Baby keihard van bed gevallen
Goedemiddag mama’s
Mijn dochtertje van 13 maanden. Is dinsdagochtend van onze bed gevallen. Ik ben namelijk die week daarvoor lelijk gevallen op mijn stuitje dus ik dacht toen ze wakker werdt & een poep luier had, verschoon ik haar wel een keer op mijn bed hoef ik niet te bukken. (Wij hebben geen commode meer omdat ik hier dus bang voor ben)
De billendoeken lagen letterlijk achter mij & ik draai me letterlijk 1seconde om & ze duikt gewoon vollop naar beneden. Ik zit al dagen te huilen omdat ik mijn zo’n slechte mama vindt. Ik had direct om 8 uur de huisarts gebeld voor advies. K moest opletten op spugen/sufheid/eetlust. Maar dat niet het geval. Toch hele erge onzekerheid die dag over een hersenbloeding of schade want ze heeft een flinke hematoom op haar voorhoofd. Later die avond toch hele dikke ogen. Toen direct naar de HAP gegaan. En die zeiden direct is niks aan de hand ook omdat ze gewoon goed liep & druk was.
Volgende dag sliep ze eigenlijk de heledag. Dus toch maakte ik me weer zorgen. En belde de volgende dag mijn eigen huisarts voor geruststelling over dat ze ineens zo moe is. Nou naar hele discussie met de assistente aan de telefoon mocht ik toch langskomen. (Ze zei dat alles gewoon goed was) eenmaal bij de huisarts is ze nog een x nagekeken & hij dacht toch aan een lichte hersenschudding vanwege moeheid. & vertelde dus dat ze een hematoon heeft met vocht en bloed op haar voorhoofd. Die gewoon met 2 weken weg moet slinken. Nu zijn we bijna al een week verder & mij ik mij nog steeds erome zorgen. Ook omdat ze sinds die klap geen mama meer zegt & ook niet meer klaar. Ineens zegt ze heledag die die die die die of baby. Ene kant is gedrag toch anders qua praten ofzo. Maar ze speelt wel heel veel en doet nog steeds haar zelfde routines. Dus Toch ergens knaagt het heel erg aan mij of ze schande heeft. Iemand ervaring? Ook met een hematoon? Mijn schuldgevoel is echt zo erg dat ik alleen maar wil huilen. Ik wil namelijk niet alweer de huisarts zo snel bellen, vooral omdat die rare vragen vroeg met wie ik woon etc.
Liefst een bezorgde mama
Boerinnetje-van-buuten schreef op 04-12-2023 om 19:18:
Geloof die opa maar niet. Die oudjes zijn allemaal alles van de kindertijd van hun kinderen vergeten. Hier een oma die beweerde dat haar kinderen nooit drift- of buien hadden. Right.
Eens, mensen hebben een selectief geheugen. Ik hoor opa's en oma's ook wel eens dingen zeggen waarover ik mijn wenkbrauwen optrek maar in hun hoofd is het de waarheid.
Enkel je eerste alinea gelezen over het voorval en ik zou zeggen: maak je geen zorgen.
Op die leeftijd zijn ze nog lekker kneedbaar. Die botsen op de vloer, stuiteren van de trap, etc. zonder dat jij je zorgen moet maken.
Ben ik nu heel conservatief door dit te schrijven?
Prachtwacht schreef op 04-12-2023 om 14:02:
Ja echt logisch dat je je zo voelt. En echt iedere ouder maakt wel een keer zoiets mee. Zo ben ik met het hoofd van mijn zoontje een keer tegen de deurpost aangelopen. Voelde me ook verschrikkelijk maar ongelukjes gebeuren. Mijn neefje is ook toen ik ging oppassen van de commode gedoken. Echt erg schrikken. Dikke knuffel, tranen weg oké.
Die deurpost, check! Ik wisselde af in welke arm ik droeg (tweeling, kreeg een lamme arm) en dat ging dus een keer niet goed 
Er wordt een beetje overheen gelezen door iedereen, maar onder aan de zin schrijft TO, dat de huisarts rare vragen begon te stellen, over met wie ze woont enz.
