Ringen dragen bruiloft familie
Hoi,
Ik zit een beetje met een dilemma. Mijn zwager gaat trouwen en heeft mij en mijn partner gevraagd of ons zoontje van 2 de ringen wil brengen. Mijn eerste reactie toen mijn partner dit vroeg was dat ik dit heel lief en leuk vond. Maar daarna gaf mijn partner aan dat hij het ook begreep als ik dat niet wilde omdat wij ook verloofd zijn en dus gaan trouwen. We zijn dat alleen nog niet actief aan het plannen. En daar vond ik dat hij ook wel een punt had. Ik ben namelijk zelf best een emotioneel persoon en zou heel graag willen dat mijn zoontje de ringen zou brengen als we zelf gaan trouwen. En dat kan natuurlijk beide, ik ben alleen bang dat het bijzondere en de emotionele lading er dan misschien vanaf gaat omdat ik het al eens bij iemand anders heb gezien.
Ik heb deze twijfel uitgesproken en mijn partner vind het geen probleem als ons zoontje de ringen zou brengen. Hij heeft tegen zijn broertje gezegd dat ik twijfel en erover na ging denken. Daarna is het ons nog een keer gevraagd, en vervolgens weer op de verjaardag van mijn zoontje. Maar dit keer rechtstreeks aan mij, hierdoor voelde ik er best wel een druk op, en nu ben ik hierdoor geneigd ja te zeggen terwijl ik nog heel erg twijfel.
Wat zouden jullie hiermee doen?
Lekker die ring laten doen als hij het op de dag zelf ook wil.
Mooie oefening voor jullie eigen bruiloft.
Ik zou nee zeggen. Mijn destijds bijna driejarige vertikte het om de ringen te brengen en dat is achteraf nog een heel drama geworden. Kwam volgens het bruidspaar door slechte opvoeding van mij. Is nooit meer goed gekomen.
Fenyw schreef op 08-06-2025 om 14:29:
Ik zou nee zeggen. Mijn destijds bijna driejarige vertikte het om de ringen te brengen en dat is achteraf nog een heel drama geworden. Kwam volgens het bruidspaar door slechte opvoeding van mij. Is nooit meer goed gekomen.
Pure projectie dus en als advies hier niet echt relevant.
Kersje schreef op 08-06-2025 om 17:10:
[..]
Pure projectie dus en als advies hier niet echt relevant.
Waarom niet relevant? Een klein kind kan het gewoon weigeren op het moment zelf. Dat is juist wel relevant als je 2-jarige gevraagd wordt. Grotere kans dat hij niet precies doet wat er gehoopt wordt, dan wel.
Valeria schreef op 08-06-2025 om 17:20:
[..]
Waarom niet relevant? Een klein kind kan het gewoon weigeren op het moment zelf. Dat is juist wel relevant als je 2-jarige gevraagd wordt. Grotere kans dat hij niet precies doet wat er gehoopt wordt, dan wel.
Daar doelde ik niet op natuurlijk, wél op het feit dat het zo’n drama is geworden achteraf en dat het op haar slechte manier van opvoeden werd gestoken.
Ieder mens kan bedenken dat een 2/3-jarige op dat moment niet doet wat het zou moeten doen natuurlijk, daar zou dan hooguit om gelachen worden.
Kersje schreef op 08-06-2025 om 17:38:
[..]
Ieder mens kan bedenken dat een 2/3-jarige op dat moment niet doet wat het zou moeten doen natuurlijk, daar zou dan hooguit om gelachen worden.
Als je insteek is "leuk juist als het anders loopt" dan kun je best een peuter vragen, maar als je echt een schattige wandelende pop wil die precies doet wat jij wil, dan zie ik mensen met de laatste insteek er nog wel voor aan om de schuld bij de ouders van de peuter te leggen in plaats van hun eigen onrealistische verwachtingen.
Maar de ouders van de peuter weten vast wel of het bruidspaar van de gezelligheid is of van het mooie plaatje.
Gewoon doen
Fenyw schreef op 08-06-2025 om 14:29:
Ik zou nee zeggen. Mijn destijds bijna driejarige vertikte het om de ringen te brengen en dat is achteraf nog een heel drama geworden. Kwam volgens het bruidspaar door slechte opvoeding van mij. Is nooit meer goed gekomen.
Als jouw kind een scène veroorzaakt op zo'n belangrijk moment begrijp ik dat het bruidspaar absoluut niet blij is. Ik lees nergens dat er bij het kind van to sprake is van gedragsproblemen. Dan moeten ze dit natuurlijk niet doen. Het is belangrijk dat het kind zich gedraagt op zo'n moment. Anders kan het beter niet eens aanwezig zijn. Niemand wil een schreeuwend kind dat door de zaal gaat rennen. En die geen simpele instructies begrijpt (geef jij dat doosje even aan ome Piet). Mijn kinderen hebben dit ook al eens gedaan. Dat oefen je vooraf. En bij een kind heb ik ook geweigerd omdat ik het niet zag zitten.
Ik zou het niet doen. Je twijfelt en eigenlijk wil je het niet. De enige reden om 'ja' te zeggen is volgens mij omdat je geen gedoe wil en het vervelend vindt als er ruzie komt.
Ik weet niet hoe ver je bent met de voorbereiding van je eigen huwelijk, maar reken maar dat er altijd 'gedoe' is. Mooie oefening dus om nu je poot stijf te houden en te zeggen dat je zoontje die ringen niet gaat dragen.
Izza schreef op 10-06-2025 om 10:18:
[..]
Als jouw kind een scène veroorzaakt op zo'n belangrijk moment begrijp ik dat het bruidspaar absoluut niet blij is. Ik lees nergens dat er bij het kind van to sprake is van gedragsproblemen. Dan moeten ze dit natuurlijk niet doen. Het is belangrijk dat het kind zich gedraagt op zo'n moment. Anders kan het beter niet eens aanwezig zijn. Niemand wil een schreeuwend kind dat door de zaal gaat rennen. En die geen simpele instructies begrijpt (geef jij dat doosje even aan ome Piet). Mijn kinderen hebben dit ook al eens gedaan. Dat oefen je vooraf. En bij een kind heb ik ook geweigerd omdat ik het niet zag zitten.
Mijn kind veroorzaakte helemaal geen scène, waar lees je dat?? Hij kreeg de ringen en moest van achter de zaal naar het bruidspaar toelopen. Op het moment zelf wilde hij dat niet. En echt gewoon niet, nog met geen tien paarden in beweging te krijgen. Gewoon de peuterpuberteit.
Het bruidspaar heeft er achteraf nog best naar over gedaan.
Verkeerd
ach ach wat een moeilijkheden. Mensen struikelen over molshopen, niet over bergen.
als een klein kindje de taak krijgt trouwringen te gaan brengen, houd dan een reserve achter de hand voor als het niet lukt.
Ik was eens bij een trouwplechtigheid waar het ukkie in slaap was gedommeld. Toen mocht mijn dochter invallen, ook al was ze er niet enorm op gekleed 😎😅
