het is fijn om niet meer wakker geschreeuwd te worden, maar makkelijker is het er niet op geworden met als resultaat een burnout.
Dankje voor je reactie. Nee ik geloof ook niet dat het nu makkelijker is geworden voor jullie, succes.
Mijn kind is echt heel erg gevoelig, kan snel overstuur raken als er iets is. Dus wellicht dat daar ook een oorzaak in zit, naast dat het misschien een gewoonte is geworden. Al lijkt kind wel echt in een eigen wereldje te zitten als ik kom en soms duurt het even voordat het is gekalmeerd.
ja hoor. Ik heb maar 1 kind en was juist verbaasd als een neefje ofzo lekker pruttelend in zijn bed lag en dat ouders gewoon nog even hun gesprek af konden maken voor ze hem uit zijn bed haalden. Of afspraken dat kind tot x tijd in zijn bed bleef (en ouders lekker langzaam hun ogen open konden doen.
Hier was het krijsen of ze liep, toen ze niet meer bij ons sliep, zelf naar onze kamer en begon met trekken en duwen.
Kind heeft járen bij ons geslapen trouwens. Middenin de nacht kwam ze tussen ons in. Dan schreeuwde ze niet gelukkig, maar langzaam pruttelend wakker worden was er toen ook niet bij. Het was voor ons de makkelijkste oplossing.
Anna89 schreef op 13-06-2025 om 09:52:
Onze oudste het dat ook heel lang gehad. Zelfs nog jaren nadat de nachtelijke problemen voorbij waren. Met een jaar of 5 ging het over. Nu is kind bijna 10 een blijkt er onderliggende problematiek: adhd en/of autisme (hier wordt momenteel op getest) en hb (dit weten we al sinds groep 4). Het is fijn om niet meer wakker geschreeuwd te worden, maar makkelijker is het er niet op geworden met als resultaat een burnout.
Ons kind ook zoiets, maar geen onderliggend probleem, dus daar hoeft het niet aan te liggen.
al eens een papfles voor het slapengaan geprobeert? Dat kind niet met een hele lege maag of lage bloedsuiker wakker wordt?
yasmijn27 schreef op 14-06-2025 om 11:14:
al eens een papfles voor het slapengaan geprobeert? Dat kind niet met een hele lege maag of lage bloedsuiker wakker wordt?
Kind is 3, die hebben geen flessen meer.
Een boterham naast het bed kan ook. Heeft mijn zoon jaren gehad. Nu komen we elkaar tegen in de keuken. We worden wakker van een knorrende maag.
Ysenda schreef op 14-06-2025 om 12:35:
[..]
Kind is 3, die hebben geen flessen meer.
Een boterham naast het bed kan ook. Heeft mijn zoon jaren gehad. Nu komen we elkaar tegen in de keuken. We worden wakker van een knorrende maag.
Je kunt het altijd proberen, ook al is kind al 3. Een flesje melk voor het slapen of een papfles. Wie weet helpt het goed.
thinkso schreef op 14-06-2025 om 13:18:
[..]
Je kunt het altijd proberen, ook al is kind al 3. Een flesje melk voor het slapen of een papfles. Wie weet helpt het goed.
Ja of gewoon een beker melk of kommetje pap. Een kind van 3 hoeft echt niet meer uit een fles te drinken. En zeker als de flessen al de deur uit zijn, zou ik die niet herintroduceren.
Ysenda schreef op 14-06-2025 om 12:35:
[..]
Kind is 3, die hebben geen flessen meer.
Een boterham naast het bed kan ook. Heeft mijn zoon jaren gehad. Nu komen we elkaar tegen in de keuken. We worden wakker van een knorrende maag.
Papbeker dan. Dat werkt 's avonds beter dan een bord met lepel.
ik had in de kast nog een beker met grote tuit. Waar brinta met veel melk wel doorheen kon. En waar zoon zelfs in zijn kleutertijd nog wel eens voor het slapen gaan een beker yoghurt uit dronk.
Ik hecht aan mijn slaap en aan rustig wakker worden. En het kon me echt niet schelen hoe ik dat voor mekaar kreeg.
Ik eet trouwens ook altijd 's avonds voor het slapen nog een stevige boterham
Ons kind, nog een stukje jonger, deed dat ook de eerste tijd. Ze wilde ook absoluut niet in haar eigen bedje slapen. Toen ze eenmaal bijna 2 was konden we haar dingen gaan uitleggen en ook uitleggen dat het niet fijn was als ze zo ging gillen. Dat heeft hier wel geholpen. Ook snapte ze toen dat ze in haar eigen bedje kon slapen en zachtjes mama roepen als ze wakker was. Maar daarvoor moesten we het wel een aantal dagen herhalen en goed met haar bespreken.