Daar heeft TO, dus een vervelend gevoel bij gekregen en durft om die reden, dus niet de huisarts te bellen, want die lijkt toch te insinueren dat er misschien iets anders is voorgevallen, althans zo ervaart deze TO deze vragen, dus dat helpt haar ook niet.
Ze kan gevoelsmatig, dus niet nogmaals om geruststelling van de huisarts vragen hierdoor. Dat maakt het ook nog extra vervelend
Klopt dat TO
Wat Bridget schrijft?
BritgetJones007 schreef op 05-12-2023 om 06:39:
Er wordt een beetje overheen gelezen door iedereen, maar onder aan de zin schrijft TO, dat de huisarts rare vragen begon te stellen, over met wie ze woont enz.
Daar heeft TO, dus een vervelend gevoel bij gekregen en durft om die reden, dus niet de huisarts te bellen, want die lijkt toch te insinueren dat er misschien iets anders is voorgevallen, althans zo ervaart deze TO deze vragen, dus dat helpt haar ook niet.
Ze kan gevoelsmatig, dus niet nogmaals om geruststelling van de huisarts vragen hierdoor. Dat maakt het ook nog extra vervelend
Maar dat kan ook komen omdat ze zo vaak contact heeft gezocht over dit ene voorval, huisarts, hap en met discussie weer naar de huisarts.
Dan kan de huisarts denken dat ze probeert te vertellen dat er iets anders ook is voorgevallen en dat ze dat niet durft te vertellen en dan moet je doorvragen. Ook omdat bv de partner of een andere huisgenoot TO ook gerust zou kunnen stellen want dit is wel heel veel zorg nadat de eerste conclusie al was niks aan de hand en het kind ook geen gedrag of kenmerken liet zien wanneer ze weer aan de bel moest trekken.
Volgens mij krijg je de assistent aan de lijn als je belt voor advies, vooral bij dit soort 'standaard' dingen en dan geven ze ook standaard advies, letten op sufheid etc. Als assistent het niet vertrouwd, dán maakt ie voor je een afspraak met de huisarts.
Ysenda schreef op 05-12-2023 om 08:04:
[..]
Maar dat kan ook komen omdat ze zo vaak contact heeft gezocht over dit ene voorval, huisarts, hap en met discussie weer naar de huisarts.
Dan kan de huisarts denken dat ze probeert te vertellen dat er iets anders ook is voorgevallen en dat ze dat niet durft te vertellen en dan moet je doorvragen. Ook omdat bv de partner of een andere huisgenoot TO ook gerust zou kunnen stellen want dit is wel heel veel zorg nadat de eerste conclusie al was niks aan de hand en het kind ook geen gedrag of kenmerken liet zien wanneer ze weer aan de bel moest trekken.
Dat kan, maar ik 'lees' vooral een heel erg onzekere moeder en die door die vragen nog onzekerder wordt. Ook, omdat ze het omschrijft als 'rare vragen'. Kan best zijn dat haar partner haar gerust zou kunnen stellen, maar deze TO heeft gewoon vragen over dingen die ze daarna ziet bij haar baby na dit voorval en wil vooral gerustgesteld worden door een medisch proffesionel, of dat normaal gedrag is. Ik lees een moeder die heel onzeker is.
'Nou naar hele discussie met de assistente aan de telefoon mocht ik toch langskomen.' Dit is wel heel erg vervelend voor je. Die assistentes hebben daar speciaal hun beroep van gemaakt. Ze hebben geleerd om protocollen af te werken, zodat zij kunnen beslissen of iemand naar de huisarts mag komen. Zogenaamd om hierdoor de zorg beter te laten lopen, maar ondertussen kosten ze zelf heel veel tijd en dus ook heel veel geld. Bovendien worden de afspraken vastgezet op zoveel minuten. En dan zitten de huisartsen vol (met administratief werk), terwijl er wel genoeg huisartsen in Nederland zijn.
Zelf heb ik een dokter met een inloopspreekuur, dat betekent dat je 's morgens vroeg zonder afspraak binnen kunt lopen. De assistente noteert alleen even je naam en geboortedatum. Als het druk is en je wil niet wachten ga je weer naar huis, maar meestal valt het erg mee en ben je snel aan de beurt.
Mijn advies is dus: zoek een huisarts met een inloopspreekuur. Dat bespaart je de nare ervaring van het gesprek voordat je toegang krijgt tot je huisarts.
Tsjor
ToetieToover schreef op 04-12-2023 om 22:03:
[..]
Die deurpost, check! Ik wisselde af in welke arm ik droeg (tweeling, kreeg een lamme arm) en dat ging dus een keer niet goed
ohhhh ja! Die deurpost! Boink!
ach mijn jongste ging bij oma logeren met 9 maanden en viel daar van de bank door een ‘foutje’ van haar (ja het was fout maar echt een ongeluk) Een echte mega bult. Mijn schoonmoeder heeft nog dagen en dagen gehuild volgens mij. Ik had zo met haar te doen. Maar was goed afgelopen, kind huilde meteen en de bult zat aan de buitenkant
tsjor schreef op 05-12-2023 om 09:22:
Mijn advies is dus: zoek een huisarts met een inloopspreekuur. Dat bespaart je de nare ervaring van het gesprek voordat je toegang krijgt tot je huisarts.
Tsjor
Bij ons in de stad kun je niet van de ene naar de andere huisarts overstappen want ze zitten allemaal vol, alleen nieuwe patiënten die van buiten de stad komen kunnen bij sommige praktijken nog een plekje krijgen.
En dit is niet alleen bij mij in de stad het geval. Ook op het platteland heb je niet altijd de keuze voor de huisarts omdat die ook alleen binnen een bepaalde afstand werken.
BritgetJones007 schreef op 05-12-2023 om 08:35:
[..]
Dat kan, maar ik 'lees' vooral een heel erg onzekere moeder en die door die vragen nog onzekerder wordt. Ook, omdat ze het omschrijft als 'rare vragen'. Kan best zijn dat haar partner haar gerust zou kunnen stellen, maar deze TO heeft gewoon vragen over dingen die ze daarna ziet bij haar baby na dit voorval en wil vooral gerustgesteld worden door een medisch proffesionel, of dat normaal gedrag is. Ik lees een moeder die heel onzeker is.
Dat lees je, maar je weet niet hoe TO aan de telefoon of bij de afspraak is.
Ysenda schreef op 05-12-2023 om 09:30:
[..]
Bij ons in de stad kun je niet van de ene naar de andere huisarts overstappen want ze zitten allemaal vol, alleen nieuwe patiënten die van buiten de stad komen kunnen bij sommige praktijken nog een plekje krijgen.
En dit is niet alleen bij mij in de stad het geval. Ook op het platteland heb je niet altijd de keuze voor de huisarts omdat die ook alleen binnen een bepaalde afstand werken.
Dit. En inloopspreekuur hebben maar héél weinig huisartsen nog.
tsjor schreef op 05-12-2023 om 09:22:
'Nou naar hele discussie met de assistente aan de telefoon mocht ik toch langskomen.' Dit is wel heel erg vervelend voor je. Die assistentes hebben daar speciaal hun beroep van gemaakt. Ze hebben geleerd om protocollen af te werken, zodat zij kunnen beslissen of iemand naar de huisarts mag komen. Zogenaamd om hierdoor de zorg beter te laten lopen, maar ondertussen kosten ze zelf heel veel tijd en dus ook heel veel geld. Bovendien worden de afspraken vastgezet op zoveel minuten. En dan zitten de huisartsen vol (met administratief werk), terwijl er wel genoeg huisartsen in Nederland zijn.
Zelf heb ik een dokter met een inloopspreekuur, dat betekent dat je 's morgens vroeg zonder afspraak binnen kunt lopen. De assistente noteert alleen even je naam en geboortedatum. Als het druk is en je wil niet wachten ga je weer naar huis, maar meestal valt het erg mee en ben je snel aan de beurt.
Mijn advies is dus: zoek een huisarts met een inloopspreekuur. Dat bespaart je de nare ervaring van het gesprek voordat je toegang krijgt tot je huisarts.
Tsjor
Tsjor, sorry maar je leutert over zaken waar je duidelijk geen verstand van hebt en niet voor het eerst.
